خانه » مرجع بیماری ها » سرطان مقعد: علائم، علل، درمان، پیشگیری و چشم انداز آن

سرطان مقعد: علائم، علل، درمان، پیشگیری و چشم انداز آن

سرطان مقعد نوعی سرطان کمتر شناخته شده است که در بافت ها یا پوشش کانال مقعدی ایجاد می شود که مقعد شما را به راست روده متصل می کند. این نوع سرطان غیر معمول است، اما درک علائم، علل، گزینه‌های درمانی، روش‌های پیشگیری و چشم‌انداز برای اطمینان از تشخیص زودهنگام و مدیریت آن بسیار حیاتی است.

انواع سرطان مقعد

دو نوع اولیه سرطان مقعد وجود دارد:

  1. کارسینوم سلول سنگفرشی: این شایع ترین نوع سرطان مقعد است که حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد را شامل می شود. از سلول های تخت (سلول های سنگفرشی) پوشاننده مقعد ایجاد می شود و از سرطان پوستی که در سطح پوست رخ می دهد متمایز است.
  2. آدنوکارسینوم: این نوع سرطان مقعد از سلول های غده ای شروع می شود که مسئول تولید مخاط هستند. اگرچه نسبت به کارسینوم سلول سنگفرشی شیوع کمتری دارد، اما در صورت عدم درمان می تواند منجر به عواقب جدی شود.

علائم و علل سرطان مقعد

علائم سرطان مقعد ممکن است شبیه مشکلات رایجی مانند خارش مقعد یا خونریزی مقعد باشد. با این حال، علائم مداوم باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی توجه شود:

  1. خونریزی مقعدی: این شایع ترین علامت است و اغلب به صورت خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا در مدفوع ظاهر می شود.
  2. توده یا توده: ممکن است یک توده یا تورم در اطراف ناحیه مقعد احساس کنید که می تواند نشانه رشد سرطانی باشد.
  3. درد: درد یا ناراحتی مداوم در اطراف مقعد یا در حین حرکات روده می تواند از علائم سرطان مقعد باشد.
  4. تغییرات در حرکات روده: سرطان مقعد می تواند باعث تغییراتی در عادات روده مانند افزایش دفعات مدفوع، شل شدن مدفوع یا یبوست شود.
  5. نشت مدفوع: نشت بی دلیل مدفوع ممکن است نشانه سرطان مقعد باشد.
  6. احساس نیاز به مدفوع مداوم (تنسموس): این احساس می تواند نشانه سرطان مقعد باشد.

علت دقیق سرطان مقعد ناشناخته است، اما چندین عامل خطر مرتبط با این بیماری وجود دارد:

  1. ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): HPV یک عفونت شایع مقاربتی است و برخی از گونه های پرخطر با سرطان مقعد مرتبط هستند.
  2. سن: خطر ابتلا به سرطان مقعد با افزایش سن افزایش می یابد و بیشتر موارد در افراد بالای ۵۵ سال تشخیص داده می شود.
  3. سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که به دلیل اچ آی وی، داروهای پیوند عضو یا سایر بیماری ها سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر مستعد ابتلا به سرطان مقعد هستند.
  4. سیگار کشیدن: سیگار یک عامل خطر مهم برای سرطان های مختلف از جمله سرطان مقعد است.
  5. فعالیت جنسی: داشتن چندین شریک جنسی خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش می دهد که می تواند منجر به سرطان مقعد شود.
  6. فیستول مقعدی: فیستول مقعدی یک ارتباط غیر طبیعی بین کانال مقعد و پوست اطراف آن است. این وضعیت ممکن است خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد.
  7. سایر سرطان ها: ابتلا به سرطان های دیگر مانند سرطان دهانه رحم، فرج یا سرطان واژن نیز ممکن است خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد.
  8. التهاب مزمن مقعد (پروکتیت): پروکتیت مزمن، ناشی از عفونت یا برخی داروها، می تواند خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش دهد.

تشخیص و آزمایشات سرطان مقعد

برای تشخیص سرطان مقعد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی یک ارزیابی جامع انجام می دهند که شامل موارد زیر است:

  1. سابقه پزشکی: ارائه دهنده شما در مورد علائم، سابقه پزشکی و عوامل خطر احتمالی سرطان مقعد سؤال خواهد کرد.
  2. معاینه فیزیکی: معاینه دیجیتالی رکتوم ممکن است برای ارزیابی داخل رکتوم و تشخیص هر گونه توده یا ناهنجاری انجام شود.
  3. تست پاپ مقعدی یا بیوپسی: نمونه کوچکی از سلول ها از کانال مقعد گرفته می شود و از نظر علائم سرطان زیر میکروسکوپ بررسی می شود.
  4. آزمایشات آندوسکوپی: از ابزارهای تخصصی با نور و دوربین برای بررسی کانال مقعد و رکتوم استفاده می شود. این شامل آنوسکوپی ، سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر و کولونوسکوپی است.
  5. تست های تصویربرداری: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، سونوگرافی ترانس رکتال و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای تشخیص اندازه و محل تومورها استفاده می شود.
  6. مرحله بندی: سرطان مقعد بر اساس اندازه تومور، گسترش آن به غدد لنفاوی مجاور و اینکه آیا به سایر قسمت های بدن متاستاز داده است، مرحله بندی می شود.

گزینه های درمان سرطان مقعد

درمان سرطان مقعد به نوع، مرحله و محل تومور بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج عبارتند از:

  1. پرتودرمانی: پرتودرمانی خارجی (EBRT) یا براکی تراپی (پرتودرمانی داخلی) ممکن است برای از بین بردن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومورها استفاده شود.
  2. شیمی درمانی: این شامل استفاده از داروها برای هدف قرار دادن و از بین بردن سلول های سرطانی است. برای نتایج بهتر اغلب در ترکیب با پرتودرمانی استفاده می شود.
  3. جراحی: جراحی کمتر رایج است اما اگر سرطان عود کرده باشد یا به پرتو درمانی و شیمی درمانی پاسخ نداده باشد، ممکن است لازم باشد. رزکسیون شکم پرینال لاپاراسکوپیک یک جراحی کم تهاجمی است که شامل برداشتن مقعد، رکتوم و بخشی از کولون است. ممکن است پس از جراحی نیاز به کولوستومی دائمی باشد.
  4. ایمونوتراپی: این گزینه درمانی سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سرطان تقویت می کند. ایمونوتراپی عمدتاً در مراحل بعدی سرطان مقعد برای مدیریت علائم استفاده می شود.

عوارض و عوارض درمان سرطان مقعد

مانند هر درمان پزشکی، درمان سرطان مقعد می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. عوارض جانبی رایج پرتودرمانی و شیمی درمانی عبارتند از:

  1. تحریک پوست
  2. درد در ناحیه مقعد
  3. خستگی
  4. مه مغزی شیمی درمانی
  5. تهوع و استفراغ

عوارض جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. واکنش به بیهوشی
  2. خون ریزی بیش از حد
  3. عفونت

پیشگیری از سرطان مقعد

در حالی که هیچ راه تضمینی برای پیشگیری از سرطان مقعد وجود ندارد، می توانید اقدامات زیر را برای کاهش خطر انجام دهید:

  1. سیگار نکشید: ترک سیگار به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان مقعد را کاهش می دهد و سلامت کلی شما را بهبود می بخشد.
  2. رابطه جنسی ایمن داشته باشید: استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی مقعدی می تواند به جلوگیری از گسترش HPV که با سرطان مقعد مرتبط است، کمک کند.
  3. واکسینه شوید: واکسن HPV می تواند از سرطان مقعد و همچنین سرطان دهان و گلو، سرطان دهانه رحم و سرطان آلت تناسلی پیشگیری کند. این واکسن برای مردان و زنان ۹ تا ۴۵ ساله توصیه می شود.

چشم انداز و نرخ بقا

نرخ بقای سرطان مقعد تخمینی از درصد افرادی است که به سرطان مقعد مبتلا شده اند و پنج سال پس از تشخیص زنده هستند. نرخ ها بسته به مرحله سرطان در زمان شناسایی و درمان متفاوت است. بر اساس گزارش موسسه ملی سرطان (ایالات متحده)، به طور کلی، ۷۰ درصد از افراد مبتلا به سرطان مقعد پنج سال پس از تشخیص زنده بودند. میزان بقا برای مراحل خاص سرطان عبارتند از:

  • مراحل I و II: میزان بقا ۸۳٪
  • مرحله III: میزان بقا ۶۷٪
  • مرحله IV: میزان بقا ۳۶٪

توجه به این نکته مهم است که میزان بقا بر اساس گروه های بزرگی از افراد با شرایط مختلف سلامتی است. دیدگاه شخصی شما به عواملی مانند سلامت کلی، سن و پاسخ به درمان بستگی دارد.

زندگی با جراحی سرطان مقعد و کولوستومی دائمی

اگر برای سرطان مقعد تحت عمل جراحی قرار می‌گیرید، به ویژه برداشتن شکم پرینال لاپاروسکوپی، ممکن است نیاز به کولوستومی دائمی داشته باشید. این شامل ایجاد یک روزنه (استوما) روی شکم شما است تا اجازه دهد مواد زائد از بدن شما به داخل یک کیسه یا کیسه خارج شوند. زندگی با کولوستومی دائمی می تواند چالش برانگیز باشد، اما شما تنها نیستید. تیم مراقبت های بهداشتی شما پشتیبانی و راهنمایی را در حین یادگیری مدیریت سبک زندگی جدید خود ارائه می دهد.

سوالات متداول

۱. علائم سرطان مقعد چیست؟

علائم شایع سرطان مقعد عبارتند از خونریزی مقعدی (معمولا خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا مدفوع)، توده یا توده در اطراف مقعد، درد یا ناراحتی در حین اجابت مزاج، تغییر در عادات روده، نشت مدفوع، و احساس مدام شبیه خود. نیاز به مدفوع (تنسموس).

۲. عوامل خطر سرطان مقعد چیست؟

عوامل خطر سرطان مقعد عبارتند از: داشتن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، سن ۵۵ سالگی یا بیشتر، سیگار کشیدن، داشتن سیستم ایمنی ضعیف (مثلاً HIV، داروهای پیوند عضو)، داشتن رابطه جنسی مقعدی، داشتن فیستول مقعدی و سایر موارد. سرطان هایی مانند سرطان دهانه رحم، فرج یا سرطان واژن.

۳. سرطان مقعد چگونه تشخیص داده می شود؟

سرطان مقعد از طریق یک ارزیابی جامع که شامل تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، تست پاپ مقعدی یا بیوپسی، تست های آندوسکوپی و تست های تصویربرداری مانند ام آر آی، سونوگرافی و سی تی اسکن است، تشخیص داده می شود. مرحله سرطان نیز در طی این فرآیند مشخص می شود.

۴. گزینه های درمانی سرطان مقعد چیست؟

گزینه های درمانی برای سرطان مقعد شامل پرتودرمانی (EBRT یا براکی تراپی)، شیمی درمانی، جراحی (در درجه اول برای موارد پیشرفته) و ایمونوتراپی است. انتخاب درمان بستگی به نوع، مرحله و محل سرطان دارد.

۵. چگونه می توان از سرطان مقعد پیشگیری کرد؟

در حالی که هیچ راه تضمینی برای پیشگیری از سرطان مقعد وجود ندارد، شما می توانید با سیگار نکشیدن، انجام رابطه جنسی ایمن (استفاده از کاندوم) و واکسینه شدن در برابر HPV، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید. واکسن HPV برای مردان و زنان ۹ تا ۴۵ ساله توصیه می شود.

دیدگاهتان را بنویسید