آپاندیسیت یک بیماری شدید است که آپاندیس را درگیر می کند، اندامی کوچک لوله ای شکل که به روده بزرگ در کودکان متصل است. آپاندیس در سمت راست پایین شکم قرار دارد. در صورت عدم درمان، آپاندیسیت می تواند منجر به عواقب بدی مانند پارگی آپاندیس، پریتونیت و سپسیس شود. این مقاله علائم، تشخیص، درمان و مدیریت آپاندیسیت در کودکان را مورد بحث قرار می دهد.
علل آپاندیسیت در کودکان
علت دقیق آپاندیسیت در کودکان همیشه قابل شناسایی نیست، اما عمدتاً با انسداد یا انسداد در دهانه آپاندیس مرتبط است. علل دیگر عبارتند از عفونت شکمی، عفونت دستگاه گوارش، بیماری التهابی روده، مدفوع، انگل ها یا رشد داخل آپاندیس.
علائم آپاندیسیت در کودکان
علامت اولیه آپاندیسیت در کودکان درد شدید در قسمت پایین سمت راست شکم است که معمولاً از اطراف ناف شروع می شود و بعداً به سمت راست پایین منتقل می شود. علائم دیگری که ممکن است نشان دهنده آپاندیسیت باشد عبارتند از تهوع و استفراغ، از دست دادن اشتها و تب خفیف. بسیار مهم است که بلافاصله پس از بروز این علائم به پزشک مراجعه کنید، زیرا تشخیص و درمان به موقع می تواند از عوارض جلوگیری کند.
تشخیص و آزمایشات
تشخیص آپاندیسیت در کودکان شامل معاینه فیزیکی کامل و ارزیابی سابقه پزشکی کودک است. آزمایش خون و ادرار برای بررسی عفونت تجویز می شود. آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس شکم، سونوگرافی شکم، و اسکن سی تی اسکن ممکن است برای تجسم شکم کودک و شناسایی وجود التهاب یا سایر ناهنجاری ها انجام شود.
درمان و مدیریت
درمان آپاندیسیت در درجه اول شامل جراحی برای برداشتن آپاندیس ملتهب است که به عنوان آپاندکتومی شناخته می شود. در بیشتر موارد آپاندکتومی لاپاراسکوپی انجام می شود که در آن چندین برش کوچک در قسمت پایین سمت راست شکم ایجاد می شود و از دوربین و ابزار کوچک برای برداشتن آپاندیس از طریق این برش ها استفاده می شود. این نوع آپاندکتومی زمان بهبودی کوتاه‌تری دارد و خطر عفونت کمتری دارد. آپاندکتومی باز (لاپاراتومی) در موارد پیچیده‌تر استفاده می‌شود که شامل برش بزرگتر و زمان بهبودی طولانی‌تر است.
آنتی بیوتیک ها قبل از جراحی برای کاهش خطر عفونت تجویز می شوند. در طول جراحی، بیهوشی توسط متخصص بیهوشی اطفال ارائه می شود که باعث به خواب رفتن کودک و اطمینان از راحتی او در طول عمل می شود. پس از جراحی، زمان بهبودی کودک بسته به شدت آپاندیسیت متفاوت است. بیماران با موارد خفیف تر ممکن است روز بعد از عمل ترخیص شوند، در حالی که بیماران با موارد شدیدتر ممکن است برای درمان عفونت نیاز به بستری طولانی تری در بیمارستان برای آنتی بیوتیک های داخل وریدی داشته باشند.
مدیریت پس از جراحی
پس از جراحی، کودک در بیمارستان داروهای مسکن و آنتی بیوتیک وریدی دریافت می کند. آنها معمولاً زمانی می توانند بیمارستان را ترک کنند که بتوانند رژیم غذایی منظمی داشته باشند، تب یا تخلیه از برش را نشان ندهند و به عملکرد طبیعی روده بازگشته باشند. زمان نقاهت برای جراحی لاپاراسکوپی معمولاً کوتاه‌تر است و سه تا پنج روز فعالیت بدنی محدود توصیه می‌شود. جراحی باز (لاپاراتومی) به ۱۰ تا ۱۴ روز استراحت قبل از شروع مجدد فعالیت بدنی نیاز دارد.
عوارض احتمالی
علیرغم درمان موفقیت آمیز، ممکن است پس از جراحی آپاندکتومی عوارضی ایجاد شود. این عوارض در موارد پارگی آپاندیسیت بیشتر دیده می شود. برخی از عوارض عبارتند از عفونت، که ممکن است با آنتی بیوتیک درمان شود، یا نیاز به باز کردن جراحی برای تمیز کردن عفونت. آبسه ها یا پاکت های چرکی ممکن است تشکیل شوند و اگر بزرگتر باشند نیاز به تخلیه دارند. انسداد جزئی یا کامل روده کوچک (انسداد روده باریک) نیز ممکن است رخ دهد که نیاز به مداخله جراحی دارد.
چشم انداز و پیش آگهی
اکثر کودکان پس از جراحی آپاندکتومی به سرعت بهبود می یابند، بدون نیاز به تغییر سبک زندگی یا رژیم غذایی. برنامه ریزی یک ویزیت سرپایی بعدی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ۲ تا ۴ هفته پس از جراحی برای بررسی زخم و ارزیابی بهبودی کودک ضروری است. والدین باید کودک خود را از نظر علائم عفونت یا سایر عوارض تحت نظر داشته باشند و در صورت بروز علائمی مانند تب، افزایش درد، استفراغ، یا تورم، قرمزی یا تخلیه در اطراف محل برش، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرند.
سوالات متدوال
۱. علت آپاندیسیت در کودکان چیست؟
آپاندیسیت در کودکان همیشه توسط یک عامل شناخته شده ایجاد نمی شود، اما اغلب با انسداد یا انسداد در دهانه آپاندیس مرتبط است. سایر علل احتمالی عبارتند از عفونت شکمی، عفونت دستگاه گوارش، بیماری التهابی روده، وجود مدفوع، انگل ها یا رشد در آپاندیس.
۲. آپاندیسیت در کودکان چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص آپاندیسیت در کودکان شامل معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی و آزمایش خون و ادرار برای بررسی عفونت است. تست های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سونوگرافی و سی تی اسکن برای تجسم شکم و شناسایی علائم التهاب یا سایر ناهنجاری ها استفاده می شود.
۳. آپاندیسیت در کودکان چگونه درمان می شود؟
درمان اولیه آپاندیسیت در کودکان جراحی برداشتن آپاندیس ملتهب است که به آن آپاندکتومی می گویند. آپاندکتومی لاپاراسکوپی شامل برش‌های کوچک و استفاده از دوربین و ابزار کوچک، به دلیل زمان بهبودی کوتاه‌تر و میزان عفونت کمتر، روش ارجح است. آپاندکتومی باز (لاپاراتومی) برای موارد پیچیده تر استفاده می شود.
۴. بعد از آپاندکتومی در کودک چه اتفاقی می افتد؟
پس از جراحی، بسته به شدت آپاندیسیت، کودک مدتی در بیمارستان می ماند. آنها داروهای ضد درد داخل وریدی، آنتی بیوتیک ها را دریافت خواهند کرد و ممکن است بسته به نوع آپاندکتومی انجام شده، لازم باشد فعالیت بدنی را برای چند روز تا چند هفته محدود کنند. یک ویزیت بعدی برای ارزیابی بهبودی کودک برنامه ریزی خواهد شد.
۵. بعد از عمل آپاندکتومی در کودکان چه عوارضی ممکن است ایجاد شود؟
عوارضی که ممکن است پس از آپاندکتومی رخ دهد شامل عفونت‌هایی است که با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند یا نیاز به باز کردن زخم با جراحی برای پاک کردن عفونت. آبسه ممکن است ایجاد شود و نیاز به تخلیه داشته باشد و انسداد روده کوچک ممکن است رخ دهد که نیاز به جراحی دارد. برای والدین ضروری است که فرزند خود را تحت نظر داشته باشند و در صورت بروز هر گونه علائمی از عوارض با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرند.
