بررسی کامل علل قرمزی چشم هنگام بیدار شدن از خواب و درمان آن

فهرست مطالب

ممکن است صبح به دلیل آلرژی یا خشکی چشم، چشمان شما خون آلود باشد. اما گاهی اوقات، قرمزی چشم ها می تواند نشان دهنده وضعیت جدی تری مانند آسیب یا عفونت باشد. بعد از بیدار شدن از خواب شبانه، ممکن است متوجه شده باشید که چشمان قرمز و خون آلودی که در آینه حمام به شما خیره شده اند. در برخی موارد، چشمان شما ممکن است قرمز روشن یا صورتی به نظر برسند. آنها همچنین ممکن است با خطوط قرمز یا صورتی پر شده باشند. اینها رگهای خونی هستند که معمولاً قابل مشاهده نیستند.

بسیاری از شرایط می توانند باعث گشاد شدن رگ های خونی در چشم و متورم شدن آنها پس از بیدار شدن از خواب شوند. برخی از آنها هیچ دلیلی برای هشدار نیستند، اما چشمان قرمز یا خون آلود در صبح می تواند نشانه چیز جدی تری باشد. در این مقاله، علل قرمزی چشم در صبح را بررسی می‌کنیم و به شما کمک می‌کنیم تشخیص دهید که چه زمانی به درمان دارویی نیاز است. ما همچنین برخی از درمان‌های خانگی را ارائه می‌کنیم که می‌توانند در مواقعی که قرمزی چشم یک اورژانس پزشکی نیست، استفاده شوند.

علل قرمزی چشم در صبح

چشم های قرمز که به عنوان چشم های خون آلود نیز شناخته می شود، می تواند یک منظره کاملاً هشدار دهنده برای بیدار شدن از خواب باشد. آنها به دلیل گشاد شدن یا تورم رگ های خونی ریز در صلبیه یا سفیدی چشم شما رخ می دهند. در حالی که برخی از علل قرمزی چشم غیر اورژانسی هستند و می‌توان آنها را به راحتی از طریق تغییر سبک زندگی مدیریت کرد، برخی دیگر ممکن است نشانه‌ای از شرایط پزشکی جدی‌تری باشند که نیاز به توجه فوری دارند. در اینجا، دلایل مختلف پشت قرمزی چشم پس از بیدار شدن را، چه شایع و چه شدید، همراه با درمان‌های بالقوه برای تسکین این بیماری بررسی می‌کنیم.

علل غیر اورژانسی	علل جدی تر
سندرم بینایی کامپیوتری	یووئیت
خستگی چشم	آپنه خواب
کمبود خواب	لاگوفتالموس شبانه
سندرم خشکی چشم	خونریزی زیر ملتحمه
نوشیدن بیش از حد الکل	بلفاریت (التهاب پلک)
محرک های محیطی	ورم ملتحمه (چشم صورتی)
آلرژی	گلوکوم حاد
	روماتیسم مفصلی

علل غیر اورژانسی قرمزی چشم ها در صبح

دلایل زیادی برای قرمزی چشم ها هنگام بیدار شدن از خواب وجود دارد که جدی تلقی نمی شوند.

۱. سندرم بینایی کامپیوتری

در دنیای پر سرعت امروز، ما دائماً به دستگاه های دیجیتال خود مانند رایانه، تلفن های هوشمند، تبلت ها و غیره متصل هستیم. در حالی که این ابزارها انقلابی در نحوه برقراری ارتباط، کار و سرگرمی ما ایجاد کرده اند، اما ممکن است بر سلامت چشم ما نیز تأثیر بگذارند. یکی از رایج ترین مسائل مرتبط با استفاده طولانی مدت از دستگاه های دیجیتال قرمزی چشم است، به ویژه در کسانی که ساعت های طولانی را تا آخر شب به صفحه نمایش خیره می شوند.

زمانی که ما درگیر فعالیت‌هایی می‌شویم که ما را ملزم می‌کند برای مدت طولانی روی صفحه‌نمایش دیجیتال تمرکز کنیم، میزان پلک زدن ما به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. به طور معمول، پلک زدن با پخش اشک در سطح چشم به روان شدن و پاکسازی چشم ها کمک می کند. با این حال، وقتی ساعت‌ها به صفحه‌نمایش خیره می‌شویم بدون اینکه مکرر پلک بزنیم، چشم‌هایمان از رطوبت مورد نیاز محروم می‌شوند.

در نتیجه کاهش سرعت پلک زدن و در نتیجه از دست دادن رطوبت، چشم ها ممکن است خشک و تحریک شوند. این می تواند منجر به قرمزی، تورم و ناراحتی در ناحیه آسیب دیده شود. برای بسیاری از افراد، این موضوع زمانی تشدید می‌شود که شب‌ها قبل از رفتن به رختخواب از دستگاه‌های دیجیتال استفاده می‌کنند. فقدان استراحت مناسب برای چشم ها در این دوره ها می تواند باعث قرمزی مداوم چشم شود که تا روز بعد ادامه می یابد و بیدار شدن با احساس شادابی و هوشیاری را دشوار می کند.

خوشبختانه، چندین استراتژی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن فشار چشم دیجیتال و کاهش احتمال ابتلا به قرمزی چشم مداوم استفاده کنید:

به طور منظم استراحت کنید: هر ۲۰ دقیقه به چشمان خود استراحت دهید و از صفحه نمایش دور نگاه کنید و حداقل ۲۰ ثانیه روی یک شی در فاصله ۲۰ فوتی (۶ متری) تمرکز کنید. این تمرین ساده که به عنوان “قانون ۲۰-۲۰-۲۰” شناخته می شود، می تواند به کاهش فشار چشم و حفظ سطح مناسب رطوبت در چشمان شما کمک کند.
تنظیمات دستگاه را بهینه کنید کنید: بسیاری از دستگاه‌های دیجیتال تنظیمات داخلی را برای کاهش انتشار نور آبی ارائه می‌دهند که به عنوان عاملی برای خستگی و ناراحتی چشم شناخته می‌شود. از این ویژگی ها در رایانه، تلفن هوشمند، تبلت یا سایر دستگاه های خود استفاده کنید تا تجربه مشاهده راحت تری ایجاد کنید.
پلک زدن آگاهانه: سعی کنید در هنگام استفاده از دستگاه های دیجیتال به طور مرتب پلک بزنید. به خود یادآوری کنید که هر چند دقیقه یکبار چشمان خود را عمدا ببندید و باز کنید تا اطمینان حاصل کنید که رطوبت کافی در سطح چشم شما پخش می شود.
بهداشت خواب را به خوبی رعایت کنید: ایجاد یک برنامه خواب منظم و ایجاد یک برنامه خواب آرامبخش می تواند به بهبود خواب ترمیمی برای بدن شما، از جمله چشمان شما کمک کند. دستگاه های دیجیتال را حداقل یک ساعت قبل از رفتن به رختخواب خاموش کنید تا به چشمان خود فرصت دهید تا از فشار استفاده از صفحه نمایش در طول روز خلاص شوند.
به یک متخصص چشم مراجعه کنید: اگر قرمزی چشم یا ناراحتی مداوم را تجربه می کنید، ضروری است با یک متخصص چشم ماهر مشورت کنید. آنها می توانند علائم شما را ارزیابی کنند و گزینه های درمانی مناسب متناسب با نیازهای خاص شما را توصیه کنند.

۲. خستگی چشم

مانند سندرم بینایی کامپیوتری، سایر علل خستگی چشم می تواند منجر به قرمزی چشم صبحگاهی شود. اینها شامل موارد زیر است:

رانندگی در شب: رانندگی در مسافت های طولانی در ساعات شب نیز می تواند منجر به خستگی چشم شود. تابش خیره کننده چراغ های جلو و خیابان ها، همراه با دشواری دید واضح در شرایط کم نور، به چشم ها استرس وارد می کند و باعث تحریک و قرمز شدن چشم ها تا صبح می شود.

مطالعه در نور کم: شبیه به سندرم بینایی کامپیوتری، مطالعه در نور کم می تواند چشمان شما را به دلیل نیاز به تمرکز بیشتر برای دیدن متن تحت فشار قرار دهد. این می تواند منجر به خستگی و قرمزی چشم هنگام بیدار شدن در صبح ها شود.

۳. کمبود خواب

همه ما آنجا بوده‌ایم – تا دیروقت بیدار مانده‌ایم، اما با چشمانی پف کرده و خون آلود از خواب بیدار می‌شویم. شاید فکر کنید که این فقط بخشی از زندگی است، اما آیا می‌دانستید که قرمزی چشم‌ها در واقع نشانه‌ای از اتفاقی است که در بدن شما رخ می‌دهد؟

وقتی به اندازه کافی نمی خوابیم، بدن تغییرات فیزیولوژیکی متعددی را تجربه می کند. یکی از این تغییرات کاهش میزان روانکاری و اکسیژن رسانی به چشم است. این کمبود مواد مغذی ضروری باعث قرمزی موقت یا ظاهر خونی در سفیدی چشم ما می شود.

چشم ها نه تنها اندام های حساسی هستند، بلکه شبانه روزی حتی در هنگام خواب نیز کار می کنند. آنها برای عملکرد مطلوب به استراحت کافی نیاز دارند. وقتی خود را از خواب مناسب محروم می کنیم، به طور مستقیم بر سلامت و عملکرد این اندام های حیاتی تأثیر می گذارد. دقیقاً به همین دلیل است که اغلب پس از یک شب بیدار ماندن برای ساعت های طولانی مطالعه یا کار، با چشمان خون آلود از خواب بیدار می شوید.

یکی دیگر از عوامل موثر در قرمزی چشم، خشکی چشم است. دوره های طولانی بیداری منجر به کاهش پلک زدن می شود که به نوبه خود تولید اشک را کاهش می دهد. این می تواند باعث شود که چشمان شما به دلیل تحریک ناشی از کمبود رطوبت، احساس شن و خون آلود به نظر برسند.

بنابراین، برای جلوگیری از این وضعیت ناخوشایند چه کنیم؟ در اینجا چند نکته وجود دارد:

خواب را در اولویت قرار دهید: مطمئن شوید که هر شب به اندازه کافی می خوابید. هفت تا نه ساعت خواب آرام را هدف قرار دهید. چشمان شما (و بقیه بدنتان) از شما تشکر خواهند کرد!
به طور منظم پلک بزنید: تلاش آگاهانه ای برای پلک زدن بیشتر انجام دهید، به خصوص زمانی که روی صفحه نمایش کار می کنید یا به شدت روی کارها تمرکز می کنید. این به حفظ تولید اشک و روانکاری کافی در چشم کمک می کند.
استفاده از اشک مصنوعی: اشک مصنوعی بدون نسخه می تواند رطوبت مورد نیاز را برای چشم های خشک و تحریک شده فراهم کند. آنها بدون نسخه در داروخانه ها و سوپرمارکت ها در دسترس هستند.
موقعیت را تغییر دهید: اگر متوجه شدید که تا دیروقت بیدار کار می کنید یا از دستگاه های دیجیتال استفاده می کنید، به یاد داشته باشید که هر ساعت یا بیشتر استراحت کنید. از صفحه نمایش دور نگاه کنید، چشمان خود را ببندید و برای چند لحظه استراحت کنید. این به چشمان شما فرصت استراحت و بهبودی می دهد.
سالم بخورید: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی ضروری مانند اسیدهای چرب امگا ۳ می تواند از سلامت چشم حمایت کند. غذاهایی مانند سالمون، ماهی تن، دانه کتان و گردو منابع عالی این مواد مغذی هستند.
از محرک ها اجتناب کنید: از استعمال دخانیات یا دود دست دوم، آلرژن ها، محیط های گرد و غبار، یا قرار گرفتن بیش از حد در معرض نمایشگرها دوری کنید. همه اینها می تواند قرمزی و سوزش چشم را تشدید کند.

با پیروی از این مراحل ساده، می توانید از تبدیل شدن آن قرمزی چشم های آزاردهنده به بخشی از برنامه صبحگاهی خود جلوگیری کنید. بنابراین دفعه بعد که وسوسه شدید که تمام شب را بیدار بمانید و برای امتحان یا یک پروژه را تمام کنید، اهمیت استراحت را نه تنها برای ذهن، بلکه برای بدنتان – به خصوص چشمانتان – به خاطر بسپارید!

۵. سندرم خشکی چشم

در طول ساعاتی که به خواب می رویم، تغییرات فیزیولوژیکی متعددی در بدن ما رخ می دهد. یکی از این تغییرات شامل کاهش تولید اشک توسط چشم است. اشک برای مرطوب نگه داشتن سطح چشم و جلوگیری از خشک شدن آنها ضروری است. هنگامی که ترشح اشک در طول خواب کاهش می یابد، منجر به خشکی و قرمزی متعاقب آن پس از بیدار شدن می شود.

برای افرادی که از قبل بیماری هایی مانند سندرم خشکی چشم دارند، این روند طبیعی می تواند مهم تر شود. این سندرم با اشک ناکافی یا کیفیت پایین اشک تولید شده توسط بدن مشخص می شود. در نتیجه، افراد مبتلا به این بیماری اغلب خشکی و التهاب مزمن را در چشمان خود تجربه می کنند که ممکن است یک شبه تشدید شود.

کمبود رطوبت در طول خواب باعث تبخیر می شود که منجر به افزایش اسمولاریته (معیار شوری) در اشک شما می شود. هرچه غلظت نمک اشک بیشتر شود، قرنیه بیشتر تحریک می شود و باعث قرمزی و ناراحتی در هنگام بیدار شدن می شود.

علاوه بر این، موقعیت های خواب نیز می تواند بر خشکی چشم تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر در هنگام خواب با چشم‌های نیمه باز بخوابید یا کمتر پلک بزنید، به عوامل محیطی مانند تهویه هوا یا گرمایش اجازه می‌دهد تا رطوبت قرنیه را سریع‌تر تبخیر کنند. این بیشتر به قرمزی و تحریک صبحگاهی کمک می کند.

۶. مصرف الکل

اگر شب قبلالکل مصرف کرده اید، ممکن است با چشمان قرمز از خواب بیدار شوید. الکل به دلیل خواص دیورتیک خود شناخته شده است، به این معنی که تولید ادرار را افزایش می دهد و باعث می شود بدن آب بیشتری از آنچه دریافت می کند از دست بدهد. هنگامی که ما کم آب می شویم، رگ های خونی ما گشاد می شوند تا جریان خون را افزایش دهند و مواد مغذی ضروری را به سلول هایی که بیشتر به آنها نیاز دارند، برسانند. در مورد چشم ها، این گشاد شدن می تواند باعث قرمزی و سوزش شود.

۷. محرک های محیطی

آلودگی هوا یک نگرانی فزاینده در سراسر جهان است که نه تنها بر محیط زیست بلکه بر سلامت انسان نیز تأثیر می گذارد. یکی از جنبه هایی که اغلب نادیده گرفته می شود تأثیر آلودگی هوا تأثیر آن بر سلامت چشم است. هدف این مقاله روشن کردن این موضوع است که چگونه آلاینده‌های مختلف موجود در هوا می‌توانند چشم‌های ما را تحریک کرده و به آنها آسیب برسانند، همچنین نکاتی را برای حفظ بینایی سالم علیرغم زندگی در محیط‌های آلوده ارائه می‌کند.

آلودگی هوا انواع مختلفی دارد، از جمله ذرات گرد و غبار، دود سیگار، خاکستر ناشی از آتش سوزی و دود اگزوز خودرو. هر یک از این آلاینده‌ها می‌توانند باعث تحریک چشم شوند و منجر به قرمزی و ناراحتی شوند. در اینجا نگاهی دقیق تر به چگونگی تأثیر هر آلاینده بر بینایی ما آورده شده است:

ذرات گرد و غبار: ذرات ریز گرد و غبار معلق در هوا می توانند به راحتی وارد چشم شده و باعث تحریک و التهاب شوند. این امر به ویژه برای افرادی که در مناطق شهری با سطح ترافیک یا فعالیت ساختمانی بالا زندگی می کنند صادق است.
دود سیگار: مواد شیمیایی سمی موجود در دود سیگار باعث ایجاد مشکلات تنفسی می شوند، اما اثرات مضری نیز بر چشم دارند. قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند منجر به تحریک و قرمزی چشم شود.
خاکستر ناشی از آتش سوزی: آتش سوزی یا سوزاندن زباله ها خاکستری تولید می کند که حاوی ذرات مضر است. وقتی این ذرات وارد هوا می شوند و به چشم ما می رسند، در صورت عدم درمان می توانند باعث ناراحتی قابل توجهی شوند و حتی به قرنیه آسیب بزنند.
دود اگزوز خودرو: دودهای منتشر شده از خودروها حاوی انواع آلاینده ها از جمله دی اکسید نیتروژن و ذرات معلق است. این مواد می توانند چشم را تحریک کرده و منجر به قرمزی و آبریزش شوند.
هوای خشک: علاوه بر آلاینده های موجود در هوا، هوای خشک با سطح رطوبت کم نیز می تواند باعث سوزش چشم شود. این به این دلیل است که اشک ما از آب، روغن و مخاط تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا سطح چشم را مرطوب و سالم نگه دارند. هنگامی که هوا فاقد رطوبت باشد، می تواند منجر به بیماری به نام سندرم چشم خشک شود که با احساس قرمزی، سوزش و خارش در چشم ها مشخص می شود.

۸. آلرژی

آلرژی می تواند برای بسیاری از افراد آزاردهنده باشد و در طول سال باعث ناراحتی و ناراحتی شود. آلرژن های رایج مانند گرده، کنه های گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی می توانند منجر به خارش، قرمزی و پارگی در افراد مبتلا شوند. خوشبختانه راه های مختلفی برای کاهش این علائم وجود دارد، از جمله آنتی هیستامین های بدون نسخه.

واکنش های آلرژیک زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی به اشتباه یک ماده بی ضرر را به عنوان یک تهدید شناسایی کند. سپس بدن آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند تا با این مهاجم شناخته‌شده مبارزه کند، که باعث واکنش التهابی می‌شود که منجر به علائم آلرژی می‌شود. آلرژن‌های رایج عبارتند از گرده گیاهان، کنه‌های گرد و غبار موجود در خانه‌ها و ادارات، و شوره حیوانات خانگی که توسط حیوانات با خز یا پر می‌ریزند.

علائم آلرژی می تواند متفاوت باشد اما اغلب شامل خارش (به ویژه در بینی، چشم ها و گلو)، قرمزی، تورم و اشک ریزش است. در برخی موارد، افراد ممکن است عطسه، سرفه، مشکل در تنفس و خستگی را نیز تجربه کنند. واکنش های آلرژیک بسته به آلرژن خاص درگیر می تواند فصلی یا در طول سال باشد.

یکی از راه های موثر برای مدیریت علائم آلرژی استفاده از آنتی هیستامین های بدون نسخه است. این داروها با مسدود کردن هیستامین، یک ماده شیمیایی آزاد شده در طی یک واکنش آلرژیک که باعث التهاب و سایر علائم می شود، عمل می کنند. با مهار تولید یا عملکرد هیستامین، آنتی هیستامین ها می توانند به کاهش خارش، قرمزی، تورم و اشک ریزش مرتبط با آلرژی کمک کنند.

انواع مختلفی از آنتی هیستامین ها در دسترس هستند، از جمله گزینه های نسل اول (به عنوان مثال، دیفن هیدرامین) و نسل دوم (مانند ستیریزین، لوراتادین). در حالی که هر دو نوع می توانند در کاهش علائم آلرژی موثر باشند، آنتی هیستامین های نسل دوم در مقایسه با همتایان نسل اول خود عوارض جانبی کمتری مانند خواب آلودگی دارند.

شرایط جدی قرمزی چشم ها در صبح

چشمان قرمز و خون آلود در صبح غیر معمول نیست و می تواند به عوامل مختلفی مانند خستگی، آلرژی یا حتی تماشای بیش از حد صفحه نمایش نسبت داده شود. با این حال، ممکن است مواردی وجود داشته باشد که این علائم نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به توجه فوری دارد.

علائمی که همیشه باید باعث توجه و مداخله پزشکی شود عبارتند از:

درد در چشم: اگر درد مداوم در یک یا هر دو چشم را تجربه می کنید، می تواند نشانه عفونت، التهاب یا آسیب باشد. نادیده گرفتن این علامت در صورت عدم درمان ممکن است منجر به عواقب شدیدتری شود.
رنگ قرمز یا صورتی شدید که بیش از یک هفته از بین نمی رود: در حالی که چشم های خون آلود شایع است، اگر قرمزی یا رنگ صورتی پس از یک هفته فروکش نکرد و به شدت ادامه داد، ضروری است با یک متخصص مشورت کنید. این می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی تر مانند ورم ملتحمه (چشم صورتی) یا یووئیت باشد.
تاری یا دوبینی: اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدید، از جمله تاری دید یا دوبینی، بسیار مهم است که فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. این علائم می تواند نشان دهنده بیماری های مختلف چشم مانند زخم قرنیه، جداشدگی شبکیه یا حتی گلوکوم باشد.
تغییرات در بینایی
حساسیت به نور یا هاله های اطراف نور: حساسیت بیش از حد به نور که به عنوان فتوفوبیا نیز شناخته می شود، همراه با وجود هاله در اطراف نورها می تواند نشانه عفونت چشم مانند ورم ملتحمه یا زخم قرنیه باشد. این شرایط نیاز به درمان سریع دارند تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.
تهوع و استفراغ: اگر در کنار چشم های خون آلود خود حالت تهوع و استفراغ را تجربه می کنید، می تواند نشانه وضعیت شدیدتری مانند عفونت گوش داخلی یا سرگیجه مرتبط با میگرن باشد. در این موارد، مراقبت های پزشکی فوری برای جلوگیری از اثرات طولانی مدت بر سلامت کلی شما ضروری است.
ترشحات چشم: ترشحات غیرمعمول چشم، از جمله چرک یا مخاط، می تواند نشانه عفونت های باکتریایی مانند ورم ملتحمه یا زخم قرنیه باشد. در صورت مشاهده هرگونه ترشحات غیرعادی از چشم، ضروری است با یک متخصص چشم مشورت کنید.

برخی از این علائم با شرایط زیر همراه است:

۱. یووئیت

چشم انسان یک اندام پیچیده با لایه های متعدد است که به طور هماهنگ کار می کنند تا بینایی را به ما هدیه دهند. یکی از این لایه ها به نام uvea شناخته می شود که نقش مهمی در خون رسانی به شبکیه دارد. یووئیت به التهاب یا تورم این قسمت حیاتی چشم اشاره دارد. این وضعیت می تواند منجر به ناراحتی شدید شود و در صورت عدم درمان ممکن است تهدید قابل توجهی برای بینایی فرد باشد.

یووئیت می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت ها، بیماری های خودایمنی، آسیب ها یا حتی به عنوان یک عارضه جانبی برخی داروها باشد. برخی از علل رایج عبارتند از:

عفونت ها: عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی می توانند منجر به یووئیت شوند، به خصوص اگر چشم در معرض آلاینده ها یا عوامل بیماری زا قرار گیرد.
بیماری های خود ایمنی: شرایطی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و سارکوئیدوز ممکن است به التهاب یووه کمک کنند.
جراحات: ضربه به چشم می تواند باعث آسیب به یووه شود و منجر به تورم و تحریک شود.
داروها: برخی داروها، مانند کورتیکواستروئیدها یا سرکوب کننده های ایمنی، می توانند خطر ابتلا به یووئیت را به عنوان یک عارضه جانبی افزایش دهند.

علائم یووئیت اغلب قابل توجه است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

قرمزی چشم : التهاب در یووه باعث گشاد شدن عروق خونی و در نتیجه قرمزی اطراف چشم می شود.
درد : افراد مبتلا به یووئیت ممکن است درد یا ناراحتی را در چشم آسیب دیده تجربه کنند.
شناورهای تیره: بیماران اغلب به دلیل التهاب لکه های تیره یا شناورهایی را در میدان دید خود مشاهده می کنند.
تاری دید: تورم یووه می تواند عملکرد شبکیه را مختل کند و منجر به تاری دید شود.
حساسیت به نور: چشم ممکن است به نورهای روشن حساس تر شود و باعث ناراحتی و مشکل در تنظیم شرایط مختلف نور شود.

یووئیت درمان نشده می تواند منجر به عوارض شدید، از جمله از دست دادن دائمی بینایی شود. بنابراین، اگر مشکوک به این وضعیت هستید، ضروری است که با پزشک مشورت کنید. گزینه های درمانی بسته به علت و شدت التهاب متفاوت است اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروها: کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا موضعی می توانند به کاهش تورم و کاهش علائم کمک کنند. در برخی موارد، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است برای مدیریت درد و التهاب تجویز شود.
درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی: برای بیماران مبتلا به بیماری های خودایمنی یا دوره های یووئیت مکرر، ممکن است داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی برای کنترل پاسخ سیستم ایمنی و جلوگیری از التهاب بیشتر ضروری باشد.
قطره چشم: اشک مصنوعی می تواند به کاهش خشکی و ناراحتی ناشی از یووئیت کمک کند.
جراحی: در موارد نادری که سایر درمان‌ها با شکست مواجه شده‌اند، ممکن است برای برداشتن بافت اسکار یا ترمیم هرگونه آسیب به ساختار چشم، جراحی لازم باشد.

۲. آپنه خواب

آپنه خواب یک اختلال خواب رایج است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. با نوسانات ناگهانی فشار خون و سطح اکسیژن در طول خواب مشخص می شود که می تواند عواقب گسترده ای برای سلامت کلی داشته باشد. یکی از این پیامدها تأثیر بالقوه بر سلامت چشم است.

وقفه تنفسی در خواب زمانی اتفاق می افتد که تنفس فرد در طول خواب به طور مکرر متوقف می شود و شروع می شود. این الگوی مخرب می تواند منجر به نوسانات فشار خون و سطح اکسیژن شود که برای حفظ عملکردهای سالم بدن ضروری است. هنگامی که این نوسانات رخ می دهد، ممکن است بر رگ های خونی ظریف چشم تأثیر بگذارد و باعث التهاب و قرمزی شود. با گذشت زمان، این التهاب مزمن می تواند منجر به آسیب شبکیه شود، وضعیتی که بر بافت حساس به نور در پشت چشم که مسئول بینایی است، تأثیر می گذارد.

ارتباط بین آپنه خواب و سلامت چشم یک موضوع مهم برای درک است، زیرا تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از عوارض طولانی مدت کمک کند. اگر مشکوک به آپنه خواب هستید، توجه به علائم همراهی که ممکن است نشان دهنده وجود این وضعیت باشد، بسیار مهم است. برخی از علائم رایج عبارتند از:

سردرد: سردردهای مکرر، به ویژه هنگام بیدار شدن از خواب، می تواند نشانه ای از آپنه خواب باشد. این سردردها اغلب به دلیل کمبود اکسیژن در طول خواب ایجاد می شوند و می توانند از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر باشند.
تحریک پذیری: بیدار شدن از خواب با احساس تحریک پذیری یا بدخلقی نیز ممکن است نشانه آپنه خواب باشد. این به این دلیل است که کمبود خواب آرام می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود که بر تنظیم خلق و خوی تأثیر می گذارد.
فراموشی: مشکل در تمرکز و فراموش کردن آسان چیزها ممکن است نشانه دیگری از آپنه خواب باشد. الگوی خواب مختل می تواند عملکرد شناختی را مختل کند و تمرکز و به خاطر سپردن اطلاعات را به چالش بکشد.

اگر هر یک از این علائم را در کنار آپنه خواب تجربه کردید، ضروری است با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند وضعیت شما را ارزیابی کنند و در صورت لزوم گزینه های درمانی مناسب را توصیه کنند.

۳. لاگوفتالموس شبانه

لاگوفتالموس شبانه وضعیتی است که در آن پلک ها در هنگام خواب به طور کامل بسته نمی شوند. این می تواند منجر به علائم مختلفی شود که ممکن است نشان دهنده مسائل بهداشتی اساسی باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارند. در امتداد.

فلج بل: فلج یا ضعف موقتی در عضلات کنترل کننده حالات صورت، به ویژه عضلات اطراف چشم است. ممکن است به دلیل ناتوانی پلک در هنگام خواب به درستی بسته شود، باعث لاگوفتالموس شود.
بیماری های خود ایمنی: شرایطی مانند سندرم شوگرن و آرتریت روماتوئید می تواند بر عضلات و اعصاب مسئول کنترل پلک ها تأثیر بگذارد و منجر به لاگوفتالموس شبانه شود.
سندرم خشکی چشم: تولید ناکافی اشک یا اشک با کیفیت پایین ممکن است به ناتوانی پلک در بسته شدن کامل در هنگام خواب کمک کند و باعث لاگوفتالموس شود.
ضربه به صورت: آسیب به صورت و عضلات اطراف آن بسته به شدت تروما می تواند منجر به لاگوفتالموس شبانه موقت یا دائمی شود.
اختلالات عصبی: شرایطی مانند میاستنی گراویس، بیماری پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس ممکن است بر روی اعصاب کنترل کننده حرکت پلک تأثیر بگذارد و باعث لاگوفتالموس در هنگام خواب شود.

علائم لاگوفتالموس شبانه:

قرمزی چشم ها در صبح: بیدار شدن با چشم های قرمز از علائم شایع لاگوفتالموس شبانه به دلیل تحریک و خشکی ناشی از بسته نشدن ناکافی پلک است.
درد: ناراحتی در اطراف چشم، به ویژه هنگام بیدار شدن از خواب، می تواند نشانگر لاگوفتالموس شبانه باشد.
سوزش: خارش یا احساس سوزش در چشم ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض هوا و مواد زائد در طول خواب باشد.
آبریزش چشم: اشک ریزش بیش از حد یکی دیگر از علائمی است که ممکن است به دلیل تحریک ناشی از لاگوفتالموس رخ دهد.
احساس شن: احساس جسم خارجی در چشم، که اغلب به عنوان “شنی” یا “شنی” توصیف می شود، می تواند نشانه ای از لاگوفتالموس شبانه باشد.

گزینه های درمانی برای لاگوفتالموس شبانه:

اشک مصنوعی: قطره های چشمی روان کننده بدون نسخه می توانند به کاهش خشکی و تحریک ناشی از لاگوفتالموس کمک کنند.
پمادهای چشمی: پمادهای تجویزی یا بدون نسخه ممکن است برای موارد شدیدتر توصیه شود، که یک سد رطوبتی طولانی‌تر برای محافظت از چشم در هنگام خواب ایجاد می‌کند.
درمان بیماری‌های زمینه‌ای: رسیدگی به هر گونه بیماری زمینه‌ای که باعث لاگوفتالموس شبانه می‌شود برای تسکین طولانی‌مدت ضروری است. این ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی یا مداخله جراحی بسته به شرایط خاص باشد.
تغییر شیوه زندگی: حفظ بهداشت چشم، استفاده از مرطوب کننده برای افزایش رطوبت هوا و اجتناب از مواد محرک مانند دود می تواند به کاهش علائم لاگوفتالموس شبانه کمک کند.

۴. خونریزی زیر ملتحمه

خونریزی زیر ملتحمه یک بیماری شایع چشمی است که زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی در چشم بشکند یا نشت کند. این می تواند به دلایل مختلفی مانند آسیب به چشم یا سرفه های شدید رخ دهد.

علل:

خونریزی زیر ملتحمه می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

آسیب چشم: اگر آسیب چشمی را تجربه کرده اید، ضروری است که با پزشک خود مشورت کنید تا هر گونه عارضه جدی که ممکن است ناشی از این حادثه باشد را رد کنید.
سرفه شدید: سرفه شدید می تواند به عروق خونی چشم فشار وارد کند و باعث شکستن یا نشت آنها شود.
فشار خون بالا: فشار خون بالا می تواند رگ های خونی چشم را ضعیف کند و آنها را مستعد شکستن کند.
عوامل مرتبط با سن: با افزایش سن، قدرت رگ های خونی افراد کاهش می یابد و احتمال خونریزی زیر ملتحمه افزایش می یابد.
برخی از شرایط پزشکی: شرایطی مانند دیابت و اختلالات لخته شدن خون می تواند در ایجاد این بیماری چشم نقش داشته باشد.

خونریزی زیر ملتحمه به طور کلی بدون درد است، اما ممکن است باعث شود که چشم آسیب دیده خراشیده یا پر شود. بارزترین علامت ظاهر شدن ناگهانی لکه های قرمز روشن در قسمت سفید چشم (صلبیه) است. این لکه ها به دلیل تجمع خون در زیر ملتحمه، که لایه شفاف نازکی است که صلبیه را می پوشاند، ایجاد می شود.

خوشبختانه، خونریزی زیر ملتحمه معمولا خود به خود بدون هیچ درمانی برطرف می شود. در اینجا چند نکته برای مدیریت و کاهش ناراحتی در این دوران وجود دارد:

به چشمان خود استراحت دهید: با استراحت منظم در طول روز به چشمان خود از نمایشگرها و سایر فشارهای بینایی استراحت دهید.
از کمپرس سرد استفاده کنید: قرار دادن یک پارچه سرد و مرطوب روی چشم آسیب دیده می تواند به کاهش تورم یا تحریک کمک کند.
مسکن های بدون نسخه: اگر احساس ناراحتی می کنید، از داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن استفاده کنید. با این حال، ضروری است قبل از شروع هر رژیم دارویی جدید با پزشک خود مشورت کنید.
از مالیدن چشم ها خودداری کنید: در برابر تمایل به مالیدن چشم ها مقاومت کنید، زیرا این امر می تواند وضعیت را بدتر کرده و آسیب بیشتری به رگ های خونی وارد کند.
در صورت تداوم یا بدتر شدن علائم به پزشک مراجعه کنید: اگر متوجه شدید که خونریزی زیر ملتحمه شما پس از چند هفته بهبود نمی یابد یا با علائم نگران کننده دیگری همراه است، برای ارزیابی بیشتر و گزینه های درمانی با پزشک خود مشورت کنید.

۵. بلفاریت (التهاب پلک)

بلفاریت، یک بیماری شایع چشم، می تواند توسط محرک های مختلفی مانند باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها یا شرایط پزشکی زمینه ای ایجاد شود.

بلفاریت می تواند خود را به روش های مختلفی نشان دهد، از جمله قرمزی و التهاب در هنگام بیدار شدن از خواب، احساس خارش در اطراف چشم، حساسیت به نور و تشکیل پوسته در پلک های فوقانی. این علائم ممکن است نشان دهنده یک عفونت جدی باشد، بنابراین ضروری است که فوراً با پزشک خود برای شناسایی علت اصلی مشکل مشورت کنید.

عوامل متعددی می توانند در ایجاد بلفاریت نقش داشته باشند، از جمله:

عفونت های باکتریایی: باکتری های استافیلوکوک اغلب مسئول ایجاد این بیماری هستند. این باکتری ها روی پوست و پلک ها قرار دارند و در صورت تکثیر بیش از حد منجر به التهاب می شوند.
کنه دمودکس: این موجودات ریز می توانند مژه ها را هجوم ببرند و با تحریک لبه پلک به بلفاریت کمک کنند.
درماتیت سبورئیک : این بیماری پوستی که با قرمزی و پوسته پوسته شدن مشخص می شود، می تواند بر پلک ها تأثیر بگذارد و منجر به بلفاریت شود.
اختلال عملکرد غدد میبومین : انسداد یا عملکرد نادرست غدد میبومین در پلک ها ممکن است منجر به تولید بیش از حد چربی شود و باعث التهاب و ناراحتی شود.
واکنش های آلرژیک: برخی از آلرژن ها می توانند علائم بلفاریت را در افراد مستعد ایجاد کنند.
شرایط پزشکی زمینه ای: شرایطی مانند روزاسه یا شوره سر می تواند در ایجاد بلفاریت نقش داشته باشد.

برای مدیریت و درمان بلفاریت، پزشک ممکن است ترکیبی از درمان‌های متناسب با نیازهای خاص شما را تجویز کند:

قطره های چشمی استروئیدی: این داروها به کاهش التهاب در ناحیه آسیب دیده کمک می کنند و قرمزی و تورم را تسکین می دهند.
قطره چشم روان کننده : اشک مصنوعی می تواند خشکی و ناراحتی مرتبط با بلفاریت را با مرطوب کردن چشم ها کاهش دهد.
آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی ممکن است برای هدف قرار دادن عفونت های باکتریایی که باعث این بیماری می شوند، تجویز شوند.
کمپرس گرم : استفاده از یک پارچه گرم و مرطوب روی پلک ها می تواند به تسکین التهاب و شل شدن پوسته ها کمک کند.
بهداشت پلک : تمیز کردن منظم پلک ها با استفاده از پاک کننده های ملایم یا اسکراب پلک می تواند زباله ها را از بین ببرد و تحریک را کاهش دهد.
تغییر شیوه زندگی : اتخاذ یک رژیم غذایی سالم، اجتناب از آلرژن ها و رعایت بهداشت چشم ممکن است به جلوگیری از عود بلفاریت کمک کند.

۶. ورم ملتحمه (چشم صورتی)

ورم ملتحمه، که معمولا به عنوان “چشم صورتی” شناخته می شود، التهاب ملتحمه – لایه نازک و شفافی است که قسمت سفید کره چشم و داخل پلک ها را می پوشاند. این وضعیت می‌تواند توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها یا آلرژن‌ها ایجاد شود که منجر به طیف وسیعی از علائم می‌شود که یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

علائم ورم ملتحمه:

قرمزی: بارزترین علامت ورم ملتحمه، قرمز شدن قسمت سفید چشم است. این به دلیل التهاب و تورم رگ های خونی ملتحمه رخ می دهد.
خارش: بیماران مبتلا به ورم ملتحمه اغلب میل شدیدی به خاراندن چشمان خود دارند که اگر به درستی مدیریت نشود، می تواند وضعیت را تشدید کند.
درد: در برخی موارد، ورم ملتحمه ممکن است باعث درد خفیف تا شدید در چشم یا چشم آسیب دیده شود. این ناراحتی معمولا با علائم دیگری مانند قرمزی و خارش همراه است.
ترشحات: ترشحات از چشم، مانند چرک یا مخاط، می تواند نشانه ای از ملتحمه باکتریایی باشد. این ترشحات ممکن است باعث چسبیدن پلک ها در صبح هنگام بیدار شدن از خواب شود.
پوسته پوسته شدن: با خشک شدن ترشحات، پوسته ای روی مژه ها ایجاد می کند که باز کردن چشم های خود را بدون احساس درد یا سوزش برای بیماران دشوار می کند.

اگر مشکوک به ورم ملتحمه هستید، ضروری است در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت و کاهش موثرتر علائم کمک کند.

گزینه های درمانی برای ورم ملتحمه:

ملتحمه باکتریایی: این شکل از ملتحمه توسط باکتری هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس یا استرپتوکوک پنومونیه ایجاد می شود. پزشک آنتی بیوتیک هایی را به شکل قطره یا پماد برای از بین بردن عفونت باکتریایی و کاهش التهاب تجویز می کند. پیروی از دستورالعمل های پزشک برای استفاده از این داروها و همچنین تکمیل دوره کامل درمان حتی در صورت بهبود علائم قبل از اتمام نسخه بسیار مهم است.
ورم ملتحمه ویروسی: این نوع ورم ملتحمه توسط ویروس هایی مانند آدنوویروس یا ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می شود. از آنجایی که آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت های ویروسی بی اثر هستند، پزشک ممکن است کمپرس گرم و قطره های چشمی روان کننده را برای کاهش علائم و بهبود بهبود توصیه کند. اشک مصنوعی بدون نسخه می تواند به تسکین سوزش و تسکین خشکی کمک کند.
ورم ملتحمه آلرژیک: این شکل از ورم ملتحمه توسط عوامل حساسیت زا مانند گرده یا شوره حیوانات خانگی ایجاد می شود. گزینه های درمانی برای ورم ملتحمه آلرژیک شامل قطره های چشمی آنتی هیستامین بدون نسخه، داروهای ضداحتقان و داروهای آلرژی برای کاهش التهاب و کاهش علائم است.

۷. گلوکوم حاد

گلوکوم حاد شکل ناگهانی و شدید بیماری چشم است که می تواند در هنگام بیداری یا در طول روز رخ دهد. مشخصه آن افزایش ناگهانی و سریع فشار چشم است که می تواند منجر به درد شدید شود و بینایی شما را به خطر بیندازد.

علامت اولیه گلوکوم حاد افزایش ناگهانی فشار چشم است که می تواند باعث درد و ناراحتی شدید در اطراف چشم آسیب دیده شود. علائم دیگر عبارتند از:

قرمزی و التهاب در چشم
حالت تهوع و استفراغ به علت درد شدید
تاری دید یا دیدن هاله در اطراف نورها
حساسیت به نور (فوتوفوبیا)
سردرد، اغلب با احساس پری در چشم آسیب دیده همراه است
کاهش حدت بینایی یا از دست دادن موقت بینایی در چشم آسیب دیده
خستگی و سوزش چشم

گلوکوم حاد معمولاً به دلیل انسداد در زاویه زهکشی ایجاد می شود که مسئول تخلیه مایع اضافی از چشم است. این انسداد می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد از جمله:

التهاب یا عفونت در چشم
ضربه یا آسیب به چشم
تشکیل لخته خون در زاویه زهکشی
استفاده از برخی داروها، به ویژه کورتیکواستروئیدها
استعداد ارثی به گلوکوم
تغییرات مربوط به سن در ساختار و عملکرد چشم
شرایط سلامت سیستمیک که بر چشم تأثیر می گذارد، مانند دیابت یا فشار خون بالا

اگر مشکوک هستید که ممکن است گلوکوم حاد را تجربه کنید، بسیار مهم است که فورا به دنبال مراقبت های پزشکی از چشم پزشک یا اپتومتریست باشید. گزینه های درمانی برای این بیماری می تواند شامل موارد زیر باشد:

دارو: پزشک ممکن است قطره های چشمی یا داروهای خوراکی را برای کاهش فشار داخل چشم و کاهش درد تجویز کند. این داروها ممکن است شامل بتا بلوکرها، مهارکننده های کربنیک انیدراز، آنالوگ های پروستاگلاندین و آگونیست های آلفا باشند.
درمان با لیزر: در برخی موارد، پزشک ممکن است یک روش لیزری به نام “ترابکولوپلاستی با لیزر آرگون” را برای باز کردن زاویه مسدود شده درناژ و کاهش فشار چشم توصیه کند.
مداخله جراحی: اگر درمان های محافظه کارانه در مدیریت گلوکوم حاد موثر نباشد، پزشک ممکن است روش های جراحی مانند ترابکولکتومی یا جراحی شانت لوله را برای ایجاد مسیر جدیدی برای تخلیه مایع از چشم پیشنهاد کند.
مراقبت های بعدی: قرار ملاقات های منظم پیگیری با متخصص چشم برای نظارت بر پیشرفت شما و اطمینان از عدم عود بیماری ضروری است.

۸. روماتیسم مفصلی

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های خود حمله می کند و باعث التهاب در قسمت های مختلف بدن می شود. یکی از مناطقی که RA می تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد، لایه بیرونی چشم است که منجر به قرمزی و خشکی چشم می شود.

آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن است که در درجه اول مفاصل را درگیر می کند اما می تواند سایر قسمت های بدن از جمله چشم ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم حمله می کند و باعث التهاب و آسیب به اندام ها و سیستم های مختلف بدن می شود. در مورد سلامت چشم، RA می تواند منجر به وضعیتی به نام سندرم شوگرن شود که با خشکی در دهان و چشم ها به دلیل تولید ناکافی بزاق و اشک مشخص می شود.

علائم مشکلات چشمی مرتبط با آرتریت روماتوئید شامل قرمزی، سوزش و خشکی چشم است. این علائم می توانند ناراحت کننده باشند و در صورت عدم درمان حتی ممکن است منجر به مشکلات بینایی شوند. برای افرادی که این علائم را تجربه می کنند ضروری است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تعیین مسیر اقدام مناسب مشورت کنند.

علاوه بر علائم مرتبط با چشم، آرتریت روماتوئید می تواند با علائم دیگری مانند درد مفاصل، ضعف، کاهش وزن ناخواسته و علائم مشابه آنفولانزا نیز بروز کند. اگر ترکیبی از این علائم را در کنار قرمزی چشم ها تجربه می کنید، بسیار مهم است که از پزشک یا متخصص مشاوره بگیرید. تشخیص و درمان به موقع در مدیریت آرتریت روماتوئید و جلوگیری از عوارض بیشتر ضروری است.

درمان قرمزی چشم در صبح

قرمزی چشم ها در صبح می تواند برای بسیاری از افراد یک تجربه ناراحت کننده باشد. در حالی که برخی از موارد ممکن است نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشند، چندین درمان خانگی برای کاهش ناراحتی ناشی از شرایط غیر اورژانسی وجود دارد.

آلرژی: آلرژن های فصلی مانند گرده یا کنه های گرد و غبار می توانند باعث تحریک و التهاب شده و منجر به قرمزی چشم شوند.
خشکی: روغن کاری ناکافی در چشم ها به دلیل کمبود خواب یا تماشای بیش از حد صفحه نمایش می تواند منجر به قرمزی شود.
عفونت: عفونت های باکتریایی یا ویروسی نیز ممکن است منجر به قرمزی و ناراحتی چشم شود.
محرک ها: قرار گرفتن در معرض دود، مواد شیمیایی یا ذرات معلق در هوا می تواند باعث تحریک و التهاب چشم شود.
کم خوابی: کم خوابی می تواند چشمان شما را تحت فشار قرار دهد و باعث قرمز شدن چشم ها در صبح شود.

درمان خانگی قرمزی چشم:

کمپرس سرد: برای موارد غیر اورژانسی، استراحت با چشمان بسته در حین استفاده از کمپرس سرد می تواند به تسکین چشم های تحریک شده کمک کند. برای ایجاد یک کمپرس سرد، تکه های یخ یا نخود فرنگی یخ زده را در یک پارچه تمیز بپیچید و به آرامی آن را روی ناحیه آسیب دیده به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه قرار دهید. این روند را در صورت نیاز در طول روز تکرار کنید تا ناراحتی را کاهش دهید.
کمپرس گرم: اگر به عفونت مشکوک هستید، استفاده از کمپرس گرم می تواند به تسکین علائم کمک کند. یک پارچه تمیز را در آب گرم خیس کنید و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی چشمان بسته خود قرار دهید. این کار به شل شدن هر گونه زباله یا مخاطی که ممکن است باعث ناراحتی شود کمک می کند.
آنتی هیستامین ها: برای قرمزی مرتبط با آلرژی، مصرف داروهای آنتی هیستامین می تواند به کاهش التهاب و کاهش علائم کمک کند. قبل از شروع هر رژیم دارویی جدید با پزشک خود مشورت کنید.
کاهش محرک های آلرژیک: شناسایی و حذف محرک های آلرژیک مانند شوره حیوانات خانگی، گرده یا کنه های گرد و غبار از محیط شما می تواند قرمزی چشم ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. به طور مرتب فضاهای زندگی خود را تمیز کنید و از دستگاه های تصفیه هوا برای حفظ فضای داخلی سالم استفاده کنید.
قطره های چشمی روان کننده: استفاده از قطره های چشمی روان کننده بدون نسخه مانند اشک مصنوعی می تواند به کاهش خشکی و تحریک ناشی از تولید ناکافی اشک یا استفاده بیش از حد از صفحه نمایش کمک کند. دستورالعمل های ارائه شده روی برچسب محصول را برای استفاده صحیح دنبال کنید.

جلوگیری از قرمزی چشم در صبح

قرمزی چشم ها پس از بیدار شدن می تواند یک مشکل رایج برای بسیاری از افراد باشد. این نه تنها ناراحت کننده است، بلکه جذاب نیست. در اینجا چند راه ساده و در عین حال موثر وجود دارد که می توانید از قرمزی چشم در صبح جلوگیری کنید و صبح های خود را کمتر دردناک و با طراوت تر کنید:

استفاده از لنزهای تماسی را کاهش دهید: یکی از دلایل اصلی قرمزی چشم، استفاده بیش از حد از لنزهای تماسی است. توصیه می شود استفاده از آنها را در طول روز کاهش دهید و هرگز با آنها در چشمان خود نخوابید. در طول شب، بدن ما تمایل دارد لنزها را خشک کند که می تواند منجر به تحریک و قرمزی شود.
محدود کردن زمان استفاده از صفحه های نمایشگر قبل از خواب: خیره شدن به صفحه نمایش برای ساعت های طولانی قبل از خواب چشمان شما را تحت فشار قرار می دهد و باعث قرمزی هنگام بیدار شدن می شود. سعی کنید یک یا دو ساعت قبل از خواب زمان صفحه نمایش را حذف کنید. این نه تنها فشار چشم را کاهش می دهد بلکه کیفیت خواب شما را نیز بهبود می بخشد.
از دود دست دوم و محرک های محیطی اجتناب کنید: قرار گرفتن در معرض دود دست دوم، گرد و غبار، مواد حساسیت زا و سایر محرک های محیطی می تواند باعث قرمزی چشم شود. دوری از چنین محرک هایی برای حفظ سلامت چشم ضروری است. اگر با افراد سیگاری زندگی می کنید یا حیوانات خانگی در خانه دارید، از تهویه مناسب و تمیز کردن منظم محل زندگی خود اطمینان حاصل کنید.
ملافه ها را بهداشتی نگه دارید: ملافه های کثیف می توانند مایت های گرد و غبار و مواد حساسیت زا را جمع آوری کنند که باعث قرمزی چشم ها در هنگام بیدار شدن می شوند. حتماً ملافه های خود را مرتباً با استفاده از مواد شوینده ملایم بشویید. اگر مستعد آلرژی هستید، روکش بالش و محافظ تشک ضد حساسیت را انتخاب کنید.
اتاق خواب خود را بدون آلرژی نگه دارید: گرد و غبار، کنه های گرد و غبار و شوره حیوانات خانگی محرک های رایج آلرژی هستند که می توانند باعث قرمزی چشم شوند. اتاق خواب خود را مرتب تمیز کنید، فرش ها را جاروبرقی بکشید و در صورت لزوم از دستگاه تصفیه هوا استفاده کنید. اگر حیوانات خانگی دارید، مطمئن شوید که آنها در یک اتاق با شما نخوابند تا قرار گرفتن در معرض آلرژن ها به حداقل برسد.

با پیروی از این مراحل ساده، می توانید به میزان قابل توجهی از بروز قرمزی چشم در هنگام بیدار شدن از خواب بکاهید. به یاد داشته باشید، حفظ بهداشت چشم برای سلامت و تندرستی کلی بسیار مهم است.

کلام پایانی

قرمزی چشم ها هنگام بیدار شدن از خواب یک اتفاق رایج است که می تواند ناشی از انتخاب سبک زندگی، شرایط غیر اضطراری یا مشکلات جدی سلامتی باشد.
بیشتر علل قرمزی چشم را می توان در خانه درمان کرد، اما برخی از بیماری هایی که با قرمزی چشم ظاهر می شوند نیاز به مراقبت های پزشکی دارند.