این مفهوم که آیا آبمیوه گیری ممکن است به کاهش علائم مربوط به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) کمک کند، به دلیل عدم انجام تحقیقات قطعی در مورد موضوع، تا حدودی مبهم باقی مانده است. گرفتن و نوشیدن آب میوه اخیراً به دلیل افزایش در دسترس بودن تجهیزات مناسب و مستندی که به بررسی این موضوع می پردازد، با عنوان “Fat, Sick & Nearly Dead” و یا «چاق، بیمار و تقریباً مرده» توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است.
با این حال، علیرغم محبوبیت فزاینده آن، هیچ مطالعه اثبات شده ای وجود ندارد که به تأثیر آب میوه گیری بر مبتلایان به سندروم روده تحریک پذیر (IBS) بپردازد. در نتیجه، بحث در مورد مزایای بالقوه یا خطرات احتمالی مرتبط با آبمیوه گیری در رابطه با سندروم روده تحریک پذیر تا حد زیادی محدود به مفاهیم نظری نظری است.
فیلم
«چاق، بیمار و تقریباً مرده»، مستندی جذاب از جو کراس، فیلمساز استرالیایی، حول تلاش او برای کاهش وزن و غلبه بر یک بیماری خودایمنی شدید که به مقادیر زیادی داروی استروئیدی نیاز دارد، از طریق شروع یک روزه سخت ۶۰ روزه می چرخد. سفر او با گذراندن نیمه اول چالش خود در شهر نیویورک شروع می‌شود و سپس وارد یک سفر بین‌المللی می‌شود و با افراد در مورد رژیم‌های بهداشتی و عادات غذایی آنها در طول مسیر صحبت می‌کند.
این فیلم که از طریق ترکیبی از طنز و الهام مخاطبان را مجذوب خود می کند، دارای پیچش غیرمنتظره ای است که به شدت طنین انداز می شود. با جذابیت گسترده اش، بدیهی است که «چاق، بیمار و تقریباً مرده» از زمان انتشار خود جرقه افزایش قابل توجهی در فروش آبمیوه گیری در سراسر آمریکا را به همراه داشته است، که نشان دهنده علاقه روزافزون به زندگی سالم و رویکردهای جایگزین برای مدیریت رفاه است.
سفر کراس نشان دهنده تلاش بی وقفه او برای خودسازی علیرغم مواجهه با ناملایمات ناشی از مسائل مختلف سلامتی است و تعهدی تزلزل ناپذیر نسبت به کیفیت زندگی بهتر را نشان می دهد. تجربیات او در طول این مصیبت ۶۰ روزه به عنوان شاهدی بر قدرت تغییردهنده اتخاذ عادات مغذی و اولویت دادن به سلامت کلی فرد است.
کراس در طول سفر خود با طیف متنوعی از افراد در مورد شیوه‌های سلامتی و الگوهای مصرف غذا مصاحبه می‌کند تا بینشی در مورد چگونگی تأثیر سبک‌های زندگی مختلف بر رفاه شخصی به دست آورد. این کاوش صریح پیچیدگی های پیرامون رابطه ما با غذا و تأثیر بالقوه آن بر سلامت جسمی و عاطفی را نشان می دهد. قالب جذاب فیلم به بینندگان این امکان را می دهد که عمیقاً با این داستان ها ارتباط برقرار کنند و همدلی را با دیگران تقویت کنند و در عین حال به عادات سلامتی خود فکر کنند.
در دنیایی که نرخ چاقی همچنان در حال افزایش است، «چاق، بیمار و تقریباً مرده» پیام الهام‌بخشی از امید و تغییر را با نشان دادن قدرت کنترل سلامتی از طریق انتخاب‌های غذایی ارائه می‌دهد. این فیلم به طور غیرقابل انکاری مخاطبان را در سراسر آمریکا تحت تأثیر قرار داده است و باعث افزایش فروش آبمیوه‌گیری شده است زیرا افراد به دنبال تقلید از سفر کراس به سمت سلامتی و بهبود خود هستند.
انواع آبمیوه گیری
معمولاً وقتی آبمیوه را در نظر می گیریم، اغلب با نوشیدنی های مشتق شده از یک میوه مانند آب سیب یا پرتقال مرتبط است. با این حال، آبمیوه گیری شامل طیف وسیع تری از شیوه های استخراج آب میوه نه تنها از میوه ها، بلکه از سبزیجات نیز می شود. در قلمرو دستور العمل های معمولی آبمیوه گیری، مرسوم بوده است که از نسبت ۸۰% سبزیجات و ۲۰% میوه استفاده می شود تا ضمن حفظ تعادل طعم، محتوای غذایی بهینه شود.
ضروری است که آبمیوه گیری را از یکی دیگر از روش های محبوب تولید نوشیدنی – اسموتی ها متمایز کنیم. آبمیوه گیری اساساً متکی به استفاده از یک دستگاه تخصصی به نام “آبمیوه گیری” است که برای استخراج آب از میوه ها و سبزیجات طراحی شده است، در نتیجه نوشیدنی حاوی ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر محلول و مواد مغذی گیاهی است که مستقیماً از گیاهان به دست می آید. برخلاف آبمیوه گیری، اسموتی ها معمولاً با استفاده از مخلوط کن تولید می شوند. هنگام مصرف اسموتی، در واقع کل مواد گیاهی از جمله اجزای فیبری غیرقابل هضم آن را می بلعید.
چرا آب گرفتن میوه ها؟
فرآیند آبمیوه گیری، که اجزای مایع را از میوه ها و سبزیجات مختلف استخراج می کند، به عنوان مزایای بی شماری برای افرادی که به دنبال بهبود سلامت و رفاه کلی خود هستند، تحسین شده است. با اجازه دادن به دریافت سریع غلظت بیشتری از مواد مغذی به شکل آب میوه و سبزیجات در مقایسه با مصرف کامل محصولات، آبمیوه گیری روشی موثر برای گنجاندن ریزمغذی های حیاتی در رژیم غذایی فرد بدون نیاز به صرف زمان قابل توجهی برای آماده سازی یا خوردن تلقی می شود.
علاوه بر این، می‌تواند به ویژه برای کسانی که تمایل کمتری به طعم‌های مرتبط با بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات دارند، اما همچنان می‌خواهند از مزایای بی‌شمار آنها از راه‌های دیگر بهره ببرند، مفید باشد.
طرفداران آبمیوه گیری نظریه می دهند که آبمیوه گیری مزایای زیر را دارد:
- سیستم ایمنی بدن ما را تقویت می کند
- توانایی ما در جذب مواد مغذی را به دلیل حذف فیبر نامحلول بهبود می بخشد
- بهبود هضم در نتیجه دسترسی بهتر به آنزیم های گوارشی در غذاهای گیاهی
- خطر سرطان را کاهش می دهد
در حالی که بسیاری از طرفداران آبمیوه‌گیری به‌عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به عادات زندگی سالم‌تر، مزایای فوق‌الذکر را به طور گسترده باور می‌کنند، لازم است بدانیم که تحقیقات کنونی شواهد قطعی برای حمایت از این ادعاها نسبت به روش‌های دیگر مانند مصرف ساده میوه‌ها و سبزیجات کامل ارائه نکرده است. اگرچه این لزوماً هیچ مزیت بالقوه آبمیوه‌گیری را نفی نمی‌کند، فقدان تأیید علمی مشخص نیاز به بررسی بیشتر در مورد تأثیرات درازمدت سلامتی ترکیب یک رژیم منظم آبمیوه‌گیری در سبک زندگی فرد را نشان می‌دهد.
اقدامات احتیاطی آبمیوه گیری
گنجاندن آب میوه در رژیم غذایی بدون شک می تواند به سلامت کلی کمک کند. با این حال، انجام اقدامات احتیاطی خاص برای اطمینان از به حداکثر رساندن مزایای آن و کاهش خطرات احتمالی بسیار مهم است. یکی از نگرانی های اصلی هنگام آب میوه گیری حول محور رشد باکتری های مضر بر روی محصولات فاسد شده است که ممکن است به سرعت تکثیر شوند. علاوه بر این، مصرف آبمیوه می تواند بر نحوه جذب سایر غذاها یا داروها توسط بدن تأثیر بگذارد.
برای به دست آوردن نتایج مطلوب سلامتی از آبمیوه گیری و در عین حال به حداقل رساندن اثرات نامطلوب آن، چندین مرحله ضروری باید در نظر گرفته شود:
- هنگام انتخاب میوه ها و سبزیجات خود یک رویکرد متعادل را حفظ کنید. انتخاب بیشتر سبزیجات نسبت به میوه در ترکیبات آبمیوه می تواند به کنترل کالری دریافتی کمک کند و همچنین از ورود قند اضافی به سیستم به دلیل محتوای فروکتوز بالا در برخی میوه ها جلوگیری کند.
- اهمیت بهداشت مناسب هنگام آبمیوه گیری را نمی توان نادیده گرفت. اطمینان حاصل کنید که تمام محصولات قبل از استفاده کاملاً شسته شده اند، هر گونه آلودگی بالقوه را از بین برده و شانس رشد باکتری روی مواد تشکیل دهنده را کاهش می دهد. این عمل به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا یا آلودگی متقابل بین میوه ها یا سبزیجات مختلف را در مخلوط کن کاهش می دهد.
- مصرف آب تازه تهیه شده در اسرع وقت پس از آماده سازی، ترجیحاً در عرض چند دقیقه ضروری است. نگهداری آن برای مدت طولانی، حتی در یخچال، ممکن است به از دست دادن مواد مغذی و کاهش بالقوه کیفیت به دلیل فرآیندهای اکسیداتیو منجر شود. علاوه بر این، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض هوا ممکن است به تغییر رنگ یا رشد باکتری‌ها با وجود نگهداری در یخچال منجر شود.
- اگر قصد دارید به طور منظم آب میوه بگیرید، در مورد داروهایی که ممکن است مصرف کنید، با پزشک خود مشورت کنید. برخی از داروها با برخی میوه ها و سبزیجات، به ویژه گریپ فروت، تداخل نامطلوب دارند، که می تواند منجر به عوارض جانبی ناخواسته یا کاهش اثربخشی دارو شود. با آگاه ماندن در مورد تعاملات احتمالی، افراد آمادگی بیشتری برای تصمیم گیری آگاهانه در هنگام گنجاندن آب میوه ها در روال روزانه خود دارند.
در پایان، در حالی که آب میوه بدون شک افزودنی مفید به عادات غذایی فرد است، باید با احتیاط و توجه به جزئیات برخورد کرد تا فواید آن برای سلامتی به حداکثر برسد و خطرات احتمالی به حداقل برسد. با رعایت اقدامات پیشگیرانه ذکر شده، مصرف کنندگان می توانند با اطمینان از آب میوه های خود بدون ترس از عواقب نامطلوب بر سلامت کلی یا رژیم های دارویی خود لذت ببرند.
رژیم غذایی منحصر به مصرف آب میوه
آبمیوه گیری پتانسیل افزایش سلامت غذایی فرد را دارد، اما نیازمند توجه به اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از باکتری های مضر و اطمینان از جذب مناسب مواد مغذی و داروها است. فرد باید الگوهای مصرف آبمیوه خود را به دقت در نظر بگیرد، چه اینکه آن را در برنامه روزانه خود بگنجانند یا از یک روزه ۶۰ روزه شدیدتر مانند رژیم جو کراس استفاده کنند. روزه آبمیوه توسط افرادی انجام می شود که به دنبال پاکسازی سیستم خود، رفع نگرانی های مربوط به وزن، یا مقابله با مشکلات مزمن سلامتی هستند. رژیم غذایی مایع ممکن است استرس گوارشی را کاهش دهد و باعث افزایش مصرف ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی ضروری شود.
با این حال، برای مصرف کنندگان احتمالی آبمیوه ضروری است که قبل از شروع این تلاش با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند تا تعیین کنند آیا خطرات بالقوه وجود دارد یا خیر. علاوه بر این، دریافت حمایت عاطفی از یک گروه سم‌زدایی یا مربی سلامت می‌تواند در عبور از چالش‌های روزهای اولیه چنین رژیم روزه‌داری مفید باشد. آبمیوه گیری فواید بی شماری را ارائه می دهد و زمانی که مسئولانه و با راهنمایی مناسب با آن برخورد شود، می تواند به سلامت کلی فرد کمک کند.
آیا نوشیدن آب میوه برای IBS مناسب است؟
پیمایش در قلمرو ناشناخته هنگام زندگی با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) ممکن است نیاز به آزمایش با رویکردهای مختلف، از جمله آبمیوه گیری به عنوان کمک بالقوه در مدیریت علائم داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که مصرف فیبر محلول اضافی می تواند برای برخی از مبتلایان به IBS تسکین دهد. با این حال، مصرف فیبر نامحلول به طور بالقوه می تواند شرایط را برای دیگران تشدید کند.
آبمیوه گیری فرصتی برای استخراج بیشتر محتوای فیبر نامحلول میوه ها و سبزیجات است، بنابراین به طور بالقوه عوارض گوارشی ناشی از آن را کاهش می دهد. برای اطمینان از حداکثر سود و در عین حال به حداقل رساندن خطرات، توصیه می شود به آرامی با آبمیوه های متشکل از چند ماده حاوی FODMAP کم – گروهی از کربوهیدرات های مرتبط با تشدید علائم IBS شروع کنید.
نمونه های قابل توجه غذاهای با FODMAP بالا شامل سیب، هندوانه، انبه و کرفس است. برنامه Fodmap دانشگاه موناش به عنوان یک منبع ارزشمند برای شناسایی گزینه های غذایی کم و زیاد FODMAP عمل می کند. باید تاکید کرد که تصمیم به گرفتن روزه آب میوه تنها باید پس از مشورت با یک پزشک در نظر گرفته شود.
پس از اتمام چنین روزهای، می‌توان به تدریج گروه‌های غذایی مختلف را دوباره وارد رژیم غذایی خود کرد – این امر می‌تواند ردیابی و ارزیابی چگونگی تأثیر هر گروه بر عملکرد دستگاه گوارش به‌صورت جداگانه را امکان‌پذیر کند. با تجزیه و تحلیل دقیق این اثرات بر پاسخ بدن، افراد می توانند انتخاب های آگاهانه تری در مورد رژیم غذایی خود داشته باشند و در نهایت رفاه کلی را در مدیریت IBS خود بهبود بخشند.
تجهیزات آبمیوه گیری
درگیر شدن در یک عمل موثر آبمیوه گیری به طور کلی نیاز به استفاده از یک دستگاه تخصصی به نام آبمیوه گیری دارد. با این حال، سرمایه گذاری در تجهیزات با کیفیت بالا ممکن است پرهزینه باشد و در صورت عدم اطمینان در مورد استفاده منظم، روش های جایگزین را در نظر بگیرید. یکی از گزینه‌های آزمایش، استفاده از مخلوط‌کن‌ها و صافی‌های معمولی به جای آبمیوه‌گیری‌های اختصاصی است، اگرچه ممکن است توصیه نشود که مخلوط‌کن را با سبزیجات بیش از حد غلیظ پر کنید و به طور بالقوه به موتور آسیب وارد کنید.
برای انجام این روش، میوه ها، سبزیجات و مقدار کمی آب فیلتر شده یا چای مناسب سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) را در مخلوط کن خود قبل از ریختن در یک صافی برای جدا کردن پالپ از آب میوه ترکیب کنید. با این وجود، لطفاً توجه داشته باشید که این تکنیک ممکن است مزایای مشابه استفاده از آبمیوه گیری های پرقدرت را نداشته باشد.
علاوه بر این، یک رویکرد جایگزین استفاده از مخلوط‌کن‌های پرقدرت است که بیشتر از محتوای غذایی گیاه را حفظ می‌کنند، اگرچه ممکن است علائم را برای کسانی که از سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) رنج می‌برند تشدید کند. در نهایت، پاسخ بدن شما در تعیین مناسب ترین روش برای آبمیوه گیری در حین مدیریت شرایط سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) بسیار مهم خواهد بود.
