زخم قرنیه یک فرسایش یا زخم باز در سطح قرنیه است. قرنیه ناحیه شفاف قسمت جلویی چشم است که به عنوان پنجره ای عمل می کند که از طریق آن می بینیم. همچنین نور را شکسته و از سایر قسمت های چشم محافظت می کند. اگر قرنیه به دلیل عفونت یا آسیب ملتهب شود، ممکن است زخم ایجاد شود.
زخم قرنیه یک بیماری جدی است که برای جلوگیری از مشکلات بینایی پایدار باید به سرعت درمان شود. اگرچه داروهای خوبی برای درمان در دسترس هستند، اما زخم قرنیه می تواند باعث از دست دادن شدید بینایی و حتی کوری شود (منبع مطلب).
علائم زخم قرنیه
علائم زخم قرنیه معمولاً آشکار است، به خصوص اگر زخم عمیق باشد. از آنجایی که قرنیه بسیار حساس است، زخم قرنیه باعث ایجاد درد شدید می شود. بینایی گاهی اوقات مختل می شود و چشم ممکن است اشک و قرمز شود. همچنین ممکن است نگاه کردن به نورهای روشن برای شما دردسرساز باشد.
اگر هر یک از علائم زیر را دارید، باید فوراً توسط چشم پزشک معاینه شوید:
علل زخم قرنیه
زخم قرنیه بیشتر توسط میکروب ها ایجاد می شود. اگرچه چشم انسان به خوبی توسط پلک و اشک فراوان محافظت می شود، اما در صورت آسیب دیدن قرنیه، میکروب ها و باکتری ها می توانند از طریق خراش های کوچک وارد قرنیه شوند.
زخم قرنیه در افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند، شایع است، به خصوص اگر در طول شب از آن استفاده کنند. در واقع، با استفاده از تماس های نرم طولانی مدت، خطر ابتلا به زخم ده برابر افزایش می یابد (منبع مطلب).
به طور کلی، هر چه زخم قرنیه عمیق‌تر باشد، وضعیت جدی‌تر می‌شود.یک زخم بسیار عمیق می تواند باعث ایجاد زخم در قرنیه شود و مانع از ورود نور به چشم شود.
علل شایع زخم قرنیه شامل موارد زیر است:
- باکتری ها
- ویروس ها
- جراحت
- بیماری آلرژیک شدید
- قارچ
- آمیب ها
- بستن ناکافی پلک
عوامل خطر زخم قرنیه عبارتند از:
- دارندگان لنز تماسی
- افراد مبتلا به تبخال، آبله مرغان یا زونا
- افرادی که از قطره های چشمی استروئیدی استفاده می کنند
- افراد مبتلا به سندرم خشکی چشم
- افراد مبتلا به اختلالات پلک که مانع از عملکرد صحیح پلک می شود
- افرادی که قرنیه خود را زخمی یا می سوزانند
تشخیص زخم قرنیه
تشخیص زودهنگام در درمان زخم قرنیه مهم است. پزشک شما سوالاتی را برای تعیین علت زخم می پرسد.
سپس چشمان شما باید زیر یک میکروسکوپ زیستی ویژه به نام لامپ شکاف بررسی شوند. معاینه لامپ شکاف به پزشک شما این امکان را می دهد که آسیب قرنیه شما را ببیند و تشخیص دهد که آیا زخم قرنیه دارید یا خیر. یک رنگ مخصوص به نام فلورسین در چشم شما قرار می گیرد تا ناحیه را روشن کند و به تشخیص کمک کند.
اگر علت دقیق آن مشخص نیست، متخصص پزشکی شما ممکن است یک نمونه بافت کوچک یا کشت از زخم بگیرد تا بداند چگونه آن را به درستی درمان می کند. پس از بی‌حس کردن چشم با قطره‌های مخصوص چشم، ممکن است سلول‌ها به آرامی از سطح قرنیه خراشیده شوند تا بتوان آنها را آزمایش کرد (منبع مطلب).
درمان
درمان زخم قرنیه باید تهاجمی باشد، زیرا برخی از زخم ها منجر به از دست دادن بینایی و نابینایی می شوند. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک ها و همچنین داروهای ضد ویروسی یا ضد قارچی است.
قطره چشمی استروئیدی نیز ممکن است برای کاهش التهاب تجویز شود. با این حال، مهم است که استروئیدها می توانند باعث گلوکوم و آب مروارید شوند و باید طبق دستور مصرف شوند. استروئیدها همچنین می توانند یک عامل ویروسی را بدتر کنند. بسیار مهم است که دستورالعمل های مناسب پزشک خود را برای نحوه استفاده ایمن از استروئیدها دنبال کنید.
برخی از پزشکان قطره های موضعی چشم را برای چند بار در روز استفاده می کنند تا زمانی که زخم به طور کامل بهبود یابد. در موارد شدید بیماران بستری می شوند تا درمان صحیح انجام شود.
ممکن است مکمل‌های خاصی مانند ویتامین C برای کاهش زخم قرنیه تجویز شود. اگر زخم به طور معمول با درمان معمولی بهبود نیابد، یک غشای آمنیوتیک به مدت هفت تا ۱۰ روز روی قرنیه قرار می گیرد (منبع مطلب).
چه زمانی باید به چشم پزشک مراجعه کرد؟
اگر موارد زیر را دارید فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:
- درد و قرمزی چشم شدید یا مداوم
- ترشح مداوم از چشم
- تاری دید به طور ناگهانی ایجاد می شود
اگر عفونت شدید باعث ایجاد اسکار دائمی شود، ممکن است پیوند قرنیه برای بازگرداندن بینایی لازم باشد. در چنین مواردی، در صورت تاخیر در درمان، کوری یا از دست دادن کامل چشم ممکن است رخ دهد.
