اگر تمایل دارید که محتاطانه یا ساکت باشید، معاشرت کردن گاهی اوقات می تواند یک کار سخت باشد. ممکن است درگیر مکالمه با غریبه ها، شرکت در بحث با همکاران، یا شرکت در اجتماعات اجتماعی باشید که در آن تنها تعداد انگشت شماری از افراد ناراحت کننده هستند. با این وجود، لازم نیست خود را به یک ناظر منفعل در مکالمات محدود کنید. با وارد کردن چند تغییر در رویکرد اجتماعی خود، می‌توانید به فردی برون‌گراتر، آرام‌تر در محیط‌های اجتماعی تبدیل شوید و تمایل بیشتری به لذت بردن از همراهی دیگران داشته باشید.
با قدم های کوچک شروع کنید
انسان ها به طرق مختلف ارتباط برقرار می کنند. شروع به ایجاد اتصالات توسط:
- برقراری تماس چشمی : تماس چشمی و ژست های دوستانه می تواند کمک زیادی به شما کند.
- لبخند زدن به مردم : اگر کسی مستقیماً به شما نگاه کرد، به او لبخند بزنید. اکثر مردم واکنش مثبت نشان می‌دهند و احتمالاً به آنها لبخند می‌زنند – یک تقویت‌کننده فوری اعتماد به نفس.
- سلام کردن به دیگران : فارغ التحصیل شوید تا سلام کنید، از کسی راهنمایی بخواهید، یا تعریف کنید. هر چه بیشتر به برقراری ارتباط با غریبه ها و آشنایان عادت کنید، آسان تر و طبیعی تر می شود.
از ارتباطات متقابل خود استفاده کنید
در حالی که گذراندن وقت با کسانی که به شما احساس آرامش و امنیت می‌دهند آرامش‌بخش است، محدود کردن خود به این حلقه‌ها می‌تواند اثرات مضری در زمینه‌های اجتماعی و حرفه‌ای داشته باشد. خود را برای تعامل با افراد جدید به چالش بکشید. این یک فرصت عالی برای تمرین و تقویت مهارت های اجتماعی شما است.
مزایای علمی اثبات شده دوستی و مهربانی
مطالعات متعددی ارتباط بین خوشایند بودن و راضی بودن را بررسی کرده اند. برای مثال، محققان کشف کرده‌اند که صمیمیت و مهربانی باعث تحریک آزادسازی انتقال‌دهنده‌های عصبی «شاد» اکسی توسین و دوپامین می‌شود.
یکی از روش‌های ساده برای تبدیل شدن به صمیمی‌تر شدن این است که از دوستان، همکاران یا همکلاسی‌های خود بخواهید تا شما را به آشنایان خود معرفی کنند. به عنوان مثال، هنگام ورود به اتاقی که دوست شما در حال گفتگو با شخصی است، به شما نزدیک شوید و خود را معرفی کنید. دفعه بعد که با آن فرد روبرو شدید، می توانید یک سلام و احوال پرسی کنید. شما قبلاً معرفی شده‌اید، بنابراین ارتباطی برقرار می‌کنید که تعاملات آینده را تسهیل می‌کند.
هنگامی که یک ارتباط را آغاز کردید، علاقه خود را به شخص نشان دهید. سوالات باز مطرح کنید و در ادامه گفتگو با دقت گوش دهید. زمانی که در مورد موضوع گفتگو نامطمئن هستید یا از صحبت های کوچک ناراحت هستید، این یک استراتژی موثر است.
از منطقه راحتی خود خارج شوید
درگیر شدن در فعالیت هایی که باعث ناراحتی اندکی می شود می تواند به طور قابل توجهی اعتماد به نفس شما را تقویت کند و به طبیعت بیرونی شما کمک کند. هر پیروزی جزئی به شما این قدرت را می دهد که حتی فراتر از منطقه راحتی خود قدم بردارید.
اتاق بازرگانی، دانشگاه‌های محلی و وب‌سایت‌های اجتماعی شهر خود را کاوش کنید تا باشگاه‌ها و رویدادهای موجود در محل خود را کشف کنید. فعالیت‌های دوست‌یابی شامل کلوپ‌های پیاده‌روی، کلاس‌های سفال‌سازی، کلوپ‌های بازی، کلاس‌های رقص، دوره‌های آشپزی، و کلاس‌های یوگای اجتماعی است.
اگر با علائم باشگاه یا کلاسی مواجه شدید که علاقه شما را برانگیخت، در یک جلسه شرکت کنید تا مناسب بودن آن را بسنجید. حتی اگر تشخیص دهید که با ترجیحات شما مطابقت ندارد، تلاش هنوز ارزشمند است. شما تجربیات جدیدی به دست خواهید آورد، با افراد جدید ارتباط برقرار خواهید کرد و مهارت های اجتماعی خود را تقویت خواهید کرد.
شرکت در فعالیت های مجازی می تواند به انتقال شما به احساس آرامش در محیط های اجتماعی کمک کند.
روی افراد دیگر تمرکز کنید
در موقعیت‌هایی که مطمئن نیستید چه بگویید یا انجام دهید، ممکن است سکوت یا انفعال را به عنوان امن‌ترین اقدام انتخاب کنید. با این حال، پذیرفتن یک رفتار برونگرا فرصت‌هایی برای آزمایش و تعامل با افراد جدید در اختیار شما قرار می‌دهد.
به جای تمرکز بر اضطراب یا ناراحتی خود، توجه خود را به سمت دیگران معطوف کنید. همانطور که در حال گفتگو هستید، با دقت به افکار آنها گوش دهید. سوالاتی را مطرح کنید و سعی کنید جزئیاتی را که تعاملات آینده را تسهیل می کند، حفظ کنید.
به خاطر داشته باشید که هرکسی ناامنی های خود را در خود جای داده است. افراد معمولاً درگیر کارهای خود هستند تا متوجه اشتباهات، ناهنجاری ها و اضطراب های دیگران شوند. در واقع، تحقیقات نشان داده است که مردم تمایل دارند میزان توجه دیگران به آنها را بیش از حد برآورد کنند، پدیده ای که به آن اثر نورافکن گفته می شود (منبع مطلب).
یک تمرین ذهن آگاهی ایجاد کنید
گنجاندن ذهن آگاهی در روال خود می تواند به کاهش احساس کمرویی و اضطراب کمک کند، زیرا به طور فزاینده ای از لحظه حال آگاه می شوید، بدون نگرانی در مورد گذشته یا آینده.
اضطراب ها اغلب ریشه در پشیمانی از رویدادهای غیرقابل تغییر گذشته یا دلهره از اتفاقات آینده دارند. از سوی دیگر، ذهن آگاهی بر زمان حال تأکید می کند و در نتیجه توجه را از چنین نگرانی هایی منحرف می کند.
مدیتیشن، نوشتن رسا، تأییدهای مثبت، یادداشت قدردانی و سایر فعالیت‌هایی که ذهن آگاهی را تقویت می‌کنند، نشان داده شده‌اند که به کاهش علائم اضطراب کمک می‌کنند (منبع مطلب).
کلام پایانی
بعید است که کسی به یاد بیاورد که در برخوردهای اولیه چقدر عصبی بودید. درعوض، شما را به عنوان فردی که برای برقراری ارتباط تلاش می‌کرد، تردیدی در ابراز درخواست در یک گروه نداشت، و کلمه‌ای محبت آمیز برای به اشتراک گذاشتن داشت، به یاد خواهید آورد. علیرغم این، انتقال به برونگرا بودن در ابتدا ممکن است دلهره آور به نظر برسد. با گام‌های ساده شروع کنید، مانند تقویت مهارت‌های اجتماعی، اتخاذ تدابیری برای تعامل با افراد جدید، و به‌دست آوردن تکنیک‌هایی برای کاهش اضطراب.
در صورتی که علائم اختلال اضطراب اجتماعی (ترس بارزتر از موقعیت های اجتماعی) را تجربه می کنید، بسیار مهم است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. درمان های قابل قبولی وجود دارد که می تواند به شما در مدیریت احساسات اضطراب اجتماعی کمک کند.
سوالات متداول
۱. چگونه حرف های کوچک بزنم؟
تهیه فهرستی از موضوعات مناسب برای گفتگوی کوچک می تواند در مواجهه با چالش شروع یا تداوم یک مکالمه مفید باشد. موضوعاتی که عموماً مورد استقبال قرار می گیرند عبارتند از شرایط هواشناسی، ورزش، مسائل خانوادگی، لذت های آشپزی، فعالیت های شغلی و فعالیت های اوقات فراغت. عاقلانه است که از پرداختن به موضوعات بالقوه بحث برانگیز یا توهین آمیز مانند سیاست، شایعات و غیره پرهیز کنید.
۲. آیا من درونگرا هستم یا برونگرا؟
اگر شرکت در تعاملات اجتماعی باعث می شود احساس تهی شدن و اشتیاق به تنهایی داشته باشید، احتمالاً تمایلات درونگرا دارید. برعکس، اگر معاشرت با دیگران به شما نیرو می بخشد، ممکن است تمایل بیشتری به برون گرایی داشته باشید. توجه به این نکته مهم است که درونگرایی و برونگرایی در یک پیوستار وجود دارند و بسیاری از افراد خود را جایی در میانه این دو افراط می یابند.
۳. چگونه می توانم در بزرگسالی دوستان جدیدی پیدا کنم؟
کلید ایجاد دوستی های جدید در بزرگسالی در تعامل فعال و گشودن به آشنایی های جدید نهفته است. فرد باید فعالانه به دنبال دوستی باشد و تمایل به آشنایی با افراد جدید و تجربه تجربیات بدیع نشان دهد. شرکت در باشگاه‌ها یا سازمان‌هایی که برای تقویت دوستی‌ها طراحی شده‌اند، می‌تواند یک استراتژی مؤثر باشد. پرورش یک رفتار برونگرا و درگیر شدن در گفتگو با کسانی که در زندگی روزمره با آنها مواجه می‌شوند نیز می‌تواند شکل‌گیری دوستی‌های جدید را تسهیل کند.
