خانه » بیماری ها » چه چیزی باعث لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) می شود؟

چه چیزی باعث لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) می شود؟

دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث جهش های ژنتیکی می شود که منجر به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) می شود. قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی و سابقه خانوادگی ممکن است خطر شما را افزایش دهد.

لوسمی نوعی سرطان است که بر سلول‌های خونی و سلول‌های درگیر در تولید آن سلول‌های خونی تأثیر می‌گذارد. لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) بر لنفوسیت های شما تأثیر می گذارد – گلبول های سفید خون که به بدن شما کمک می کنند تا با عفونت ها مقابله کند. دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث لوسمی لنفوسیتی مزمن می شود. عوامل متعددی ممکن است در ایجاد لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) دخیل باشند، از جمله ژنتیک و سابقه خانوادگی و همچنین قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص در محیط شما.

برای اطلاعات بیشتر در مورد علل مشکوک لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)، اینکه آیا می تواند در خانواده ها ایجاد شود یا خیر، و سایر عوامل خطر احتمالی لوسمی لنفوسیتی مزمن را که باید در نظر داشته باشید، بخوانید.

چگونه تغییرات ژنتیکی باعث لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) می شود؟

همه سرطان ها ناشی از یک تغییر ژنتیکی است که باعث تغییراتی در سلول های شما می شود. این تغییرات ژنتیکی (جهش) ممکن است ارثی باشد، ناشی از عوامل محیطی (مانند سیگار کشیدن یا مواد شیمیایی) باشد یا به طور تصادفی رخ دهد.

مشخص نیست که چه چیزی باعث جهش های ژنتیکی می شود که باعث CLL می شود، اما دانشمندان چندین ژن را شناسایی کرده اند که ممکن است در آن دخیل باشند. بیشتر موارد در نتیجه حذف ایجاد می شود، یعنی زمانی که بخشی از کروموزوم از بین می رود، اما انواع دیگر جهش ها نیز می توانند باعث لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) شوند.

بررسی در سال ۲۰۱۷ توضیح می دهد که چگونه جهش در کروموزوم های ۱۱، ۱۲، ۱۳ یا ۱۷ می تواند بر احتمال ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) تأثیر بگذارد (منبع مطلب):

  • حذف ۱۳q14 ، که می تواند بر مرگ سلولی منظم (آپوپتوز) لنفوسیت های شما تأثیر بگذارد.
  • حذف ۱۱q22-23، که به شکل تهاجمی تر CLL مرتبط است که درمان آن سخت تر است.
  • حذف ۱۷p12 ، که با مقاومت در برابر درمان های رایج مانند ریتوکسیماب (ریتوکسان) و شیمی درمانی مرتبط است.
  • تریزومی ۱۲ ، زمانی اتفاق می‌افتد که به جای دو، سه نسخه از کروموزوم ۱۲ داشته باشید.

ممکن است جهش های متعددی در لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) وجود داشته باشد که ممکن است به سایر مشکلات سلامتی نیز مرتبط باشد. به عنوان مثال، تریزومی ۱۲ می تواند باعث عوارض جسمی و شناختی اضافی مانند نقص قلبی و تاخیر در رشد شود (منبع مطلب).

سایر نشانگرهای زیستی ژنتیکی مرتبط با لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) عبارتند از:

  • ژن TP53  ، که به جلوگیری از رشد تومورها کمک می کند
  • جهش در IGHV ، که می تواند مقاومت در برابر درمان هایی مانند شیمی ایمونوتراپی (CIT) را افزایش دهد.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص می تواند شانس ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)، نوعی سرطان را افزایش دهد. یکی از نمونه های شناخته شده قرار گرفتن در معرض عامل نارنجی، علف کشی است که در طول جنگ ویتنام برای مختل کردن تولید محصولات مورد استفاده قرار گرفت.

تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۸ که شامل بیش از ۲۰۰۰ جانباز ویتنام بود، نشان داد که افرادی که در معرض عامل نارنجی قرار گرفتند، در سنین پایین‌تر، در حدود ۶۳ سال، در مقایسه با سن معمولی ۷۰ سال، مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) تشخیص داده شدند (منبع مطلب).

به افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) که در معرض عامل نارنجی قرار نگرفته بودند. علاوه بر این، درمان CLL ناشی از قرار گرفتن در معرض عامل نارنجی نتایج مثبتی با داروهایی مانند فلودارابین، کلرامبوسیل (Leukeran) و ریتوکسیماب داشت.

در حالی که مطالعات دیگر ارتباط بین آفت کش های مختلف و لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) را نشان داده اند، تحقیقات بیشتری برای تایید این ارتباط مورد نیاز است (منبع مطلب). به طور مشابه، مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ افزایش نرخ لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) را با قرار گرفتن در معرض رادون در خانه ها مرتبط کرد و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را نیز برجسته کرد (منبع مطلب).

آیا لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) ارثی است؟

جهش‌های ژنی علت اصلی لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) هستند، اما معمولاً این جهش‌ها در خانواده‌ها به ارث نمی‌رسند. با وجود این، تحقیقات نشان می دهد که افراد با سابقه خانوادگی CLL ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند (منبع مطلب).

افرادی که از والدین مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) متولد می شوند، بیشتر در سنین پایین تر، معمولاً حدود ۲۰ سال زودتر از والدین خود، به این بیماری مبتلا می شوند . کسانی که خواهر و برادر یا والدینی دارند که مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) تشخیص داده شده اند نیز در خطر دو برابری ابتلا به این بیماری قرار دارند.

علاوه بر این، افراد دارای بستگان نزدیک که مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) هستند، احتمال بیشتری دارد که به بیماری معروف به لنفوسیتوز سلول B مونوکلونال مبتلا شوند که پیش‌ساز لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) است و خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. این ارتباطات خانوادگی ممکن است در ایجاد لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) نقش داشته باشد و بر اهمیت درک سابقه پزشکی خانوادگی فرد تاکید دارد.

سایر عوامل خطر برای لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)

به نظر می رسد افرادی که در آمریکای شمالی و اروپا زندگی می کنند نسبت به افرادی که در آسیا زندگی می کنند بیشتر در معرض ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) هستند (منبع مطلب).

سایر عوامل خطر که ممکن است بر احتمال ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) تأثیر بگذارد عبارتند از:

  • سن: لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال و به ندرت در افراد کمتر از ۴۰ سال تشخیص داده می شود.
  • جنسیت: افرادی که در بدو تولد به آنها مرد اختصاص داده شده است، بیشتر از افرادی که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است، به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) مبتلا می شوند.
  • لنفوسیتوز سلول B مونوکلونال: این وضعیت باعث می شود بدن شما لنفوسیت های بیشتری نسبت به معمول تولید کند. این می تواند خطر ابتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) را افزایش دهد.

سوالات متداول

۱. شایع ترین علت لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) چیست؟

شایع ترین علل لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) جهش های ژنتیکی در کروموزوم ها یا ژن های خاص است. برخی از این ها می توانند از والدین شما منتقل شوند، اما ممکن است به دلیل جهش های ژنی خود به خود در طول زندگی شما نیز رخ دهند.

۲. آیا می توانم از CLL جلوگیری کنم؟

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) وجود ندارد، اما کاهش قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به آن کمک کند.

۳. لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) چقدر سریع ایجاد می شود؟

لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) معمولاً خیلی سریع ایجاد نمی شود. ممکن است ۲ تا ۲۰ سال طول بکشد تا علائم قابل توجه شود (منبع مطلب).

کلام پایانی

  • لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) شکل غیرمعمول سرطان خون است که از تغییرات در ساختار ژنتیکی لنفوسیت‌ها، نوعی گلبول سفید، ناشی می‌شود. محققان جهش های ژنتیکی خاصی را مسئول لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) شناسایی کرده اند، اما دلایل پشت این جهش ها هنوز نامشخص است. یکی از عوامل خطر قابل توجه برای ایجاد لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) قرار گرفتن در معرض سموم محیطی مانند عامل نارنجی است.
  • در حالی که در حال حاضر نمی توان به طور کامل از لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) جلوگیری کرد، آگاهی از عوامل خطر می تواند به شما قدرت دهد تا اقداماتی را برای کاهش خطر و بهبود پیش آگهی خود در دراز مدت انجام دهید. با درک و پرداختن به عوامل خطر بالقوه، افراد به طور بالقوه می توانند شانس خود را برای جلوگیری از ایجاد لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) و مدیریت موثر بیماری در صورت تشخیص بهبود بخشند.

دیدگاهتان را بنویسید