برآمدگی های پوستی می تواند در نتیجه انواع بیماری های پوستی باشد. آنها از فردی به فرد دیگر از نظر ظاهر، اندازه و قرارگیری بدن بسیار متفاوت هستند. اگرچه ممکن است از نظر زیبایی شناسی خوشایند نباشند، اما رایج هستند و معمولاً دلیلی برای نگرانی ندارند. این مقاله مروری بر انواع رایج برآمدگی های پوستی، تشخیص، درمان و زمان مراجعه به پزشک ارائه می دهد.
علل برآمدگی های پوستی
برآمدگی های پوستی اتفاقات رایجی هستند که ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شوند. برخی از این دلایل عبارتند از: تغییرات هورمونی، عفونت های باکتریایی یا ویروسی، تجمع کثیفی و آلودگی، مسدود شدن منافذ، تحریک، قرار گرفتن در معرض حرارت بیش از حد، آسیب خورشید، آسیب، تجمع چربی در زیر سطح پوست و احتباس مایعات.
برای اطمینان از درمان مناسب برای برجستگی های پوستی، ضروری است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که می تواند تشخیص دقیقی ارائه دهد و یک برنامه مراقبت شخصی را توصیه کند. این ممکن است شامل تجویز داروهای موضعی یا خوراکی، پیشنهاد تغییرات در شیوه زندگی مانند تنظیم رژیم غذایی یا اجتناب از محرک هایی باشد که شرایط را تشدید می کند، توصیه محصولات مراقبت از پوست مناسب، یا ارجاع شما برای گزینه های درمانی بیشتر در صورت لزوم.
۱. آکنه
آکنه را می توان به اشکال مختلف مانند برجستگی های قرمز، سر سفید، جوش های سرسیاه، جوش های پر از چرک (پوستول) یا کیست یافت. نوع آکنه ای که فرد تجربه می کند بستگی به علت مسدود شدن منافذ دارد. در بیشتر موارد، هورمون ها مسئول این وضعیت هستند.
هورمون هایی به نام آندروژن می توانند غدد چربی را بزرگ کنند که به نوبه خود به ایجاد آکنه کمک می کند. علاوه بر این، استفاده از محصولات مراقبت از پوست چرب یا مو ممکن است آکنه موجود را تشدید کند. کمبود خواب یکی دیگر از علل بالقوه است (منبع مطلب).
نوزادان همچنین می توانند نوعی آکنه به نام آکنه نوزادی را در شش هفته اول پس از تولد تجربه کنند. این شکل از آکنه بی ضرر است و معمولا خود به خود و بدون نیاز به درمان ناپدید می شود.
۲. آلرژی
اگر آلرژی دارید، ممکن است در مواجهه با یک آلرژن کهیر یا برجستگی های دیگری روی پوست خود داشته باشید. به عنوان مثال، کسانی که آلرژی غذایی دارند می توانند پس از مصرف نوع خاصی از غذا که باعث ایجاد آلرژی آنها می شود، دچار کهیر شوند.
اگر فرد از آلرژی شدیدی که منجر به یک واکنش بالقوه تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی می شود، رنج می برد، این وضعیت می تواند بسیار خطرناک باشد. در چنین مواردی، کهیرها ممکن است مانند جوش های قرمز به نظر برسند و باعث خارش شدید شوند. پیروی از برنامه عمل آلرژی تجویز شده توسط پزشک بسیار مهم است، که ممکن است شامل مصرف آنتی هیستامین هایی مانند بنادریل (دیفن هیدرامین) در صورت وجود علائم یا استفاده از اتوانژکتور اپی نفرین در موارد شدید باشد.
آنافیلاکسی
واکنش آنافیلاکسی معمولاً در عرض ۵ تا ۳۰ دقیقه پس از مواجهه رخ می دهد. با این حال، می تواند بعدا رخ دهد (منبع مطلب).
علائم ممکن است شامل کهیر، تورم یا گلودرد، خس خس سینه، غش کردن، مشکل تنفسی، استفراغ، اسهال، گرفتگی قفسه سینه و گرفتگی معده باشد. همه افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی هستند باید EpiPen (خود تزریق کننده اپی نفرین) همراه داشته باشند.
۳. تاول
مایع داخل تاول معمولاً شفاف است اما در صورت عفونی شدن ممکن است زرد، صورتی یا قرمز شود. اگر پوست اطراف تاول بشکند یا ترک بخورد، خطر عفونت ناشی از باکتری های موجود در محیط افزایش می یابد. برای جلوگیری از این امر، سعی نکنید تاول جدیدی باز کنید و در عوض اجازه دهید خود به خود بهبود یابد.
اگر تاول های متعددی دارید که به نظر می رسد به صورت خوشه ای شکل می گیرند، می تواند نشان دهنده یک بیماری پوستی جدی تری مانند پمفیگوس یا درماتیت هرپتی فرمیس باشد. اگر علائم غیرعادی همراه با تاول‌ها مانند تورم، قرمزی، تب یا احساس ناخوشی را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید.
هنگام درمان تاول، قبل از استفاده از پماد آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت، به آرامی محل را بشویید و خشک کنید.
۴. عفونت ها
انواع مختلف ویروس ها ممکن است منجر به برآمدگی های برجسته روی پوست شما شوند که به عنوان راش های ویروسی شناخته می شود. متخصصان پزشکی اغلب می توانند از روی محل، اندازه، الگوی و ظاهر بثورات، نوع عفونت شما را تشخیص دهند.
به عنوان مثال، زونا یک بیماری عفونی است که باعث ایجاد بثورات تاول مانند می شود (منبع مطلب). در بیشتر موارد، عفونت هایی که باعث ایجاد بثورات می شوند با علائم دیگری نیز همراه هستند.
۵. سرطان پوست
سرطان پوست انواع مختلفی دارد، مانند کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، ملانوم و کارسینوم سلول مرکل. سرطان پوست شایع ترین نوع سرطانی است که افراد ممکن است به آن مبتلا شوند. در میان این انواع، لازم است بدانید که ویژگی های آنها بسته به فرم خاص و مرحله آن ممکن است از نظر رنگ و شکل متفاوت باشد. این برجستگی های پوستی ممکن است قرمز، صورتی، قهوه ای، سیاه یا شبیه به رنگ طبیعی پوست شما به نظر برسند (منبع مطلب).
۶.جوش ها
جوش‌ها برآمدگی‌های قرمز متورم و دردناک پر از چرک هستند که زمانی ایجاد می‌شوند که باکتری‌ها یا قارچ‌ها فولیکول‌های موی زیر پوست شما را آلوده کنند (منبع مطلب). این برجستگی ها می توانند در اندازه های مختلف ظاهر شوند و در هر جایی از بدن ایجاد شوند. گزینه های درمانی بستگی به این دارد که چه چیزی باعث ایجاد جوش شده است.
۷. پینه ها
پینه پوست ضخیم شده ای است که برای کمک به کاهش فشار ایجاد می شود و می تواند به لایه های عمیق تر پوست برود. آنها معمولاً به دلیل حرکت مکرر، فشار و اصطکاک رخ می دهند. پینه ها به طور کلی بی ضرر هستند اما در افراد دیابتی که دارای قند خون بالا و نوروپاتی محیطی هستند می تواند مشکل ساز باشد (منبع مطلب).
۸. برچسب های پوستی
تگ های پوستی معمولاً زائده های بی ضرری هستند که کوچک و گوشتی، قهوه ای یا حتی قرمز هستند. برچسب های پوستی را می توان روی چشم ها، زیر بغل، گردن، کشاله ران و مقعد یافت. معمولاً آسیب نمی بینند اما می توانند روی لباس ها گیر کنند. برچسب های پوستی با چاقی، عوامل ژنتیکی، دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی عروقی و پروفایل غیر طبیعی چربی مرتبط است (منبع مطلب).
۹. ندول ها
ندول یک اصطلاح کلی برای رشد یا توده ای است که اندازه آن حداقل ۱ سانتی متر است. آنها را می توان در قسمت های مختلف بدن یافت (منبع مطلب).
ندول ها می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند. آنها می توانند درست در زیر پوست یا در بافت های عمیق تر مانند اندام ها ایجاد شوند. گره ها می توانند جامد، پر از مایع یا هر دو باشند.
۱۰. مولوسکوم کنتاژیوزوم
مولوسکوم کنتاژیوزوم (به لاتین: Molluscum contagiosum ) یک عفونت پوستی مسری است که توسط ویروس ایجاد می شود. باعث ایجاد ضایعات کوچک، صاف و سفت می شود که به رنگ سفید، صورتی یا گوشتی همراه با گودی در مرکز هستند.
این برجستگی ها نتیجه عفونت ناشی از ویروس آبله هستند. ضایعات معمولاً طی ۶ تا ۱۲ ماه خود به خود برطرف می شوند، اما ممکن است تا چهار سال طول بکشد (منبع مطلب). مولوسکوم کنتاژیوزوم در کودکان ۱ تا ۱۰ ساله شایع تر است، اما می تواند در هر کسی رخ دهد.
در جولای سال ۲۰۲۳، سازمان غذا و دارو (FDA) کانتاریدین را به عنوان یک درمان برای مولوسکوم کنتاژیوزوم در افراد بالای ۲ سال تایید کرد. کانتاریدین (Ycanth) یک درمان موضعی است و اولین درمان مورد تایید FDA برای MC است. پزشک شما هر سه هفته یک‌بار از کانتاریدین در مطب استفاده می‌کند تا زمانی که ناحیه آسیب‌دیده پاک شود.
۱۱. لیپوم ها
لیپوم یک تومور نرم است که از سلول های چربی تشکیل شده است. این توده ها به طور کلی بی ضرر هستند، اما گاهی اوقات افراد به دلایل زیبایی تصمیم می گیرند که آنها را از بین ببرند (منبع مطلب). اگر لیپوم شما بزرگ است، بر تحرک شما تأثیر می گذارد، یا دردناک است، باید آن را توسط پزشک خود بررسی کنید.
۱۲. کیست ها
کیست یک ساختار تشریحی متمایز است که می تواند به عنوان یک تشکیل کیسه مانند بسته در بافت های مختلف بدن انسان مشخص شود. این گره ها می توانند حاوی مواد مختلفی مانند هوا، مایع، چرک یا مواد دیگر باشند. توجه به این نکته ضروری است که اکثر کیست هایی که در عمل بالینی با آن مواجه می شوند، خوش خیم هستند و خواص بدخیم ندارند (منبع مطلب).
بروز کیست می تواند تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله نوع خاص کیست درگیر باشد. به عنوان مثال، کیست های گانگلیونی اغلب در نتیجه ریزتروما یا آسیب های جزئی ایجاد شده در مفاصل یا تاندون ها، به ویژه در نواحی مانند مچ دست، دست ها، انگشتان دست و پا ایجاد می شوند. این تشکیلات کیستیک بسته به اندازه، محل و ماهیت محتویاتشان ممکن است باعث ناراحتی، درد یا نگرانی های زیبایی شوند (منبع مطلب).
۱۳. زگیل
زگیل نشان دهنده یک نوع رایج رشد خوش خیم پوست است که در نتیجه عفونت توسط ویروس های خاصی که متعلق به خانواده ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند، به ویژه آنهایی که در زیرگروه های HPV 1-4 و ۶-۱۱ طبقه بندی می شوند، رخ می دهد. این ضایعات ریز، مسطح و همرنگ پوست معمولاً زمانی ایجاد می‌شوند که فردی از طریق شکستگی یا ساییدگی در پوست خود، مانند بریدگی یا خراش، با ویروس تماس پیدا کند (منبع مطلب).
حساسیت به زگیل در مناطقی از بدن که اغلب در معرض رطوبت و اصطکاک قرار می گیرند، مانند دست ها، پاها و اطراف ناخن ها افزایش می یابد. این افزایش آسیب‌پذیری را می‌توان به این دلیل نسبت داد که این شرایط سد محافظ پوست را ضعیف می‌کند و به ویروس‌ها امکان دسترسی آسان‌تر برای آلوده کردن سلول‌های سالم را می‌دهد.
زگیل ها ماهیتی مسری دارند و می توانند از یک قسمت از بدن فرد یا حتی بین افراد از طریق تماس مستقیم با مناطق آلوده یا اشیاء مشترک مانند حوله، جوراب، کفش، استخر، تجهیزات باشگاه و غیره پخش شوند. در حالی که برخی از زگیل ها ممکن است خود به خود برطرف شوند. زمان بدون هیچ مداخله ای، سایرین باقی می مانند و برای جلوگیری از رشد و گسترش بیشتر نیاز به درمان دارند.
بسته به اندازه، محل و شدت ضایعات، گزینه‌های مختلفی برای درمان زگیل‌ها وجود دارد، از داروهای موضعی، سرما درمانی (انجماد)، لیزر درمانی یا برداشتن جراحی. لازم است قبل از تصمیم گیری در مورد یک برنامه درمانی مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید زیرا برخی از روش ها ممکن است باعث عوارض جانبی یا عوارض در افراد خاص شوند.
۱۴. کراتوز اکتینیک
کراتوز اکتینیک، همچنین به عنوان کراتوز خورشیدی یا لکه های پیش سرطانی خورشید شناخته می شود، یک بیماری پوستی شایع است که در مناطقی از بدن که در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) طولانی و بیش از حد خورشید قرار دارند، ایجاد می شود. این عارضه عمدتاً بر افرادی تأثیر می‌گذارد که زمان زیادی را بدون محافظت کافی در برابر اشعه ماوراء بنفش در خارج از منزل گذرانده‌اند، مانند افرادی که در فعالیت‌ها یا مشاغل در فضای باز مشغول به کار هستند، یا افرادی که دارای پوست روشن مستعد آفتاب سوختگی هستند.
مشخصه اولیه کراتوز اکتینیک ظاهر آن به صورت یک نقطه قرمز مایل به قرمز روی پوست است که ممکن است مانند کاغذ سنباده خشن و پوسته پوسته شود (منبع مطلب). این ضایعات می توانند از نظر اندازه از لکه های کوچک (کمتر از ۱ سانتی متر) تا بزرگتر متفاوت باشند و اغلب در نواحی مانند صورت، گوش ها، گردن، پوست سر، دست ها، ساعد و قفسه سینه ظاهر می شوند.
عوامل متعددی در افزایش خطر ابتلا به کراتوز اکتینیک نقش دارند، از جمله سابقه شخصی قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید یا استفاده از تخت برنزه، نوع پوست روشن، سن بالا، سابقه خانوادگی سرطان پوست، سرکوب سیستم ایمنی ناشی از داروها یا بیماری هایی مانند HIV/AIDS، و استعداد ژنتیکی
کراتوز اکتینیک به عنوان یک بیماری پیش سرطانی در نظر گرفته می شود زیرا می تواند به کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC)، دومین نوع شایع سرطان پوست پس از کارسینوم سلول بازال تبدیل شود. اگرچه همه کراتوزهای اکتینیک به SCC تبدیل نمی شوند، نظارت و ارزیابی منظم توسط متخصص پوست برای جلوگیری از این تحول ضروری است.
در طول معاینه، یک متخصص پوست ممکن است برای تایید تشخیص کراتوز اکتینیک، بیوپسی یا خراش دادن سلول های پوست آسیب دیده را برای تجزیه و تحلیل بیشتر انجام دهد. گزینه های درمانی بسته به تعداد، اندازه و محل ضایعات متفاوت است، اما می تواند شامل داروهای موضعی (مانند رتینوئیدها، عوامل شیمی درمانی، یا تعدیل کننده های ایمنی)، سرما درمانی (انجماد با نیتروژن مایع)، درمان فتودینامیک (با استفاده از داروهای فعال شده با نور) باشد. لایه برداری با لیزر، برداشتن جراحی یا کورتاژ.
استراتژی های پیشگیری از کراتوز اکتینیک شامل به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض نور خورشید در ساعات اوج اشعه ماوراء بنفش (۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر) و پوشیدن لباس های محافظ مانند کلاه، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب با طیف وسیع SPF با SPF حداقل ۳۰ است. معاینات منظم پوست توسط متخصص پوست می تواند به شما کمک کند. علائم اولیه کراتوز اکتینیک یا سایر اشکال سرطان پوست را شناسایی کنید که امکان مداخله به موقع را برای جلوگیری از عوارض بیشتر فراهم می کند.
۱۵. بولاها
بولاها که به عنوان تاول‌های بزرگ نیز شناخته می‌شوند، ضایعات پر از مایع هستند که به دلیل عوامل مختلفی مانند اصطکاک یا ضربه روی پوست ایجاد می‌شوند. در میان این نوع تاول ها، تاول های خونی به طور خاص حاوی خون در داخل حفره های خود هستند. تشکیل بیشتر تاول ها یک پاسخ طبیعی بدن برای محافظت از بافت های زیرین در برابر آسیب های بیشتر ناشی از محرک هایی مانند مالش یا فشار است.
در بسیاری از موارد، تاول ها بدون هیچ مداخله ای خود به خود بهبود می یابند. با این حال، ترکاندن و یا سوراخ کردن عمدی آنها توصیه نمی شود زیرا این عمل می تواند به طور بالقوه باکتری را به زخم وارد کند و خطر عفونت را افزایش دهد. علاوه بر این، برهم زدن سد محافظ ایجاد شده توسط تاول ممکن است زمان بهبودی را طولانی کرده و باعث ایجاد اسکار شود. اگر یک تاول خونی دردناک یا عفونی شود، برای درمان مناسب توصیه می شود به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
۱۶. کراتوز پیلاریس
کراتوز پیلاریس یک بیماری پوستی است که با برجستگی های کوچک و خشن مشخص می شود که در قسمت های مختلف بدن مانند بازوها، ران ها، گونه ها و باسن ظاهر می شود. این زمانی اتفاق می افتد که فولیکول های مو به دلیل تولید بیش از حد یا تجمع کراتین که منجر به مسدود شدن منافذ می شود، لایه بیرونی خود را به طور طبیعی نمی ریزند. بثورات پوستی حاصل اغلب به عنوان “پوست مرغ” نامیده می شود زیرا شبیه برآمدگی غاز در سطح ناحیه آسیب دیده است.
ژنتیک نقش مهمی در تعیین حساسیت فرد به این عارضه ایفا می کند، به طوری که افرادی که اعضای خانواده آنها به کراتوزیس پیلاریس تشخیص داده شده است، احتمال بیشتری دارد که خودشان به آن مبتلا شوند. اگرچه ذاتا مضر یا خطرناک نیستند، بسیاری از مردم به دلیل نگرانی های زیبایی شناختی و ناراحتی های مرتبط با برآمدگی ها به دنبال گزینه های درمانی هستند.
روش های درمان کراتوز پیلاریس بسته به شدت و ترجیحات شخصی متفاوت است. برخی از رویکردهای رایج شامل استفاده از محصولات لایه بردار مانند اسکراب، لوسیون یا کرم های حاوی آلفا هیدروکسی اسید (AHAs) یا اوره برای حذف سلول های مرده پوست و باز کردن منافذ پوست است. در موارد شدیدتر، داروهای تجویزی مانند رتینوئیدها یا کرم های کورتیکواستروئید ممکن است توسط متخصص پوست توصیه شود. علاوه بر این، روش هایی مانند لایه برداری شیمیایی یا لیزر درمانی می تواند به کاهش ظاهر برآمدگی های کراتوز پیلاریس کمک کند.
تشخیص
هنگامی که نوبت به شناسایی انواع مختلف برآمدگی های پوستی می شود، افراد اغلب توانایی تشخیص شرایط رایج مانند پینه یا زگیل را بر اساس ظاهر خود دارند. با این حال، برای سایر مشکلات پوستی پیچیده تر مانند بثورات ویروسی، آکنه مزمن و عفونت ها، جستجوی مشاوره حرفه ای از یک پزشک به شدت توصیه می شود.
در طی یک مشاوره اولیه با پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص پوست، آنها معمولاً با انجام معاینه فیزیکی کامل از ناحیه آسیب دیده شروع می شوند. این ممکن است شامل بازرسی دقیق برجستگی های پوستی برای جمع آوری اطلاعات در مورد اندازه، شکل، رنگ، بافت و الگوی توزیع آنها در بدن باشد. در برخی موارد، آزمایش‌های تشخیصی اضافی مانند بیوپسی یا آنالیزهای آزمایشگاهی ممکن است برای تأیید علت زمینه‌ای بیماری پوستی مورد نیاز باشد.
درمان
وقتی نوبت به رفع نگرانی‌های پوستی مانند برآمدگی‌ها می‌رسد، طیف متنوعی از روش‌های درمانی در اختیار افراد است. انتخاب گزینه ها در درجه اول به تشخیص خاص بستگی دارد و می تواند به طور قابل توجهی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از رویکردهای رایج شامل نظارت بر وضعیت بدون مداخله فوری، استفاده از پاک کننده ها یا لوسیون های تخصصی، استفاده از کمپرس گرم، تجویز داروهای خوراکی یا موضعی، برداشتن برآمدگی پوست از طریق روش های جراحی، و استفاده از تکنیک های پیشرفته مانند لیزر درمانی، لایه برداری شیمیایی، کرایوتراپی (انجماد) است. ) و سایر روش های نوآورانه.
چه زمانی به یک متخصص مراجعه کنیم؟
هنگام تجربه ناراحتی یا سوزش ناشی از پوشیدن کفش های تنگ برای مدت طولانی، مانند سفر گلف، ایجاد تاول روی پوست رایج است. در بیشتر موارد، این آسیب‌های جزئی را می‌توان با مراقبت‌های مناسب در خانه درمان کرد و به‌طور طبیعی بدون نیاز به مراقبت‌های پزشکی در طول زمان بهبود می‌یابد. با این حال، اگر متوجه هر گونه برآمدگی غیرمعمول یا مشکوک شدید که به نظر می رسد بهبود نمی یابد یا با علائم دیگری مانند درد، محدودیت حرکتی، تب، درد مفاصل، تورم یا خونریزی همراه است، ضروری است برای تشخیص دقیق با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. و درمان مناسب
به طور مشابه، تغییرات در ظاهر خال روی پوست شما باید جدی گرفته شود زیرا ممکن است نشان دهنده بروز سرطان پوست باشد. تغییرات اندازه، رنگ، شکل یا بافت خال که در طول زمان بدون هیچ دلیل ظاهری باقی می‌مانند، غربالگری توسط متخصص پوست را برای ارزیابی خطر و تعیین اینکه آیا آزمایش‌های بیشتر ضروری است، ضروری می‌سازد.
کلام پایانی
- برآمدگی‌های پوستی بر روی بدن فرد می‌تواند به دلیل مجموعه‌ای از علل زمینه‌ای، از شرایط خوش‌خیم تا مشکلات سلامتی شدیدتر، ظاهر شود. در حالی که بیشتر این اتفاقات تهدید کننده زندگی نیستند و ممکن است فقط ظاهر پوست را تحت تاثیر قرار دهند، بسیار مهم است که در صورت عدم اطمینان یا مشاهده تغییرات در اندازه، شکل، رنگ، بافت یا علائم مرتبط با پوست به دنبال مشاوره پزشکی باشید. برآمدگی ها
- به عنوان مثال، خال ها، برچسب های پوستی و آکنه شرایط نسبتاً رایجی هستند که اغلب بدون مداخله خود به خود برطرف می شوند. با این حال، برخی از برآمدگی های پوستی ممکن است نشان دهنده نگرانی های جدی تری مانند سرطان پوست باشد. در این موارد، مشورت با یک پزشک برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی ضروری است.
- پوست به عنوان سد اولیه بدن در برابر عوامل خارجی مانند باکتری ها، ویروس ها و اشعه مضر UV نور خورشید عمل می کند. در نتیجه، مستعد انواع آسیب یا تحریک است که می تواند منجر به برآمدگی شود. اینها ممکن است شامل التهاب ناشی از واکنش های آلرژیک، عفونت یا حتی عدم تعادل هورمونی باشد.
- اگر متوجه هر گونه بیماری پوستی جدید همراه با علائم دیگری مانند درد، تورم، قرمزی، خارش، خونریزی یا ترشح شدید، توصیه می‌شود برای ارزیابی و تشخیص مناسب، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی قرار ملاقات بگذارید. متخصصان پوست در تشخیص و درمان اختلالات پوستی مختلف تخصص دارند و می توانند بینش ارزشمندی در مورد علت برآمدگی های شما ارائه دهند و گزینه های درمانی مناسب را توصیه کنند.
سوالات متداول
۱. شایع ترین علل برآمدگی های پوستی چیست؟
برآمدگی های پوستی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله مسدود شدن منافذ، واکنش های آلرژیک، سوختگی، آسیب، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، ویروس ها، اصطکاک و عفونت ها ایجاد شوند.
۲. برآمدگی پوستی معمولا چه مدت طول می کشد؟
تنها راه برای تعیین مدت زمان ماندگاری برآمدگی پوستی، شناسایی آن است. به عنوان مثال، یک خال به طور نامحدود روی پوست باقی می ماند مگر اینکه برداشته شود، در حالی که کهیر می تواند چند ساعت یا چند روز طول بکشد. صحبت با یک پزشک به شما پاسخ دقیق تری می دهد.
۳. چه زمانی باید نگران برآمدگی های پوستی باشم؟
جوش، تاول یا پینه تصادفی دلیلی برای نگرانی نیست. با این حال، برآمدگی های پوستی برجسته که با علائم دیگر همراه هستند یا در حال رشد، گسترش هستند یا از بین نمی روند، باید توسط یک پزشک بررسی شوند.
