اگر به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) مبتلا هستید یا مشکوک به داشتن آن هستید، ممکن است در مورد رابطه بین کافئین و اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) تعجب کنید. کافئین به دلایلی یکی از محبوب ترین داروهای جهان است. بیشتر مردم دوست دارند که به آنها کمک می کند تا احساس هوشیاری و تمرکز داشته باشند و برخی افراد به سادگی از آن برای طعم لذت می برند.
اما اگر اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) دارید، ممکن است بیشتر به سمت آن کشیده شوید زیرا کافئین و داروهایی که برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) استفاده می‌شوند، همگی روی سیستم دوپامین شما، مرکز پاداش در مغز شما، کار می‌کنند.
در اینجا آنچه باید در مورد کافئین بدانید، و اینکه چگونه ممکن است بر افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) تأثیر بگذارد، آورده شده است، به خصوص اگر از قبل داروهای محرک برای مدیریت علائم ADHD مصرف می کنید.
کافئین چیست؟
کافئین یکی از رایج ترین مواد مورد استفاده در جهان است – تحقیقات نشان می دهد کهبیش از ۸۵ درصد از آمریکایی ها حداقل یک نوشیدنی کافئین دار در روز مصرف می کنند.
کافئین در موارد زیر یافت می شود:
- قهوه
- نوشیدنی های انرژی زا
- شکلات
- چای
- جوش شیرین
کافئین به عنوان محرک سیستم عصبی مرکزی طبقه بندی می شود، به این معنی که دارویی است که هوشیاری، انرژی و توجه را افزایش می دهد. به طور کلی با مسدود کردن گیرنده های عصبی که باعث خواب آلودگی ما می شوند، کار می کند.
در عوض، فعال شدن این گیرنده‌ها یک واکنش زنجیره‌ای ایجاد می‌کند که در نهایت منجر به تولید آدرنالین بیشتر می‌شود که به شما انرژی و تمرکز بیشتری می‌دهد.
مانند سایر داروهایی که بیشتر به صورت تفریحی استفاده می شوند، کافئین همچنین مقدار ماده شیمیایی حس خوب دوپامین را در مغز افزایش می دهد.
در حالی که کافئین می تواند برای مبتلایان به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) مفید باشد، اما بازدهی کاهشی نیز دارد. به عنوان مثال، کافئین می تواند علائم اضطراب را افزایش دهد (منبع مطلب).این ممکن است در واقع توانایی شما را برای تمرکز کاهش دهد .
همچنین، از آنجایی که کافئین یک ماده بسیار اعتیادآور است، بسیار ممکن است – و معمول – برای یک فرد تحمل کافئین ایجاد کند، به این معنی که برای دریافت همان اثر، به مقدار بیشتری نیاز خواهد داشت.
کافئین بیش از حد ممکن است منجر به بی خوابی و در نتیجه خستگی شود. خستگی می تواند منجر به مشکلات بیشتر در تمرکز شود. علاوه بر این، قهوه ممکن است منجر به افزایش کورتیزول،هورمون استرس شود. سطوح بالای کورتیزول با مشکلات شناختی مرتبط است .
کافئین و اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) : آیا می تواند کمک کند؟
با این حال، طبق برخی تحقیقات، ممکن است از کافئین برای درمان اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) استفاده شود. چای، بویژه چای سبز، ممکن است مفید باشد. تصور می شود که ال تیانین (اسید آمینه موجود در چای) که به اضطراب کمک می کند، دوپامین را در مغز نیز افزایش می دهد.
۵۰ درصد از افرادی که با اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) سر و کار دارند با اضطراب نیز سر و کار دارند (منبع مطلب).
حداقل در کودکان، در حالی که داروهای محرک سنتی در درمان علائم ADHD عملکرد بهتری از کافئین دارند ، استفاده از کافئین در مقایسه با عدم وجود مزایای بیشتری دارد. برخی از مزایای مشاهده شده عبارتند از کاهش بیش فعالی، افزایش عملکرد اجرایی و کاهش انفجار (منبع مطلب).
کافئین حتی می تواند کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) را آرام کند. البته تحقیقات کمی در مورد ایمنی طولانی مدت مصرف کافئین در کودکان وجود دارد.
همچنین ممکن است به دارو بستگی داشته باشد. به نظر می رسد ریتالین (متیل فنیدات) بسیار مؤثرتر از کافئین است در حالی که آدرال (دکستروآمفتامین-آمفتامین) به اندازه کافئین مؤثر نیست (منبع مطلب).
در سه علامت اصلی ADHD(توجه، تکانشگری و بیش فعالی)، متیل فنیدات در کاهش تنها بیش فعالی مؤثرتر از کافئین بود. آمفتامین ها در کاهش بیش فعالی و تکانشگری موثرتر از کافئین بودند . به نظر می رسد کافئین و داروها از نظر اثربخشی برای توجه یکسان هستند.
اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) چیست؟
اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) وضعیتی است که شامل بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری است که منجر به مشکلاتی در مدیریت رفتارها و توجه می شود. این در درجه اول از طریق ژن ها منتقل می شود،، اگرچه همه کسانی که ژن را به ارث می برند، در نهایت علائم اختلال ADHD را نشان نمی دهند.
اعتقاد بر این است که افراد مبتلا به اختلال ADHD دارای اختلال در سیستم دوپامین در مغز خود هستند، که باعث می شود بسیاری به دنبال داروهایی (معمولاً غیرقانونی) باشند که دوپامین را آزاد می کند . بنابراین، منطقی است که افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) به دنبال کافئین باشند، زیرا هم کمبودهای دوپامین را برطرف می کند و هم به بی توجهی ذاتی ADHD کمک می کند.
استفاده از کافئین اغلب می تواند یک تلاش ناخواسته برای خود درمانی در افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) باشد . در واقع، تحقیقات ثابت می کند که افراد مبتلا به ADHD تشخیص داده نشده، احتمالاً به دنبال محرک هایی برای خوددرمانی هستند، از جمله والدینی که از داروهای اختلال ADHD کودکان خود استفاده می کنند.
تعامل بین کافئین و داروها
اکثر داروهای اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) ، به استثنای اتوموکستین (Strattera)، داروهای محرکی هستند که به فرآیندهای بدن و مغز سرعت می بخشند. به طور مشابه، کافئین نیز یک داروی محرک در نظر گرفته می شود. از آنجایی که هر دوی این مواد در بدن و مغز به طور یکسان عمل می کنند، اثرات ترکیبی این دو ممکن است تشدید شود.
علاوه بر این، محرک‌های دارویی کافئین و اختلال ADHD خطر اعتیاد بالایی را به همراه دارند، به‌ویژه زمانی که با هم مصرف شوند – و افراد مبتلا به اختلال ADHD در حال حاضر در معرض خطر بیشتری از مشکلات مصرف مواد هستند.
یک مطالعه این خطر را سه برابر بیشتر ازکسانی که با اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) سر و کار ندارند قرار می دهد. با این حال، کسانی که برای درمان اختلالADHD خود دارو مصرف می کنند، کمتر به اختلالات مصرف مواد مبتلا می شوند (منبع مطلب).
برخی از خطرات ترکیب داروهای محرک اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) و کافئین:
- بی قراری / پرش
- افزایش ضربان قلب
- افزایش فشار خون
- بیخوابی
- اضطراب
فواید کافئین و دارو
یک مطالعه کوچک نشان داد که در برخی موارد، در دوز مناسب، داروهای کافئین و اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) با هم ممکن است اثر هم افزایی داشته باشند و به علائمی مانند تکانشگری، بی توجهی و بیش فعالی کمک کنند. در این شرایط، حتی ممکن است فرد کمتر از آنچه قبلا تصور می شد به داروهای محرک خود نیاز داشته باشد (منبع مطلب).
چگونه کافئین بر افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) تأثیر متفاوتی می گذارد؟
در برخی مناطق، کافئین بر افراد مبتلا و بدون اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) به طور مشابه تأثیر می گذارد. با این حال، جایی که این مسیرها از هم جدا می شوند این است که کافئین چگونه بر عملکرد کلی تأثیر می گذارد.
در یک مطالعه، ۱۰ کودک مبتلا به اختلال ADHD نسبت به کودکانی که ADHD نداشتند با مصرف کافئین بهبود بیشتری داشتند. همچنین به نظر می‌رسید که کافئین در مقایسه با کودکانی که اختلال ADHD نداشتند، بچه‌های مبتلا به اختلالADHD را خوشحال‌تر می‌کرد.
کلیشه هایی هم در مورد افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) و هم در مورد افرادی که از کافئین استفاده می کنند وجود دارد، اما اگر علائم دیگری از اختلالADHD را تجربه می کنید و متوجه می شوید که کافئین بیشتر از یک اثر انرژی بخش، اثر آرام بخش و تمرکز بر روی شما دارد، می تواند ارزش دیدن داشته باشد. بارکولتز می گوید .
کافئین روی همه افراد به طور متفاوتی تأثیر می‌گذارد، به‌ویژه افراد مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) ، بنابراین با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا مصرف کافئین برای شما یا فرزندتان مناسب است یا خیر. اگر قبلاً از کافئین یا داروهای محرک استفاده می‌کنید، بدون مشورت با پزشک خود آن را قطع نکنید، زیرا ممکن است علائم ترک ظاهر شود.
