آنوریسم تیغه دهلیزی: علل، علائم، تشخیص و درمان
آنوریسم تیغه دهلیزی (ASA) یک نقص مادرزادی نسبتاً نادر قلبی است که بر ساختار قلب فرد تأثیر می گذارد. این شامل وجود بافت اضافی در دیواره ای است که دو حفره فوقانی قلب را که به دهلیز معروف است، تقسیم می کند. هنگامی که این بافت اضافی در طول چرخه پمپاژ و آرامش قلب به یک یا هر دو دهلیز بیرون زده، آنوریسم سپتوم دهلیزی نامیده می شود. در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به ASA ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنند و این وضعیت ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.
این وضعیت بسته به جهت بیرون زدگی به پنج نوع طبقه بندی می شود. اینها عبارتند از 1R (دهلیز راست)، 2L (دهلیز چپ)، 3RL (حرکت به سمت دهلیز راست و چپ)، 4LR (حرکت به سمت دهلیز راست و چپ)، و ۵ (به طور مساوی در حال حرکت به سمت دهلیز راست و چپ).
علل و درک مکانیسم
علت دقیق آنوریسم سپتوم دهلیزی ناشناخته باقی مانده است. برخی از محققان حدس می زنند که ژنتیک یا نقص در بافت همبند ممکن است عوامل موثر باشد. نقایص مادرزادی قلب اغلب ناشی از ناهنجاری در مرحله رشد جنینی است که قلب در حال شکل گیری است. این نقایص می توانند از جزئی تا شدید متغیر باشند و بر ساختارها و عملکردهای مختلف قلب تأثیر بگذارند.
عوارض و عوامل خطر
ASA همیشه با علائم همراه نیست. با این حال، هنگامی که آنها رخ می دهند، ممکن است نشان دهنده شرایط زمینه ای مانند آریتمی، لخته شدن خون، یا سوراخ نازک اوال (PFO) باشند. این عوارض می تواند منجر به مشکلات سلامتی شدیدتر از جمله سکته شود.
لخته‌های خون می‌توانند در بافت اضافی آنوریسم سپتوم دهلیزی تشکیل شوند، که سپس می‌توانند به سایر قسمت‌های بدن بروند و باعث سکته مغزی شوند. یک مطالعه منتشر شده در مجله انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۱۸ گزارش داد که افراد مبتلا به ASA 2.6 برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری در معرض خطر سکته مغزی هستند.
علاوه بر این، آنوریسم سپتوم دهلیزی می تواند با سایر مشکلات مادرزادی قلب مانند نقص تیغه بین دهلیزی (ASD) نیز مرتبط باشد. در برخی موارد، آنوریسم ممکن است به دلیل تداخل بافت اضافی با سیگنال‌های الکتریکی طبیعی قلب، منجر به ریتم‌های غیرطبیعی قلب شود که به نام آریتمی شناخته می‌شود.
تشخیص و آزمایش
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند آنوریسم سپتوم دهلیزی را از طریق اکوکاردیوگرام، یک آزمایش سونوگرافی غیر تهاجمی که به آنها اجازه می دهد ساختار و عملکرد قلب را تجسم کنند، تشخیص دهند. در صورت نیاز به توضیح بیشتر، ممکن است یک اکوکاردیوگرام ترانس مری (TEE) انجام دهند که در آن دستگاهی در پایین مری قرار داده می شود تا دید جامع تری از دیواره دهلیز ارائه دهد.
اکوکاردیوگرافی اغلب ابزار تشخیصی اولیه است که در صورت وجود سایر علائم یا عوامل خطر استفاده می شود. در برخی موارد، آزمایش‌های تصویربرداری دیگری مانند توموگرافی کامپیوتری قلب (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ممکن است برای ارائه اطلاعات اضافی یا شفاف‌سازی نتایج اکوکاردیوگرام ضروری باشد.
مدیریت و درمان
در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به آنوریسم سپتوم دهلیزی، اگر مشکلات قلبی اضافی یا فاکتورهای خطر لخته شدن خون را نشان ندهند، نیازی به درمان ندارند. با این حال، برخی از افراد ممکن است از داروها، به ویژه رقیق‌کننده‌های خون یا ضد پلاکت‌ها برای کاهش خطر لخته شدن خون و سکته استفاده کنند.
برای کسانی که دارای فورامن اوال ثبت شده (PFO) و آنوریسم سپتوم دهلیزی هستند، ممکن است یک روش کم تهاجمی به نام بسته شدن PFO توصیه شود. این روش شامل قرار دادن دستگاهی برای بستن PFO است که در نتیجه خطر سکته مغزی را کاهش می دهد. پس از این روش، بیماران ممکن است نیاز به ادامه مصرف داروهای ضد پلاکت، حداقل به طور موقت یا نامحدود در صورت داشتن سابقه سکته داشته باشند.
در موارد نادر، جراحی برای برداشتن آنوریسم سپتوم دهلیزی ممکن است ضروری باشد. این معمولاً برای افرادی با آنوریسم های بزرگ که علائم قابل توجهی ایجاد می کنند یا کسانی که عوارض ناشی از این بیماری را تجربه کرده اند، اختصاص دارد.
چشم انداز و پیش آگهی
آنوریسم سپتوم دهلیزی به خودی خود دلیل قابل توجهی برای نگرانی نیست. با این حال، افراد مبتلا به این بیماری باید در مورد خطرات احتمالی مانند سکته مغزی، در صورت داشتن سایر عوامل مؤثر، هوشیار باشند. پیش آگهی کلی برای کسانی که آنوریسم سپتوم دهلیزی دارند معمولا خوب است و بیشتر افراد زندگی عادی و فعالی دارند.
زندگی با آنوریسم سپتوم دهلیزی
اگر آنوریسم سپتوم دهلیزی برای شما تشخیص داده شده است، پیروی از توصیه‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی، به‌ویژه در مورد داروهای تجویز شده بسیار مهم است. بدون مشورت با پزشک خود، مصرف این داروها را قطع نکنید. همچنین ممکن است ملاقات‌های منظم پیگیری لازم باشد، که می‌تواند شامل تکرار آزمایش‌های تصویربرداری برای نظارت بر وضعیت باشد.
علاوه بر این، آگاهی از علائم و نشانه های سکته مغزی، مانند مشکل در صحبت کردن، ضعف در یک طرف بدن، سرگیجه، تاری دید، گیجی، سردرد شدید، یا از دست دادن ناگهانی یک یا چند حواس ضروری است. اگر شما یا کسی که می شناسید این علائم را نشان داد، فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
سوالات متداول
۱. آنوریسم سپتوم دهلیزی چیست؟
آنوریسم تیغه بین دهلیزی (ASA) یک نقص مادرزادی قلبی است که با بافت اضافی در دیواره که دو حفره فوقانی قلب (دهلیزها) را از هم جدا می کند، مشخص می شود. این بافت می تواند در طول چرخه پمپاژ و آرامش قلب به یک یا هر دو دهلیز بیرون بزند.
۲. علائم آنوریسم سپتوم دهلیزی چیست؟
در بسیاری از موارد، ASA علائمی ایجاد نمی کند. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است با شرایط دیگری مانند آریتمی، لخته شدن خون، یا فورامن اوال ثبت شده (PFO) همراه باشند. علائم بالقوه شامل درد یا ناراحتی قفسه سینه، تپش قلب، سرگیجه و علائم شبیه سکته است.
۳. علت آنوریسم سپتوم دهلیزی چیست؟
علت دقیق آنوریسم سپتوم دهلیزی ناشناخته باقی مانده است، اما محققان معتقدند ژنتیک یا نقص بافت همبند ممکن است نقش داشته باشد. اعتقاد بر این است که این بیماری ناشی از ناهنجاری‌هایی در طول رشد جنین است که بر شکل‌گیری ساختارهای قلب تأثیر می‌گذارد.
۴. عوارض بالقوه آنوریسم سپتوم دهلیزی چیست؟
ASA می تواند با افزایش خطر مشکلات مادرزادی قلب، سکته مغزی، لخته شدن خون و ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی) همراه باشد. در برخی موارد، افراد ممکن است نقص دیواره دهلیزی (ASD) نیز داشته باشند.
۵. آنوریسم سپتوم دهلیزی چگونه تشخیص داده می شود؟
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند آنوریسم سپتوم دهلیزی را از طریق اکوکاردیوگرام، یک آزمایش سونوگرافی غیر تهاجمی که امکان تجسم ساختار و عملکرد قلب را فراهم می کند، تشخیص دهند. در صورت نیاز به توضیح بیشتر ، ممکن است از اکوکاردیوگرام ترانس مری (TEE) یا سایر آزمایشات تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری قلب (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) استفاده شود.
