اضطراب یک پاسخ طبیعی به خطر واقعی یا درک شده است که در زندگی هر فرد در مقطعی رخ می دهد. این واکنش به عنوان یک مکانیسم حفاظتی برای آماده سازی افراد برای تهدیدها و چالش های بالقوه عمل می کند. در حالی که اضطراب می تواند در موقعیت های خاص مفید باشد، زمانی که در عملکرد روزانه و بهزیستی کلی اختلال ایجاد کند، مشکل ساز می شود.
مردم اغلب از اصطلاح “اضطراب” برای توصیف طیف گسترده ای از احساسات مانند نگرانی، عصبی بودن یا ناراحتی استفاده می کنند. با این حال، ضروری است که بین احساس اضطراب گهگاهی و داشتن یک اختلال اضطرابی تفاوت قائل شویم. اختلالات اضطرابی تحت شرایط سلامت روانی طبقه بندی می شوند که شامل ترس یا نگرانی بیش از حد و مداوم در مورد موقعیت ها یا اشیاء خاص است که می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی و روابط فرد تأثیر بگذارد.
برخی از انواع رایج اختلالات اضطرابی عبارتند از اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال هراس، آگورافوبیا، اختلال اضطراب جدایی، و لالی انتخابی. هر نوع دارای علائم و ویژگی های متمایز است، اما همه آنها در موضوع مشترک ایجاد ناراحتی و اختلال در عملکرد مشترک هستند. درمان این شرایط ممکن است شامل درمان، دارو، تغییرات سبک زندگی یا ترکیبی از آنها باشد، بسته به نیازهای فرد و شدت علائم آنها.
مهارت های فوری برای مقابله با اضطراب
اگر اضطراب شما پراکنده است و مانع تمرکز یا توانایی شما برای انجام وظایف می شود، برخی از درمان های طبیعی سریع ممکن است به کنترل موقعیت کمک کنند. به عنوان مثال، اگر اضطراب شما ناشی از یک رویداد آینده است، ممکن است متوجه شوید که علائم مختصر هستند و پس از وقوع پیش بینی شده محو می شوند.
۱.الگوهای فکری خود را زیر سوال ببرید
افکار غیر مفید می توانند در ذهن فرد ریشه دوانند و شدت یک موقعیت را مخدوش کنند. یک رویکرد این است که این ترس ها را به چالش بکشید، بپرسید که آیا دقیق هستند یا خیر، و تعیین کنید که کجا می توانید کنترل را دوباره به دست آورید. تشخیص دهید که افکار شما اغراق آمیز یا غیرمنطقی هستند و سعی کنید با تفکر منطقی تر و متعادل تر با آنها مقابله کنید.
۲. تمرین متمرکز و تنفس عمیق
تمرین‌های تنفسی اندازه‌گیری شده ممکن است به مدیریت احساسات فوری اضطراب کمک کند. سعی کنید دم را برای ۴ شمارش، حبس نفس برای ۷ شمارش و بازدم را برای ۸ شمارش در مجموع ۵ دقیقه انجام دهید. با آرام کردن نفس و کاهش ضربان قلب، باید احساس آرامش را تجربه کنید.
تکنیک محبوب ۴-۷-۸ یکی دیگر از الگوهای تنفس موثر برای مدیریت اضطراب است. تکنیک های تنفسی بیشتری را که به طور خاص برای کاهش اضطراب طراحی شده اند را در اینجا کاوش کنید.
۳. از رایحه درمانی استفاده کنید
تحقیقات محدود نشان می دهد که رایحه درمانی ممکن است به کاهش احساس اضطراب در موقعیت های خاص کمک کند. تمرین‌کنندگان و حامیان اغلب فواید حکایتی بسیاری از استفاده از رایحه‌های طبیعی مانند اسطوخودوس، بابونه و چوب صندل را گزارش می‌کنند. این ها را می توان به شکل اسانس، به عنوان بخور یا حتی در شمع ها یافت تا فضایی آرام بخش را فراهم کند.
۴. به ورزش بپردازید
گاهی اوقات، بهترین راه برای تسکین افکار مضطرب این است که وضعیت فعلی خود را ترک کنید و به فعالیت بدنی بپردازید. تمرکز بر روی بدن به جای ذهن می تواند به تسکین علائم اضطراب کمک کند. ورزش های کم تاثیر مانند پیاده روی، یوگا یا تای چی اغلب در کاهش سطح استرس و مدیریت اضطراب موثر هستند.
در مطالعات علمی و شواهد حکایتی نشان داده شده است که ورزش خلق و خو را تقویت می کند و ذهن را آرام می کند. در اینجا درباره تأثیر مثبت ورزش بر سلامت روان بیشتر بدانید (منبع مطلب).
۵. از تکنیک‌های زمین‌سازی استفاده کنید
تکنیک‌های زمینه‌سازی، مانند ژورنال و قانون ۳۳۳، می‌توانند به کاهش احساسات فوری اضطراب کمک کنند. قانون ۳۳۳ شامل شناسایی سه چیزی است که می توانید ببینید، سه صدایی که می توانید بشنوید و تعامل با سه شیئی که می توانید لمس کنید.
نوشتن اضطراب‌های شما همچنین می‌تواند درک واضح‌تری از آنچه باعث آنها می‌شود فراهم کند، و پرداختن مستقیم به موقعیت را آسان‌تر می‌کند. این فرآیند افکار را از سر شما حذف می کند و امکان تجزیه و تحلیل عینی تری از احساسات شما را در زمان واقعی فراهم می کند.
راه کارهای بلند مدت برای مقابله با اضطراب
اگر اضطراب بخشی منظم از زندگی شماست، یافتن راهبردهای درمانی برای کمک به کنترل آن بسیار مهم است.
اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، بحث در مورد گزینه ها با یک متخصص سلامت روان که ممکن است چیزی را که قبلاً به آن فکر نکرده بودید پیشنهاد دهد همیشه مفید است.
۱. شناسایی کنید و یاد بگیرید که محرک های خود را مدیریت کنید
شما می توانید محرک ها را به تنهایی یا با یک درمانگر شناسایی کنید. گاهی اوقات آنها می توانند آشکار باشند، مانند استرس کاری یا آسیب های گذشته، در حالی که گاهی اوقات، ممکن است نیاز به درون نگری عمیق تری برای کشف داشته باشند، مانند علائم ترک از برخی داروها یا تأثیر مصرف مواد. محرک های رایج اضطراب عبارتند از:
- کار، رابطه، و دیگر استرس های زندگی
- ترک داروها یا برخی داروها
- عوارض جانبی برخی داروها
- تشدید ضربه های گذشته
- درد مزمن
- مصرف کافئین
- سیگار کشیدن
هر فردی محرک های مختلفی دارد و شناسایی آنها یکی از مهم ترین گام ها برای مقابله و مدیریت حملات اضطرابی است. هنگامی که محرک های خاص خود را شناسایی کردید، می توانید بر روی توسعه استراتژی هایی کار کنید تا از تأثیر آنها بر زندگی روزمره خود جلوگیری کنید یا آنها را به حداقل برسانید. این فرآیند ممکن است شامل همکاری نزدیک با یک متخصص سلامت روان باشد که می تواند به شما در این سفر کمک کند.
۲. درمان را امتحان کنید
امتحان درمانی گام مهم دیگری در مدیریت اضطراب شماست. روان‌درمانی‌های مختلف می‌توانند به شما کمک کنند تا احساسات مضطرب خود را بهتر درک کنید و استراتژی‌های مقابله‌ای را متناسب با نیازهای خاص خود ایجاد کنید. این درمان‌ها می‌تواند از جلسات مشاوره فردی با یک درمانگر مجاز گرفته تا جلسات پشتیبانی گروهی که در آن افراد تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند و از یکدیگر یاد می‌گیرند، متغیر باشد.
به عنوان مثال، رفتار درمانی شناختی (CBT) یک نوع روان درمانی به طور گسترده شناخته شده است که به افراد کمک می کند روش های مختلف تفکر و واکنش به موقعیت های اضطراب زا را بیاموزند. تحقیقات نشان می دهد که CBT می تواند روشی موثر برای درمان اختلالات اضطرابی باشد. این نوع درمان بر شناسایی الگوهای افکار منفی، به چالش کشیدن آنها و جایگزینی آنها با الگوهای سالم تر و مثبت تر متمرکز است (منبع مطلب).
یکی دیگر از روش‌های رایج درمان، مواجهه درمانی است که به تدریج افراد را در معرض اشیا یا موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که از آنها می‌ترسند در یک محیط کنترل‌شده تا بتوانند به‌جای اجتناب کامل با اضطراب خود کنار بیایند. این نوع درمان به ویژه در درمان فوبیاهای خاص و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) موفق بوده است.
مهم نیست که کدام شکل درمانی را انتخاب می کنید، نکته کلیدی یافتن رویکردی است که برای موقعیت منحصر به فرد شما بهترین کار را داشته باشد و به این روند متعهد بمانید. با گذشت زمان و تمرین، می توانید یاد بگیرید که چگونه اضطراب خود را بهتر مدیریت کنید و زندگی رضایت بخشی داشته باشید.
۳. از پزشک خود در مورد داروها سوال کنید
اگر اضطراب شدیدی را تجربه می کنید که بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد یا باعث ناراحتی قابل توجهی می شود، ممکن است زمان آن رسیده باشد که برای راهنمایی با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید. این متخصصان می توانند علائم شما را ارزیابی کنند و تعیین کنند که آیا دارو ممکن است در مدیریت اضطراب شما مفید باشد یا خیر. در طول این مشاوره، آنها درباره گزینه های درمانی مختلف، از جمله انواع مختلف داروهایی که به طور بالقوه می توانند به کاهش علائم شما کمک کنند، بحث خواهند کرد.
هنگام بحث در مورد امکان استفاده از دارو با پزشک خود، ضروری است هر گونه نگرانی یا سؤالی که ممکن است در مورد عوارض جانبی احتمالی، تداخلات دارویی و علائم احتمالی ترک داشته باشید، بیان کنید. پزشک شما می‌تواند اطلاعاتی در مورد هر نوع دارو، از جمله هدف، اثربخشی و خطرات احتمالی آن ارائه دهد تا با هم، تصمیمی آگاهانه در مورد اینکه کدام گزینه برای نیازهای فردی شما مناسب‌تر است، بگیرید.
رایج ترین داروهای اضطراب عبارتند از:
- مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs): این داروها با افزایش میزان سروتونین در مغز، یک انتقال دهنده عصبی مسئول تنظیم خلق و خو و احساس خوب بودن، عمل می کنند. SSRI های رایج عبارتند از فلوکستین (پروزاک)، سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (پاکسیل) و اسیتالوپرام (لکساپرو).
- مهارکننده های بازجذب سروتونین: نوراپی نفرین (SNRIs) – مشابه SSRI ها، SNRI ها با مسدود کردن بازجذب، سطح سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز افزایش می دهند. ونلافاکسین (Effexor) و دولوکستین (Cymbalta) نمونه‌هایی از SNRI هستند که معمولاً برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند.
- بنزودیازپین ها: این داروها سریع الاثر هستند و می توانند علائم اضطراب را سریع تسکین دهند، اما به دلیل احتمال اعتیاد و وابستگی آنها باید با احتیاط مصرف شوند. به عنوان مثال می توان به دیازپام (Valium)، آلپرازولام (Xanax)، لورازپام (Ativan) و کلونازپام (Klonopin) اشاره کرد.
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: TCA ها مانند ایمی پرامین (توفرانیل) و آمی تریپتیلین (Elavil) با افزایش میزان نوراپی نفرین و سروتونین در مغز عمل می کنند. در حالی که آنها می توانند برای اضطراب موثر باشند، به طور کلی به دلیل عوارض جانبی مانند خشکی دهان، یبوست، تاری دید و سرگیجه هنگام ایستادن کمتر ترجیح داده می شوند.
۴. مدیتیشن روزانه یا روتین انجام دهید
مراقبه ذهنی تمرینی است که برای تسلط بر آن نیاز به فداکاری و پشتکار دارد، زیرا شامل آموزش مغز شما برای مدیریت موثر افکار مضطرب در زمان بروز آنها می شود. تکنیک های مختلفی برای مدیتیشن وجود دارد، مانند ساکت نشستن یا درگیر شدن در اشکال فعال تر مانند یوگا یا مدیتیشن پیاده روی. برای حمایت از شما در این سفر، برنامه‌های مدیتیشن هدایت‌شونده متعددی در دسترس هستند که می‌توانند به شما در فرآیند یادگیری نحوه مراقبه موفقیت‌آمیز کمک کنند. اگر به کاوش در انواع مختلف مدیتیشن و مزایای آنها علاقه دارید، اینجا را کلیک کنید تا درباره گزینه های موجود بیشتر بدانید.
۵. یک دفتر خاطرات داشته باشید
حفظ عادت منظم نوشتن افکار و احساسات روزانه در یک مجله می تواند برای مدیریت سطح اضطراب و استرس بسیار مفید باشد. همین عمل گذاشتن قلم روی کاغذ و بیان افکار درونی خود می تواند تأثیر آرامش بخشی بر ذهن داشته باشد و باعث افزایش وضوح و آرامش خاطر شود. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که نوشتن خاطرات مبتنی بر احساسات می تواند به کاهش علائم اضطراب، افسردگی و احساسات پریشانی در افرادی که به طور منظم آن را تمرین می کنند، کمک کند (منبع مطلب). اگر کنجکاو هستید که یادداشت‌نویسی چگونه می‌تواند بر سلامت روان شما تأثیر مثبت بگذارد، این شش مزیت گنجاندن این عادت را در روال خود بررسی کنید.
۶. معاشرت کنید
گذراندن زمان با کیفیت با دوستان و اعضای خانواده به طور منظم ممکن است با تقویت احساس ارتباط، حمایت و تفاهم در دایره اجتماعی، به کاهش اضطراب برای برخی افراد کمک کند. درگیر شدن در فعالیت های اجتماعی می تواند از طریق خنده مشترک، رفاقت و حمایت عاطفی متقابل از استرس رهایی یابد. مطالعات نشان داده‌اند که ایجاد ارتباطات اجتماعی قوی می‌تواند انعطاف‌پذیری افراد را در برابر استرس در طول زمان افزایش دهد و به‌هنگام ایجاد شرایط چالش‌برانگیز را برای او آسان‌تر کند (منبع مطلب).
۷. فعال ماندن
ورزش منظم، خواب کافی و در ارتباط ماندن با افرادی که به شما اهمیت می دهند، راه های موثری برای کاهش علائم اضطراب هستند. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که فعالیت بدنی می‌تواند با ترشح اندورفین، کاهش هورمون‌های استرس و بهبود سلامت روان به کاهش اضطراب کمک کند. گنجاندن ورزش‌های روزانه مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا یا یوگا می‌تواند به میزان قابل توجهی خلق و خوی شما را بهبود بخشد و احساس اضطراب را کاهش دهد. علاوه بر این، حفظ یک برنامه خواب سالم در مدیریت اضطراب بسیار مهم است، زیرا عدم استراحت مناسب می تواند علائم را تشدید کند. علاوه بر این، پرورش روابط با عزیزان و جستجوی حمایت اجتماعی می تواند ثبات عاطفی را در زمان های سخت فراهم کند.
۸. رژیم غذایی و مکمل ها
تغییر رژیم غذایی یا مصرف مکمل‌ها می‌تواند یک استراتژی بلند مدت برای مدیریت اضطراب در صورت استفاده به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی گسترده‌تر باشد. درمان های طبیعی متعددی در کاهش علائم اضطراب موثر بوده اند، از جمله:
- بادرنجبویه: به دلیل اثرات آرام بخش و توانایی کاهش سطح استرس شناخته شده است
- اسیدهای چرب امگا ۳: مواد مغذی ضروری که از سلامت مغز حمایت می کنند و می توانند به تنظیم خلق و خوی کمک کنند.
- آشواگاندا: یک گیاه سازگاری زا است که به بدن کمک می کند تا با استرس مقابله کند
- چای سبز: سرشار از آنتی اکسیدان است که ممکن است فواید سلامت روان را به همراه داشته باشد
- ریشه سنبل الطیب: به طور سنتی برای بهبود کیفیت خواب و کاهش علائم اضطراب استفاده می شود
- کاوا کاوا : یک مکمل محبوب برای آرامش و بهبود خلق و خو، اما به دلیل مشکلات احتمالی کبد باید با احتیاط استفاده شود.
قبل از استفاده از هر گونه داروی گیاهی یا مکمل در برنامه درمانی خود، ضروری است با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید، به خصوص اگر داروهای دیگری مصرف می کنید، زیرا ممکن است تداخلات نامطلوبی وجود داشته باشد که ممکن است بر سلامت و رفاه کلی شما تأثیر بگذارد.
علائم اضطراب
هنگامی که فردی اضطراب را تجربه می کند، اغلب احساس ناراحتی یا نگرانی در مورد خطرات واقعی یا تصوری می کند. شدت این احساسات می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد که بستگی به فرد و موقعیت در دست دارد. در کنار این احساسات عاطفی، افراد ممکن است علائم فیزیکی مختلفی را نیز نشان دهند، زیرا بدن آنها به تهدید درک شده پاسخ می دهد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که این تظاهرات فیزیکی می توانند به طور قابل توجهی بین افراد و رویدادها متفاوت باشند.
برخی از علائم فیزیکی رایج احساسات اضطرابی عبارتند از:
- عصبی بودن: این حالت می تواند به روش های مختلفی مانند بی قراری، قدم زدن یا بررسی مداوم محیط اطراف خود برای تهدیدات احتمالی ظاهر شود. افراد همچنین ممکن است ضربان قلب تند یا پروانه را در معده خود تجربه کنند، زیرا بدن آنها برای مبارزه یا فرار از خطر درک شده آماده می شود.
- افزایش دمای بدن: در طول دوره‌های اضطراب، برخی از افراد ممکن است به دلیل ترشح هورمون‌های استرس مانند آدرنالین و کورتیزول، گرم‌تر از حد معمول احساس کنند. این هورمون‌ها می‌توانند باعث انقباض رگ‌های خونی و در نتیجه افزایش جریان خون در نزدیکی سطح پوست و افزایش محسوس دمای بدن شوند.
- عرق کردن: از آنجایی که بدن سعی می کند خود را در مواقع تشدید اضطراب خنک کند، ممکن است بیشتر از حد معمول عرق تولید کند. این تعریق بیش از حد می‌تواند منجر به آب‌گرفتگی دست‌ها، مرطوب شدن کف دست‌ها یا حتی چکه‌کردن عرق روی پیشانی و لب بالایی فرد شود.
- تنفس سریع: اضطراب می تواند باعث تنفس سریع یا کم عمق شود زیرا بدن تلاش می کند اکسیژن بیشتری دریافت کند تا برای خطر احتمالی آماده شود. هیپرونتیلاسیون ممکن است منجر به احساس تنگی نفس، سبکی سر و احساس سوزن سوزن شدن در اندام ها شود.
لازم به یادآوری است که هرکسی اضطراب را متفاوت تجربه می کند. بنابراین، علائم فیزیکی مرتبط با احساسات اضطرابی می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. تصدیق این تغییرات و درک چگونگی ارتباط آنها با تجربه کلی اضطراب می تواند به افراد کمک کند تا علائم خود را بهتر مدیریت کنند و راهبردهای مقابله ای مناسبی برای مقابله با این احساس مشترک انسانی پیدا کنند.
حملات اضطراب
حمله اضطراب یک دوره شدید ترس یا ناراحتی شدید است که می تواند برای فردی که آن را تجربه می کند، طاقت فرسا و ناتوان کننده باشد. این حملات اغلب با احساس نگرانی یا ناراحتی به ظاهر قابل کنترل شروع می شوند، اما این احساسات می توانند به سرعت در طول زمان تشدید شوند و باعث ناراحتی قابل توجهی شوند. در طول حمله اضطراب، فرد ممکن است طیف وسیعی از علائم جسمی و روانی را تجربه کند که شدت و مدت آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
برخی از علائم رایج حملات اضطراب (حملات پانیک) عبارتند از:
- احساس عذاب یا خطر قریب الوقوع
- بی قراری یا عصبی بودن شدید
- ضربان قلب سریع یا نامنظم (تاکی کاردی)
- لرزش یا لرزش به خصوص در دست ها و پاها
- ضعف یا خستگی
- مشکل در تمرکز یا تمرکز بر روی وظایف در دست انجام
- تنگی نفس یا احساس خفگی
- عرق کردن، گاهی اوقات شدید
- درد یا ناراحتی قفسه سینه که ممکن است با حمله قلبی اشتباه گرفته شود
- حالت تهوع یا ناراحتی معده
- سرگیجه یا سبکی سر
توجه به این نکته ضروری است که علائم حملات اضطرابی می تواند بسیار شبیه علائم حملات پانیک باشد. با این حال، برخی از تفاوت های کلیدی بین این دو شرایط وجود دارد. در حالی که هر دو نوع حملات شامل احساسات ناگهانی و شدید ترس یا ناراحتی می‌شوند، حملات اضطرابی معمولاً در طول زمان به تدریج ایجاد می‌شوند و اغلب توسط عوامل استرس‌زا یا موقعیت‌های خاص ایجاد می‌شوند. در مقابل، حملات پانیک به طور ناگهانی و بدون هشدار ظاهر می شوند و ممکن است لزوماً به هیچ دلیل قابل شناسایی مرتبط نباشند. علاوه بر این، حملات اضطراب ممکن است چند ساعت طول بکشد، در حالی که حملات پانیک معمولا در عرض ۳۰ دقیقه فروکش می کند.
حملات اضطرابی یک تجربه رایج برای بسیاری از افرادی است که از اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یا اختلال هراس رنج می برند. این دوره‌های ترس یا ناراحتی شدید می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی روزمره فرد داشته باشد و تمرکز، خواب یا انجام فعالیت‌های عادی را دشوار کند. با این حال، استراتژی‌ها و درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به مدیریت علائم حملات اضطرابی و کاهش فراوانی و شدت آن کمک کند.
برخی از مکانیسم های مقابله بالقوه برای مدیریت حملات اضطراب عبارتند از:
- تمرینات تنفس عمیق: تمرکز بر نفس های آهسته و عمیق می تواند به آرام کردن پاسخ استرس بدن کمک کند و برخی از علائم فیزیکی مرتبط با حملات اضطراب مانند ضربان قلب سریع و تنگی نفس را کاهش دهد.
- آرام سازی پیشرونده عضلانی: این تکنیک شامل تنش و شل کردن گروه های مختلف عضلانی به روشی سیستماتیک برای کاهش تنش و ترویج آرامش است.
- بازسازی شناختی: با شناسایی و به چالش کشیدن الگوهای افکار منفی، افراد می توانند یاد بگیرند که علائم اضطراب خود را بهتر مدیریت کنند و روش های انطباقی تری برای تفکر ایجاد کنند.
- مدیتیشن ذهن آگاهی: تمرین تمرکز حواس می تواند به افراد کمک کند تا از افکار و احساسات خود آگاه تر شوند و به آنها این امکان را می دهد که به موقعیت های اضطراب آور به شیوه ای سالم تر پاسخ دهند.
علاوه بر این راهبردهای مقابله ای، بسیاری از افراد از طریق درمان حرفه ای، مانند درمان یا دارو، از علائم حملات اضطرابی تسکین می یابند. به عنوان مثال، درمان شناختی رفتاری (CBT)، یک شکل ثابت روان درمانی است که می تواند به افراد کمک کند تا الگوهای فکری منفی و رفتارهای مرتبط با اضطراب خود را شناسایی و اصلاح کنند. علاوه بر این، برخی از داروها، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) یا بنزودیازپین‌ها، ممکن است توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای مدیریت علائم حملات اضطرابی و کاهش دفعات آنها تجویز شوند.
کلام پایانی
- اضطراب برای بسیاری از افراد جنبه همیشه حاضر زندگی است، اما لزومی ندارد که نحوه زندگی روزمره شما را کنترل یا دیکته کند. راهبردهای متعددی وجود دارد که می‌توان برای کمک به مدیریت احساسات فوری اضطراب و ایجاد مکانیسم‌های مقابله‌ای طولانی‌مدت برای مقابله بهتر با افکار و احساسات مضطرب استفاده کرد.
- اگرچه درمان‌های خانگی ممکن است تسکین موقتی ایجاد کند، اما کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان می‌تواند منبع ارزشمندی برای شناسایی محرک‌های خاصی باشد که به اضطراب شما کمک می‌کند، و همچنین اجرای استراتژی‌های طولانی‌مدت موثر مانند رفتار درمانی، مدیریت دارو .
