اضطراب اغلب در کنار تشخیص مولتیپل اسکلروزیس (MS) دیده می شود. اعتقاد بر این است که این ارتباط نتیجه مکانیسم های مشترک بیماری و مشکلات منحصر به فردی است که با مدیریت روزانه ام اس به وجود می آید.
مولتیپل اسکلروزیس وضعیتی است که در آن سیستم ایمنی بدن دچار اختلال شده و به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند، به طور خاص لایه محافظ اطراف مغز و نخاع به نام غلاف میلین را هدف قرار می دهد. این پاسخ خودایمنی منجر به علائم مختلفی مانند خستگی، سفتی عضلات و تغییر در حرکت می شود.
در حالی که علائم فیزیکی ام اس به طور معمول شناخته شده است، مهم است که تأثیر ام اس را بر سلامت روان نیز بپذیریم. فرآیندهای مداوم آسیب سلول های عصبی در ترکیب با چالش های مسیریابی زندگی با ام اس می تواند به ایجاد اضطراب کمک کند.
تحقیقات اخیر در سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که تقریباً ۲۲.۱٪ از افراد مبتلا به ام اس علائم اضطراب را نیز تجربه می کنند که نسبت به طور قابل توجهی بالاتر از جمعیت عمومی است که در آن اضطراب حدود ۱۳٪ از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. این آمار شیوع اضطراب را در بین مبتلایان به ام اس نشان می دهد (منبع مطلب).
چرا اضطراب با ام اس مرتبط است؟
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری طولانی مدت با علائمی است که می تواند در طول زمان تغییر کند و به طور بالقوه باعث ناتوانی های پایدار شود. بنابراین، زندگی با ام اس اغلب به معنای مواجهه با مقدار زیادی غیرقابل پیش بینی است.
مقابله با پیچیدگی‌ها و عدم قطعیت‌های ام‌اس می‌تواند تلفات عاطفی قابل توجهی داشته باشد. تجربه یک دوره سوگواری برای تغییراتی که ام اس در زندگی شما ایجاد می کند کاملاً طبیعی است. احساس نگرانی، ناامیدی، ترس و اندوه از اجزای مشترک این سفر است.
تأثیر عاطفی ام اس همچنین می تواند منجر به اختلالات خلقی مانند افسردگی و اضطراب شود. یک مطالعه در سال ۲۰۱۵، که هنوز در تحقیقات فعلی به آن اشاره شده است، نشان داد که افسردگی و اضطراب دو بیماری مشترک شایع در افراد مبتلا به ام اس هستند (منبع مطلب).
اگرچه در این مطالعه افسردگی کمی بیشتر از اضطراب شایع بود (کمتر از ۲٪)، تحقیقات اخیر در سال ۲۰۲۱ نشان داده است که بسیاری از افراد مبتلا به ام اس معتقدند که اضطراب تأثیر مهم تری بر رفاه آنها نسبت به افسردگی دارد (منبع مطلب).
با این وجود، استرس تنها عامل کمک کننده به ایجاد اضطراب در افراد مبتلا به ام اس نیست. یک بررسی از سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که مسیرهای ژنتیکی مشترک، فرآیندهای عصبی و پاسخ‌های ایمنی ناکارآمد نیز می‌توانند به طور بالقوه در وجود اضطراب در میان مبتلایان به ام اس نقش داشته باشند (منبع مطلب).
در حال حاضر، محققان بر روی ژن‌های خاصی تمرکز می‌کنند که ممکن است هم با مولتیپل اسکلروزیس (MS) و هم با اضطراب مرتبط باشند. این حوزه مطالعاتی به طور فعال دنبال می‌شود تا بفهمیم چگونه ژن‌های خاصی می‌توانند خطر ابتلا به ام‌اس و اختلالات اضطرابی را افزایش دهند. اعتقاد بر این است که می‌تواند مسیرهای ژنتیکی مشترکی وجود داشته باشد که به ایجاد این شرایط کمک می‌کند، که نشان می‌دهد همان ژن‌هایی که افراد را مستعد ابتلا به MS می‌کنند، ممکن است آنها را مستعد ابتلا به اختلالات اضطرابی نیز کنند و بالعکس.
علاوه بر این، مطالعات اخیر نقش تخریب عصبی و التهاب را در پیشرفت ام اس و تأثیر آن بر سلامت روان روشن کرده است. اختلال عملکرد ایمنی مرتبط با ام اس تنها محدود به تأثیر بر غلاف میلین نیست. فرآیندهای التهابی می تواند منجر به آسیب در سراسر سیستم عصبی مرکزی (CNS) شود، که به نوبه خود می تواند عملکرد مناطقی در مغز را که مسئول پردازش و تنظیم احساسات هستند، مختل کند.
افراد مبتلا به ام اس باید مراقب چه علائمی از اضطراب باشند؟
همه احساسات اضطراب نباید فوراً باعث ایجاد هشدار شوند. اضطراب در واقع یک پاسخ طبیعی و طبیعی است که بدن شما به استرس دارد، که شامل تمام واکنش های فیزیکی است که به شما در پاسخ به تهدیدها و چالش های مختلف کمک می کند. در کوتاه مدت، اضطراب می تواند به عنوان یک احساس مفید عمل کند، حواس شما را تقویت کند و شما را وادار کند تا در صورت نیاز اقدام کنید.
اگر اخیراً متوجه شده اید که مبتلا به ام اس (MS) هستید یا تغییرات مربوط به یک وضعیت پزشکی را تجربه می کنید، معمولاً احساس اضطراب می کنید. تا زمانی که این اضطراب موقتی و زودگذر باشد، بعید است که تأثیر عمده ای بر زندگی روزمره شما داشته باشد.
با این حال، اگر اضطراب شما ادامه پیدا کرد و مزمن شد، ممکن است زمان آن رسیده باشد که نگاه دقیق تری داشته باشید. اضطراب مزمن می تواند زمینه را برای اختلالات اضطرابی فراهم کند، به این معنی که به طور مداوم با شما باقی می ماند، حتی زمانی که هیچ محرک یا دلیل واضحی برای وجود آن وجود نداشته باشد.
علائم اضطراب مزمن که ممکن است باعث نگرانی باشد عبارتند از:
- دائماً احساس عصبانیت، پرش یا بیش‌هوشیاری می‌کند
- داشتن احساس نگرانی یا ترس عمیق
- اطمینان جویی بیش از حد
- تحریک پذیری
- اختلالات خواب
- خستگی
- بدترین سناریو نشخوار فکری
- دردها و دردهای جسمی
- تعریق
- تنگی نفس
- ضربان قلب تند
- دهان خشک
- تمرکز یا حافظه ضعیف
- مشکل در صحبت کردن
حتی اگر فرآیندهای فیزیولوژیکی در ام اس ممکن است به اضطراب کمک کند، اضطراب قابل درمان است. صحبت با پزشک می تواند به محدود کردن تأثیر اضطراب بر زندگی شما با ام اس کمک کند.
افراد مبتلا به ام اس برای اولویت دادن به سلامت روان خود چه اقداماتی را می توانند انجام دهند؟
سعی کنید هنگام زندگی با یک بیماری مزمن مانند ام اس در مورد سلامت روان خود فعال باشید. تمرکز بر راه‌هایی برای تقویت رفاه روانی می‌تواند کیفیت زندگی شما را افزایش داده و به شما کمک کند تا با چالش‌های مربوط به زندگی با ام‌اس روبرو شوید.
با این استراتژی ها شروع کنید.
۱. به طور منظم تمرین کنید
درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم اغلب به عنوان راهی برای ارتقای سلامت روان توصیه می شود. تحقیقات نشان داده است که این پیشنهاد حتی برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) نیز صادق است.
مطالعه ای که در سال ۲۰۲۳ با بررسی اثرات ورزش در بیماران ام اس انجام شد، نشان داد که می تواند روشی مفید و ایمن برای کاهش سطح اضطراب باشد (منبع مطلب). با شرکت در ورزش منظم، افراد مبتلا به ام اس به طور بالقوه می توانند اضطراب خود را مدیریت کرده و سلامت روانی خود را بهبود بخشند.
۲. یک رژیم غذایی متعادل بخورید
علاوه بر ورزش، حفظ یک رژیم غذایی متعادل برای بهینه سازی سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است. مصرف مقدار مناسب ویتامین ها و مواد مغذی ضروری می تواند تاثیر مثبتی بر سلامتی شما داشته باشد. جالب اینجاست که عادات غذایی نیز می تواند در تأثیرگذاری بر علائم اضطراب نقش داشته باشد.
یک بررسی محدوده از سال ۲۰۲۱ ارتباط بین سطوح بالای اضطراب و الگوهای غذایی خاص را نشان داد. این مطالعه نشان داد که رژیم های غذایی پر چربی، کم پروتئین و حاوی مقادیر بیش از حد قند و کربوهیدرات های تصفیه شده با افزایش سطح اضطراب مرتبط است (منبع مطلب).
۳. قدردانی را تمرین کنید
پرورش حس قدردانی می تواند به ویژه برای کسانی که با مبارزات روزانه مولتیپل اسکلروزیس سر و کار دارند چالش برانگیز باشد. با این حال، با گنجاندن شیوه های قدردانی در روال خود، مانند داشتن یک دفتر خاطرات یا شرکت در دعا، می توانید تمرکز خود را به سمت جنبه های مثبت زندگی خود تغییر دهید.
یک بررسی سیستماتیک اخیر که در سال ۲۰۲۱ انجام شد، نشان داد که افرادی که به طور مداوم فهرست قدردانی را حفظ می کردند، پیشرفت های قابل توجهی را در سطوح استرس درک شده و علائم افسردگی تجربه کردند. این نشان می‌دهد که وقت گذاشتن برای تصدیق و قدردانی از نعمت‌های زندگی‌تان می‌تواند تأثیر ملموسی بر رفاه کلی شما داشته باشد (منبع مطلب).
۴. خواب را در اولویت قرار دهید
اضطراب می تواند خواب شما را مختل کند، اما خواب ضعیف نیز می تواند باعث ایجاد منبع قابل اعتماد یا بدتر شدن علائم اضطراب شود (منبع مطلب). با رعایت بهداشت خواب مناسب می توانید شانس خود را برای استراحت شبانه خوب افزایش دهید. شروع با:
- اجتناب از تماشای نمایشگر قبل از خواب
- پایبندی به برنامه خواب و بیداری معمولی
- اتاق خواب خود را خنک، ساکت و تاریک نگه دارید
- پرهیز از وعده های غذایی حجیم یا سنگین قبل از خواب
- حذف محرک هایی مانند کافئین در شب
۵. از نظر اجتماعی در ارتباط باشید
برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند مولتیپل اسکلروزیس غیر معمول نیست که احساس انزوا و اضطراب را تجربه کنند. در واقع، مطالعات نشان داده اند که حمایت اجتماعی و ارتباط با دیگران می تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روان و رفاه کلی داشته باشد. با برقراری ارتباط اجتماعی با خانواده و دوستان، افراد می توانند حس اجتماع، حمایت و تعلق ایجاد کنند که می تواند به آنها کمک کند تا با چالش های زندگی با یک بیماری مزمن کنار بیایند.
۶. با یک متخصص بهداشت روان کار کنید
اگرچه ممکن است وسوسه انگیز باشد که فقط به پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص مغز و اعصاب خود برای حمایت از سلامت روان تکیه کنید، کار با یک متخصص سلامت روان می تواند ابزارها و منابع بیشتری را برای مدیریت موثر اضطراب در اختیار شما قرار دهد. این متخصصان آموزش دیده اند تا به مسائل مربوط به سلامت روان از دیدگاهی جامع بپردازند و به شما کمک کنند تا علل اصلی اضطراب خود را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کنید. با همکاری با یک درمانگر یا مشاور، می توانید بینش های ارزشمندی در مورد الگوهای فکری و رفتارهای خود به دست آورید و راهبردهای مقابله ای جدیدی را برای بهبود رفاه ذهنی خود بیاموزید.
علاوه بر درمان و مشاوره، متخصصان سلامت روان ممکن است داروهایی را نیز برای مدیریت علائم اضطراب توصیه کنند. در حالی که دارو می تواند ابزار ارزشمندی در مدیریت اضطراب باشد، همکاری نزدیک با یک متخصص سلامت روان برای یافتن برنامه درمانی مناسب برای شما مهم است.
کلام پایانی
- مولتیپل اسکلروزیس (MS) و اضطراب اغلب با هم وجود دارند که نشان دهنده رابطه قوی بین این دو بیماری است. این ارتباط را می توان به مکانیسم های بیولوژیکی رایج و همچنین بار عاطفی مدیریت یک بیماری طولانی مدت مانند ام اس نسبت داد.
- جستجوی حمایت از یک متخصص سلامت روان و تمرکز بر سلامت عاطفی می تواند نقش مهمی در مدیریت تأثیر اضطراب بر افراد مبتلا به ام اس داشته باشد.
