کادمیوم فلزی است که در باتری ها، سلول های خورشیدی، آلیاژها، رنگدانه ها و غیره استفاده می شود. مسمومیت با کادمیوم زمانی اتفاق می افتد که فردی غذا، آب یا هوای آلوده را بخورد یا استنشاق کند. اگر با سطوح سمی کادمیوم در تماس باشید، بسته به اینکه این ماده را استنشاق کرده یا بلعیده اید، ممکن است اثرات تنفسی یا گوارشی را تجربه کنید (منبع مطلب).
علائم مسمومیت با کادمیوم
علائم مسمومیت با کادمیوم بسته به اینکه فلز را استنشاق کرده یا بلعیده اید متفاوت است.
اگر غذا یا آب آلوده حاوی کادمیوم را مصرف کنید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- تهوع و استفراغ
- اسهال
- درد و گرفتگی شکم
- تنسموس: احساسی مبنی بر اینکه باید مدفوع کنید، اما در واقع نیازی به اجابت مزاج ندارید.
فردی که کادمیوم را استنشاق می کند ممکن است حدود ۴ تا ۱۰ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض اولیه علائم زیر را تجربه کند:
- علائم شبیه آنفولانزا
- درد قفسه سینه
- سرفه کردن
- تنگی نفس
این علائم در نهایت منجر به عوارض شدید تنفسی، از جمله ادم ریوی (کیسه های هوایی در ریه ها پر از مایع می شود) و لخته شدن خون می شود (منبع مطلب).
علل مسمومیت با کادمیوم
قرار گرفتن در معرض کادمیوم از طریق هوا بعید است اتفاق بیفتد مگر اینکه در صنعتی کار کنید که به طور خاص از کادمیوم استفاده می کند. با این حال، سیگار کشیدن نیز می تواند در طولانی مدت شما را در معرض کادمیوم قرار دهد (منبع مطلب).
افرادی که در صنایع مرتبط با کادمیوم کار می کنند ممکن است کادمیوم را به دلیل گرد و غبار یا بخار موجود در محل کار استنشاق کنند. افراد شاغل در این صنایع همچنین ممکن است با نشستن دست‌ها یا بیرون آوردن لباس‌های خود هنگام رفتن از محل کار خود به محل استراحت یا خانه، منابع غذایی و آب را آلوده کنند (منبع مطلب).
احتمال مسمومیت با کادمیوم در یک فرد معمولی از طریق غذا یا آب آلوده بیشتر است. این معمولاً به دلیل استخراج معادن و ذوب (استخراج فلز بر پایه حرارت از سنگ معدن) اتفاق می افتد که خاک یا آب مجاور را آلوده می کند و به فلز اجازه می دهد وارد زنجیره غذایی شود.
برخی از گیاهان، مانند تنباکو، بیشتر از سایرین، کادمیوم را از خاک جذب می کنند. سایر غذاهایی که ممکن است حاوی سطوح بالای کادمیوم باشند عبارتند از (منبع مطلب):
- قارچ
- صدف
- گوشت های اندام های داخلی دام
- برنج
- دانه غلات
- سیب زمینی
- شکلات تلخ
با این حال، میزان سمیت بسته به منطقه متفاوت است. از آنجایی که کادمیوم پس از انتقال در هوا می تواند مسافت های طولانی را طی کند، شناسایی منبع آلودگی می تواند چالش برانگیز باشد (منبع مطلب).
آب به ندرت حاوی سطوح سمی کادمیوم است مگر اینکه منبع آلودگی مستقیمی مانند فاضلاب صنعتی یا تخلیه زباله های خطرناک وجود داشته باشد.
منابع دیگر کادمیوم عبارتند از:
- کودهای فسفاته
- لجن فاضلاب
- باتری ها
- صنایع آبکاری
- پلاستیک ها
- رنگدانه ها
- سوزاندن سوخت های فسیلی
تشخیص مسمومیت با کادمیوم
برای تشخیص مسمومیت با کادمیوم، پزشک از شما در مورد موارد زیر سوال می کند:
- سابقه پزشکی شما
- علائم شما
- این که آیا شما عوامل خطر سمیت کادمیوم را دارید
- این که آیا فکر می کنید در معرض کادمیوم قرار گرفته اید
- چگونه در معرض کادمیوم قرار گرفتید
آزمایشات بیشتر ممکن است شامل آزمایش خون و ادرار همراه با تجزیه و تحلیل ناخن و مو باشد (منبع مطلب).
درمان مسمومیت با کادمیوم
از آنجایی که هیچ پادزهری برای مسمومیت با کادمیوم وجود ندارد، درمان مسمومیت با کادمیوم شامل مدیریت علائم ایجاد شده، مانند دیسترس تنفسی است. در صورت مسمومیت حاد، پزشک ممکن است (منبع مطلب):
- مایعات داخل وریدی (IV) برای آبرسانی مجدد به شما بدهد.
- اکسیژن مکمل را تامین کند
- برای کمک به تنفس شما را روی دستگاه تنفس مصنوعی قرار دهد
- اگر کادمیوم خورده اید، استفراغ را ایجاد کند
- انجام شستشوی معده (همچنین پمپاژ معده نیز نامیده می شود، لوله ای از گلو به معده منتقل می شود، مایعات وارد شده و سپس خارج می شوند)
گاهی اوقات، قرار گرفتن در معرض در یک دوره زمانی طولانی رخ می دهد. در مورد مواجهه مزمن، اقدامات پیشگیرانه حیاتی است. این موارد عبارتند از:
- اطمینان از وجود تهویه کافی در محیط کار
- پوشیدن مداوم تجهیزات حفاظتی
- اطمینان حاصل کردن از اینکه محل کار عاری از گرد و غبار است
- بیرون آوردن لباس و دوش گرفتن پس از خروج از محل کار
- پرهیز از خوردن یا آشامیدن در محیط کار
- شستن مکرر و کامل دست ها بین کار و خوردن یا آشامیدن
امید به درمان مسمومیت با کادمیوم
افراد می توانند به مرور زمان از مسمومیت حاد کادمیوم بهبود یابند و عوارض جانبی طولانی مدتی را تجربه نکنند.
با این حال، در مواردی که فرد مقدار کافی کادمیوم را مصرف کند، ممکن است دچار خونریزی گوارشی، نکروز (مرگ بافتی) کبد و کلیه، مشکلات قلبی و اسیدوز متابولیک (برهم خوردن تعادل اسید و باز بدن) شود.
برای افرادی که غلظت بالای کادمیوم را استنشاق می کنند حتی برای مدت کوتاهی جدی تر است. در چنین مواردی، استنشاق ممکن است کشنده باشد. خوشبختانه، با توجه به داده های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، این به ندرت رخ می دهد.
سایر اثرات مزمن بالقوه عبارتند از:
- بیماری کلیوی
- بیماری ریه
- مشکلات سیستم ایمنی
- مشکلات سیستم عصبی
- استخوان های شکننده
- وزن کم هنگام تولد
- افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه
کلام پایانی
- کادمیوم یک فلز طبیعی است. مسمومیت با کادمیوم شامل خوردن یا تنفس غذا، نوشیدنی یا هوای آلوده است. اگر در صنایع خاصی مانند معدن و ذوب کار می کنید، احتمال اینکه مسمومیت حاد یا مزمن با کادمیوم را تجربه کنید، بیشتر است.
- اگر فکر می کنید که از طریق غذا، آب یا هوا در معرض کادمیوم قرار گرفته اید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید. هیچ پادزهری برای مسمومیت با کادمیوم وجود ندارد، اما درمان و مدیریت علائم ممکن است. پیروی از دستورالعمل های محل کار برای کاهش مواجهه مزمن با مواد مضر مانند کادمیوم ضروری است.
