آسم یک بیماری شایع ریوی است که تنها در ایالات متحده بیش از ۲۵ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد که بیش از ۵ میلیون نفر از آنها کودک هستند. با التهاب مزمن و باریک شدن مجاری هوایی مشخص می شود و می تواند منجر به علائم شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی، از جمله خس خس سینه، تنگی قفسه سینه، تنگی نفس و سرفه، به ویژه در شب شود. هدف این راهنمای جامع، بررسی پیچیدگیهای آسم، علل، علائم و انواع آن و همچنین روشهای مدیریت و پیشگیری از حملات آسم است.
علل آسم
در حالی که علت دقیق آسم ناشناخته باقی مانده است، عوامل خاصی شناسایی شده اند که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. این شامل:
- آلرژی: آسم و آلرژی اغلب دست به دست هم می دهند. آلرژنهایی مانند کپک، گرده گل و موی حیوانات خانگی میتوانند باعث حمله آسم در افراد حساس شوند.
- عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض عوامل محرک در محیط، مانند آلودگی هوا، دود، یا برخی از مواد شیمیایی و دود، می تواند به ریه ها آسیب برساند و به ایجاد آسم کمک کند.
- ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی آسم یا بیماری های آلرژیک خطر ابتلا به آسم را افزایش می دهد.
- عفونتهای تنفسی: برخی عفونتها، مانند ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV)، میتوانند به ریههای در حال رشد کودکان آسیب بزنند و به طور بالقوه منجر به آسم شوند.
محرک های حملات آسم
محرک هایی که می توانند باعث حمله آسم شوند از فردی به فرد دیگر متفاوت است. درک عواملی که باعث ایجاد آسم در افراد می شود می تواند به پیشگیری یا مدیریت موثرتر حملات آسم کمک کند. محرک های رایج عبارتند از:
- آلودگی هوا: آلاینده های موجود در هوا، مانند گازهای گلخانه ای کارخانه ها، اگزوز خودرو یا دود آتش سوزی می توانند باعث حملات آسم شوند.
- کنه های گرد و غبار: این حشرات میکروسکوپی در گرد و غبار خانه یافت می شوند و می توانند باعث حملات آسم در افراد مبتلا به آلرژی به کنه گرد و غبار شوند.
- ورزش: فعالیت بدنی می تواند باعث حمله آسم در برخی افراد شود. به این بیماری آسم ناشی از ورزش می گویند.
- کپک: مکانهای مرطوب میتوانند حاوی کپک باشند، که میتواند برای افراد مبتلا به آسم مشکلاتی ایجاد کند، حتی اگر به کپک حساسیت نداشته باشند.
- آفات: سوسک ها، موش ها و سایر آفات خانگی می توانند باعث حملات آسم شوند، به ویژه در کسانی که به مدفوع آفات یا شوره حساسیت دارند.
- دود تنباکو: دود دست دوم (قرار گرفتن در معرض سیگار کشیدن دیگران) و دود دست سوم (قرار گرفتن در معرض سطوح آلوده به سیگار) می تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
- مواد شیمیایی یا بوهای قوی: برخی از بوها یا مواد شیمیایی قوی می توانند باعث حملات آسم در برخی افراد شوند.
- قرار گرفتن در معرض شغل: قرار گرفتن در معرض مواد مختلف در محل کار، مانند محصولات تمیز کننده، گرد و غبار آرد یا چوب، یا سایر مواد شیمیایی، می تواند باعث حملات آسم شود.
علائم و تشخیص آسم
علائم آسم می تواند کاملاً قابل توجه باشد و شامل موارد زیر است:
- سفتی قفسه سینه، درد یا فشار.
- سرفه، به خصوص در شب.
- تنگی نفس.
- خس خس سینه.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً از یک رویکرد گام به گام در تشخیص آسم پیروی می کنند. آنها تاریخچه پزشکی، علائم و محرک های بالقوه فرد را در نظر می گیرند و همچنین آزمایش های مختلفی را انجام می دهند، مانند:
- اسپیرومتری: این تست جریان هوا را از طریق ریه ها اندازه گیری می کند و برای تشخیص و نظارت بر آسم استفاده می شود.
- اشعه ایکس قفسه سینه: اگرچه اشعه ایکس نمی تواند به طور قطعی آسم را تشخیص دهد، اما ممکن است به رد سایر شرایطی که می توانند باعث ایجاد علائم شوند کمک کند.
- آزمایش خون: ممکن است آزمایش خون برای بررسی برخی آلرژن ها یا علائم عفونت انجام شود.
- تست پوستی: آزمایش پوست می تواند به شناسایی آلرژن هایی که ممکن است علائم آسم را تحریک کنند کمک کند.
مدیریت و درمان آسم
هدف اولیه درمان آسم کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد است. این امر از طریق مصرف دارو، تغییر شیوه زندگی و اجتناب از محرک های شناخته شده به دست می آید.
- برونکودیلاتورها: این داروها به شل شدن ماهیچه های اطراف راه های هوایی کمک می کنند و جریان هوا را راحت تر می کنند. آنها برای تسکین علائم استفاده می شوند و برای آسم متناوب و مزمن موثر هستند.
- داروهای ضد التهابی: این داروها التهاب و تولید مخاط را در مجاری تنفسی کاهش می دهند و عبور هوا را آسان تر می کنند. آنها اغلب به صورت روزانه برای کنترل یا پیشگیری از علائم در مبتلایان به آسم مزمن استفاده می شوند.
- درمانهای بیولوژیک: در موارد شدید آسم که با درمانهای معمولی به خوبی کنترل نمیشوند، ممکن است درمانهای بیولوژیک در نظر گرفته شود. این داروها اجزای خاص سیستم ایمنی درگیر در آسم را برای کنترل بهتر هدف قرار می دهند.
برنامه اقدام آسم
برنامه اقدام آسم یک راهنمای شخصی است که توسط فرد و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ایجاد شده است. این گام ها را بر اساس شدت علائم آسم و زمان مراجعه به پزشک تشریح می کند. این طرح به افراد کمک می کند تا آسم خود را به طور موثرتری مدیریت کنند و به بدتر شدن علائم سریعا پاسخ دهند.
زندگی با آسم
زندگی با آسم به این معنا نیست که باید سبک زندگی یا فعالیت های خود را محدود کنید. با مدیریت مناسب و اقدامات پیشگیرانه، افراد مبتلا به آسم می توانند در ورزش شرکت کنند، کار کنند و از فعالیت های دیگر لذت ببرند. شناسایی محرک ها، اجتناب از آنها در صورت امکان و استفاده از دارو طبق تجویز ضروری است.
پیشگیری و چشم انداز
پیشگیری از حملات آسم در درجه اول شامل اجتناب از محرک ها و پایبندی به برنامه عمل تجویز شده آسم است. معاینات منظم با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نیز برای اطمینان از به روز بودن و موثر بودن رژیم دارویی مهم است.
چشم انداز افراد مبتلا به آسم در سال های اخیر به دلیل پیشرفت در گزینه های درمانی و درک بهتر این بیماری به طور قابل توجهی بهبود یافته است. با مدیریت صحیح، افراد مبتلا به آسم می توانند زندگی فعال و پرباری داشته باشند.
سوالات متداول
۱. چگونه می توانم از حمله آسم جلوگیری کنم؟
پیشگیری از حملات آسم شامل اجتناب از محرک ها، پایبندی به برنامه اقدام آسم، مصرف داروهای تجویز شده و داشتن یک سبک زندگی سالم است. شناسایی عواملی که باعث ایجاد آسم شما می شود می تواند به شما کمک کند تا از آن عوامل خاص دوری کنید. معاینات منظم با ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی نیز میتواند به شما کمک کند رژیم دارویی شما در کنترل علائم شما مؤثر باشد.
۲. آیا آسم قابل درمان است؟
آسم را نمی توان درمان کرد، اما می توان آن را با دارو، تغییر شیوه زندگی و اجتناب از محرک ها به طور موثر مدیریت کرد. با همکاری نزدیک با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود، می توانید یاد بگیرید که چگونه علائم آسم خود را کنترل کنید و زندگی رضایت بخشی داشته باشید.
۳. چرا آسم من در شب بدتر می شود؟
آسم شبانه یا آسم شبانه میتواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله تغییر در عملکرد ریه در طول خواب، موقعیتهای خواب که به ریهها یا قفسه سینه فشار وارد میکند، قرار گرفتن در معرض مواد آلرژیزا یا محرکهای شبانه، و عوارض جانبی داروها. همکاری با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای شناسایی محرک ها و ایجاد برنامه ای برای مدیریت علائم در شب ضروری است.
۴. چگونه متوجه می شوید که شما یا فرزندتان آسم دارید؟
اگر شما یا فرزندتان سرفه مداوم، خس خس سینه، تنگی قفسه سینه یا مشکل در تنفس دارید، مهم است که برای تشخیص مناسب به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. آسم را نمی توان تنها بر اساس علائم تشخیص داد، زیرا سایر بیماری های تنفسی ممکن است به طور مشابه ظاهر شوند. ارائهدهنده مراقبتهای بهداشتی شما سابقه پزشکی شما را بررسی میکند، یک معاینه فیزیکی انجام میدهد و احتمالاً آزمایشهایی را برای تعیین اینکه آیا شما یا فرزندتان مبتلا به آسم هستید انجام میدهد.
۵. آیا ارتباطی بین COVID-19 و آسم وجود دارد؟
افراد مبتلا به آسم متوسط تا شدید یا ضعیف کنترل شده در صورت ابتلا به کووید-۱۹ در معرض خطر بیشتری برای نیاز به بستری شدن در بیمارستان هستند. بنابراین، برای افراد مبتلا به آسم بسیار مهم است که اقدامات احتیاطی را انجام دهند، مانند پوشیدن ماسک در فضاهای سرپوشیده با دیگران، واکسینه شدن در برابر COVID-19 و اجتناب از قرار گرفتن در معرض ویروس. اگر آسم دارید، حفظ کنترل مناسب علائم و پیروی از برنامه اقدام آسم برای کاهش خطر عوارض شدید ناشی از COVID-19 ضروری است.