اضطراب یک وضعیت سلامت روان است که با احساس نگرانی، ترس یا تنش مشخص می شود که می تواند منجر به حملات پانیک و علائم فیزیکی مانند درد قفسه سینه شود. این وضعیت میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و آن را به موضوع مهمی برای درک و مدیریت مؤثر تبدیل می‌کند. بر اساس گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اختلالات اضطرابی به ویژه در ایالات متحده رایج است، جایی که تقریباً ۴۰ میلیون نفر در آن مبتلا هستند.
علل اضطراب و اختلالات اضطرابی می تواند پیچیده و چند وجهی باشد. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از عوامل، از جمله استعدادهای ژنتیکی و تأثیرات محیطی، در ایجاد و تشدید این شرایط نقش دارند. توجه به این نکته مهم است که برخی رویدادها، احساسات یا تجربیات نیز ممکن است علائم اضطراب را تحریک کرده یا آنها را شدیدتر کند.
این محرک ها می توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند، اما موضوعات مشترکی در میان افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی وجود دارد. بسیاری از مردم متوجه می شوند که محرک های متعددی دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است حملات اضطرابی را بدون هیچ دلیل آشکاری تجربه کنند. در نتیجه، شناسایی و درک محرک‌های خاصی که به اضطراب شما کمک می‌کنند، برای مدیریت مؤثر آنها بسیار مهم است.
در بخش‌های بعدی، محرک‌های مختلف اضطراب را بررسی می‌کنیم و در مورد استراتژی‌هایی برای شناسایی و مقابله با این محرک‌ها برای کاهش علائم و بهبود بهزیستی ذهنی کلی بحث خواهیم کرد. با به دست آوردن درک عمیق تر از عواملی که به اضطراب کمک می کنند، افراد می توانند رویکردهای شخصی برای مدیریت شرایط خود و داشتن زندگی رضایت بخش تر ایجاد کنند.
مشکلات مربوط به سلامت جسم
تشخیص سلامتی که ناراحت کننده یا دشوار است، مانند سرطان یا یک بیماری مزمن، ممکن است باعث اضطراب شود یا آن را بدتر کند. این نوع ماشه به دلیل احساسات فوری و شخصی که ایجاد می کند بسیار قدرتمند است. به عنوان مثال، دریافت یک تشخیص تغییر دهنده زندگی مانند سرطان می تواند منجر به احساس ترس، عدم اطمینان و آسیب پذیری شود که می تواند اضطراب موجود را تشدید کند یا علائم جدیدی را ایجاد کند. علاوه بر این، بیماری‌های مزمن ممکن است باعث ناراحتی و درد فیزیکی شوند که می‌تواند به افزایش سطح اضطراب نیز کمک کند.
شما می توانید با فعال بودن و درگیر شدن با پزشک، به کاهش اضطراب ناشی از مسائل بهداشتی کمک کنید. این شامل شرکت در معاینات منظم، مطلع شدن از وضعیت خود، و پرسیدن سوال در زمانی که چیزی را متوجه نمی شوید، می شود. مشارکت فعال در مراقبت های بهداشتی می تواند حس کنترل را در زمان های نامشخص ایجاد کند، که ممکن است به کاهش اضطراب کمک کند.
صحبت با یک درمانگر یا گروه پشتیبانی نیز ممکن است مفید باشد، زیرا آنها می توانند به شما کمک کنند تا احساسات خود را در اطراف تشخیص خود مدیریت کنید و راهبردهای مقابله ای را برای مقابله با استرس ناشی از زندگی با یک مشکل سلامتی ارائه دهید. علاوه بر این، تمرکز بر خودمراقبتی و ایجاد یک سبک زندگی متعادل از طریق ورزش، تغذیه مناسب، خواب و تکنیک‌های تمدد اعصاب می‌تواند به سلامت روان کمک کند.
داروها
برخی از داروهای تجویزی و بدون نسخه ممکن است علائم اضطراب را تحریک کنند. به این دلیل که مواد فعال موجود در این داروها ممکن است باعث ایجاد احساس ناراحتی یا ناخوشی در شما شود. به عنوان مثال، قرص‌های ضدبارداری حاوی هورمون‌هایی هستند که می‌توانند بر شیمی مغز تأثیر بگذارند و به نوسانات خلقی کمک کنند، در حالی که داروهای سرفه و احتقان اغلب شامل داروهای ضد گرفتگی هستند که می‌توانند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهند و منجر به افزایش علائم اضطراب شوند.
علاوه بر این، داروهای کاهش وزن ممکن است اثرات محرکی داشته باشند که می تواند باعث عصبی شدن یا بی قراری شود و بر احساس اضطراب بیفزاید. بنابراین، در نظر گرفتن عوارض جانبی احتمالی هنگام مصرف هر داروی جدید مهم است.
این احساسات می توانند مجموعه ای از رویدادها را در ذهن و بدن شما ایجاد کنند که ممکن است منجر به علائم اضافی اضطراب شود. به عنوان مثال، اگر پس از مصرف یک داروی خاص احساس ناراحتی می کنید، ممکن است از احساسات فیزیکی مانند ضربان قلب یا مشکل در تنفس بیشتر آگاه شوید که منجر به افزایش نگرانی و ترس در مورد سلامتی شما می شود.
داروهایی که ممکن است باعث ایجاد اضطراب شوند عبارتند از:
- قرص های ضد بارداری
- داروهای سرفه و احتقان (مانند سودوافدرین)
- داروهای کاهش وزن (به عنوان مثال، فنترمین)
با پزشک در مورد اینکه این داروها چه احساسی در شما ایجاد می کنند صحبت کنید و جایگزینی را در نظر بگیرید که باعث اضطراب شما نشود یا علائم شما را بدتر نکند. به عنوان مثال، اگر مشکوک هستید که قرص های ضدبارداری به اضطراب شما کمک می کنند، این نگرانی را با پزشک خود در میان بگذارید که ممکن است نوع دیگری از پیشگیری از بارداری را توصیه کند که عوارض جانبی کمتری بر خلق و خو دارد.
کافئین
بسیاری از مردم برای بیدار شدن به فنجان جو صبحگاهی خود متکی هستند، اما در واقع ممکن است باعث تحریک یا تشدید اضطراب شود. به عنوان مثال، کافئین به عنوان یک محرک عمل می کند و می تواند ترشح هورمون های استرس مانند کورتیزول را افزایش دهد، که ممکن است به احساس ناراحتی و تنش کمک کند. علاوه بر این، دوزهای بالای کافئین می‌تواند منجر به علائم فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب، تعریق، لرزش، و ناراحتی گوارشی شود که همگی می‌توانند اضطراب موجود را تشدید کنند یا باعث حملات پانیک در افراد مستعد شوند.
بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۲۲، نوشیدن حدود پنج فنجان قهوه باعث افزایش اضطراب و ایجاد حملات پانیک در افراد مبتلا به اختلال پانیک می شود. در مطالعه دیگری که در استرالیا با حضور ۴۲۹ بزرگسال ۲۰ ساله در یک دوره ۲ ساله انجام شد، مصرف نوشیدنی های انرژی زا باعث افزایش سطح اضطراب در مردان شد اما نه در زنان. این یافته ها تأثیر بالقوه ای که کافئین می تواند بر سلامت روان داشته باشد را برجسته می کند (منبع مطلب).
برای کاهش مصرف کافئین خود با جایگزین کردن گزینه های بدون کافئین تا حد امکان تلاش کنید. به عنوان مثال، سعی کنید قهوه را با چای گیاهی جایگزین کنید یا نسخه های بدون کافئین از نوشیدنی های مورد علاقه خود را انتخاب کنید. علاوه بر این، حواستان به منابع پنهان کافئین مانند شکلات و برخی از داروهای بدون نسخه باشد که می تواند در مصرف کلی روزانه نقش داشته باشد. با کاهش قرار گرفتن در معرض کافئین، ممکن است متوجه شوید که علائم اضطراب شما به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.
حذف وعده های غذایی
هنگامی که برای مدت طولانی غذا نمی خورید، سطح قند خون شما می تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد و منجر به علائمی مانند لرزش دست ها، غرش شکم و حتی اضطراب شود. خوردن وعده های غذایی متعادل برای حفظ سطح قند خون ثابت، تامین انرژی و اطمینان از دریافت مواد مغذی مهمی که بدن برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد، ضروری است. اگر به دلیل محدودیت‌های زمانی یا دلایل دیگر قادر به خوردن سه وعده غذایی در روز نیستید، گنجاندن میان‌وعده‌های سالم در برنامه روزانه خود می‌تواند به جلوگیری از کاهش سطح قند خون، احساس عصبی بودن یا بی‌قراری و اضطراب کمک کند. بسیار مهم است که بدانیم غذا تأثیر مستقیمی بر خلق و خو و بهزیستی کلی دارد.
تفکر منفی
ذهن نقش مهمی در کنترل بدن ایفا می کند، به خصوص وقتی صحبت از اضطراب می شود. وقتی احساس ناراحتی یا ناامیدی می کنید، خودگویی منفی می تواند احساس اضطراب را تشدید کند. برای شکستن این چرخه، آگاهی از الگوهای فکری خود و تمرکز عمدی زبان و احساسات خود زمانی که متوجه شدید که آنها بیش از حد انتقادی یا منفی می شوند، مفید است. درگیر شدن در درمان می تواند راهی موثر برای حل این مسائل و ایجاد روش های سالم تری برای تفکر و صحبت با خود باشد. یک درمانگر می تواند راهنمایی، پشتیبانی و ابزارهایی را برای کمک به شما در مدیریت بهتر افکار و احساسات مرتبط با اضطراب ارائه دهد.
مشکلات مالی
نگرانی های مالی، مانند پس انداز پول یا پرداختن به بدهی، می تواند باعث اضطراب و استرس قابل توجهی در زندگی فرد شود. صورت‌حساب‌های غیرمنتظره یا ترس‌های مربوط به مدیریت پول نیز می‌تواند این اضطراب‌ها را تشدید کند. برای مدیریت موثر محرک های مالی که به اضطراب کمک می کنند، جستجوی کمک حرفه ای ممکن است ضروری باشد. کار با یک مشاور مالی می تواند راهنمایی، حمایت و احساس همراهی را در طول فرآیند مدیریت امور مالی ارائه دهد و در نهایت نگرانی ها را کاهش دهد و مقداری از استرس مربوط به مسائل مالی را کاهش دهد.
مهمانی ها یا رویدادهای اجتماعی
گشت و گذار در یک اتاق پر از غریبه ها می تواند برای بسیاری از افراد یک تجربه ترسناک و اضطراب آور باشد و به طور بالقوه منجر به تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی شود. برای کمک به کاهش احساس ناراحتی در چنین موقعیت‌هایی، توصیه می‌شود در صورت امکان یک همراه برای حمایت عاطفی همراه داشته باشید. با این حال، همکاری با یک متخصص سلامت روان برای ایجاد مکانیسم‌های مقابله‌ای طولانی‌مدت که حضور در این رویدادها را در طول زمان قابل کنترل‌تر و کمتر استرس‌زا می‌کند، بسیار مهم است.
برخی از استراتژی‌های مؤثر برای مدیریت اضطراب اجتماعی ممکن است شامل تعیین اهداف کوچک و قابل دستیابی برای تعامل با دیگران، تمرینات تنفس عمیق برای آرام کردن سیستم عصبی یا قرار گرفتن تدریجی خود در موقعیت‌های اجتماعی چالش‌برانگیز تحت شرایط امن و حمایتی باشد. علاوه بر این، پرورش یک حس قوی از شفقت به خود و درک اینکه احساس اضطراب در محیط های اجتماعی ناآشنا طبیعی است نیز می تواند مفید باشد.
بحث کردن و مشاجره با دیگران
مشکلات روابط، مشاجرات، اختلاف نظرها – این درگیری ها می توانند به عنوان محرک هایی برای اضطراب یا تشدید علائم موجود عمل کنند. اگر موقعیت‌های تعارض به‌خصوص شما را تحریک می‌کند، یادگیری راهبردهای حل تعارض مؤثر ضروری می‌شود. این ممکن است شامل بهبود مهارت های ارتباطی، تمرین گوش دادن فعال و ایجاد همدلی برای دیدگاه های دیگران باشد.
کار با یک درمانگر یا سایر متخصصان سلامت روان می تواند راهنمایی ارزشمندی در مدیریت احساساتی که در طول تعارض ایجاد می شود ارائه دهد. آنها می‌توانند به افراد کمک کنند تا محرک‌های عاطفی خود را شناسایی کنند و مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم برای حفظ آرامش و خونسردی حتی در موقعیت‌های داغ ایجاد کنند. علاوه بر این، گنجاندن شیوه‌های ذهن‌آگاهی در زندگی روزمره می‌تواند توانایی فرد را برای حضور در هنگام اختلافات افزایش دهد و از تسلط بر واکنش‌های هیجانی جلوگیری کند.
استرس
استرس های روزانه مانند راه بندان یا از دست دادن قطار می تواند برای هر کسی اضطراب ایجاد کند. با این حال، استرس طولانی مدت یا مزمن نه تنها می تواند منجر به اضطراب مداوم شود، بلکه باعث بدتر شدن علائم و سایر مشکلات سلامتی می شود. علاوه بر این، استرس می‌تواند باعث تحریک یا تشدید رفتارهای ناسالم مانند حذف وعده‌های غذایی، نوشیدن بیش از حد الکل، یا بی‌توجهی به خواب شود که همگی می‌توانند به اختلالات اضطرابی کمک کنند.
پرداختن به استرس و پیشگیری از آن اغلب مستلزم یادگیری مکانیسم‌های مقابله‌ای است که به افراد اجازه می‌دهد منابع استرس خود را بشناسند و در مواقعی که طاقت‌فرسا یا مشکل‌ساز می‌شوند، به طور موثر با آنها مقابله کنند. یک درمانگر یا مشاور می تواند در شناسایی این عوامل استرس زا و آموزش راهبردهایی برای مدیریت آنها، مانند درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم، تمرین تکنیک های آرام سازی مانند آرام سازی پیشرونده عضلانی یا تصویرسازی هدایت شده، یا حفظ یک برنامه خواب ثابت کمک کند. علاوه بر این، ایجاد عادات سبک زندگی سالم – از جمله تغذیه متعادل، ورزش منظم و استراحت کافی – می تواند توانایی فرد را برای مقابله با استرس به طور قابل توجهی بهبود بخشد و احتمال تجربه علائم اضطراب را کاهش دهد.
رویدادها یا اجراهای عمومی
صحبت کردن در جمع، صحبت کردن در مقابل رئیس، اجرای مسابقه یا حتی خواندن با صدای بلند موقعیت های رایجی هستند که در بسیاری از افراد باعث ایجاد اضطراب می شوند. اگر شغل یا سرگرمی‌های شما مستلزم این است که مرتباً در چنین شرایطی باشید، می‌تواند منجر به استرس و ناراحتی قابل توجهی شود. یک پزشک یا درمانگر می تواند به شما کمک کند تکنیک ها و استراتژی هایی را برای مقابله موثرتر با این موقعیت ها یاد بگیرید.
به عنوان مثال، آنها ممکن است تمرینات تمدد اعصاب، تکنیک های تنفس، یا درمان شناختی رفتاری (CBT) را به شما آموزش دهند تا علائم اضطراب خود را هنگام مواجهه با رویدادها یا اجراهای عمومی مدیریت کنید. علاوه بر این، تقویت‌های مثبت از سوی دوستان، همکاران یا اعضای خانواده نیز می‌تواند به افزایش اعتماد به نفس شما کمک کند و به مرور زمان این موقعیت‌ها را قابل کنترل‌تر کند.
محرک های شخصی
محرک های شخصی محرک های خاصی هستند که ممکن است شما را به یاد یک رویداد آسیب زا یا تجربه منفی گذشته بیاندازند و باعث واکنش عاطفی شدید مانند اضطراب شوند. این محرک ها می توانند توسط چیزهای مختلفی مانند بو، مکان، آهنگ یا حتی یک موقعیت خاص تحریک شوند. به عنوان مثال، فردی که مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است، ممکن است به دلیل یک تجربه آسیب زا در گذشته که شامل صداهای بلند است، هنگام شنیدن آتش بازی احساس اضطراب کند.
شناسایی محرک های شخصی ممکن است زمان و تلاش نیاز داشته باشد، اما گامی اساسی برای غلبه بر آنها است. یک متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند این محرک ها را از طریق تکنیک های مختلف مانند گفتگو درمانی یا روان درمانی تشخیص دهید. پس از شناسایی، آنها با شما همکاری خواهند کرد تا مکانیسم های مقابله ای را ایجاد کنند که به شما امکان می دهد اضطراب خود را هنگام مواجهه با این محرک های شخصی به طور مؤثرتری مدیریت کنید. با انجام این کار، برای داشتن یک زندگی شادتر و کمتر مضطرب مجهزتر خواهید شد.
نکاتی برای شناسایی محرک های اضطراب
اگر بتوانید محرک های خود را شناسایی و درک کنید، می توانید برای اجتناب از آنها و مقابله موثرتر با اضطراب تلاش کنید. با یادگیری استراتژی‌های مقابله‌ای خاص، می‌توانید بهتر با محرک‌ها مقابله کنید و تأثیر آنها را بر زندگی‌تان کاهش دهید. برای شناسایی موفقیت‌آمیز محرک‌ها، آگاهی از پاسخ‌های احساسی و توجه به موقعیت‌ها یا رویدادهایی که به نظر می‌رسد باعث ایجاد اضطراب می‌شوند، ضروری است.
در اینجا سه نکته دقیق برای شناسایی محرک ها وجود دارد:
- یک دفترچه یادداشت تهیه کنید: داشتن یک دفترچه روزانه می تواند به شما کمک کند الگوهای زندگی خود را که ممکن است منجر به اضطراب شود را ردیابی کنید. نه تنها زمانی که اضطراب شما قابل توجه است، بلکه آنچه را که قبل از شروع احساس اضطراب رخ می داد، افکار یا احساساتی که تجربه کرده اید و نحوه واکنش شما به موقعیت را نیز یادداشت کنید. با گذشت زمان، این می تواند بینش ارزشمندی در مورد محرک های بالقوه ارائه دهد. علاوه بر این، استفاده از یک برنامه اختصاصی طراحی شده برای ردیابی علائم سلامت روان را در نظر بگیرید، که ممکن است ویژگی های اضافی مانند نمودارهای خلقی یا یادآوری برای ثبت تجربیات شما ارائه دهد.
- کار با یک درمانگر: یک متخصص بهداشت روان آموزش و تجربه گسترده ای در شناسایی محرک های اضطراب دارد. آنها می توانند از تکنیک های مختلفی مانند گفتار درمانی، درمان شناختی رفتاری (CBT) یا تمرینات ژورنالیستی استفاده کنند تا به شما در کشف دلایل اصلی اضطراب کمک کنند. همکاری نزدیک با یک درمانگر به شما امکان می دهد تا هنگام کشف و درک محرک های منحصر به فرد خود، راهنمایی و پشتیبانی شخصی را دریافت کنید.
- با خود صادق باشید: اضطراب اغلب می تواند منجر به افکار منفی و شک به خود شود، که ممکن است شناسایی محرک ها را چالش برانگیزتر کند. بسیار مهم است که با صبر و حوصله به این فرآیند نزدیک شوید و مایل باشید که تجربیات و احساسات گذشته خود را بدون قضاوت بررسی کنید. با حفظ گفتگوی صادقانه با خودتان، بهتر می‌توانید تشخیص دهید که چگونه رویدادها یا موقعیت‌های خاصی از گذشته شما ممکن است هنوز بر سلامت روان شما تأثیر بگذارد.
علائم اضطراب
شایع ترین علائم اضطراب عبارتند از:
- نگرانی غیر قابل کنترل
- ترس
- تنش عضلانی
- ضربان قلب سریع
- مشکل در به خواب رفتن و یا بی خوابی
- مشکل در تمرکز
- ناراحتی فیزیکی
- احساس سوزن سوزن شدن
- بی قراری
- تحریک پذیری
اگر این علائم را به طور منظم برای ۶ ماه یا بیشتر تجربه می کنید، ممکن است به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) مبتلا باشید. انواع دیگر اختلالات اضطرابی نیز وجود دارد. علائم برای آنها ممکن است متفاوت از اختلال اضطراب فراگیر باشد.
به عنوان مثال، با اختلال هراس (حملات پانیک) ممکن است تجربه کنید:
- ضربان قلب سریع یا تپش قلب
- تعریق
- لرزیدن
- احساس می کنید گلوی شما در حال بسته شدن است
احساس اضطراب بدون دلیل
اگرچه ممکن است گاهی اوقات بدون دلیل ظاهراً احساس اضطراب کنید، اما معمولاً یک علت زمینه‌ای وجود دارد و محرک ممکن است فراتر از آگاهی شما باشد. لازم به یادآوری است که اضطراب می تواند به طرق مختلف ظاهر شود و ممکن است همیشه به راحتی قابل شناسایی نباشد. در برخی موارد، می تواند نشانه ای از اختلال اضطراب فراگیر باشد که با نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد رویدادهای زندگی روزمره مشخص می شود.
اگر مدام احساس اضطراب می کنید بدون اینکه دلیل آن را بدانید، این یکی از علائم اختلال اضطراب فراگیر است. این وضعیت سلامت روان می تواند افراد را در هر سنی و پیشینه ای تحت تأثیر قرار دهد و تأثیر آن بر زندگی روزمره می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. بسیار مهم است که به احساسات خود توجه کنید و اگر مشکوک هستید که از این اختلال رنج می برید، از متخصص کمک بگیرید.
علاوه بر محرک های ذکر شده در بالا، دلایل ممکن متعددی وجود دارد که ممکن است بی دلیل احساس اضطراب کنید. به عنوان مثال:
- اختلالات اضطرابی ممکن است ارثی باشند. اگر فردی در خانواده شما دارای یک اختلال اضطرابی، مانند اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال هراس باشد، شما نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید. در برخی موارد، این استعداد را می توان با روشی که مغز شما مواد شیمیایی خاص و انتقال دهنده های عصبی مسئول تنظیم خلق و خو و پاسخ استرس را پردازش می کند، مرتبط دانست.
- یکی دیگر از دلایل بالقوه برای احساس اضطراب بدون دلیل آشکار می تواند تفاوت در ساختار و عملکرد مغز باشد. بر اساس یک مطالعه تصویربرداری مغز در سال ۲۰۲۱، افراد مبتلا به اضطراب شناور آزاد اغلب نورون های متراکم تری در برخی از نواحی مغز خود دارند و در مناطق دیگر کمتر. این تغییرات ساختاری ممکن است در ایجاد و حفظ اختلال اضطراب فراگیر و انواع دیگر اختلالات اضطرابی نقش داشته باشد.
- علاوه بر این، برخی از شرایط پزشکی، مانند آرتریت، آسم، بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) و دیابت، ممکن است با اضطراب مرتبط باشند (منبع مطلب). توجه به این نکته مهم است که این مسائل سلامتی می تواند باعث ناراحتی و درد فیزیکی شود که به نوبه خود می تواند باعث ایجاد احساس اضطراب و استرس شود. اگر یک بیماری مزمن دارید یا علائم مرتبط با یک بیماری زمینه‌ای را تجربه می‌کنید، ضروری است که با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد گزینه‌های درمانی و استراتژی‌های احتمالی برای مدیریت هر گونه اضطراب مرتبط صحبت کنید.
اگر احساس اضطراب می کنید اما دلیل آن را نمی دانید، صحبت با یک درمانگر ممکن است به تعیین علت آن کمک کند. یک متخصص سلامت روان می‌تواند بینش‌های ارزشمندی درباره محرک‌های بالقوه اضطراب به شما ارائه دهد و شما را از طریق مکانیسم‌های مقابله‌ای مختلف و تکنیک‌های درمانی برای کاهش علائم راهنمایی کند. با کمک گرفتن از یک درمانگر یا مشاور، برای درک علت اصلی اضطراب خود و ایجاد استراتژی های موثر برای مدیریت آن در دراز مدت، مجهزتر خواهید شد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر فکر می کنید که بیش از حد نگران هستید یا مشکوک هستید که ممکن است با یک اختلال اضطرابی دست و پنجه نرم کنید، بسیار مهم است که این را بشناسید و اقدام کنید. اضطراب اغلب ناشناخته می ماند زیرا علائم آن در طول زمان آنقدر آشنا می شوند که طبیعی به نظر می رسند. به منظور شناسایی و رفع نگرانی های خود، با یک گفتگوی آزاد با یک متخصص مراقبت های بهداشتی شروع کنید. آنها به دقت علائم شما را ارزیابی می کنند، سابقه پزشکی شما را بررسی می کنند و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهند. در طول این فرآیند، پزشک همچنین ممکن است شرایط فیزیکی زمینه‌ای بالقوه را که می‌تواند به مشکلات مرتبط با اضطراب شما کمک کرده یا آنها را تشدید کند، بررسی کند.
پس از جمع آوری تمام اطلاعات لازم، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که دارو را به عنوان بخشی از برنامه درمانی شما تجویز کند. از طرف دیگر، آنها ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان مانند روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهند. این متخصصان می توانند ترکیبی از گفتگو درمانی و مداخلات دارویی را برای مدیریت موثر علائم اضطراب و کمک به جلوگیری از ایجاد ناراحتی در آینده به کار گیرند.
کلام پایانی
در حالی که احساس نگرانی یا ناراحتی گاه به گاه طبیعی است، نباید احساسات مداوم ترس، ترس یا دلهره را به عنوان طبیعی نادیده گرفت. اگر متوجه شدید که با اضطراب مزمن دست و پنجه نرم می کنید، برای دریافت مراقبت و حمایت مناسب، ضروری است که به دنبال کمک حرفه ای باشید. با همکاری نزدیک با یک متخصص سلامت روان، می‌توانید یک برنامه درمانی فردی ایجاد کنید که به علائم منحصر به فرد شما می‌پردازد و به شما کمک می‌کند تا هرگونه محرک احتمالی را به طور مؤثرتری بررسی کنید.
