سرطان آپاندیس: علائم، تشخیص و درمان

سرطان آپاندیس یک بدخیمی نادر است که منشا آن آپاندیس است، یک کیسه لوله مانند کوچک که به روده بزرگ و روده کوچک متصل است. با رشد کنترل نشده سلول های جهش یافته در آپاندیس مشخص می شود. به دلیل نادر بودن آن، آگاهی از این نوع سرطان محدود است که می تواند منجر به تاخیر در تشخیص و درمان شود. این مقاله مروری بر سرطان آپاندیس، از جمله پاتوژنز، تشخیص، درمان و پیش آگهی آن ارائه می دهد.

پاتوژنز

علت دقیق سرطان آپاندیس ناشناخته باقی مانده است. با این حال، اعتقاد بر این است که شامل جهش های ژنتیکی است که باعث رشد و تقسیم غیر طبیعی سلول ها در آپاندیس می شود. چندین عامل خطر مرتبط با سرطان آپاندیس وجود دارد، مانند مصرف تنباکو، برخی شرایط پزشکی از جمله کم خونی خطرناک و گاستریت آتروفیک، سن بالا و جنسیت (زنان بیشتر در معرض ابتلا هستند). با وجود این، یک بیماری ارثی محسوب نمی شود.

انواع سرطان آپاندیس

انواع مختلفی از تومورها وجود دارند که می توانند در آپاندیس ایجاد شوند، خوش خیم و بدخیم. اینها عبارتند از تومورهای کارسینوئید، سیستادنوماهای موسینوس و آدنوکارسینوم آپاندیس.

تومورهای کارسینوئید شایع ترین نوع سرطان آپاندیس هستند که تقریباً نیمی از موارد را تشکیل می دهند. این تومورها از سلول های عصبی غدد درون ریز ایجاد می شوند و به طور کلی به کندی رشد می کنند.

سیستادنوماهای موسینوس تومورهای غیر سرطانی هستند که در اپیتلیوم آپاندیس ایجاد می شوند. تا زمانی که آپاندیس دست نخورده باقی بماند بعید است متاستاز بدهند.

آدنوکارسینوم آپاندیس تومورهای بدخیم هستند که از اندام های پوششی بافت غده ایجاد می شوند. چندین زیرگروه از جمله آدنوکارسینوم موسینوس و آدنوکارسینوم نوع کولون وجود دارد. آدنوکارسینوم موسینوس دومین نوع شایع سرطان آپاندیس است و با ترشح موسین، جزء مخاطی، مشخص می شود. از سوی دیگر، آدنوکارسینوم نوع کولون، در نزدیکی پایه آپاندیس ایجاد می شود و شباهت هایی با سرطان کولورکتال دارد.

علائم و تشخیص

سرطان آپاندیس می تواند بدون علامت باشد و تشخیص آن را در مراحل اولیه دشوار می کند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است شامل آپاندیسیت، نفخ، درد شکم، درد لگن، تغییر در عملکرد روده، تهوع و استفراغ، تجمع مایع در شکم (آسیت)، افزایش اندازه کمر و مشکلات باروری باشد.

تشخیص سرطان آپاندیس معمولاً شامل ترکیبی از آزمایش‌ها و روش‌ها می‌شود. متداول ترین روش ها شامل آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی است که می تواند تومورها و سایر ناهنجاری ها را در بدن تشخیص دهد. بیوپسی، که در آن یک نمونه بافت برداشته می‌شود و در آزمایشگاه آنالیز می‌شود، برای تأیید وجود سرطان نیز ضروری است. لاپاراسکوپی، که شامل قرار دادن یک ابزار نازک و روشن در شکم برای تجسم آپاندیس و ساختارهای اطراف است، نیز ممکن است انجام شود. آزمایش خون برای بررسی سطح پروتئین ممکن است به تعیین مرحله سرطان کمک کند.

درمان سرطان آپاندیس

درمان سرطان آپاندیس به عوامل مختلفی از جمله اندازه و مرحله تومور، سلامت کلی بیمار و ترجیحات شخصی او بستگی دارد. جراحی اغلب گزینه درمانی اولیه است، به ویژه برای تومورهای کوچکتر (کمتر از ۱ یا ۲ سانتی متر). در چنین مواردی، برداشتن آپاندیس (آپاندکتومی) ممکن است کافی باشد. با این حال، برای تومورهای بزرگتر، ممکن است به جراحی ثانویه برای برداشتن بافت بیشتری نیاز باشد. همیکولکتومی، که شامل برداشتن بخشی از کولون است، و جراحی کاهش حجم با هدف برداشتن هر چه بیشتر بافت تومور، روش‌های رایج برای تومورهای بزرگتر هستند.

در برخی موارد، به‌ویژه برای مراحل پیشرفته سرطان آپاندیس یا زمانی که جراحی گزینه‌ای نیست، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی داخل صفاقی هیپرترمیک (HIPEC) و درمان دارویی هدفمند ممکن است توصیه شود. هدف این درمان ها از بین بردن سلول های سرطانی، یا با هدف قرار دادن مستقیم تومور یا با تقویت سیستم ایمنی بدن است.

پیش بینی

پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان آپاندیس به عوامل مختلفی از جمله نوع سرطان آپاندیس، اندازه و مرحله تومور، میزان گسترش سرطان و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. برای سرطان های درجه پایین آپاندیس، میزان بقای پنج ساله از ۶۷٪ تا ۹۷٪ متغیر است. با این حال، میزان بقا برای تومورهای تهاجمی تر ممکن است به طور قابل توجهی کمتر باشد. توجه به این نکته ضروری است که میزان بقا نمی تواند پاسخ فرد به درمان یا امید به زندگی او را پیش بینی کند.

کلام پایانی

سرطان آپاندیس یک بدخیمی نادر و اغلب نادیده گرفته شده با آگاهی عمومی محدود است. درک پاتوژنز، تشخیص، درمان و پیش آگهی آن برای بهبود نتایج بیمار و افزایش آگاهی در بین متخصصان پزشکی و عموم مردم بسیار مهم است.

سوالات متداول

۱. سرطان آپاندیس چیست و چگونه طبقه بندی می شود؟

سرطان آپاندیس یک بیماری نادر است که زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های آپاندیس شما جهش می‌یابند و خارج از کنترل رشد می‌کنند. می توان آن را به انواع مختلفی از تومورها، از جمله تومورهای کارسینوئید، سیستادنوماهای موسینوس و آدنوکارسینوم آپاندیس طبقه بندی کرد.

۲. عوامل خطر مرتبط با سرطان آپاندیس چیست؟

عوامل خطر ابتلا به سرطان آپاندیس عبارتند از: مصرف تنباکو، برخی شرایط پزشکی مانند کم خونی خطرناک و گاستریت آتروفیک، سن بالاتر و زن بودن.

۳. سرطان آپاندیس چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص سرطان آپاندیس معمولاً شامل آزمایش های تصویربرداری (سی تی اسکن، ام آر آی)، بیوپسی و در برخی موارد، لاپاراسکوپی و آزمایش خون است.

۴. گزینه های درمانی برای سرطان آپاندیس چیست؟

درمان سرطان آپاندیس به اندازه و مرحله تومور و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی، HIPEC و درمان دارویی هدفمند است.

۵. میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان آپاندیس چقدر است؟

نرخ بقای پنج ساله برای سرطان های با درجه پایین آپاندیس ۶۷ تا ۹۷ درصد است. با این حال، میزان بقا برای تومورهای تهاجمی تر می تواند کمتر باشد. توجه به این نکته مهم است که این نرخ ها پاسخ فرد به درمان یا امید به زندگی آنها را پیش بینی نمی کند.