اگر در روزهای منتهی به قاعدگی خود به طور مکرر احساس بیماری می کنید، ممکن است از وضعیتی رنج می برید که معمولاً به آن “آنفولانزای پریود” می گویند. این اصطلاح به این دلیل به کار می رود که علائم مرتبط با این بیماری مشابه علائم آنفولانزا است، از جمله سردرد، خستگی و درد عضلانی، و همچنین طیف وسیعی از علائم فیزیکی، روانی و احساسی که معمولاً با سندرم پیش از قاعدگی (PMS) مرتبط هستند. ).
در این مقاله مروری جامع بر آنفولانزای پریود شامل علائم، مدت زمان و گزینه های مختلف درمانی ارائه خواهیم کرد. ما همچنین در مورد زمانی که نیاز به مراقبت های پزشکی از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی است صحبت خواهیم کرد.
آیا آنفولانزای پریود واقعی است؟
آنفولانزای پریود، اگرچه یک اصطلاح پزشکی رسمی نیست، اما عبارتی است که معمولاً برای توصیف مجموعه ای از علائم شبیه آنفولانزا که برخی افراد در روزهای منتهی به دوره قاعدگی خود تجربه می کنند، استفاده می شود. این علائم که می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، صرفاً تصور نمی شود و می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد.
پیگیری چرخه‌های قاعدگی و علائمی که در طول ماه تجربه می‌کنید می‌تواند ابزار مفیدی برای کمک به شما و پزشکتان در تعیین اینکه آیا آنفولانزای پریود را تجربه می‌کنید یا خیر.
در برخی موارد، پزشک شما ممکن است لازم باشد سایر شرایط پزشکی را که می‌توانند علائم مشابهی را در طول چرخه قاعدگی شما ایجاد کنند، مانند اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) رد کند.
علائم آنفولانزای پریود
علائم مرتبط با آنفولانزای پریود می تواند از فردی به فرد دیگر به طور قابل توجهی متفاوت باشد و می تواند از به سختی قابل توجه تا شدید متغیر باشد. این علائم می تواند از یک تا دو هفته قبل از شروع دوره قاعدگی فرد شروع شود و به طور معمول حدود چهار روز پس از شروع قاعدگی ادامه یابد. (منبع مطلب).
علائم شایع عبارتند از:
- گرفتگی و درد شکم
- نفخ
- کمر درد
- پری، حساسیت و درد سینه
- مشکلات گوارشی از جمله یبوست و اسهال
- سردرد
- درد عضلانی یا مفصلی
- مشکلات تمرکز
- جوش های پوستی (آکنه)
- اختلالات خواب
- احتباس آب
- استفراغ
- خستگی
چه چیزی باعث آنفولانزای قاعدگی می شود؟
علت دقیق آنفولانزای قاعدگی به خوبی شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که به نوسانات هورمونی مربوط می شود که در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که علائم آنفولانزای مرتبط با آنفولانزای پریود ممکن است نتیجه واکنش فرد به کاهش سطح پروژسترون در نیمه دوم چرخه قاعدگی باشد.
تصور می شود که پروژسترون در مغز به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، یک پیام رسان شیمیایی که به تنظیم جنبه های مختلف عملکرد مغز کمک می کند، نقش دارد. به عنوان مثال، کاهش سطح پروژسترون ممکن است بر توانایی مغز برای تعدیل مواد شیمیایی دیگر مانند سروتونین تأثیر بگذارد که اغلب به عنوان هورمون “احساس خوب” شناخته می شود.
تئوری تغییرات هورمونی
در مرحله آخر چرخه قاعدگی، که به عنوان فاز لوتئال نیز شناخته می شود، بدن تخمک را از تخمدان در فرآیندی به نام تخمک گذاری آزاد می کند. اگر تخمک بارور نشود، سطح هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون به شدت کاهش می یابد، زیرا تخمک شروع به از هم پاشیدگی می کند و پوشش داخلی رحم شروع به ریزش می کند. این افت در سطح هورمون همان چیزی است که معمولاً با علائم آنفولانزا مانند آنفلوانزای دوره ای همراه است.
تئوری های دیگر در مورد علل بالقوه PMS عبارتند از (منبع مطلب):
- آلرژی به پروژسترون
- متابولیسم کربوهیدرات تغییر می کند
- عدم تعادل استروژن- پروژسترون
- آلدوسترون بیش از حد یا ADH (هورمونی که به تنظیم متابولیسم سدیم، کلرید و پتاسیم کمک می کند)
- هیپرپرولاکتینمی (ترشح بیش از حد پرولاکتین، هورمونی که رشد سینه را تحریک می کند)
- احتباس سدیم و آب توسط کلیه ها
- قند خون پایین
- عوامل روانی
درمان آنفولانزای قاعدگی
گزینه های درمانی برای PMS، که ممکن است شامل علائمی باشد که به عنوان آنفولانزای پریود توصیف می شود، عبارتند از (منبع مطلب):
- داروهای ضد بارداری هورمونی: ممکن است برای کمک به بهبود علائم مرتبط با هورمون PMS یا PMDD تجویز شوند.
- داروهای ضد افسردگی: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ممکن است به علائم روانی کمک کنند. بیشتر اوقات آنها روزانه تجویز می شوند، اما گاهی اوقات فقط به دو هفته قبل از شروع قاعدگی شما محدود می شود.
- داروهای مسکن: داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است برای کاهش درد و درد استفاده شوند.
- دیورتیک ها: قرص های آب ممکن است برای کمک به کاهش نفخ (احتباس آب) مصرف شود.
- مکمل ها: کلسیم اغلب توصیه می شود،اما سایر مکمل ها، از جمله ویتامین D، داروهای گیاهی مانند خار مریم و طب سوزنی، شواهد کافی برای حمایت از توصیه های آنها ندارند.
درمان شناختی رفتاری برای PMS/PMDD
طبق تحقیقات، درمان شناختی رفتاری (CBT) ممکن است یک درمان مفید برای سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) باشد. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۹ انجام شد نشان داد که CBT مبتنی بر اینترنت می تواند روشی موثر برای کاهش علائم مرتبط با PMDD باشد.
این شکل از درمان بر شناسایی و تغییر الگوهای فکری و رفتارهای منفی که به ایجاد PMS و PMDD کمک می کند، تمرکز دارد. با پرداختن به این عوامل زمینه ای، CBT می تواند به افراد کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.
سبک زندگی و پیشگیری از آنفولانزای پریود
انتخاب سبک زندگی خاص می تواند در جلوگیری از تأثیرات عاطفی و فیزیکی سندرم پیش از قاعدگی (PMS) مفید باشد. به طور کلی، هر انتخاب سبک زندگی که سلامت و تندرستی کلی را ارتقا دهد می تواند به کاهش علائمی مانند نفخ، ناراحتی معده، تغییرات خلق و خو و اختلالات خواب مرتبط با PMS کمک کند.
به عنوان مثال، حفظ یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، داشتن خواب کافی و تمرین تکنیک های کاهش استرس مانند مدیتیشن یا یوگا می تواند به کاهش شدت علائم PMS کمک کند. علاوه بر این، اجتناب از برخی محرک‌ها مانند کافئین، الکل و نیکوتین نیز می‌تواند به جلوگیری از شروع علائم PMS کمک کند. با گنجاندن این انتخاب‌های سبک زندگی سالم در برنامه‌های روزمره، افراد می‌توانند تأثیر عاطفی و فیزیکی PMS را کاهش دهند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.
پیشنهادهای سبک زندگی خاص برای مقابله با آنفولانزای پریود عبارتند از:
- اجتناب یا کاهش مصرف الکل، کافئین، نمک و شکر
- خوردن یک رژیم غذایی متعادل، شامل مقدار زیادی غلات کامل، سبزیجات و میوه ها
- حداقل سه تا پنج بار در هفته ورزش کنید
- داشتن خواب و استراحت کافی و خوب
- ترک سیگار
چه زمانی باید به یکپزشک مراجعه کرد؟
اگر به طور مداوم علائم شدید سندرم پیش از قاعدگی (PMS) را تجربه می کنید که تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان یا عملکرد روزانه شما دارد، مهم است که با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید. ممکن است شما دچار اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) باشید، وضعیتی که نسبت به PMS شایع تر است اما می تواند برای کسانی که از آن رنج می برند به همان اندازه ناتوان کننده باشد. بر اساس تخمین ها، ۳ تا ۸ درصد از دختران و زنانی که PMS را تجربه می کنند، دچار PMDD می شوند.
مهم است که توجه داشته باشید که پزشک شما ممکن است بخواهد سایر علل بالقوه علائم شما مانند مشکلات گوارشی یا زنان را بررسی کند. با رد این علل جایگزین، متخصص مراقبت های بهداشتی شما می تواند اطمینان حاصل کند که مناسب ترین درمان را برای نیازهای خاص خود دریافت می کنید. اگر علائم شدید PMS را تجربه می کنید، در تماس با پزشک خود برای بحث در مورد گزینه های خود برای مدیریت این بیماری تردید نکنید.
کلام پایانی
اگرچه آنفولانزای پریود به عنوان یک تشخیص پزشکی رسمی به رسمیت شناخته نمی شود، علائم مرتبط با این بیماری می تواند کاملاً ناتوان کننده باشد و می تواند شامل طیف وسیعی از علائم آنفولانزا مانند بدن درد، تب، لرز و مشکلات گوارشی باشد. این علائم اغلب با سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) وجود دارند و می توانند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند.
چندین استراتژی وجود دارد که می تواند در پیشگیری یا کاهش علائم آنفولانزای پریود مفید باشد. اصلاح سبک زندگی مانند حفظ یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و تمرین تکنیک های کاهش استرس می تواند در مدیریت علائم مفید باشد. علاوه بر این، داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و داروهای ضد افسردگی ممکن است برای کاهش درد و کاهش التهاب مرتبط با آنفولانزای پریود تجویز شوند. روان درمانی، به ویژه درمان شناختی رفتاری (CBT)، همچنین می تواند یک درمان موثر برای مدیریت جنبه های عاطفی و روانی آنفولانزای قاعدگی باشد.
به طور کلی، ترکیبی از استراتژی های سبک زندگی، داروها و روان درمانی می تواند در پیشگیری یا کاهش علائم آنفولانزای پریود و بهبود کیفیت زندگی فرد مفید باشد.
سوالات متداول
۱. آیا پریودهای دردناک نشانه مشکلی جدی است؟
نه همیشه. تخمین زده می شود که ۹۰ درصد از زنان در طول دوره های قاعدگی خود مقداری درد یا ناراحتی را تجربه می کنند. در حالی که این ناراحتی اغلب بخشی طبیعی از قاعدگی است و به عنوان دیسمنوره اولیه شناخته می شود، در برخی موارد، درد می تواند بسیار شدید شود. با این حال، اگر درد جدید یا متفاوت باشد، می تواند نشان دهنده دیسمنوره ثانویه باشد که ممکن است به دلیل طیف وسیعی از مسائل بهداشتی زمینه ای مانند عفونت، کیست تخمدان، اندومتریوز یا سایر مشکلات زنانه ایجاد شود.
اگر در طول دوره های قاعدگی خود درد شدید یا مداومی را تجربه می کنید، مهم است که با متخصص مشورت کنید تا علت اصلی علائم خود را تعیین کنید. با رد کردن مشکلات احتمالی سلامتی، پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی مناسب برای مدیریت علائم خود و بهبود کیفیت کلی زندگی خود ایجاد کنید. اگر در طول دوره های قاعدگی خود درد جدید یا متفاوتی را تجربه می کنید، در تماس با پزشک خود برای بحث در مورد گزینه های خود برای مدیریت این وضعیت تردید نکنید.
۲. آیا اسهال همراه با پریود طبیعی است؟
بله. تخمین زده می شود که تقریباً ۳۳ درصد از زنان در طول قاعدگی تغییراتی را در حرکات روده خود تجربه می کنند. در بیشتر موارد، این منجر به اسهال می شود، اما یبوست نیز می تواند یک مشکل رایج برای برخی افراد باشد. برای مدیریت این علائم، حفظ یک رژیم غذایی سالم و اجتناب از مصرف غذاهایی که ممکن است روده ها را تحریک کند، مهم است.
خوردن یک رژیم غذایی متعادل که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی باشد می تواند به حرکات منظم روده و جلوگیری از یبوست کمک کند. علاوه بر این، هیدراته ماندن با نوشیدن آب فراوان نیز می تواند به جلوگیری از یبوست و کاهش علائم کمک کند. همچنین مهم است که از مصرف غذاهایی که ممکن است باعث تحریک روده شوند، مانند کافئین، الکل و غذاهای تند یا سرخ شده خودداری کنید.
با پیروی از یک رژیم غذایی سالم و ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی، افراد می توانند علائم روده مرتبط با قاعدگی را مدیریت کنند و تاثیر این علائم را بر زندگی روزمره خود کاهش دهند.
۳. وقتی قبل از پریود احساس بیماری می کنم، آیا صرفا ذهنی است؟
غیر معمول نیست که افراد در طی روزهای منتهی به قاعدگی تغییراتی را در خلق و خو یا وضعیت روانی خود تجربه کنند. در حالی که برخی از زنان ممکن است این تغییرات را به نوسانات هورمونی نسبت دهند، مهم است که بدانیم اختلالات خلقی مانند افسردگی نیز می تواند درست قبل از قاعدگی رخ دهد.
تحقیقات نشان داده است که بین علائم عاطفی و مشکلات گوارشی مانند اختلالات روده ارتباط وجود دارد. به عبارت دیگر، افرادی که علائم عاطفی مانند اضطراب یا افسردگی را در طول قاعدگی تجربه می کنند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به مشکلات گوارشی مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) نیز باشند.
اگر در طول قاعدگی تغییراتی را در خلق و خو یا وضعیت روانی خود تجربه می کنید، مهم است که با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا هر گونه مشکل اساسی سلامتی را رد کنید. در برخی موارد، داروها یا روان درمانی ممکن است برای مدیریت اختلالات خلقی و کاهش علائم مرتبط توصیه شود. علاوه بر این، ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی مانند تمرین تکنیک‌های کاهش استرس و حفظ یک رژیم غذایی سالم نیز می‌تواند در مدیریت علائم خلقی و عاطفی مرتبط با قاعدگی مفید باشد.
