تنگه به عنوان یک ساختار ارتباطی مهم بین دو لوب غده تیروئید، که در مجاورت نای در ناحیه جلویی گردن قرار دارد، عمل می کند. این پل بافتی باریک ارتباط و هماهنگی بین این اجزای لوبولار متمایز اندام غدد درون ریز را تسهیل می کند که مسئول سنتز هورمون هایی هستند که فرآیندهای متابولیک مختلف را در بدن انسان تنظیم می کنند.
در حالی که میزان بروز سرطان های تیروئید در ناحیه تنگه بین ۲ تا ۹ درصد است، باید توجه داشت که بدخیمی های یافت شده در این ناحیه خاص در مقایسه با سایر قسمت های تیروئید تمایل بیشتری برای انتشار به خارج از مرزهای خود غده دارند. این ویژگی تشخیص زودهنگام و مداخله مناسب را برای حصول اطمینان از نتایج بالینی مطلوب ضروری می کند.
با توجه به یکی دیگر از بیماری های شایع تیروئید، ندول ها یا توده ها می توانند در داخل یا روی سطح این اندام غدد درون ریز ایجاد شوند. مطالعات نشان می دهد که تقریباً ۶ درصد از زنان و ۱ تا ۲ درصد از مردان این رشدها را در مقطعی از زندگی خود تجربه می کنند. برای متخصصان مراقبت های بهداشتی ضروری است که احتمال وجود سلول های سرطانی را در طول تشخیص در نظر بگیرند، اگرچه خوشبختانه، اکثریت (۹۵ درصد) ندول های تیروئید خوش خیم یا غیرسرطانی هستند (منبع مطلب).
ایستموس تیروئید چیست؟
غده تیروئید یک اندام غدد درون ریز ضروری است که در قسمت قدامی قسمت تحتانی گردن قرار دارد و به طور خاص در اطراف نای یا نای پیچیده شده است. شکل پروانه مانند آن با دو لوب مشخص می شود که به صورت جانبی از دو طرف گردن امتداد می یابند و از طریق نوار باریکی از بافت به نام ایستموس به هم متصل می شوند. این موقعیت استراتژیک باعث تنظیم کارآمد هورمونی در بدن می شود و در عین حال نزدیکی آن به رگ های خونی را امکان پذیر می کند و حمل و نقل سریع هورمون های تیروئید را تسهیل می کند.
وظیفه اصلی غده تیروئید تولید و ترشح هورمون های حیاتی است که نقش مهمی در حفظ چندین فرآیند فیزیولوژیکی در سراسر بدن انسان دارند. این هورمون ها که در درجه اول به نام های تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) شناخته می شوند، مسئول تنظیم عملکردهای مختلف مانند تولید انرژی، متابولیسم، حفظ دما، رشد، تکامل و عملکرد کلی اندام هستند.
هورمون‌های تیروئید تجزیه ماکرومولکول‌هایی مانند کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها را به واحدهای کوچک‌تر تحریک می‌کنند تا انرژی مورد نیاز سلول‌ها و بافت‌ها را برای واکنش‌های بیوشیمیایی متعدد تولید کنند. آنها همچنین با افزایش تولید گرما در پاسخ به محیط های سرد یا کاهش اتلاف حرارت در شرایط گرم تر، به حفظ دمای بدن پایدار کمک می کنند.
علاوه بر این، هورمون‌های تیروئید بر رشد و تکامل اندام‌های حیاتی مانند قلب، مغز و ماهیچه‌ها تأثیر می‌گذارند و عملکرد صحیح آنها را در طول زندگی تضمین می‌کنند (منبع مطلب).
سرطان تیروئید
خطر ابتلا به سرطان بسته به محل کشف ندول ها در ساختار غده تیروئید می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. این اندام غدد درون ریز بسیار مهم به طور معمول به سه ناحیه اصلی تقسیم می شود: تنگه، که هر دو لوب (نواحی بالدار) را به هم متصل می کند و خود دو لوب . مطالعات پزشکی اخیر با آشکار کردن ارتباط بین محل ندول و خطر سرطان، این موضوع را روشن کرده است.
گره‌هایی که در تنگه تیروئید یافت می‌شوند در مقایسه با ندول‌هایی که در سایر قسمت‌های غده، مانند لوب‌ها (نواحی بالدار) کشف شده‌اند، به‌طور قابل‌توجهی احتمال بدخیم بودن دارند. این یافته‌ها بر اهمیت در نظر گرفتن مکان دقیق هنگام ارزیابی خطر سرطان مرتبط با گره‌های تیروئید تأکید می‌کنند.
علاوه بر این، محققان مشاهده کرده‌اند که گره‌هایی که در قسمت پایینی لوب‌های تیروئید واقع شده‌اند، خطر بزرگی برای تبدیل شدن به سلول‌های سرطانی دارند. اگر چه کمتر از ناحیه ایستموس مشخص است، اما این خطر افزایش یافته نیاز به نظارت و ارزیابی دقیق این گره ها را بر این اساس نشان می دهد.
به طور خلاصه، تعیین خطر ابتلا به سرطان بر اساس محل ندول در غده تیروئید مستلزم بررسی دقیق عوامل متعددی از جمله وجود یا عدم وجود گره در تنگ، لوب ها، نواحی فوقانی، میانی و تحتانی است. چنین اطلاعاتی به متخصصان مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا در مورد مراقبت از بیمار و برنامه های درمانی تصمیم گیری کنند.
عوامل خطر
تعدادی از عوامل خطر برای سرطان تیروئید وجود دارد. برخی از این موارد – مانند وزن – عوامل خطر قابل تغییر هستند، در حالی که برخی دیگر – مانند سن – قابل تغییر نیستند.
عوامل خطر غیر قابل تغییر عبارتند از:
۱. سن و جنسیت
در حالی که سرطان تیروئید به طور بالقوه می تواند در هر مرحله از زندگی ایجاد شود، مشاهده شده است که عوامل خطر و شیوع این بیماری بین زنان و مردان متفاوت است. به طور کلی، زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به سرطان تیروئید هستند. در واقع، میزان بروز در زنان تقریباً سه برابر بیشتر از همتایان مرد آنها است.
توزیع سنی تشخیص سرطان تیروئید نیز بین این دو گروه به طور قابل توجهی متفاوت است. زنان اغلب زودتر تشخیص سرطان تیروئید را دریافت می‌کنند و بیشتر موارد در سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی رخ می‌دهد. به طور معمول، تشخیص آنها در حدود سنین ۶۰ تا ۷۰ سالگی رخ می دهد (منبع مطلب).
توجه به این نکته مهم است که علیرغم این روندها، سرطان تیروئید به طور کلی یک شکل نسبتاً غیر معمول از سرطان باقی مانده است. دلایل دقیق این نابرابری جنسیتی به طور کامل شناخته نشده است، زیرا هنوز تحقیقات گسترده ای برای ایجاد علل قطعی یا عوامل مؤثر مورد نیاز است.
۲. سابقه خانوادگی
ابتلا به سرطان تیروئید یکی از اعضای خانواده نزدیک شما (والدین، خواهر و برادر یا فرزند) خطر ابتلا را افزایش می دهد. دلیل این پیوند ژنتیکی در حال حاضر ناشناخته است (منبع مطلب).
۳. قرارگیری در معرض تشعشع
قرار گرفتن در معرض تشعشعات یونیزان یک عامل خطر ثابت برای ایجاد سرطان تیروئید است که در درجه اول به دلیل حساسیت و آسیب پذیری آن در برابر آسیب اشعه آشکار می شود. این خطر از منابع مختلفی مانند حوادث نیروگاه، انفجار یا ریزش سلاح های هسته ای و برخی درمان های پزشکی شامل قرار گرفتن در معرض تشعشعات ناشی می شود.
کودکانی که در سال‌های اولیه زندگی‌شان پرتودرمانی گردن یا سر دریافت کرده‌اند، به‌دلیل افزایش حساسیت سلول‌های در حال رشد به آسیب پرتو، به‌طور قابل‌توجهی در سنین بالاتر مستعد ابتلا به سرطان تیروئید هستند. این خطر با دوزهای بالاتر پرتو و سن کمتر در زمان درمان افزایش می‌یابد که بر اهمیت حیاتی به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض در این جمعیت آسیب‌پذیر تأکید می‌کند.
پرتودرمانی برای انواع دیگر سرطان ها در دوران کودکی نیز خطر ابتلا به سرطان تیروئید را افزایش می دهد. این آسیب پذیری شدید ممکن است به عواملی مانند نزدیکی غده تیروئید به منبع تشعشع و حساسیت ذاتی آن به آسیب تشعشع نسبت داده شود.
تأثیر قرار گرفتن در معرض تشعشع بر رشد سرطان تیروئید در افرادی که در نزدیکی بلایای هسته‌ای زندگی می‌کنند، بیشتر مشهود است، مانند کسانی که پیامدهای رادیواکتیو ناشی از حوادثی مانند فاجعه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ در شوروی را تجربه کردند. در این مثال، میلیون ها نفر در معرض سطوح مضر تشعشع قرار گرفتند که منجر به افزایش قابل توجه موارد سرطان تیروئید در میان کودکان و بزرگسالان در مناطق آسیب دیده شد.
در حالی که قرار گرفتن در معرض تشعشعات خطر ابتلا به سرطان تیروئید را در تمام گروه های سنی افزایش می دهد، این خطر در افراد جوان به دلیل حساسیت بیشتر بدن آنها به آسیب تشعشع به طور قابل توجهی بیشتر است. با این حال، با بلوغ افراد در بزرگسالی، سلول‌های آنها در برابر اثرات مضر پرتوهای یونیزان مقاوم‌تر می‌شوند و در نتیجه خطر کلی ابتلا به سرطان تیروئید پس از قرار گرفتن در معرض بزرگسالان کاهش می‌یابد.
در حالی که روش های تشخیصی مانند اشعه ایکس و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) اطلاعات ضروری را در مورد سلامتی افراد با قرار دادن آنها در معرض دوزهای پایین تابش فراهم می کند، خطر بالقوه ابتلا به سرطان تیروئید به دلیل این قرار گرفتن در معرض نامشخص است. حدس زده می شود که دوز ناچیز دریافتی از این روش ها احتمالاً منجر به حداقل خطر مربوطه می شود. با این حال، با توجه به احتمال اندک آسیب، توصیه می شود از انجام چنین آزمایشاتی برای کودکان خودداری شود، مگر اینکه برای تشخیص دقیق و برنامه ریزی درمانی بعدی ضروری تشخیص داده شوند.
۴. وزن
خطر ابتلا به سرطان تیروئید در افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند نسبت به افراد غیر چاق بیشتر است. این خطر با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) افزایش می یابد (منبع مطلب).
۵. ید در رژیم غذایی
رژیم غذایی کم ید یک عامل خطر برای سرطان تیروئید است. با این حال، رژیم غذایی بیش از حد ید نیز می تواند این خطر را افزایش دهد. کمبود ید معمولاً در ایالات متحده مشکلی نیست زیرا ید به نمک خوراکی اضافه می شود.
علائم
علائم و نشانه های سرطان تیروئید ممکن است شامل موارد زیر باشد (منبع مطلب):
- توده ای در گردن که می تواند به سرعت در حال رشد باشد
- درد در جلوی گردن که به سمت گوش امتداد می یابد
- تورم گردن (گواتر)
- تغییر صدا یا گرفتگی صدا که ادامه دارد
- مشکل در بلعیدن
- مشکل در تنفس
- سرفه مداوم که به دلیل سرماخوردگی نیست
توده های غده تیروئید کاملاً شایع هستند و اغلب نشان دهنده رشد سرطانی نیستند. در واقع، هر یک از علائم ذکر شده می تواند ناشی از شرایط غیر سرطانی باشد که این اندام حیاتی را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، اگر شما یا شخص دیگری این علائم یا علائم را تجربه کردید، بسیار مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تشخیص و توصیه های درمانی مناسب مشورت کنید.
در موارد متعدد، ندول‌های تیروئید به طور ناخواسته در طول معاینات معمول یا زمانی که آزمایش‌های تصویربرداری به دلایل غیرمرتبط با غده تیروئید انجام می‌شوند، پیدا می‌شوند. این ندول ها ممکن است علائم ظاهری را نشان ندهند یا باعث نگرانی شوند مگر اینکه اندازه آنها بزرگ شود یا از طریق روش های معاینه فیزیکی مانند لمس آشکارتر شود.
وقتی این گره ها به اندازه کافی بزرگ باشند، بیماران ممکن است متوجه یک توده یا برآمدگی در ناحیه گردن خود شوند و این می تواند با احساسات دیگری مانند درد که به گوش، فک یا نواحی اطراف گلو تابش می کند، همراه باشد. در موارد نادری که سرطان تیروئید وجود دارد، ممکن است به دلیل رشد یا فشرده شدن ساختارهای مجاور، احساس سوزش یا غلغلک مداوم در گلو ایجاد شود.
اگر متوجه هر گونه تغییر در ناحیه گردن خود شدید یا احساس ناراحتی کردید که برای مدت طولانی ادامه دارد، عاقلانه است که یک قرار ملاقات با پزشک خود تنظیم کنید و این علائم را به طور کامل در میان بگذارید. آنها می‌توانند به تعیین اینکه آیا آزمایش‌های تشخیصی بیشتر ضروری هستند یا خیر کمک کنند و بر اساس یافته‌هایشان شما را به سمت گزینه‌های درمانی مناسب راهنمایی کنند.
تشخیص
هنگامی که فردی تحت یک روش تشخیصی یا معاینه معمول قرار می گیرد و ندول تیروئید کشف می شود، برای متخصصان مراقبت های بهداشتی ضروری است که ماهیت این ناهنجاری را مشخص کنند. برای انجام این کار، یک سری آزمایش معمولا انجام می شود تا مشخص شود که آیا این گره ها بدخیم (سرطانی) یا خوش خیم (غیر سرطانی) هستند.
مرحله اولیه شامل انجام معاینه فیزیکی غده تیروئید از طریق لمس است که مستلزم احساس ملایم گردن با هدف شناسایی هر گونه بزرگ شدن و تشخیص ندول های متعدد است. علاوه بر این، آزمایش خون ممکن است برای ارزیابی اینکه آیا عملکرد کلی تیروئید طبیعی است یا نشانه‌هایی از اختلال را نشان می‌دهد که به طور بالقوه می‌تواند به وجود این گره‌ها کمک کند یا آنها را پیچیده کند، درخواست شود.
با بررسی کامل جنبه های مختلف وضعیت تیروئید از طریق ترکیبی از ارزیابی فیزیکی و تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی، پزشکان می توانند خطرات بالقوه مرتبط با گره های تیروئید را به طور دقیق ارزیابی کرده و بر این اساس یک برنامه درمانی مناسب را تدوین کنند.
۱. اسکن تیروئید
اسکن تیروئید یک تکنیک تصویربرداری تشخیصی ضروری است که برای ارزیابی عملکرد و ساختار غده تیروئید که در پایه گردن قرار دارد استفاده می شود. این شامل تزریق یا بلع دوز کمی از ترکیب مبتنی بر ید رادیواکتیو به نام رادیودارو است. این ماده ترجیحاً در بافت تیروئید به دلیل تمایل به سمپورتر سدیم/یدید (NIS) تجمع می یابد.
هدف اصلی این روش شناسایی هر گونه ناهنجاری یا ناهنجاری در عملکرد غده است، مانند ندول های دارای عملکرد بیش از حد (“ندول های داغ”). این گره‌های داغ معمولاً با تولید بیش از حد هورمون‌های تیروئید مرتبط هستند و می‌توان آنها را از گره‌های سردی که به طور مؤثر ید جذب نمی‌کنند، متمایز کرد.
اسکن تیروئید اغلب زمانی استفاده می شود که سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) بیمار کمتر از حد نرمال باشد، زیرا ممکن است نشان دهنده اختلالات تیروئید زمینه ای مانند بیماری گریوز یا گواتر چند ندولار سمی باشد. این شرایط می تواند منجر به رشد ندول های تیروئید شود و بر عملکرد کلی غده تأثیر بگذارد.
نتایج آزمایش اطلاعات ارزشمندی را در مورد اینکه آیا یک گره دارای عملکرد بیش از حد (یا “گرم”) است، ارائه می دهد که معمولاً به جای بدخیم بودن نشان دهنده ویژگی های خوش خیم است. در بیشتر موارد، گره های داغ احتمال سرطانی شدن کمی دارند. بنابراین، یافتن ندول داغ ممکن است نیاز به روش‌های تهاجمی‌تر مانند بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف را برطرف کند.
توجه به این نکته ضروری است که به دلیل خطرات احتمالی قرار گرفتن در معرض اشعه برای جنین، اسکن تیروئید نباید بر روی زنان باردار انجام شود. این اقدام احتیاطی بر اهمیت انجام یک ارزیابی کامل و اطمینان از ایمنی بیماران قبل از انجام هر گونه آزمایش تصویربرداری تشخیصی تاکید می کند.
۲. سونوگرافی
سونوگرافی، همچنین به عنوان سونوگرافی یا تصویربرداری اولتراسوند شناخته می شود، یک ابزار تشخیصی ضروری است که توسط متخصصان پزشکی برای بررسی ساختارهای داخلی و عملکرد اندام های مختلف بدن انسان استفاده می شود. در مورد غده تیروئید، سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویر دقیق استفاده می کند که می تواند به تشخیص ناهنجاری ها یا اختلالات احتمالی کمک کند.
تیروئید یک غده پروانه ای شکل کوچک است که در پایین گردن قرار دارد و مسئول تولید هورمون های حیاتی برای حفظ متابولیسم و تنظیم دمای بدن است. سونوگرافی به پزشکان امکان می دهد اندازه، شکل، بافت و وضعیت سلامت کلی این اندام حیاتی را ارزیابی کنند. علاوه بر این، آنها می توانند هر گونه رشد یا گره غیرعادی را در بافت تیروئید که ممکن است مستلزم بررسی بیشتر باشد، شناسایی کنند.
معاینات سونوگرافی تیروئید روشی بدون درد است که نیازی به آمادگی خاصی از قبل از سوی بیماران ندارد. معمولاً کمتر از ۳۰ دقیقه تکمیل می‌شوند و به متخصصان پزشکی اجازه می‌دهند تا ویژگی‌های مشکوک مرتبط با سرطان تیروئید، مانند حاشیه‌های ناهموار یا شکل نامنظم گره‌ها را شناسایی کنند. این ویژگی‌ها در تومورهای بدخیم در مقایسه با تومورهای خوش‌خیم شایع‌تر هستند و به پزشکان کمک می‌کنند تا بین این دو تمایز قائل شوند و بر این اساس تصمیمات درمانی آگاهانه را اتخاذ کنند.
در طول سونوگرافی تیروئید، پزشکان می توانند جزئیات ضروری مختلف را در مورد هر ندول (های) شناسایی شده، از جمله اندازه دقیق آنها، جامد بودن یا پر از مایع (کیستیک) تعیین کنند. این اطلاعات می تواند در هدایت تست های تشخیصی یا درمان های بعدی برای اطمینان از بهترین نتیجه ممکن برای بیماران بسیار مهم باشد. با ترکیب این تکنیک‌های تصویربرداری پیشرفته با سایر روش‌های تشخیصی و ارزیابی بالینی کامل، پزشکان می‌توانند اختلالات تیروئید را بهتر تشخیص دهند، نظارت کنند و به طور مؤثر مدیریت کنند.
۳. آسپیراسیون با سوزن ظریف
فرآیندی که به عنوان بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA یا FNAB) شناخته می شود، یک روش تشخیصی ضروری است که توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی برای ارزیابی ماهیت گره های تیروئید استفاده می شود. این آزمایش شامل وارد کردن یک سوزن نازک و توخالی در ناحیه مشکوک غده تیروئید و استخراج نمونه‌های کوچک یا آسپیراسیون سلول‌ها از ندول برای تجزیه و تحلیل بیشتر است.
روش FNA را می توان در محیط های مختلفی مانند کلینیک های سرپایی، بیمارستان ها یا حتی مراکز تشخیصی تخصصی انجام داد. برای دستیابی به دقت و تجسم بهتر در حین وارد کردن سوزن، معمولاً از راهنمایی اولتراسوند برای نظارت بر موقعیت سوزن نسبت به گره تیروئید استفاده می شود. این تضمین می‌کند که نمونه‌های کافی از قسمت‌های مختلف ندول جمع‌آوری می‌شوند و در نتیجه شانس شناسایی هر سلول سرطانی بالقوه در صورت وجود افزایش می‌یابد.
هنگامی که سوزن وارد تیروئید شد، از یک سرنگ متصل به آن برای خارج کردن چندین آسپیراسیون سلولی از مکان‌های مختلف درون ندول استفاده می‌شود. سپس این سلول های آسپیره شده به دقت روی اسلایدهای شیشه ای منتقل می شوند و برای بررسی میکروسکوپی توسط آسیب شناسان ماهر پردازش می شوند. پاتولوژیست این نمونه ها را تحت بزرگنمایی بالا تجزیه و تحلیل می کند تا ویژگی های ساختاری آنها را مشخص کند، هر گونه ناهنجاری یا نشانه سرطان را شناسایی کند و یک گزارش تشخیصی جامع بر اساس یافته های خود ارائه دهد.
بیوپسی تیروئید می تواند نتایج مختلفی داشته باشد (منبع مطلب):
- در ۸۰ درصد بیوپسی های تیروئید، ندول غیرسرطانی (خوش خیم) است.
- در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد، ندول نامشخص است.
- در حدود ۵ درصد موارد، ندول بدخیم است.
ندول های خوش خیم می توانند شامل موارد زیر باشند:
- گواتر چند ندولار (به آن گواتر غیر سمی نیز گفته می شود): این به بزرگ شدن بیش از حد غده تیروئید اشاره دارد. اگر گواتر بزرگ باشد، حتی اگر ندول خوش خیم باشد، همچنان ممکن است به جراحی نیاز باشد.
- آدنوم های فولیکولی خوش خیم: فولیکولی به سلول هایی گفته می شود که در گروه های کوچک دایره ای زیر میکروسکوپ ظاهر می شوند. اگر چنین سلول هایی در داخل گره باقی بمانند، غیر سرطانی در نظر گرفته می شوند، اما اگر به نواحی اطراف گسترش یابند، سرطانی هستند.
- کیست های تیروئید: این ندول های پر از مایع هستند. گره هایی که دارای هر دو ناحیه مایع و جامد هستند به عنوان ندول های پیچیده شناخته می شوند. اگرچه این گره ها خوش خیم هستند، اما اگر باعث درد در گردن یا مشکل در بلع شوند، باید از طریق جراحی برداشته شوند.
درمان
بسته به اینکه ندول های تیروئید خوش خیم یا بدخیم باشند، گزینه های درمانی متفاوت خواهد بود.
۱. ندول های خوش خیم
اکثر موارد مربوط به ماژول های تیروئید خوش خیم نیازی به مداخله یا درمان ندارند، زیرا معمولاً بی ضرر و بدون علامت هستند. با این حال، در برخی موارد، به ویژه زمانی که با گواتر چند ندولار سروکار داریم – وضعیتی که غده تیروئید به دلیل رشد ندول های متعدد به طور غیر طبیعی بزرگ می شود – ممکن است پزشکان داروهایی مانند لووتیروکسین را توصیه کنند، هورمونی که هدف آن کاهش یا توقف رشد بیشتر است. و گسترش گواتر. این رویکرد به دنبال بازگرداندن عملکرد طبیعی تیروئید و حفظ سلامت مطلوب برای فرد مبتلا است.
علاوه بر این، ماژول های خوش خیم خاصی به نام “گره های داغ” را می توان با استفاده از درمان با ید رادیواکتیو درمان کرد. ایده پشت این روش این است که ید رادیواکتیو به طور انتخابی به این گره‌های بیش فعال متصل می‌شود و آنها را از بین می‌برد در حالی که بافت سالم تیروئید اطراف را حفظ می‌کند.
در شرایطی که ماژول‌های خوش‌خیم به رشد خود ادامه می‌دهند یا ویژگی‌های نگران‌کننده‌ای را در طول سونوگرافی‌های بعدی نشان می‌دهند، جراحی ممکن است به عنوان یک راه‌حل بالقوه توصیه شود، حتی در غیاب علائم سرطان. این تصمیم معمولاً به عواملی مانند اندازه، مکان و تأثیر بالقوه ماژول(ها) بر عملکرد سایر اندام ها در ناحیه گردن بستگی دارد.
برای ماژول‌های خوش‌خیم که از طریق بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف تشخیص داده می‌شوند یا آن‌هایی که برای نمونه‌برداری خیلی کوچک هستند، نظارت دقیق اغلب با استفاده از روش‌های غیرتهاجمی مانند سونوگرافی تیروئید هر ۶ تا ۱۲ ماه یکبار ضروری است. علاوه بر این، یک معاینه فیزیکی سالانه باید انجام شود تا اطمینان حاصل شود که هر گونه تغییر بالقوه در الگوی رشد گره‌ها می‌تواند به‌موقع تشخیص داده شود و در صورت نیاز به سرعت به آن رسیدگی شود.
۲. ندول های بدخیم
کشف گره‌ها در غده تیروئید اغلب می‌تواند منجر به نگرانی در مورد بدخیمی بالقوه یا توانایی تبدیل شدن به شکل خطرناک‌تر سرطان به نام کارسینوم تیروئید شود. هنگامی که چنین گره هایی شناسایی می شوند، انجام ارزیابی های کامل و تعیین دوره درمان مناسب برای متخصصان پزشکی بسیار مهم است.
در مواردی که ندول‌ها بدخیم (سرطانی) هستند یا ویژگی‌های بسیار مشکوکی نشان می‌دهند که نشان‌دهنده توسعه سرطان هستند، برداشتن جراحی به طور کلی موثرترین گزینه در نظر گرفته می‌شود. هدف از این روش ریشه کنی تومور و جلوگیری از گسترش بیشتر سلول های سرطانی در بدن است. وسعت جراحی بسته به اندازه، محل و تهاجمی گره ها می تواند متفاوت باشد.
پس از مداخله جراحی، درمان های بعدی اغلب بر اساس یافته های حین عمل توصیه می شود. برای برخی از بیماران، هورمون های تیروئید ممکن است برای بازگرداندن عملکرد طبیعی غدد یا کاهش علائم مرتبط با کم کاری تیروئید تجویز شود. نظارت منظم از طریق آزمایش خون و سونوگرافی کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که هر گونه فعالیت سرطانی بالقوه به اندازه کافی برای درمان موثر تشخیص داده می شود.
در موارد خاصی که نگرانی‌های باقی‌مانده پس از جراحی اولیه باقی می‌ماند، درمان با ید رادیواکتیو ممکن است برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده مورد استفاده قرار گیرد. این روش شامل تجویز دوز کنترل شده ید رادیواکتیو در بدن بیمار است که به طور انتخابی به بافت تیروئید متصل می شود و باعث آسیب به سلول های بدخیم می شود و در عین حال آسیب به بافت های سالم را به حداقل می رساند. مجدداً از آزمایش خون و سونوگرافی برای نظارت مستمر پس از درمان استفاده می شود.
ترکیب این درمان ها در درمان یا مدیریت اکثر سرطان های شناسایی شده در غده تیروئید موفق بوده است. با این حال، توجه به این نکته مهم است که کمتر از ۲۰ درصد از بیماران ممکن است پس از درمان اولیه، عود سرطان خود را تجربه کنند.
در شرایطی که گره‌ها ویژگی‌های تهاجمی خاصی دارند یا در معرض خطر بدخیمی هستند، تیم پزشکی ممکن است برداشتن کل غده تیروئید را از طریق جراحی تیروئیدکتومی کامل توصیه کند. این روش با هدف از بین بردن هر گونه منبع بالقوه سلول های سرطانی و جلوگیری از رشد یا گسترش آینده در بدن انجام می شود. علاوه بر این، غدد لنفاوی اطراف تیروئید ممکن است با جراحی برداشته شوند تا میزان درگیری سرطانی به طور دقیق ارزیابی شود.
امید به درمان
سالانه در ایالات متحده تخمین زده می شود که ۵۲۸۹۰ بزرگسال مبتلا به سرطان تیروئید، نوعی اختلال در سیستم غدد درون ریز که بر غده پروانه ای شکل واقع در قاعده گردن فرد تأثیر می گذارد، تشخیص داده می شود. اکثریت این موارد که به بیش از ۴۰۰۰۰ نفر می رسد، زن هستند. سرطان تیروئید می تواند در اشکال و مراحل مختلف ظاهر شود و بر رویه های تشخیص و چشم انداز تأثیر بگذارد (منبع مطلب).
با توجه به میزان بقا، سرطان تیروئید یک نرخ کلی پنج ساله تقریباً ۹۸ درصد دارد که نشان دهنده کارایی مداخلات پزشکی مدرن است. با این حال، این رقم ممکن است بسته به عوامل متعددی مانند نوع خاص یا نوع فرعی بیماری و مرحله آن در زمان کشف، نوسان داشته باشد. به عنوان مثال، اگر سرطان به تنهایی به غده تیروئید محدود شود (محلی)، میزان بقای پنج ساله تقریباً به ۱۰۰ درصد افزایش می یابد که اهمیت تشخیص و درمان به موقع را برجسته می کند.
آمارها نشان می‌دهد که تقریباً دو سوم سرطان‌های تیروئید در مرحله موضعی تشخیص داده می‌شوند و شانس بهبودی قابل توجهی برای بیماران فراهم می‌کند. علیرغم اینکه زنان سه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند، هر دو جنس هر سال تقریباً یکسان از مرگ و میر ناشی از سرطان تیروئید را تجربه می کنند. این روند نشان می دهد که پیش آگهی برای بیماران مرد ممکن است در مقایسه با همتایان زن بدتر باشد.
کلام پایانی
ندول های تیروئید رشدهایی هستند که به دلایل زیادی می توانند در غده تیروئید ایجاد شوند. در حالی که سلول‌های سرطانی ممکن است نگرانی اولیه در هنگام بروز این گره‌ها باشند، توجه به این نکته مهم است که در بیشتر موارد، چنین ندول‌هایی که در تیروئید یافت می‌شوند خوش‌خیم هستند و هیچ تهدیدی فوری ندارند. به طور خاص، تنها بخش محدودی از ندول‌های واقع در تنگه – بافت نازکی که لوب چپ و راست غده را به هم متصل می‌کند – پس از بررسی سرطانی بودنشان ثابت می‌شود.
علیرغم این درصد نسبتاً پایین، گره های سرطانی واقع در تنگه تیروئید به احتمال زیاد متاستاز داده یا به خارج از محل اولیه خود گسترش می یابند که اگر به موقع تشخیص داده نشوند، به طور بالقوه منجر به عوارض بیشتر می شوند. بسیار مهم است که تاکید شود که داشتن ندول تیروئید به سادگی لزوماً به معنای وجود سرطان نیست. با این حال، افرادی که علائم غیرعادی مانند درد در ناحیه گردن، مشکل در بلع، گرفتگی صدا یا توده‌های مداوم را تجربه می‌کنند باید برای ارزیابی کامل و مداخله پزشکی مناسب در صورت لزوم با پزشک خود مشورت کنند.
