راهنمای کامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)  چیستند و برای چه استفاده می شوند؟

پروستاگلاندین ها خانواده ای از مواد شیمیایی هستند که توسط سلول های بدن تولید می شوند و چندین عملکرد مهم دارند. آنها التهاب را ایجاد می کنند که برای بهبودی لازم است، اما همچنین منجر به درد و تب می شود. پروستاگلاندین ها همچنین در پشتیبانی از عملکرد لخته شدن خون پلاکت ها و پوشش معده، در برابر اثرات مخرب اسید معده، از آن محافظت می کند.

پروستاگلاندین ها در داخل سلول های بدن توسط آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) تولید می شوند. دو آنزیم COX، COX-1 و COX-2 هستند. هر دو آنزیم پروستاگلاندین هایی تولید می کنند که التهاب، درد و تب را افزایش می دهند. با این حال، تنها COX-1 پروستاگلاندین هایی تولید می کند که از پلاکت ها حمایت می کنند و از معده محافظت می کنند.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) آنزیم های COX را مسدود کرده و پروستاگلاندین ها را در سراسر بدن کاهش می دهند. در نتیجه، التهاب مداوم، درد و تب کاهش می یابد.

از آنجایی که پروستاگلاندین هایی که از معده محافظت می کنند و از پلاکت ها و لخته شدن خون حمایت می کنند نیز کاهش می یابند، NSAID ها می توانند باعث ایجاد زخم در معده و افزایش خونریزی شوند.

NSAID ها در درجه اول برای درمان التهاب، درد خفیف تا متوسط و تب استفاده می شوند.

کاربردهای خاص داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) شامل درمان موارد زیر می شود:

• سردرد
• آرتروز
• اسپوندیلیت آنکیلوزان
• آسیب های ورزشی و
• دردها و گرفتگی های قاعدگی

نمونه های داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

• کتورولاک (تورادول  و یا Ketorolac  یا Toradol ) فقط برای درمان کوتاه مدت دردهای حاد نسبتاً شدید استفاده می شود که در غیر این صورت با مواد مخدر درمان می شوند.
• آسپرین (همچنین یک NSAID) برای مهار لخته شدن خون و جلوگیری از سکته مغزی و حملات قلبی در افراد در معرض خطر بالای سکته مغزی و حملات قلبی استفاده می شود.
• NSAID ها همچنین در بسیاری از داروهای سرماخوردگی و آلرژی گنجانده شده اند.
• سلکوکسیب (Celebrex) برای درمان پولیپ آدنوماتوز خانوادگی (FAP) برای جلوگیری از تشکیل و رشد پولیپ روده بزرگ استفاده می شود.

هشدارهای مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

• برخی از افراد به NSAID ها حساسیت دارند و ممکن است هنگام مصرف NSAID دچار تنگی نفس شوند. افراد مبتلا به آسم در معرض خطر بالاتری برای تجربه واکنش های آلرژیک جدی به NSAID ها هستند. افرادی که حساسیت جدی به یک NSAID دارند احتمالاً واکنش مشابهی به یک داروی NSAID دیگر نیز، تجربه می کنند.
• استفاده از آسپرین در کودکان و نوجوانان مبتلا به آبله مرغان یا آنفولانزا با ایجاد سندرم ری، یک بیماری کبدی جدی و گاه کشنده، همراه بوده است. بنابراین، آسپرین و سالیسیلات های غیر آسپرین (به عنوان مثال، سالسالات [Amigesic]) نباید در کودکان و نوجوانان مشکوک یا تایید شده به آبله مرغان یا آنفولانزا استفاده شود.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) خطر عوارض جانبی بالقوه کشنده معده و روده (به عنوان مثال، خونریزی، زخم، و سوراخ شدن معده یا روده) را افزایش می دهند. این وقایع می توانند در هر زمانی در طول درمان و بدون علائم هشدار دهنده رخ دهند. بیماران مسن در معرض خطر بیشتری برای این عوارض جانبی هستند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) (به جز آسپرین با دوز پایین) ممکن است خطر حملات قلبی کشنده، سکته مغزی و شرایط مرتبط را افزایش دهند. این خطر ممکن است با طول مدت مصرف و در بیمارانی که فاکتورهای خطر زمینه ای بیماری قلبی و عروقی دارند افزایش یابد. بنابراین، NSAID ها نباید برای درمان درد ناشی از جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) استفاده شوند.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) چه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) را تایید می کند؟

لیست زیر نمونه ای از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است:

• آسپرین
• سلکوکسیب (Celebrex)
• دیکلوفناک (کامبیا، کاتافلام، ولتارن-XR، زیپسور، زورولکس)
• دیفلونیسال (diflunisal) (دولوبید – نام تجاری متوقف شده)
• اتودولاک (لودین – نام تجاری متوقف شده)
• ایبوپروفن (Motrin، Advil)
• ایندومتاسین (ایندوسین)
• کتوپروفن (Active-Ketoprofen [Orudis – نام تجاری متوقف شده])
• کتورولاک (تورادول – نام تجاری متوقف شده)
• نابومتون (Relafen – نام تجاری متوقف شده)
• ناپروکسن (Aleve، Anaprox، Naprelan، Naprosyn)
• اگزاپروزین (Daypro)
• پیروکسیکام (Feldene)
• سالسالات (Disalsate [Amigesic – نام تجاری متوقف شده])
• سولینداک (کلینوریل – نام تجاری متوقف شده)
• تولمتین (Tolectin – نام تجاری متوقف شده)

عوارض جانبی داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) چیست؟

NSAID ها با چندین عارضه جانبی همراه هستند. فراوانی عوارض جانبی در میان NSAID ها متفاوت است.

عوارض جانبی شایع عبارت از موارد زیرهستند:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• یبوست
• کاهش اشتها
• کهیر
• سرگیجه
• سردرد
• خواب آلودگی

سایر عوارض جانبی مهم عبارتند از:

• نارسایی کلیه (عمدتاً با مصرف طولانی مدت آنها رخ می دهد)
• نارسایی کبد
• زخم
• خونریزی طولانی مدت پس از آسیب یا جراحی

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند باعث احتباس مایعات شوند که می تواند منجر به اِدم شود که معمولا با تورم مچ پا اشکار می شود.

تفاوت بین داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) چیست؟

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) از نظر قدرت، مدت اثر، نحوه دفع آنها از بدن، میزان مهار COX-1 در مقابل COX-2 و تمایل آنها به ایجاد زخم و افزایش خونریزی متفاوت است.

هر چه یک NSAID بیشتر COX-1 را مسدود کند، تمایل آن به ایجاد زخم و افزایش خونریزی بیشتر است.

• یک داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) بنام سلکوکسیب (Celebrex)، COX-2 را مسدود می کند اما تأثیر کمی بر COX-1 دارد و بنابراین بیشتر به عنوان یک مهارکننده انتخابی COX-2 طبقه بندی می شود. مهارکننده های انتخابی COX-2 نسبت به سایر NSAID ها باعث خونریزی کمتر و زخم های کمتری می شوند.
• آسپرین یک NSAID منحصر به فرد است، نه تنها به دلیل کاربردهای فراوان، بلکه به این دلیل که تنها NSAID است که لخته شدن خون را برای مدت طولانی (۴ تا ۷ روز) مهار می کند. این اثر طولانی مدت آسپرین آن را به یک داروی ایده آل برای جلوگیری از لخته شدن خون که باعث حملات قلبی و سکته می شود تبدیل می کند.
• اکثر NSAID ها لخته شدن خون را فقط برای چند ساعت مهار می کنند. کتورولاک (تورادول) یک NSAID بسیار قوی است و برای دردهای حاد نسبتاً شدید که معمولاً به مواد مخدر نیاز دارد استفاده می شود. کتورولاک بیشتر از سایر NSAID ها باعث ایجاد زخم می شود. بنابراین بیش از پنج روز استفاده نمی شود.

اگر چه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مکانیسم مشابهی دارند، افرادی که به یک NSAID پاسخ نمی دهند ممکن است به دیگری پاسخ دهند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) با چه داروهایی تداخل دارند؟

• دیورتیک ها: NSAID ها جریان خون را به کلیه ها کاهش می دهند و بنابراین عمل دیورتیک ها (“قرص های اب”) را کاهش می دهند و حذف لیتیوم (Eskalith، Lithobid) و متوترکسات (Rheumatrex، Trexall) را کاهش می دهند. در نتیجه، سطح خون این داروها ممکن است به عنوان عوارض جانبی انها افزایش یابد.
• رقیق کننده های خون: NSAID ها همچنین توانایی لخته شدن خون را کاهش می دهند و در نتیجه خونریزی را افزایش می دهند. هنگامی که با سایر داروهایی که خونریزی را نیز افزایش می دهند (به عنوان مثال، وارفارین) استفاده می شود، احتمال خونریزی جدی یا عوارض خونریزی افزایش می یابد. بنابراین، افرادی که داروهایی مصرف می‌کنند که توانایی لخته شدن خون را کاهش می‌دهند، باید از مصرف طولانی NSAIDها خودداری کنند.
• داروهای فشار خون: NSAID ها همچنین ممکن است فشار خون را در بیماران مبتلا به فشار خون بالا (هایپرتنشن) افزایش دهند و بنابراین با اثرات داروهایی را که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود، مقابله می کنند.
• سیکلوسپورین: NSAID ها اثر منفی سیکلوسپورین را بر عملکرد کلیه افزایش می دهند.
• الکل: افرادی که بیش از سه نوشیدنی الکلی در روز مصرف می کنند ممکن است در هنگام مصرف NSAID در معرض خطر ابتلا به زخم معده قرار بگیرند.

خلاصه

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) دسته ای از داروها هستند که برای درمان التهاب، درد خفیف تا متوسط و تب استفاده می شوند.

نمونه هایی از رایج ترین داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)عبارتند از:

• آسپرین سالسالات (Amigesic)
• دیفلونیزال (Dolobid)
• ایبوپروفن (Motrin)،
• کتوپروفن (Orudis)
• نابومتون (Relafen)
• پیروکسیکام (Feldene)
• ناپروکسن (Aleve، Naprosyn،)
• دیکلوفناک (Voltaren)
• ایندومتاسین (ایندوسین)
• سولینداک (کلینوریل)
• تولمتین (تولکتین)
• اتودولاک (لودین)
• کتورولاک (تورادول)
• اگزاپروزین (دیپرو)
• سلکوکسیب (سلبرکس)