فلوتر دهلیزی، نوعی آریتمی فوق بطنی، یک اختلال شایع و بالقوه شدید ریتم قلب است. این وضعیت که با ضربان غیرعادی سریع و ثابت مشخص می شود، در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض بی شماری از جمله خطر بالای سکته مغزی و نارسایی قلبی شود. هدف این مقاله روشن کردن پیچیدگیهای فلوتر دهلیزی، انواع، علائم، علل، تشخیص، درمان و پیشگیری است.
درک فلاتر دهلیزی
فلوتر دهلیزی یک ریتم غیرطبیعی قلب است که از حفره های فوقانی (دهلیز) قلب منشا می گیرد. بر خلاف ضربان قلب طبیعی که معمولاً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است، فلوتر دهلیزی باعث می شود که اتاق های فوقانی بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ بار در دقیقه ضربان داشته باشند (۱). این انقباض سریع حفرههای پایینی (بطنها) را مجبور میکند تا با سرعتی به همان اندازه سریع، اغلب بیش از ۱۵۰ ضربه در دقیقه پاسخ دهند.
این ریتم غیرعادی را می توان به یک خط مونتاژ با سرعت بسیار بالا در ایستگاه اول خط تشبیه کرد. به دلیل انقباضات مکرر، حفرههای قلب نمیتوانند با سرعت کافی پر از خون شوند و زمان کافی برای دهلیزها برای تخلیه تمام خون خود به داخل بطنها وجود ندارد. در نتیجه قلب خون کمتری را به بدن پمپاژ می کند که می تواند منجر به عوارض مختلفی شود .
انواع فلاتر دهلیزی
فلوتر دهلیزی می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود که سه نوع اصلی آن عبارتند از تیپیک، معکوس تیپیک و غیر معمول.
- فلوتر دهلیزی معمولی: این رایجترین نوع است، که در آن سیگنالهای الکتریکی غیرطبیعی دایرهای در خلاف جهت عقربههای ساعت در دهلیز راست ایجاد میکنند.
- فلوتر دهلیزی معکوس معمولی: در این حالت، سیگنال های الکتریکی غیر طبیعی در جهت عقربه های ساعت در دهلیز راست حرکت می کنند.
- فلوتر دهلیزی آتیپیک: این شکل کمتر رایج زمانی اتفاق میافتد که سیگنالهای الکتریکی غیرطبیعی در دهلیز چپ یا راست اتفاق میافتد، معمولاً به دلیل جراحی قلب یا ابلیشنهای قبلی.
تشخیص فلوتر دهلیزی
یک معاینه کامل و چندین آزمایش می تواند به تشخیص فلاتر دهلیزی کمک کند. مرحله اولیه معمولاً نوار قلب (ECG یا EKG) است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند. سایر آزمایشات ممکن است شامل اکوکاردیوگرام، آزمایش خون، آزمایش عملکرد ریوی و مطالعات تشخیصی اضافی برای ارزیابی عملکرد قلب، لخته شدن خون و سلامت ریه باشد (۲).
علائم و عوارض
همه افراد مبتلا به فلوتر دهلیزی علائم زیر را نشان نمی دهند، اما برخی ممکن است این علائم را تجربه کنند:
- تنگی نفس.
- سرگیجه.
- کمبود انرژی.
- تپش قلب.
- نبض تند.
- درد قفسه سینه.
- عبور از.
- سبکی سر
عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ضربان قلب سریع.
- کاردیومیوپاتی (ضعیف شدن ماهیچه قلب).
- لخته های خونی که می توانند حرکت کنند و باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شوند.
- نارسایی احتقانی قلب .
علل و عوامل خطر
علت اصلی فلوتر دهلیزی تعداد بیش از حد سیگنال های الکتریکی است که باعث می شود اتاق های بالایی اغلب منقبض شوند. عواملی که در این افزایش فعالیت نقش دارند عبارتند از: اختلالات دریچه قلب، بیماری های قلبی در بدو تولد، بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، تیروئید پرکار، دیابت، بیماری ریوی، سابقه اختلال مصرف الکل، آپنه انسدادی خواب و چاقی .
پیشگیری و مدیریت
اگرچه برخی از عوامل خطر را نمی توان کنترل کرد، انجام اقداماتی برای کاهش مصرف الکل و جستجوی درمان برای شرایط زمینه ای می تواند به کاهش خطر فلوتر دهلیزی کمک کند. داروهایی مانند مسدودکنندههای کانال کلسیم، مسدودکنندههای بتا و داروهای ضد آریتمی، میتوانند با کاهش ضربان قلب یا توقف ریتمهای غیرطبیعی، به مدیریت فلوتر دهلیزی کمک کنند .
هنگامی که داروها بی اثر هستند، ممکن است روش هایی مانند کاردیوورژن (شوک الکتریکی)، ابلیشن کاتتر (از بین بردن بافت ایجاد سیگنال های غیر طبیعی) و تغییرات موقتی در تنظیمات ضربان ساز یا دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) توصیه شود .
توجه به این نکته مهم است که این روش ها با عوارض احتمالی مانند عفونت، خونریزی یا آسیب به رگ خونی همراه هستند. ابلیشن، به ویژه، میتواند خطر سکته مغزی را به همراه داشته باشد، و حتی پس از انجام روشهای موفقیتآمیز، این احتمال وجود دارد که تا ۸۰ درصد از افراد به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا شوند .
چشم انداز و پیش آگهی
در صورت عدم درمان، فلوتر دهلیزی می تواند منجر به عوارض شدیدی مانند کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی و سکته شود. اگرچه پیش آگهی بسته به عواملی مانند نوع فلاتر دهلیزی، سن و سلامت کلی متفاوت است، برخی از افراد کمتر از ۵ درصد احتمال عود پس از ابلیشن کاتتر دارند . با این حال، افرادی که دارای موارد پیچیده فلوتر دهلیزی آتیپیک هستند ممکن است تنها ۷۰ درصد موفقیت با فرسایش داشته باشند .
زندگی با فلاتر دهلیزی
قرارهای منظم پیگیری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای مدیریت فلوتر دهلیزی بسیار مهم است، زیرا اغلب عود می کند. هر سال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خطر سکته مغزی را بر اساس سایر شرایط پزشکی ارزیابی می کنند. در برخی موارد، داروهای ضد انعقاد ممکن است برای کاهش خطر سکته مغزی تجویز شود (۳).
به دنبال مراقبت های پزشکی
افرادی که در حالت استراحت ضربان قلب سریع ۱۵۰ ضربه در دقیقه یا بیشتر را تجربه می کنند باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. علاوه بر این، پرسیدن سوالاتی مانند “آیا فلاتر دهلیزی دارم یا نوع دیگری از آریتمی دارم؟”، “بهترین درمان برای من چیست؟”، و “خطر شخصی من برای سکته چیست؟” می تواند به تسهیل تصمیم گیری آگاهانه کمک کند .
سوالات متداول
۱. سوال: تفاوت بین فلوتر دهلیزی و فیبریلاسیون دهلیزی چیست؟
پاسخ: فلوتر دهلیزی و فیبریلاسیون دهلیزی هر دو از انواع آریتمی فوق بطنی هستند، اما در سرعت و منظم بودن ضربان قلب با هم تفاوت دارند. فلوتر دهلیزی معمولاً منجر به ضربان منظم می شود، در حالی که فیبریلاسیون دهلیزی باعث ضربان قلب نامنظم و آشفته می شود.
۲. سوال: علائم فلوتر دهلیزی چیست؟
پاسخ: برخی از افراد مبتلا به فلوتر دهلیزی ممکن است علائمی نداشته باشند، اما برخی دیگر ممکن است دچار تنگی نفس، سرگیجه، کمبود انرژی، تپش قلب، نبض سریع، درد قفسه سینه، غش کردن، سبکی سر و تنگی نفس شوند.
۳. سوال: چه چیزی باعث فلاتر دهلیزی می شود؟
پاسخ: فلوتر دهلیزی ناشی از تعداد زیاد سیگنال های الکتریکی است که منجر به انقباض بیش از حد حفره های فوقانی می شود. عواملی که در این افزایش فعالیت نقش دارند عبارتند از اختلالات دریچه قلب، بیماری های قلبی در بدو تولد، بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، تیروئید پرکار، دیابت، بیماری ریوی، سابقه اختلال مصرف الکل، آپنه انسدادی خواب و چاقی.
۴. سوال: فلوتر دهلیزی چگونه درمان می شود؟
پاسخ: درمان فلوتر دهلیزی معمولاً شامل داروهایی برای کاهش ضربان قلب یا توقف ریتمهای غیرطبیعی و همچنین روشهایی مانند کاردیوورژن، فرسایش کاتتر و تغییرات موقتی در تنظیمات ضربانساز یا دفیبریلاتور کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) است.
۵. سوال: اگر فلاتر دهلیزی داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
پاسخ: در صورت عدم درمان، فلوتر دهلیزی می تواند منجر به عوارض شدیدی مانند کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی و سکته شود. با این حال، با مدیریت و درمان مناسب، می توان این خطرات را به حداقل رساند و کیفیت زندگی نسبتاً طبیعی را حفظ کرد. برای مدیریت موثر فلوتر دهلیزی، قرار ملاقات های منظم با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ضروری است.