کیست عنکبوتیه (آراکنوئید)کیسههای غیرسرطانی پر از مایع هستند که روی مغز و نخاع ایجاد میشوند و عمدتاً از غشای عنکبوتیه منشأ میگیرند که این ساختارها را میپوشاند و از آن محافظت میکند. آنها تومور نیستند، اما رشد آنها ممکن است منجر به عواقب جدی در صورت عدم درمان شود. هدف این مقاله ارائه یک مرور کلی از کیستهای عنکبوتیه است که علائم، علل، تشخیص و مدیریت آنها را پوشش میدهد.
علائم کیست عنکبوتیه (آراکنوئید)
کیست عنکبوتیه (آراکنوئید) اغلب در طول زندگی فرد بدون علامت باقی میمانند و تشخیص آنها معمولاً در طی مطالعات تصویربرداری به دلایل دیگر تصادفی است. با این حال، هنگامی که علائم ظاهر می شوند، به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند. شایع ترین علائم شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، تشنج و هیدروسفالی است که با تجمع غیرطبیعی مایع مغزی نخاعی در مغز مشخص می شود.
محل و اندازه کیست نقش مهمی در تعیین ماهیت علائم دارد. به عنوان مثال، کیست های واقع در ناحیه حفره میانی، که در جلوی گوش یافت می شود، می تواند منجر به مشکلات بینایی، شنوایی، حرکت و تعادل شود. علاوه بر این، آنها می توانند باعث خستگی، ضعف یا فلج شوند، معمولاً در یک طرف بدن. کودکان مبتلا به کیست عنکبوتیه حفره میانی نیز ممکن است دچار تاخیر در رشد و تغییرات رفتاری شوند.
کیستهای واقع در ناحیه فوقالسلار، پشت چشمها، میتوانند باعث مشکلات بینایی شوند و ممکن است بر سیستم غدد درون ریز تأثیر بگذارند و بر بلوغ و رشد جنسی تأثیر بگذارند. این کیستها همچنین میتوانند منجر به یک حرکت سر کوبنده مانند عروسکهای سر بابل شوند. کیست های عنکبوتیه ستون فقرات می توانند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن دست ها و پاها، اسپاسم عضلانی، مشکلات حرکتی و فلج شوند.
علل ایجاد کیست عنکبوتیه (آراکنوئید)
اکثر کیستهای عنکبوتیه در بدو تولد ایجاد میشوند (کیستهای عنکبوتیه اولیه)، در حالی که درصد کمتری پس از ضربه به سر در دوران کودکی (کیستهای عنکبوتیه ثانویه) ایجاد میشوند. علت دقیق کیستهای عنکبوتیه نامشخص است، اگرچه عوامل ژنتیکی مشکوک به ایجاد کیستهای عنکبوتیه هستند. افراد مبتلا به بیماری های خاص، مانند آراکنوئیدیت یا سندرم مارفان، بیشتر در معرض ابتلا به کیست عنکبوتیه هستند.
تشخیص کیست عنکبوتیه (آراکنوئید)
با توجه به اینکه علائم کیست عنکبوتیه اغلب شبیه به سایر شرایط است، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است در ابتدا سایر مشکلات سلامتی بالقوه را قبل از تشخیص کیست عنکبوتیه رد کنند. معمولاً یک تاریخچه سلامت کامل گرفته می شود و به دنبال آن مطالعات تصویربرداری مناسب برای تجسم کیست ها توصیه می شود. تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و توموگرافی کامپیوتری (CT) رایجترین ابزارهای تشخیصی مورد استفاده برای تشخیص کیستهای عنکبوتیه هستند، زیرا تصاویر دقیقی از مغز و نخاع ارائه میدهند.
مدیریت و درمان کیست عنکبوتیه (آراکنوئید)
در بیشتر موارد، کیست های عنکبوتیه نیازی به درمان ندارند، به خصوص اگر بدون علامت باقی بمانند. برای نظارت بر رشد کیست و اطمینان از اینکه اعصاب مجاور، مغز یا نخاع را فشرده نمی کند، می توان مطالعات تصویربرداری منظم را توصیه کرد.
اگر کیست بزرگ باشد، در حال رشد باشد یا علائم ایجاد کند، درمان ضروری می شود. این ممکن است شامل مطالعات تصویربرداری منظم برای ردیابی پیشرفت کیست، روشهای آندوسکوپی، فنستراسیون باز کرانیوتومی، شانت کردن، یا برداشتن جراحی باشد، بسته به محل و اندازه کیست و شدت علائم.
روشهای آندوسکوپی ممکن است شامل تخلیه کیست یا ایجاد پنجره در آن، استفاده از یک لوله نازک و انعطافپذیر با دوربین و ابزارهای کوچک باشد. این روشهای کم تهاجمی نیاز به برشهای کوچکتری دارند که در نتیجه زمان بهبودی کمتری نسبت به جراحی سنتی دارد.
فنستراسیون کرانیوتومی باز یکی دیگر از گزینههای درمانی است که در آن بخشی از جمجمه برداشته میشود و برشهای کوچکی در کیست ایجاد میشود که به مایع اجازه میدهد به مرور زمان تخلیه شود. قطعه جمجمه برداشته شده جایگزین شده و با بخیه محکم می شود.
شنت سیستوپریتونئال که به نام شانت CP نیز شناخته می شود، ممکن است برای کیست های عنکبوتیه ستون فقرات توصیه شود. شنت شامل کاتترها و دریچه ای است که مایع را از کیست به داخل حفره شکم تخلیه می کند و به بدن اجازه می دهد آن را جذب کند.
در مواردی که کیست به دلیل موقعیت یا اندازه آن نمی تواند به طور موثر برداشته یا تخلیه شود، ممکن است یک شانت برای ادامه تخلیه مایع وارد شود.
پیشگیری و چشم انداز
متاسفانه پیشگیری از کیست عنکبوتیه ممکن نیست. افرادی که سابقه خانوادگی کیست عنکبوتیه یا شرایط خاصی مانند آراکنوئیدیت دارند، باید در مورد خطر خود با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.
چشم انداز افراد مبتلا به کیست آراکنوئید به محل، اندازه و علائم کیست بستگی دارد. در حالی که کیست های علامت دار درمان نشده می تواند منجر به آسیب دائمی مغز، درد شدید و اختلالات حرکتی شود، درمان به طور معمول علائم را کاهش می دهد. با این حال، کیست ها می توانند پس از درمان دوباره رشد کنند یا دوباره با مایع پر شوند، که ممکن است در آینده نیاز به اقدامات اضافی داشته باشد.
سوالات متداول
۱. کیست عنکبوتیه چیست؟
کیستهای آراکنوئید کیسههایی پر از مایع هستند که به دلیل تجمع مایع مغزی نخاعی در یک کیسه روی مغز و نخاع رشد میکنند. آنها تومور نیستند و سرطانی نیستند، اما در صورت عدم درمان می توانند عوارض جدی ایجاد کنند.
۲. کیست های آراکنوئید چقدر شایع هستند؟
کیستهای آراکنوئید شایعترین نوع کیست مغزی هستند و افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار میدهند، اگرچه معمولاً در نوزادان و کودکان ایجاد میشوند. احتمال ایجاد کیست عنکبوتیه در مردان چهار برابر بیشتر از زنان است.
۳. علائم کیست عنکبوتیه چیست؟
اکثر کیستهای عنکبوتیه بدون علامت هستند، اما زمانی که علائم ظاهر میشوند، میتوانند شامل سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، تشنج، هیدروسفالی، مشکلات بینایی، مشکلات شنوایی و مشکلات حرکتی و غیره باشند. علائم خاص به محل و اندازه کیست بستگی دارد.
۴. چه چیزی باعث ایجاد کیست عنکبوتیه می شود؟
کیستهای عنکبوتیه معمولاً در بدو تولد شکل میگیرند (کیستهای عنکبوتیه اولیه)، اگرچه ممکن است پس از ضربه به سر در دوران کودکی نیز ایجاد شوند (کیستهای عنکبوتیه ثانویه). علت دقیق کیستهای عنکبوتیه ناشناخته است، اما گمان میرود که عوامل ژنتیکی در آن نقش داشته باشند.
۵. کیست عنکبوتیه چگونه تشخیص داده و درمان می شود؟
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کیست های عنکبوتیه را با استفاده از مطالعات تصویربرداری مانند MRI و سی تی اسکن تشخیص می دهند. درمان فقط در صورتی ضروری است که کیست علائم ایجاد کند، در حال رشد باشد یا خطر عوارض داشته باشد. بسته به محل و اندازه کیست، گزینههای درمانی شامل روشهای آندوسکوپی، فنستراسیون کرانیوتومی باز، شانت کردن و برداشتن جراحی است. نظارت منظم بر رشد کیست برای افراد بدون علامت توصیه می شود.