عفونت های HPV: علائم، عوامل خطر، و استراتژی های پیشگیری

عفونت‌های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به‌طور باورنکردنی شایع هستند و سالانه حدود ۱۳ میلیون آمریکایی به این ویروس مبتلا می‌شوند. با این حال، با توجه به این واقعیت که بسیاری از عفونت‌های HPV بدون علامت هستند، از هر ۱۰ مورد ۹ مورد از این عفونت‌ها بدون هیچ‌گونه درمان یا عارضه‌ای در عرض دو سال برطرف می‌شوند.

ویروس HPV در درجه اول از طریق تماس جنسی منتقل می شود و می توان آن را به دو دسته کلی دسته بندی کرد: سویه های پرخطر و کم خطر. در حالی که سویه های کم خطر HPV مانند انواع ۶ و ۱۱ به احتمال زیاد منجر به علائمی مانند زگیل تناسلی می شوند، سویه های پرخطر HPV مانند HPV 16 و ۱۸ با بیماری های جدی مانند سرطان دهانه رحم، مقعد و اوروفارنکس مرتبط هستند.

درک علائم عفونت HPV و آگاهی از خطرات بالقوه در رسیدگی و کاهش پیامدهای بهداشتی مرتبط با این ویروس بسیار مهم است. در این مقاله، علائم مختلف عفونت HPV در قسمت‌های مختلف بدن و همچنین عوامل خطر و راهکارهای پیشگیری از این بیماری گسترده را بررسی خواهیم کرد.

علائم عفونت HPV

از آنجایی که بسیاری از عفونت های HPV بدون علامت هستند، برای افراد غیرمعمول نیست که از ابتلای خود به این ویروس غافل شوند. با این حال، زمانی که علائم ظاهر می شوند، بسته به قسمتی از بدن که تحت تأثیر ویروس قرار گرفته است، می توانند متفاوت باشند. در اینجا به تفکیک علائم بالقوه برای مناطق مختلف بدن می پردازیم.

علائم HPV دهانی

عفونت های دهانی HPV اغلب علائم قابل توجهی را نشان نمی دهند و تشخیص آن را بدون کمک آزمایش های خاص دشوار می کند. با این وجود، عفونت دائمی HPV دهان می تواند به طور بالقوه منجر به ایجاد ضایعات خوش خیم یا تومورهای سرطانی در دهان و گلو شود.

برخی از علائم سرطان دهان که به طور بالقوه با HPV مرتبط است، به شرح زیر است:

1. گلودرد مداوم
2. گرفتگی صدا یا تغییر صدا
3. تورم یا توده در دهان یا گلو
4. مشکل در بلع
5. گوش درد
6. کاهش وزن ناخواسته

یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ ارتباط بین برخی ضایعات دهانی و ژنوتیپ های پرخطر HPV را نشان داد. از ۱۰۸ نفر مبتلا به ضایعات دهانی، ۶۰ نفر برای HPV مثبت بودند. در این میان، ۴۶.۷ درصد ضایعات بالا مرتبط با انواع HPV پرخطر داشتند، در حالی که ۴۳.۳ درصد ضایعات بالا با انواع HPV کم خطر داشتند. در ضایعات مسطح، ۵ درصد با انواع پرخطر HPV و ۵ درصد دیگر با انواع کم خطر مرتبط بودند.

علائم HPV مقعدی

عفونت های HPV مقعدی می توانند از نظر علائم متفاوت باشند، از عدم وجود علائم تا تظاهرات قابل توجه تر. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. زگیل‌های قابل مشاهده ( condylomata acuminata): زگیل‌های اطراف مقعد می‌توانند ظاهری شبیه گل کلم داشته باشند و ممکن است به صورت تک یا چندتایی ظاهر شوند.
2. ناراحتی مقعد: این ممکن است شامل خارش، درد یا خونریزی در ناحیه مقعد باشد.
3. رطوبت یا ترشحات مخاطی: رطوبت یا مخاط بیش از حد ممکن است از مقعد وجود داشته باشد.
4. حرکات دردناک روده : تحریک یا زگیل های واقع در داخل کانال مقعدی می تواند باعث ایجاد ناراحتی در حین اجابت مزاج شود.

HPV در حال حاضر شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) است که جراحان کولورکتال در ایالات متحده با یک میلیون مورد جدید در سال با آن مواجه می شوند.

علائم HPV آلت تناسلی و اسکروتوم

عفونت‌های HPV در آلت تناسلی و کیسه بیضه می‌توانند به روش‌های مختلفی ظاهر شوند، با علائمی از غیبت تا شدید. علائم احتمالی عبارتند از:

1. زگیل ( condylomata acuminata): این توده های گل کلم مانند شایع ترین نشانه HPV هستند و می توانند در آلت تناسلی، کیسه بیضه یا اطراف ناحیه مقعد ایجاد شوند. آنها ممکن است به صورت منفرد یا خوشه ظاهر شوند.
2. ضایعات مسطح: برخی از ضایعات مرتبط با HPV ممکن است صاف، صورتی، قرمز یا گوشتی باشند و روی آلت تناسلی یا کیسه بیضه ایجاد شوند.
3. خارش یا ناراحتی: عفونت های HPV می تواند منجر به خارش، ناراحتی یا احساس فشار در ناحیه تناسلی شود، حتی بدون زگیل یا ضایعات قابل مشاهده.
4. تغییر در رنگ پوست: پوست آلت تناسلی یا کیسه بیضه تحت تاثیر HPV ممکن است تیره تر یا روشن تر از پوست اطراف به نظر برسد.
5. رطوبت یا رطوبت: نواحی تحت تأثیر HPV ممکن است مرطوب یا مرطوب تر به نظر برسند، به خصوص زمانی که زگیل یا ضایعات وجود داشته باشد.

Condylomata acuminata Buschke and Lowenstein (GCBL) یک تومور نادر و با رشد آهسته است که عمدتاً ناشی از نوع کم خطر HPV 6 و ۱۱ است. این تومور معمولاً افراد زیر ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه آنهایی که آلت تناسلی ختنه نشده دارند، اگرچه می تواند همچنین بر مقعد و در موارد نادر زیر بغل تاثیر می گذارد.

GCBL به عنوان یک رشد کوچک و خشن شروع می شود و می تواند به یک توده بزرگ و گل کلم مانند تا اندازه حدود ۸ اینچ (۲۰ سانتی متر) تبدیل شود. اگرچه ممکن است در زیر میکروسکوپ شبیه یک تومور خوش خیم باشد، اما مانند یک تومور سرطانی رفتار می کند، به بافت های مجاور حمله می کند و اغلب پس از درمان عود می کند.

علائم HPV ولوواژینال

مانند سایر نواحی بدن، بسیاری از عفونت های HPV در فرج و واژن بدون علامت هستند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، می توانند شامل موارد زیر باشند:

1. زگیل: عفونت‌های HPV شایع‌ترین علت زگیل تناسلی هستند که می‌توانند به صورت برآمدگی‌های کوچک یا بزرگ و یا خوشه‌هایی با ظاهری شبیه گل کلم ظاهر شوند. آنها ممکن است به رنگ گوشت، صورتی یا قرمز ظاهر شوند.
2. خارش یا ناراحتی: عفونت HPV می تواند منجر به خارش، ناراحتی یا احساس سوزش در ناحیه تناسلی شود.
3. تغییر در رنگ پوست: پوست فرج تحت تاثیر HPV ممکن است تغییرات رنگ تیره یا روشن تری را نشان دهد.
4. ترشحات واژن: HPV می تواند باعث تغییراتی در ترشحات واژن شود، مانند افزایش یا تغییر ترشحات.
5. خونریزی: تغییرات مرتبط با HPV گاهی اوقات می تواند منجر به خونریزی شود، به ویژه در حین یا بعد از فعالیت جنسی نفوذی.
6. ضایعات یا زخم ها: در موارد نادر، HPV می تواند باعث ضایعات دردناک یا زخم در فرج یا واژن شود.

مشاوره با یک متخصص بهداشت و درمان

افرادی که علائم HPV یا سرطان های مرتبط را تجربه می کنند باید در اسرع وقت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنند. برنامه های غربالگری انواع مختلف سرطان عبارتند از:

1. سرطان دهانه رحم: زنان ۲۱ تا ۲۹ ساله باید هر ۳ سال یک بار تحت آزمایش پاپ اسمیر قرار گیرند. خانم های ۳۰ تا ۶۵ ساله می توانند هر ۵ سال یکبار تست پاپ اسمیر با تست HPV یا هر ۳ سال یکبار پاپ اسمیر به تنهایی انجام دهند.
2. سرطان مقعد: افرادی که دارای رابطه جنسی مقعدی نفوذی، سابقه زگیل تناسلی یا زندگی با HIV هستند، باید غربالگری سرطان مقعد را با متخصص مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.
3. سرطان آلت تناسلی، واژن و دهان: هیچ آزمایش غربالگری معمولی وجود ندارد. هر گونه علائم مربوطه را به یک متخصص مراقبت های بهداشتی گزارش دهید.

عوامل خطر عفونت HPV

درک عوامل خطر مرتبط با عفونت های HPV برای به حداقل رساندن احتمال ابتلا یا انتقال ویروس بسیار مهم است. عوامل زیر می توانند خطر ابتلا به HPV را در افراد افزایش دهند:

1. چند شریک جنسی: داشتن چندین شریک جنسی احتمال تماس با ویروس HPV را افزایش می دهد.
2. شروع جنسی اولیه: درگیر شدن در فعالیت جنسی در سنین پایین خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش می دهد.
3. عدم استفاده از کاندوم: در حالی که HPV می تواند مناطقی را که با کاندوم پوشانده نشده است آلوده کند، استفاده مداوم و صحیح از کاندوم می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد.
4. سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کسانی که مبتلا به HIV/AIDS زندگی می کنند یا تحت درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های HPV باشند.
5. سیگار کشیدن: سیگار کشیدن با خطر بالاتر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV مرتبط است، زیرا می تواند توانایی سیستم ایمنی را برای مبارزه با ویروس مختل کند.

راهبردهای پیشگیری از عفونت های HPV

پیشگیری از عفونت HPV شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، برنامه های واکسیناسیون و غربالگری منظم است. در اینجا چند استراتژی کلیدی پیشگیری آورده شده است:

1. واکسیناسیون: واکسن HPV در پیشگیری از عفونت های HPV ناشی از سویه های هدف واکسن بسیار موثر است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای پسران و دختران در سنین ۱۱ یا ۱۲ سالگی توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان آن را در سن ۹ سالگی نیز تزریق کرد. کودکان ۹ تا ۱۴ ساله و سه دوز برای افراد ۱۵ سال و بالاتر.
2. اقدامات ایمن رابطه جنسی : استفاده مداوم و صحیح از کاندوم در طول فعالیت جنسی می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد، اگرچه ذکر این نکته ضروری است که کاندوم محافظت کاملی ارائه نمی دهد زیرا HPV می تواند مناطقی را که تحت پوشش آنها نیست آلوده کند.
3. محدود کردن تعداد شرکای جنسی: کاهش تعداد شرکای جنسی می تواند احتمال تماس با ویروس HPV را کاهش دهد.
4. اجتناب از سیگار کشیدن: ترک سیگار یا هرگز شروع نکردن آن می تواند خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV را با بهبود توانایی سیستم ایمنی برای مبارزه با ویروس کاهش دهد.
5. غربالگری منظم: برای افرادی که در معرض افزایش خطر سرطان های مرتبط با HPV هستند، غربالگری منظم ضروری است. غربالگری سرطان دهانه رحم، مانند تست پاپ، برای زنان بسیار مهم است. مردان و زنان باید هر گونه علائم نگران کننده را به متخصصان مراقبت های بهداشتی خود گزارش کنند.

در نتیجه، عفونت های HPV یک نگرانی بهداشتی گسترده با علائم بالقوه مختلف در قسمت های مختلف بدن است. در حالی که بسیاری از عفونت های HPV بدون علامت هستند، اما در صورت عدم کنترل می توانند منجر به عوارض سلامتی شدید مانند سرطان شوند. آگاهی از عوامل خطر، علائم و راهبردهای پیشگیری از عفونت HPV برای کاهش خطرات سلامتی ضروری است.

سوالات متداول

۱. شایع ترین علائم HPV چیست؟

در حالی که بسیاری از عفونت های HPV بدون علامت هستند، برخی افراد ممکن است زگیل تناسلی، خارش، ناراحتی یا تغییر رنگ پوست در ناحیه تناسلی را تجربه کنند. در موارد پیشرفته تر، HPV می تواند منجر به سرطان هایی مانند سرطان دهانه رحم، مقعد یا اوروفارنکس شود.

۲. آیا HPV به طور کامل قابل درمان است؟

عفونت های HPV به معنای سنتی قابل درمان نیستند، زیرا سیستم ایمنی به طور معمول ویروس را در عرض دو سال برای اکثر افراد پاک می کند. با این حال، درمان‌ها می‌توانند به مدیریت علائم و در برخی موارد، حذف زگیل‌ها یا ضایعات قابل مشاهده کمک کنند.

۳. واکسن HPV چگونه عمل می کند؟

واکسن HPV با تحریک سیستم ایمنی بدن برای تولید آنتی بادی علیه سویه های خاص HPV عمل می کند. با انجام این کار، محافظت در برابر ویروس را فراهم می کند و خطر ابتلا به سرطان ها و بیماری های مرتبط با HPV را کاهش می دهد.

۴. آیا HPV از طریق رابطه جنسی دهانی قابل انتقال است؟

بله، انتقال HPV دهانی در طول رابطه جنسی دهانی امکان پذیر است، اگرچه شیوع آن کمتر از انتقال HPV تناسلی است. عفونت های دهانی HPV اغلب بدون علامت هستند، اما در برخی موارد می توانند منجر به ایجاد سرطان دهان شوند.

۵. آیا عفونت HPV در هنگام زایمان بین مادر و نوزاد منتقل می شود؟

بله، عفونت HPV می تواند از مادر به نوزاد در طول زایمان منتقل شود، اگرچه خطر نسبتاً کم است. این انتقال می تواند منجر به یک بیماری نادر به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر شود که باعث ایجاد تومورهای خوش خیم در دستگاه تنفسی نوزاد می شود. واکسیناسیون مادران در برابر HPV قبل از بارداری می تواند این خطر را کاهش دهد.