مرگ در خواب، که به عنوان مرگ شبانه نیز شناخته می شود، اغلب با ایست قلبی ناگهانی و از دست دادن تدریجی عملکرد قلب مرتبط با نارسایی احتقانی قلب (CHF) همراه است.
نارسایی ریه و بیماری در مرحله پایانی یا پایانی دلایل دیگری هستند که ممکن است افراد در خواب بمیرند. رویدادهای غیرمنتظره مانند سکته مغزی، تشنج یا مصرف بیش از حد دارو نیز ممکن است منجر به مرگ شبانه شود.
این مقاله به بررسی دلایل مختلف مرگ در خواب می پردازد، از جمله عواملی که احتمال مرگ ناشی از نارسایی قلبی در خواب را افزایش می دهد. همچنین شرایط پزشکی را توصیف می کند که می تواند در خطر مرگ ناگهانی در شب نقش داشته باشد.
ایست قلبی
ایست قلبی زمانی است که قلب به طور ناگهانی از تپش باز می ایستد. بدون درمان فوری پزشکی، مرگ ناگهانی قلبی در عرض چند دقیقه رخ خواهد داد. خطر مرگ در هنگام خواب بیشتر است زیرا پاسخ فوری پزشکی معمولاً خیلی دیر است.
از بین همه علل احتمالی مرگ شبانه (مرگ هنگام خواب)، ایست قلبی ناگهانی از شایع ترین آنهاست. طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ در ریتم قلب ، تقریباً ۲۲ درصد از این موارد بین ساعات ۱۰:۰۰ شب تا ۶:۰۰ صبح رخ می دهد (منبع مطلب).
چندین بیماری وجود دارد که می تواند منجر به ایست قلبی ناگهانی شود، از جمله حمله قلبی، آریتمی، نارسایی احتقانی قلب و سکته.
۱. حمله قلبی
حملات قلبی، که به عنوان انفارکتوس میوکارد نیز شناخته می شود، زمانی رخ می دهد که رگ خونی تامین کننده عضله قلب دچار انسداد شود و بافت تامین شده آسیب ببیند یا بمیرد.
انفارکتوس میوکارد ممکن است از رویدادهای جزئی که کمی عملکرد را به خطر می اندازد تا انسدادهای فاجعه بار که منجر به ایست قلبی و مرگ می شود، متغیر باشد.
یک حمله قلبی شدید می تواند جریان خون را به بخشی از مغز که تنفس را کنترل می کند کاهش دهد و منجر به ایست تنفسی (قطع تنفس) شود.
۲. آریتمی های قلب
قلب همچنین می تواند بی نظمی هایی را تجربه کند که بر سیستم الکتریکی آن تأثیر می گذارد. شارژی که برای شلیک ماهیچه به صورت هماهنگ لازم است ممکن است مختل شود. انقباضات ممکن است نامنظم، خیلی سریع یا خیلی کند شوند و کارایی پمپاژ قلب به خطر بیفتد.
آریتمی ممکن است یکی از علل مکرر مرگ در هنگام خواب باشد. آسیستول یک ریتم ایست قلبی است که در آن فعالیت الکتریکی قلب قابل تشخیص نیست. فیبریلاسیون دهلیزی یا فلوتر ممکن است عملکرد قلب را تضعیف کند.
ریتم های بطنی مشابه، از جمله تاکی کاردی بطنی ، ممکن است کشنده شود. بلوک‌های قلبی که بر الگوی الکتریکی تأثیر می‌گذارند نیز ممکن است منجر به اختلال عملکرد قلب و مرگ شوند (منبع مطلب).
۳. نارسایی احتقانی قلب
نارسایی احتقانی قلب نیز ممکن است به تدریج منجر به نارسایی قلب و در موارد شدید، ایست قلبی شود.
نارسایی سمت چپ قلب به سرعت سمت راست قلب را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به تجمع مایع در ریه ها و تورم در پاها و پاها می شود که به آن ادم محیطی می گویند . این حالت می تواند منجر به ایست تنفسی شود (منبع مطلب).
اگر قلب دچار اضافه بار حجمی شود، توانایی آن در گردش خون ممکن است به طور کامل متوقف شود (منبع مطلب).
علائمی که نشان می دهد فرد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب به پایان عمر نزدیک می شود عبارتند از:
- تنگی نفس با استراحت یا حداقل تلاش
- خستگی مفرط
- ضعف
- درد
- سرفه های مداوم
- افسردگی و اضطراب
- یبوست
- حالت تهوع مزمن
- از دست دادن اشتها
۴. سکته قلبی
قلب ممکن است بر سایر سیستم هایی که به توانایی آن در گردش خون متکی هستند تأثیر بگذارد. مهم‌تر از همه، ریتم نامنظم قلب ممکن است منجر به لخته‌ای شود که به مغز می‌رود و باعث سکته قلبی می‌شود. فشار خون بالا می تواند خطر را افزایش دهد.
اگر سکته مغزی را تحت تاثیر قرار دهد، تنفس، باز شدن چشم، کنترل عضلات و هوشیاری ممکن است به خطر بیفتد. این سکته ها ممکن است کشنده باشند و در خواب رخ دهند (منبع مطلب).
“یک مرگ آرام”
اگر کسی در خواب بمیرد، مردم گاهی آن را وسیله ای «آرامش آمیز» برای مرگ می دانند. اما، این بدان معنا نیست که برای عزیزانی که سعی می کنند سر خود را به دور از دست دادن بپیچند یا بفهمند دقیقاً چه اتفاقی افتاده است، کمتر ناراحت کننده است. این امر به ویژه در صورتی صادق است که شخصی به طور غیر منتظره بمیرد.
ایست تنفسی
در ابتدایی ترین سطح، ریه ها مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن با محیط هستند. هنگامی که آنها به درستی عمل نمی کنند، سطح اکسیژن کاهش می یابد، سطح دی اکسید کربن افزایش می یابد و تغییرات خطرناکی در تعادل اسید و باز بدن رخ می دهد.
هنگامی که عدم تعادل به اندازه کافی حیاتی باشد، ایست تنفسی ممکن است رخ دهد. این همچنین می تواند فشار بیش از حد بر قلب وارد کند و باعث از کار افتادن تدریجی آن شود.
نارسایی تنفسی ممکن است به دلیل بیماری مزمن و دژنراتیو رخ دهد. این می تواند نارسایی خود ریه ها باشد، مانند موارد زیر:
- بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
- فیبروز سیستیک
- آمفیزم
- سرطان ریه
- ذات الریه
- آمبولی ریه (لخته شدن در ریه ها)
- فیبروز ریوی
- وضعیت آسم
همچنین ممکن است ریه ها به دلیل تغییرات در ماهیچه ها یا سیستم های عصبی مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS یا بیماری لو گریگ) یا میاستنی گراویس از کار بیفتند.
حتی اختلالات مادرزادی وجود دارد که مانند سندرم هیپوونتیلاسیون مرکزی مادرزادی بر توانایی تنفس تأثیر می گذارد. سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) نشان دهنده ناتوانی در تنفس طبیعی در طول خواب است (منبع مطلب).
هنگامی که مرگ به آرامی نزدیک می شود، یک الگوی مشخص از تنفس – رخ می دهد. اغلب در نارسایی قلبی، استفاده از داروهای مخدر و آسیب به ساقه مغز دیده می شود، ممکن است نشان دهنده قطع تنفس قریب الوقوع و مرگ باشد. هشیاری ممکن است افسرده شود، زیرا فرد آسیب دیده می لغزد.
دیابت نوع ۱
دیابت می تواند به سایر بیماری های جدی مانند بیماری قلبی منجر شود که خطر مرگ در طول شب را افزایش می دهد. نوسانات سطح قند خون در طول شب می تواند به دلیل تغییرات غیرمنتظره باعث مرگ شبانه شود.
حتی برای مبتلایان به دیابت نوع ۱ که با پشتکار سطح قند خود را در طول روز مدیریت می کنند، شب می تواند چالش هایی ایجاد کند. عدم نظارت بر سطح گلوکز خون در طول خواب می تواند منجر به افت قند خون شود که ممکن است منجر به تشنج یا مرگ شود.
«سندرم مرده در رختخواب» پدیده‌ای است که موارد غیرقابل توضیحی را توصیف می‌کند که در آن حدود ۵ درصد از مرگ‌های مرتبط با دیابت به دلیل عوامل ناشناخته‌ای رخ می‌دهد که باعث مرگ فرد در خواب می‌شود (منبع مطلب).
اعتقاد بر این است که علت این مرگ‌ها هایپوگلیسمی (قند خون پایین) است، اما تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع مورد نیاز است. افراد جوان مبتلا به دیابت نوع ۱، افراد زیر ۴۰ سال، در معرض خطر بیشتری برای تجربه سندرم مرده در بستر هستند.
مسمومیت با مونوکسید کربن
مسمومیت با مونوکسید کربن می تواند ناشی از تهویه ناکافی باشد و علت اصلی مرگ و میر ناشی از مسمومیت های تصادفی است. قرار گرفتن در معرض سطوح بالای مونوکسید کربن می تواند علائم شدیدی مانند سرگیجه، تنگی نفس، حالت تهوع و ضربان قلب نامنظم ایجاد کند که به مرور زمان بدتر می شود.
اگر فردی در خواب یا بیهوش باشد، ممکن است این علائم را تجربه نکند، اما مونوکسید کربن همچنان آسیب قابل توجهی ایجاد می کند. این ماده وارد جریان خون می شود و میزان اکسیژن در گردش در سراسر بدن را کاهش می دهد و منجر به نارسایی قلبی و ایست تنفسی می شود. در این حالت، مونوکسید کربن می تواند در مدت زمان بسیار کوتاهی کشنده باشد و آن را به گاز بسیار خطرناک تبدیل کند (منبع مطلب).
داروها
برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان درد و بی خوابی ممکن است با سرکوب بخش هایی از مغز که تنفس را تنظیم می کنند، خطر مرگ را افزایش دهند. این امر زمانی رایج است که یک دارو بیش از حد مصرف شود یا با سایر داروهای افسردگی از جمله الکل ترکیب شود (منبع مطلب).
داروهایی که به احتمال زیاد در صورت مصرف بیش از حد باعث ایست تنفسی می شوند عبارتند از:
- آمفتامین هایی مانند مت آمفتامین و ریتالین (متیل فنیدات)
- بنزودیازپین ها مانند والیوم (دیازپام) و زاناکس (آلپرازولام)
- کوکائین
- مواد افیونی مانند فنتانیل، مورفین، اکسی کانتین (اکسی کدون)
- آرام بخش هایی مانند آمبین (زولپیدم) و اولترام (ترامادول)
ضربه به سر
ترومای شدید مغزی همچنین می تواند باعث مرگ ناگهانی شود، اغلب در حالی که فرد در خواب است. گاهی اوقات علائمی مانند حالت تهوع، سردردهای مداوم و گشاد شدن مردمک چشم ممکن است ناشناخته بماند یا به دنبال آسیب سر نادیده گرفته شود.
در تلاش برای “خوابیدن” علائم، ممکن است فرد در طول شب دچار خونریزی مغزی (خونریزی) شود و بمیرد.
طبق گزارش بنیاد ترومای مغزی، آسیب تروماتیک مغزی (TBI) در حدود ۳۰ درصد از کل مرگ و میر ناشی از جراحات در ایالات متحده نقش دارد (منبع مطلب).
خفگی
همچنین ممکن است در هنگام خواب خفگی جان خود را از دست بدهید. اگر فرد در طول تشنج شبانه یا پس از مصرف بیش از حد الکل، استفراغ کند، ممکن است رخ دهد.
همچنین اگر با غذا یا پاستیل گلو در دهان به خواب بروید و به طور تصادفی آن را استنشاق کنید، ممکن است این اتفاق بیفتد.
صرع
مرگ ناگهانی در صرع (SUDEP) یک وضعیت ناشناخته است که تقریباً ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر را هر ساله تحت تاثیر قرار می دهد و آن را به علت اصلی مرگ برای کسانی که تشنج های کنترل نشده دارند، تبدیل می کند. در طول تشنج، بعد از تشنج یا بدون هیچ گونه علائم تشنجی رخ می دهد (منبع مطلب).
تئوری ها نشان می دهند که مرگ ناگهانی در صرع ممکن است با چرخه خواب و بیداری فرد مرتبط باشد، زیرا اغلب در طول شب اتفاق می افتد. با این حال، علیرغم تلاش های مختلف تحقیقاتی، هیچ علت یا دلیل قطعی برای مرگ ناگهانی در صرع شناسایی نشده است. برخی از محققان پیشنهاد می‌کنند که مرگ ناگهانی در صرع ممکن است در اثر قطع تنفس در طی تشنج یا عوارض قلبی ایجاد شود، اما این نظریه‌ها ثابت نشده‌اند.
آپنه انسدادی خواب
آپنه انسدادی خواب (OSA) می تواند شرایط پزشکی موجود را بدتر کند و به طور بالقوه منجر به پیامدهای کشنده شود. این شرایط شامل سکته مغزی، حملات قلبی، نارسایی قلبی و آریتمی است که ممکن است باعث مرگ ناگهانی شود.
دریافتند که افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب شدید در مقایسه با افراد بدون آپنه انسدادی خواب در معرض خطر بیشتری برای مرگ به دلایل مختلف، به ویژه مشکلات قلبی هستند. بنابراین، برای افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب ضروری است که به دنبال درمان و مدیریت مناسب برای کاهش خطر پیامدهای کشنده باشند (منبع مطلب).
سایر اختلالات خواب
علاوه بر آپنه انسدادی خواب، ممکن است در اثر سایر اختلالات خواب نیز بمیرید. این شامل:
- رفتارهای غیرعادی در طول خواب به نام پاراسومنیا
- راه رفتن در خواب، که می تواند فرد را به موقعیت های خطرناک، از جمله افتادن یا سرگردانی در ترافیک سوق دهد
- اختلال رفتاری خواب REM که منجر به افتادن از رختخواب و ضربه احتمالی کشنده به سر می شود
به منظور جلوگیری از مرگ در شب در اثر اختلال خواب، از سایر علائم (از جمله بی خوابی و بیدار شدن در صبح زود) یا علائم آپنه خواب (مکث در تنفس، خروپف، شب ادراری، دندان قروچه، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، خلق و خو و شناختی آگاه باشید. مشکلات و غیره). خوشبختانه اختلالات خواب قابل درمان هستند. سلامت کلی خود را بهینه کنید و نقش مهم خواب سالم را فراموش نکنید.
“شبه خودکشی” مرگ و میر را در میان افرادی که دچار جراحات راه رفتن در خواب هستند توصیف می کند که بدون افسردگی شناخته شده یا افکار خودکشی می میرند.
کلام پایانی
احتمال مرگ ناگهانی در خواب ناراحت کننده است، اما چنین رویدادهایی معمولاً نادر هستند، مگر اینکه یک بیماری پایانی تشخیص داده شده باشد. با این حال، برخی از عوامل خطر ممکن است احتمال مرگ شبانه را افزایش دهند، مانند بیماری قلبی یا دیابت نوع ۱. برای افراد مبتلا به این شرایط ضروری است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد اقدامات احتیاطی اضافی برای کاهش خطر مرگ در خواب مشورت کنند.
سموم، سموم و برخی داروها نیز می توانند اثرات مرگبار داشته باشند، و اطمینان از یک محیط امن با بررسی نشت مونوکسید کربن و بحث در مورد داروها با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بسیار مهم است. اختلالات خواب، مانند مواردی که ممکن است باعث تشنج یا خفگی شوند، نیز باید با مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برطرف شوند. با انجام این اقدامات احتیاطی و جستجوی مراقبت های مناسب، می توان خطر عواقب کشنده در خواب را کاهش داد.
سوالات متداول
۱. آیا علائمی وجود دارد که نشان می دهد ممکن است در خواب بمیرید؟
به گفته بنیاد آسایشگاه آمریکا، نشانه‌های متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد فردی که در مرحله پایانی بیماری قرار دارد نزدیک به مرگ است. تعدادی عبارتند از (منبع مطلب):
- شکاف در تنفس، تنفس پر سر و صدا یا سرفه
- کاهش دمای بدن، نبض، فشار خون و تنفس
- تغییر رنگ ارغوانی یا خاکستری، به ویژه در دست ها و پاها
- افزایش درد همراه با ناله
۲. آیا مردن در خواب دردناک است؟
بستگی به علت دارد. اگر یک رویداد بزرگ مانند سکته مغزی شدید یا پارگی آنوریسم وجود داشته باشد، ممکن است درد آنقدر شدید باشد که کسی را از خواب بیدار کند. اما، با برخی بیماری‌ها یا رویدادهای لاعلاج مانند مصرف بیش از حد دارو یا مسمومیت با مونوکسید کربن، کاهش عملکرد اندام‌ها ممکن است به قدری تدریجی باشد که فرد بیهوش بماند و “در آرامش” بمیرد (منبع مطلب).
۳. مرگ ناشی از نارسایی قلبی چقدر سریع است؟
نارسایی قلبی همان مرگ ناگهانی قلبی نیست. با نارسایی قلبی، که در آن قلب کمتر قادر به پمپاژ خون موثر است، مرگ ممکن است سال ها پس از تشخیص رخ دهد (منبع مطلب).با ایست قلبی، که در آن قلب به طور کلی می ایستد، مرگ می تواند در عرض چند دقیقه برسد.
