ایجاد دوستی های پایدار یک مسیر حیاتی برای رسیدن به خوشبختی در زندگی است. با این حال، مبتلایان به اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) ممکن است آگاه باشند که فرآیند ایجاد و حفظ این ارتباطات می‌تواند چالش‌های اساسی ایجاد کند.
شروع سفر به سمت روابط دوستانه با درک اینکه چگونه علائم شما بر این روابط تأثیر می گذارد آغاز می شود. خوشبختانه، استراتژی های متعددی برای مقابله با چالش های شما و تقویت ارتباطات سالم تر به طور همزمان وجود دارد.
به پیچیدگی‌های این که چرا دوستی پایدار برای بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی دشوار است، بپردازید و کشف کنید که چگونه علائم را به طور مؤثر مدیریت کنید و در نتیجه روابط خود را تقویت کنید. این شامل جستجوی درمان برای بیش فعالی، در میان سایر رویکردهای ارزشمند است.
چگونه بیش فعالی بر دوستی ها تأثیر می گذارد
افراد مبتلا به بیش فعالی ممکن است به دلیل ماهیت علائم خود در ایجاد و حفظ دوستی ها و روابط با مشکلاتی مواجه شوند. برای مثال، چالش‌های توجه، بیش فعالی، تکانشگری و تنظیم خلق و خوی می‌توانند مانع رشد مهارت‌های اجتماعی اساسی شوند (منبع مطلب).
به عنوان مثال، همسالان ممکن است اعمال شما را اشتباه تعبیر کنند، به طور بالقوه عدم توجه شما را به عنوان خجالتی یا تکانشگری شما به عنوان پرخاشگری درک کنند (منبع مطلب).
به طور کلی، مردم تمایل دارند به زندگی خود مشغول شوند و ممکن است دوستی را در اولویت قرار ندهند. برای فردی مبتلا به بیش فعالی که همچنین در تلاش برای مدیریت علائم خود است، کار پیدا کردن و حفظ ارتباط با دیگران ممکن است دشوارتر باشد.
چالش های بیش فعالی و دوستی ها
حفظ دوستی ها می تواند برای بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی چالشی ایجاد کند.
احساس غرق شدن
بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی اغلب برای مدیریت مسئولیت‌های روزمره، مانند قرار ملاقات‌ها، تعیین ضرب‌الاجل‌ها، و تمرکز بر روی یک کار واحد در یک زمان، دچار مشکل می‌شوند (منبع مطلب).
ممکن است از دوستی‌های زندگی‌تان غرق شوید، به‌ویژه زمانی که به تعهدات متعدد دست می‌زنید و توجه کردن به دوستانتان در عین پایبندی به وعده‌هایتان دشوار است.
در طی یک دوره طولانی، دوستان شما ممکن است افسون شوند. آنها ممکن است رفتار شما را به عدم مراقبت نسبت دهند یا خود را در زندگی شما بی اهمیت بدانند، که می تواند منجر به تیرگی روابط شود.
خسته شدن
افراد مبتلا به بیش فعالی اغلب از معاشرت با آشنایان خود لذت می برند، با این حال اغلب با احساس خستگی در همراهی خود مواجه می شوند و در نتیجه نیاز به استراحت دارند. آنها برای حفظ سطح ثابتی از تعامل و علاقه به زندگی دوستان خود مبارزه می کنند.
ممکن است در حین تعاملات اجتماعی بی توجهی نشان دهید – از گوش دادن وقتی دیگران صحبت می کنند یا در رویاهای خود در مورد فعالیت های جایگزینی که جذاب تر از گذراندن وقت با آنها به نظر می رسند غافل شوید (منبع مطلب).
به عنوان مثال، ممکن است به جای پذیرش دعوت به سینما با یک دوست، خود را در تسلط بر یک بازی ویدیویی تازه به دست آورده غوطه ور کنید، مشروط بر اینکه اولی جذابیت بیشتری برای شما داشته باشد.
ناسازگار بودن
رفتار متناقض و غیرقابل پیش‌بینی، مانند نشان دادن اشتیاق برای گذراندن وقت با کسی، تنها برای اجتناب از آنها برای چندین ماه، روش مناسبی برای مدیریت روابط نیست. ممکن است فردی که چنین رفتار نامنظمی را دریافت می کند احساس استثمار کرده و تفسیر کند که تنها زمانی با او تماس گرفته می شود که جایگزین بهتری در دسترس نباشد.
داشتن حافظه ضعیف
برای بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی، کمبود حافظه یک مانع اساسی است (منبع مطلب). به عنوان مثال، آیا می توانید نام سه فرزند نزدیکترین دوست خود را به خاطر بیاورید؟ یا شاید کدام یک از آنها در انتظار فرزند هستند؟ ناتوانی در حفظ و ارجاع به چنین جزئیات شخصی در گفتمان های آینده می تواند به طور قابل توجهی مانع شکل گیری روابط پایدار شود.
مردم میل ذاتی دارند که احساس ارزشمندی و قدردانی کنند، با تجارب، پیروزی‌ها و شکست‌هایشان که توسط همراهانشان متقابل و مورد احترام قرار می‌گیرد. دوستانی که مدام جملاتی مانند «یادم نیست» یا «یادم رفت که اشاره کردی» را بیان می‌کنند، ناخواسته این تصور را منتقل می‌کنند که اهمیت کافی برای به خاطر سپردن اطلاعات به اشتراک گذاشته شده قائل نیستند.
فرار از موضوعات خاص به دلیل کمبود حافظه می تواند مانع از توسعه روابط طولانی مدت شود. وقتی قادر به به اشتراک گذاشتن خاطرات و جزئیات تجربیات مشترک خود نباشید، ناخواسته این احساس را ایجاد می کنید که علاقه واقعی به دوستان خود ندارید و رفاقت آنها را کم ارزش می دانید.
این تصور را ایجاد می کنید که واقعاً به دوستان خود علاقه ندارید و برای دوستی آنها ارزش قائل نیستید.
عزت نفس پایین
بیش فعالی اغلب با ایجاد عزت نفس پایین همراه است. این احساس کاهش ارزش خود می تواند دشواری در ایجاد ارتباطات جدید و ایجاد دوستی ها را تشدید کند. ممکن است برای شرکت فعالانه در موقعیت‌های اجتماعی فاقد اعتماد به نفس باشید، شاید تصور کنید که هیچ‌کس علاقه‌ای به دوستی با شما ندارد و در نتیجه از شکل‌گیری روابط جلوگیری می‌کند.
اضطراب و افسردگی
تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به بیش فعالی نیز با اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند. برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، برخوردهای اجتماعی ممکن است باعث افزایش سطح اضطراب شود و آنها را کمتر تمایل به شرکت در موقعیت های اجتماعی داشته باشد. این افراد اغلب نگرانی هایی در مورد طرد شدن با همسالان دارند که روند ایجاد دوستی های جدید را پیچیده تر می کند.
بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی نیز به احتمال زیاد افسردگی دارند (منبع مطلب) . اگر با افسردگی کنار می آیید، می دانید که همیشه در حال صحبت با مردم یا حتی ترک خانه خود نیستید.
این شرایط می تواند فشار بیشتری را بر روابط شما وارد کند، به خصوص اگر مردم درک نکنند که شما در حال عبور از آن هستید.
چگونه می توان روابط دوستانه خود را در صورت داشتن بیش فعالی بهبود بخشید
افراد مبتلا به بیش فعالی می توانند اقداماتی را برای بهبود روابط دوستانه خود انجام دهند.
آگاه باشید
مرحله اولیه برای تقویت تعاملات اجتماعی شما، پرورش آگاهی از رفتارهای مضر یا معکوس شماست. خود را از نزدیک مشاهده کنید. آیا واقعاً مراقب هستید یا فقط منتظر نوبت خود برای مشارکت هستید؟
در این صورت، متعهد شوید که برای ماه آینده، شنونده نمونه بودن را در اولویت قرار خواهید داد – تمرکز خود را بر این جنبه تشدید خواهید کرد. اگر شما اصلاً در گفتگو مشارکت داشته باشید، فقط یک پرسش مختصر و ساده با هدف شفاف سازی یا بسط دادن اظهارات شخص دیگر خواهد بود.
آن را تکرار کنید
در یک مکالمه تک به تک، به طور متناوب از شما بپرسید که آیا ممکن است آنچه را که اخیراً شنیده‌اید تکرار کنید یا نه، و سپس به طور خلاصه و بدون تزیین این کار را ادامه دهید.
به شریک مکالمه خود این فرصت را بدهید تا تأیید کند که درک شما درست است یا خیر، و سپس به او اجازه دهید تا زمانی که شما نقش خود را به عنوان یک شنونده دقیق از سر می گیرید، افکار خود را به اشتراک بگذارد. این مهارت های ارتباطی را با پشتکار تمرین کنید.
صحبت دیگران را قطع نکنید
آیا عادت دارید حرف دیگران را قطع کنید؟ مانند بسیاری از جنبه های تعامل اجتماعی، آگاهی از اهمیت بالایی برخوردار است. رفتار خود را در گفتگوها ارزیابی کنید و در صورت لزوم اقداماتی را برای مهار این عادت انجام دهید.
هنگامی که میل به قطع کردن صحبت را احساس کردید، یک جرعه آب بنوشید، یک یادداشت را یادداشت کنید، نفس عمیق بکشید و نفس خود را برای لحظه ای کوتاه حبس کنید، یا به صورت ذهنی کلمه “آرامش” را تکرار کنید. از قطع کردن صحبت خودداری کنید و در صورت رد شدن، فوراً خطای خود را تأیید کنید، عذرخواهی کنید و گوینده را تشویق کنید که ادامه دهد.
به موضوع جاری بچسبید
اگر تمایل دارید مکالمات را به موضوعات نامرتبط منحرف کنید، آگاهی را پرورش دهید و این تمایل را متوقف کنید. افراد عموماً این عمل را نگران‌کننده می‌دانند، به‌ویژه زمانی که تلاش می‌کنند اطلاعات با اهمیت شخصی را به دیگران منتقل کنند.
بدانید که دوستی های شما برای شما چه معنایی دارد
برای چالش‌های مهم‌تر، مانند توجه ناکافی به دوستی‌هایتان، لحظه‌ای به میزان تمایل خود برای تقویت روابط خود فکر کنید. چقدر برای ایجاد دوستی های قوی ارزش قائل هستید و برای ایجاد و حفظ آنها چه اقداماتی را آماده انجام می دهید؟
دوستی های واقعی خود به خود به وجود نمی آیند. آنها نیاز به توجه، مراقبت و فداکاری دارند. آیا متعهد به سرمایه گذاری تلاش های لازم هستید؟ آیا تقویت دوستی ها و روابط معنادار را در اولویت قرار می دهید؟
آیا وقتی با تصمیمی بین کاوش رایانه جدید خود و همراهی با یک دوست در یک فیلم روبرو می شوید، به دلیل مزایای طولانی مدت آن به گزینه دوم اهمیت بیشتری می دهید؟ انتخاب نهایی با شماست.
روابط خود را پرورش دهید
وقتی با دوستی صحبت می کنید، فرصت را غنیمت شمرده و ملاقات بعدی خود را ترتیب دهید، تعهد خود را متعهد کنید و فوراً آن را در تقویم خود وارد کنید. با برنامه های کامپیوتری که برای یادآوری تاریخ های مهم مانند تولدها و سالگردها طراحی شده اند، آشنا شوید.
اطلاعات تماس لازم را برای هر یک از دوستان خود به دست آورید و روی انواع کارت ها و تمبرها سرمایه گذاری کنید تا در دسترس باشید. این به شما این امکان را می دهد که بدون زحمت افکار و خواسته های خود را در مناسبت های خاص بیان کنید.
در حین انجام خریدهای معمول خود، اقلامی را انتخاب کنید که می توانند به عنوان هدایای غیرمنتظره برای دوستان شما باشند، یا بلیط یک رویداد را بخرید و برای آنها دعوت نامه بفرستید.
به دوستان خود بگویید که اهمیت می دهید
محبت خود را نسبت به دوستان خود با ابراز علناً قدردانی خود از همراهی آنها، لذت بردن از تجربیات مشترک خود و اشتیاق خود برای گردهمایی های آینده ابراز کنید. اجازه ندهید دوره های زمانی قابل توجهی بدون تماس با کسانی که به آنها احترام زیادی قائل هستید بگذرد.
راه هایی برای مقابله با حافظه ضعیف ایجاد کنید
هامر می‌گوید مبارزه با حافظه ضعیف یکی از سخت‌ترین چالش‌هایی است که در اینجا ذکر شده است، و متأسفانه، به سادگی از بین نمی‌رود. در اینجا استراتژی های او برای به حداقل رساندن تأثیر وجود دارد:
- در مورد دوستان خود از جمله موارد مورد علاقه و دوست نداشتن آنها، علایق آنها، روابط مهم و فعالیت های آنها یادداشت برداری کنید و قبل از ملاقات بعدی آنها را مرور کنید.
- مشترک سرویسی شوید که در روزهای تولد و سایر رویدادهای مهم برای شما کارت ارسال می کند. می توانید آن را برای کل سال در یک زمان تنظیم کنید.
- افراد جدیدی را که ملاقات می کنید یادداشت کنید و هر از گاهی آنها را مرور کنید.
- قبل از ملاقات با کسی که مدتی است ندیده اید، آماده شوید. از آنچه می دانید برای آنها مهم است و آنچه در زندگی آنها می گذرد بپرسید. نشان دهید که جزئیات مهم چیزهایی را که به شما گفته اند به خاطر می آورید.
راه هایی برای حفظ دوستی اگر مبتلا به بیش فعالی هستید
هنگامی که دوستی پیدا کردید، ممکن است تعجب کنید که چگونه رابطه را ادامه دهید.
در مورد وضعیت خود صحبت کنید
مردم اغلب از ارتباط به عنوان وسیله ای برای تقویت صمیمیت و اعتماد بین خود استفاده می کنند. اگرچه ممکن است در مورد تأثیر بالقوه بیش فعالی خود بر روابط دوستانه طولانی مدت خود نگران باشید، اما کاملاً قابل قبول است که نگرانی های خود را در اختیار یک دوست نزدیک قرار دهید.
در حالی که شما هیچ تعهدی ندارید که اطلاعات مربوط به بیش فعالی خود را به دیگران فاش کنید، به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با یک همراه قابل اعتماد در نهایت ممکن است به تقویت پیوند شما کمک کند.
اعتماد به آنها همچنین می تواند به درک عمیق تر شما کمک کند، زیرا آنها متوجه می شوند که افت حافظه یا بی توجهی گاه به گاه شما جنبه هایی از بیش فعالی شما است و نشان دهنده عدم نگرانی شما نیست.
به تعهدات خود پایبند باشید
یکی از جنبه های جدایی ناپذیر حفظ دوستی ها، پایبندی به تعهدات است. اگر زمان ملاقات را ترتیب می دهید، سعی کنید وقت شناس باشید. اگر به دوستی قول دادی که کاری برای او انجام خواهی داد، سعی کن به قولت عمل کنی.
احترام گذاشتن به تعهدات، اقدامی حیاتی است که قابلیت اطمینان شما را به دوستتان نشان می دهد. ۶ برعکس، اگر آنها موافقت کردند که در جایی با شما ملاقات کنند، شما وقت شناسی آنها را پیش بینی می کنید. این احترام متقابل به تداوم دوستی کمک می کند.
تعیین مرزها
اگرچه ممکن است گهگاه احساس بی حوصلگی، بی حوصلگی یا آزردگی نسبت به دوستان خود را تجربه کنید، اما ضروری است که در زمینه گسترده تر فکر کنید. معمولاً افراد در مواقعی از همراهان نزدیک خود احساس خشم می کنند. شناخت و مدیریت احساسات به طور قابل توجهی به شما کمک می کند تا احساسات خود را به آنها نسبت دهید.
در صورتی که احساس می‌کنید احساس غرق شدن می‌کنید، کمی وقت شخصی را در نظر بگیرید. برای تداوم رابطه لازم نیست روزانه یا هر آخر هفته با دوست خود تعامل داشته باشید. دوره های جدایی برای یک دوستی پر رونق مفید و اساسی است.
به همین ترتیب، اگر برای دوست خود دعوتی می کنید و آنها در دسترس نیستند، آگاهانه تلاش کنید که آن را به دل نگیرید. هر کسی به زمان و فضای شخصی نیاز دارد. پس از چند روز، می توانید دعوت خود را تکرار کنید، اما بسیار مهم است که به درخواست های آنها برای تنهایی احترام بگذارید.
خودمراقبتی را تمرین کنید
همانطور که در روابط بین فردی خود می کوشید با ملاحظه و متفکر رفتار کنید، مهم است که بهزیستی خود را در اولویت قرار دهید. یک مطالعه نشان داده است که سلامت جسمانی، رفاه روانی و رضایت از زندگی شما به طور جدایی ناپذیری با موفقیت روابط شما مرتبط است.
مطمئن شوید که خواب کافی دارید، از یک رژیم غذایی سالم پیروی می کنید و در تمرینات بدنی منظم شرکت می کنید. این شیوه‌ها می‌توانند برای مدیریت مؤثر هر گونه احساس اضطرابی که ممکن است تجربه کنید، خدمت کرده و در نتیجه به بهبود کلی در سلامت روان شما کمک کند.
از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زمانی که شما به بیش فعالی مبتلا هستید، حفظ ارتباط باز با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی بسیار مهم‌تر می‌شود. این برای اطمینان از این است که در صورت مشاهده هرگونه اختلاف در اثربخشی داروهای تجویز شده یا درمان‌های درمانی، پزشک می‌تواند مداخله کند و تنظیمات لازم را انجام دهد.
بیش فعالی اغلب با استفاده از رویکرد ترکیبی دارو و درمان درمان می شود. دارو، اغلب به شکل محرک یا غیر محرک، برای کمک به مدیریت تکانشگری، تمرکز و توجه تجویز می شود. درمان شناختی رفتاری (CBT) اغلب به عنوان مکملی برای دارو در درمان بیش فعالی توصیه می شود. یک متخصص درمان شناختی رفتاری همچنین می تواند به شما در مقابله با سایر مشکلات سلامت روانی که ممکن است همراه با بیش فعالی وجود داشته باشد، کمک کند.
نشان داده شده است که درمان شناختی رفتاری متناسب با بیش فعالی باعث افزایش مهارت های اجتماعی، به ویژه در زمینه های سازمان و مدیریت زمان می شود. همچنین به شکستن الگوهای مضر فکر و رفتار کمک می کند، بنابراین رشد و توسعه شخصی را تقویت می کند.
کلام پایانی
- افراد مبتلا به بیش فعالی غالباً با تعداد بیشماری از چالش ها روبرو می شوند که به طور بالقوه می تواند مانع از شکل گیری دوستی های ماندگار شود. اینها ممکن است شامل احساس غلبه یا تحریم و همچنین تظاهرات اضطراب و افسردگی باشد.
- با این حال ، توجه به این نکته دلگرم کننده است که روش هایی وجود دارد که می توانید روابط خود را ارتقا دهید. اطمینان از اینکه وقت خود را برای دوستان خود اختصاص می دهید و وقتی در شرکت آنها می تواند بسیار مفید باشد ، می تواند بسیار سودمند باشد. علاوه بر این ، ارتباط با اهمیت شما در این روابط و احترام به مرزهای شخصی آنها بسیار مهم است.
- بسیار مهم است که اولویت دادن به رفاه خود و دریافت درمان مناسب برای بیش فعالی به توانایی شما در ایجاد ارتباطات بین فردی سالم‌تر کمک می‌کند.
- افراد مبتلا به بیش فعالی نقش بسیار زیادی در روابط دارند – اشتیاق، خلاقیت، انرژی، شوخ طبعی و موارد دیگر. با ندادن فرصتی برای شناخت بهتر شما، این ویژگی های شگفت انگیز را از دیگران دور نکنید.
- با یادگیری و تمرین تکنیک‌های ساده برای تعاملات اجتماعی سالم، در راه انبوهی از روابط خوب و منبعی همیشه آماده از دوستی‌های معنادار خواهید بود.
