لوسمی میلوئید حاد چگونه درمان می شود؟

درمان لوسمی میلوئید حاد (AML) بهتر از همیشه است.لوسمی حاد میلوئیدی (AML) نوعی سرطان است که خون و مغز استخوان را تحت تاثیر قرار می دهد. گزینه های درمانی AML بهبود یافته اند و رایج ترین درمان شیمی درمانی است. با این حال، درمان دارویی هدفمند نیز ممکن است همراه با شیمی درمانی استفاده شود. یکی دیگر از گزینه های درمانی پیوند سلول های بنیادی است که ممکن است شامل پرتو درمانی برای آماده سازی بدن بیمار برای پیوند باشد.

شیمی درمانی درمان استاندارد است و درمان دارویی هدفمند ممکن است همراه با آن مورد استفاده قرار گیرد. پیوند سلول های بنیادی ممکن است انجام شود و این ممکن است شامل پرتو درمانی برای آماده سازی آن باشد.

برای یک زیرگروه خاص از AML به نام لوسمی پرومیلوسیتیک حاد، رویکرد متفاوتی در نظر گرفته شده است. به جای استفاده از شیمی درمانی استاندارد، داروهایی تجویز می شود تا سلول های نابالغ بالغ شوند. این زیرگروه AML به طور متفاوتی نسبت به سایر انواع لوسمی درمان می شود.

درک گزینه های مختلف درمانی موجود و چگونگی درمان موثر لوسمی از اهمیت بالایی برخوردار است. با پیشرفت تکنولوژی پزشکی، بیماران شانس بیشتری برای درمان و بهبودی موفق دارند.

نسخه ها و درمان ها

برای لوسمی میلوئید حاد، درمان استاندارد شامل شیمی درمانی است. پیوند مغز استخوان، پرتودرمانی و سایر روش‌های درمانی نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.

لوکافرزیس

در برخی افراد در ابتدا تعداد زیادی سلول لوسمی در خون تشخیص داده می شود که به عنوان لکوستاز شناخته می شود . از آنجایی که شیمی درمانی ممکن است چند روز طول بکشد، فرآیندی به نام لوکفرزیس گاهی اوقات برای کاهش تعداد سلول های لوکمی در گردش خون حتی قبل از انجام شیمی درمانی استفاده می شود.

لوکافرزیس فرآیندی است که گاهی برای کاهش تعداد سلول های لوسمی در گردش خون قبل از انجام شیمی درمانی استفاده می شود. این کار با استفاده از دستگاهی برای حذف گلبول های سفید از بدن از جمله سلول های سرطان خون و سپس بازگرداندن خون تصفیه شده به بیمار انجام می شود. این یک اقدام موقتی است که به شیمی درمانی اجازه می دهد موثرتر عمل کند (منبع مطلب).

شیمی درمانی درمان اولیه AML است و معمولاً به صورت خوراکی یا مستقیماً در جریان خون تزریق می شود. در برخی موارد، اگر سرطان به مغز یا نخاع گسترش یافته باشد، ممکن است مستقیماً به مایع مغزی نخاعی تزریق شود. هدف شیمی درمانی از بین بردن یا آسیب رساندن به سلول های سرطانی است و اغلب در ترکیب با سایر روش های درمانی برای درمان موثر AML استفاده می شود.

شیمی درمانی

با شیمی درمانی، ایده استفاده از داروهای قوی برای کشتن یا آسیب رساندن به سلول های سرطانی است. در برخی موارد، این از طریق دهان و در برخی دیگر مستقیماً به جریان خون تزریق می شود. همچنین می‌توان آن را مستقیماً به مایع مغزی نخاعی تزریق کرد، در موارد نادری که AML به مغز یا نخاع گسترش یافته است.

دو مرحله شیمی درمانی برای لوسمی میلوئید حاد وجود دارد. این شامل:

• القای بهبودی
• درمان تثبیت

القاء اولین مرحله درمان لوسمی است که هدف آن از بین بردن هر چه بیشتر سلول های سرطان خون است. شدت این درمان بسته به سن و سلامت فرد می تواند متفاوت باشد. افراد جوان زیر ۶۰ سال معمولاً واجد شرایط شدیدترین شیمی درمانی هستند، در حالی که افراد مسن که از سلامت خوبی برخوردار هستند ممکن است از یک رژیم غذایی با شدت کمتر بهره مند شوند.

رژیم درمانی معمولی شامل داروهای شیمی درمانی سیتارابین (ara-C) و یک آنتراسایکلین مانند ایداروبیسین یا دانوروبیسین (دانومایسین)، همراه با داروی سوم در برخی موارد است. در برخی موارد، داروهای هدفمند جهت جهش در ژن FLT3 ممکن است به درمان اضافه شود. این داروها عبارتند از Rydapt (midostaurin) و Xospata (gilteritinib) که به صورت خوراکی مصرف می شود و کلادریبین که یکی دیگر از داروهای شیمی درمانی است.

پس از یک هفته شیمی‌درمانی، پزشک بیوپسی مغز استخوان را انجام می‌دهد تا بررسی کند که درمان چقدر خوب کار می‌کند.

اکثر افراد پس از اتمام دور اول شیمی درمانی به بهبودی می روند. با این حال، اگر لوسمی به درمان پاسخ ندهد، پزشک ممکن است همان رژیم شیمی درمانی را تکرار کند یا یک رژیم جدید را امتحان کند.

پس از اتمام دور اول شیمی درمانی، اکثر افراد در واقع به بهبودی می روند. برای کسانی که این حالت اتفاق نمی افتد، پزشک ممکن است همان رژیم شیمی درمانی را تکرار کند یا ممکن است یک رژیم جدید را امتحان کند.

بیوپسی دیگری برای بررسی مجدد مغز استخوان انجام خواهد شد. اگر هنوز مشخص نیست که آیا تمام سرطان از بین رفته است، این بیوپسی ممکن است یک هفته بعد تکرار شود. در این مرحله، پیوند سلول های بنیادی ممکن است در برخی موارد درخواست شود.

زمانی که تعداد سلول های خونی شما شروع به بازگشت کرد، انتظار داشته باشید که نمونه برداری دیگری انجام شود. در حالی که ایده بررسی بهبودی است، به خاطر داشته باشید که این درمان اولیه معمولاً تمام سلول های سرطان خون را دریافت نمی کند. معمولاً برای اطمینان از عدم وجود عود، درمان تحکیم مورد نیاز است.

درمان حمایتی

شیمی درمانی یک درمان رایج برای سرطان است، اما همچنین می تواند به سلول های طبیعی آسیب برساند و عوارض جانبی مانند ریزش مو، زخم های دهان، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال یا یبوست و افزایش خطر عفونت ایجاد کند. به دلیل کاهش شمارش خون، خطر عفونت، کبودی و خستگی نیز بیشتر است.

برخی از اقدامات حمایتی در اینجا می تواند شامل موارد زیر باشد:

• داروهایی برای کاهش حالت تهوع و استفراغ.
• شستن دقیق دست ها برای کاهش خطر میکروب و درخواست از اطرافیانتان برای انجام همین کار.
• دوری از غذاهایی که ممکن است حامل میکروب باشند مانند میوه ها و سبزیجات نپخته.
• اجتناب از ازدحام جمعیت که در آن عفونت ممکن است در کمین باشد.
• مصرف آنتی بیوتیک در اولین علائم عفونت
• دریافت فاکتورهای رشد برای افزایش تعداد گلبول های سفید و کاهش خطر عفونت.
• جبران کاهش تعداد پلاکت ها با دارو یا تزریق خون.
• دریافت تزریق گلبول قرمز برای مبارزه با خستگی یا تنگی نفس.

درمان تثبیت

اگر فردی بهبود یافته باشد، یعنی سرطان از بین رفته باشد، درمان اولیه موفقیت آمیز تلقی می شود. با این حال، گاهی اوقات برای اطمینان از ناپدید شدن تمام سلول های سرطانی به درمان بیشتری نیاز است که به آن درمان تثبیت پس از بهبودی گفته می شود.

برای افراد زیر ۶۰ سال، چند گزینه برای این درمان اضافی وجود دارد. گزینه ها عبارتند از:

• استفاده از سیتارابین با دوز بالا ( ara -C) برای چندین دوره
• انجام پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های دهنده
• پیوند سلول های بنیادی با سلول های خود را انجام دهید

با این رویکرد، دوزهای فوق العاده بالای سیتارابین، به طور معمول در بیمارستان استفاده می شود. انتظار داشته باشید که این دارو در یک دوره پنج روزه داده شود و سپس پس از چهار هفته دوباره برای ۳ تا ۴ سیکل تجویز شود. اگر داروی میدوستاورین ( Rydapt ) را در حین القاء دریافت کردید، انتظار داشته باشید که این بخشی از درمان تثبیت شما نیز باشد.

به همین ترتیب، اگر درمان القایی شما شامل جمتوزوماب باشد اوزوگاکامین ( Mylotarg )، که یک داروی هدفمند است، ممکن است چیزی مشابه برای تجمیع داده شود.

در بسیاری از موارد، پس از انجام دوزهای بالای شیمی‌درمانی پس از القا، ممکن است نیاز به پیوند سلول‌های بنیادی باشد که می‌تواند از خود شما یا از سلول‌های اهداکننده باشد. در حالی که اینها در جلوگیری از بازگشت لوسمی بسیار موثر هستند، اما به احتمال زیاد عوارض جدی تهدید کننده زندگی را نیز شامل می شوند.

کسانی که مسن‌تر هستند یا به طور کلی در سلامت ضعیف‌تری هستند، معمولاً نمی‌توانند این رویکرد شدید را تحمل کنند. درعوض، اگر این امکان پذیر باشد، ممکن است در طول ادغام دوز کمی بالاتر از سیتارابین داده شود.

یا ممکن است با دوز استاندارد سیتارابین همراه با داروهایی مانند ایداروبیسین، میتوکسانترون یا دانوروبیسین ادامه دهند. مانند افراد جوان تر، کسانی که midostaurin ( Rydapt ) دریافت کرده اند، افراد مسن اغلب در طول تثبیت مجدداً این دارو را دریافت می کنند.

همچنین، به‌جای پیوند کامل سلول‌های بنیادی، معمولاً به جای پیوند سلول‌های بنیادی، یک پیوند کوچک غیر میلوآبلاتیو داده می‌شود.

پرتو درمانی

پرتو درمانی اصلی ترین درمان برای AML نیست، اما می تواند علاوه بر شیمی درمانی در شرایط خاص استفاده شود. این نوع رویکرد از پرتوهای ایکس پرانرژی یا تشعشعات دیگر برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این کار را می توان به روش های مختلفی انجام داد مانند:

• تابش خارجی : دستگاهی در خارج از بدن پرتو را به سمت سرطان هدایت می کند. در مواردی که لوسمی از مغز استخوان و خون به اندامی گسترش یافته است، ممکن است از این روش استفاده شود.
• تابش کل بدن : این شامل تشعشعاتی است که به کل بدن هدایت می شود. این ممکن است اغلب در موارد عود برای آماده سازی بدن برای پیوند سلول های بنیادی استفاده شود.

درمان دارویی اضافی

پزشکان ممکن است در برخی موارد از داروهای تجویزی برای درمان لوسمی حاد میلوئیدی (AML) استفاده کنند. به عنوان مثال، آزاسیتیدین ( azacitidine )، یک داروی تایید شده توسط FDA برای بیماران مبتلا به AML است که اولین بهبودی کامل را با یا بدون بهبودی تعداد سلول های خونی خود پس از شیمی درمانی القایی شدید به دست آوردند و قادر به تکمیل درمان درمانی فشرده نیستند (منبع مطلب).

برای نوعی از AML به نام لوسمی حاد پرومیلوسیتیک، پزشکان ممکن است از داروهایی مانند تری اکسید آرسنیک و اسید رتینوئیک تمام ترانس برای کشتن سلول های سرطانی و جلوگیری از رشد آنها استفاده کنند. این داروها همچنین می توانند به بلوغ سلول های خونی نابالغ به گلبول های سفید سالم کمک کنند (منبع مطلب).

تیبسوو (Tibsovo یا ivosidenib ) دارویی است که یک بار در روز برای درمان AML جهش یافته با IDH1 تأیید شده است. می توان آن را یک بار در روز مصرف کرد و می توان آن را به تنهایی یا همراه با داروی دیگری به نام آزاسیتیدین برای درمان افرادی که ۷۵ سال یا بالاتر دارند یا مشکلات سلامتی دارند که از شیمی درمانی شدید جلوگیری می کند استفاده کرد. تیبسوو همچنین می تواند برای درمان افرادی استفاده شود که AML آنها بازگشته است یا به درمان قبلی پاسخ نداده اند.

جراحی ها و روش های متخصص محور

یکی از معایب شیمی درمانی این است که متأسفانه، این می تواند به سلول های سالم سازنده خون نیز آسیب برساند. از آنجایی که سلول‌های خونی جدید در اینجا ساخته می‌شوند، این امر می‌تواند تشکیل آنها را مختل کند.

اگر مغز استخوان آسیب ببیند، بسته به نوع سلول‌هایی که کم هستند، می‌تواند منجر به خونریزی، عفونت‌های تهدیدکننده حیات و سایر مسائل شود. این چیزی است که ممکن است اتفاق بیفتد (منبع مطلب):

• گلبول های قرمز کم (کم خونی) می تواند باعث خستگی و بیشتر شود.
• گلبول های سفید کم (نوتروپنی) می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.
• پلاکت پایین (ترومبوسیتوپنی) می تواند منجر به کبودی و خونریزی شود.

برای درمان سرطان خون، پزشکان ممکن است از پیوند سلول های بنیادی استفاده کنند. این شامل گرفتن سلول‌های بنیادی از مغز استخوان یا اهداکننده، فریز کردن آنها و سپس قرار دادن دوباره آنها به بدن پس از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی است.

دو نوع پیوند سلول های بنیادی وجود دارد: یکی از سلول های خود استفاده می کند (که پیوند اتولوگ نامیده می شود) و دیگری از سلول های شخص دیگری استفاده می کند (به نام پیوند آلوژنیک). پیوند آلوژنیک رایج‌تر است، اما می‌تواند خطرناک باشد زیرا ممکن است بدن شما سلول‌های اهداکننده را نپذیرد.

پزشکان ترجیح می دهند از پیوند آلوژنیک برای افرادی که در معرض خطر بالای عود سرطان هستند استفاده کنند. این به این دلیل است که سلول های دهنده گاهی اوقات می توانند به سلول های سرطانی حمله کنند. اما، این نوع پیوند می تواند خطرناک باشد و ممکن است برای همه خوب نباشد. پیوند اتولوگ آسان‌تر قابل تحمل است، اما برداشتن تمام سلول‌های سرطانی قبل از بازگرداندن سلول‌های بنیادی به بدن می‌تواند دشوار باشد.

به طور کلی، پیوند سلول های بنیادی می تواند یک درمان مفید برای سرطان خون باشد، اما برای همه مناسب نیست. پزشک به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که آیا این درمان برای شما مناسب است یا خیر (منبع مطلب).

درمان های خانگی و سبک زندگی

بسیاری از افراد مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد، سبک زندگی خود را بررسی کرده و تغییراتی در آنها ایجاد می کنند. در اینجا عواملی وجود دارد که ممکن است به بهبود سلامت کلی شما کمک کند:

• هفت تا نه ساعت خوابیدن
• حفظ تغذیه خوب
• استرس خود را مدیریت کنید
• ورزش کردن
• حفظ یک رژیم غذایی سالم
• نوشیدن مایعات کافی
• خوردن پروتئین کافی
• مصرف پروبیوتیک ها
• پرهیز از هر گونه غذایی که ممکن است باعث مسمومیت غذایی شود، مانند هات داگ، گوشت اغذیه فروشی، صدف و تخم مرغ ،گوشت گاو نیم پز و آب میوه غیر پاستوریزه (منبع مطلب).

طب مکمل و جایگزین (CAM)

در حالی که درمان های سنتی در بسیاری از موارد در کنترل لوسمی میلوئید حاد بسیار موثر است، تقریباً از هر ۳ بیمار سرطانی ۲ نفر حداقل ۱ اقدام جایگزین را برای افزایش مراقبت خود امتحان می کنند. اینها اغلب می توانند به موارد زیر کمک کنند:

• کاهش استرس
• تقویت شفا
• کاهش عوارض جانبی درمان مانند حالت تهوع.

درمان هایی که اغلب می توانند به این امر کمک کنند عبارتند از (منبع مطلب):

• رایحه درمانی
• ماساژ
• تایچی
• یوگا

برخی از افراد همچنین ممکن است از غذاها و داروهای گیاهی به عنوان بخشی از رویکرد خود برای درمان لوسمی میلوئید حاد استفاده کنند. موارد زیر برخی از فعالیت‌ها را علیه سلول‌های لوسمی در آزمایشگاه یا در مدل‌های حیوانی نشان داده‌اند، در حالی که آنها در انسان‌های مبتلا به لوسمی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند:

• هیبیسکوس کانابینوس (کناف)
• آلیوم ساتیوم (سیر)
• مورینگا اولیفرا
• ورمونیا آمیگدالینا
• دانه انگور
• انار
• هویج

مکمل

انجمن سرطان آمریکا اشاره می کند که هیچ ویتامین، مواد معدنی یا محصول گیاهی نشان داده نشده است که لوسمی میلوئید حاد را متوقف کند یا از عود آن پس از درمان جلوگیری کند. هر مکملی را با تیم مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید تا مطمئن شوید که با درمان شما تداخل ندارند.

کلام پایانی

در حالی که مقابله با لوسمی میلوئید حاد ممکن است بسیار سخت باشد، خبر خوب این است که گزینه های درمانی بسیار مفیدی در دسترس است.