سندرم خشکی چشم که کراتیت سیکا، کراتوکونژونکتیویت سیکا یا خشکی چشم نیز نامیده می شود، یک احساس خشکی مکرر یا مداوم در چشم است. این وضعیت ناراحت کننده است و می تواند کیفیت زندگی شما را مختل کند. ممکن است در باز نگه داشتن چشمان خود مشکل داشته باشید یا به دلیل خشکی شدید چشم نتوانید کار یا رانندگی کنید. بیماری خشکی چشم می تواند از خفیف تا بسیار شدید متفاوت باشد. درمان خشکی چشم شما می تواند تفاوت بزرگی در کاهش ناراحتی شما ایجاد کند.
علائم
همانطور که از نام آن پیداست، این حالت باعث می شود چشم ها احساس خشکی، خراشیدگی واحساس وجود شن در چشم ایجاد کنند. ممکن است این علائم را همیشه یا به طور متناوب تجربه کنید. آنها بعد از یک روز طولانی بدتر می شوند و معمولاً وقتی از خواب بیدار می شوید کمتر قابل توجه هستند.
علائم رایج سندرم چشم خشک ممکن است شامل موارد زیر باشد (منبع مطلب):
- سوزش چشم
- احساس سوزش چشم
- خارش چشم
- چشم های دردناک
- حساسیت به نور
- قرمزی چشم
- تاری دید
- احساس می شود که یک شن و یا ذره کثیفی در چشم ها وجود دارد
اشک رفلکس چیست؟
خشکی چشم در واقع می تواند باعث آبریزش چشم شما شود. اشک شبیه به تولید اشک است که وقتی چیزی در چشم شما وارد می شود ایجاد می شود. به آنها اشک رفلکس می گویند.
اشک های رفلکس مانند اشک هایی که به طور معمول از چشم شما محافظت می کنند، خاصیت روان کنندگی ندارند، بنابراین از خشکی چشم جلوگیری نمی کنند.
عوارض خشکی چشم
اکثر افرادی که چشم های خشک دارند، سوزش خفیفی را تجربه می کنند که اثرات طولانی مدتی ندارد. اما اگر این بیماری درمان نشود یا شدید شود، آسیب چشم و حتی از دست دادن بینایی ممکن است رخ دهد.
مشکلات شدید خشکی چشم می تواند باعث شود:
- التهاب چشم
- سایش قرنیه (خراش روی سطح چشم)
- فرسایش قرنیه (نازک شدن سطح چشم)
- عفونت قرنیه
- جای زخم چشم
- از دست دادن بینایی
علل
اشک به عنوان یک پوشش محافظ عمل می کند، چشم ها را مرطوب نگه می دارد، مواد مغذی ضروری را فراهم می کند و گرد و غبار و سایر ذرات را از بین می برد. لایه اشک از آب، روغن و مخاط ساخته شده است که همگی برای حفظ سلامت چشم مهم هستند.
قرنیه که جلوی چشم را میپوشاند، نیاز به شستشوی مداوم اشک دارد که از آن در برابر عفونت محافظت میکند. خشکی چشم زمانی ایجاد می شود که چشم به اندازه کافی اشک تولید نمی کند یا کیفیت مناسب اشک تولید نمی کند.
چندین عامل رایج وجود دارد که منجر به سندرم چشم خشک می شود.
۱. فاکتورهای محیطی
شرایط محیطی می تواند منجر به خشکی چشم شود. اگر به طور مکرر در معرض این شرایط هستید، این می تواند آزاردهنده باشد.
- باد
- حرارت
- گرد و خاک
- تهویه مطبوع
- دود سیگار
برخی از افراد در پاسخ به شرایط محیطی مستعد ابتلا به خشکی چشم هستند و این می تواند به داشتن سایر عوامل خطر برای خشکی چشم، مانند لنزهای تماسی یا بیماری های خودایمنی مرتبط باشد.
۲. سالخوردگی
پیری یکی از شایعترین دلایل خشکی چشم است زیرا تولید اشک با افزایش سن کاهش مییابد و پلکها نمیتوانند اشکها را مانند گذشته پخش کنند.
۳. پلک نزدن به اندازه کافی
یکی دیگر از مقصران رایج، پلک نزدن کافی است که در حین فعالیت هایی مانند تماشای تلویزیون و استفاده از رایانه اتفاق می افتد. هر بار که پلک می زنید، چشم را با اشک می پوشاند. شما معمولاً هر ۱۲ ثانیه پلک می زنید. افرادی که بازی های رایانه ای انجام می دهند ممکن است تنها یک یا دو بار در یک بازه زمانی سه دقیقه ای پلک بزنند (منبع مطلب).
علاوه بر این، هر چیزی که باعث ایجاد مشکل در رفلکس پلک زدن شود، می تواند در پلک زدن اختلال ایجاد کند. از جمله موارد زیر:
- بیماری پلک
- لاگوفتالموس
- اکتروپیون
- انتروپیون
- درب فوپی
- بیماری پارکینسون
- فلج فوق هسته ای پیشرونده (PCP)
- انواع خاصی از بیماری تیروئید می تواند در پلک زدن اختلال ایجاد کند.
۴. لنزهای تماسی
حدود نیمی از افرادی که از لنز استفاده می کنند از خشکی چشم شکایت دارند (منبع مطلب). لنز تماسی نرم که روی لایه اشکی که قرنیه را می پوشاند شناور می شود، اشک چشم را جذب می کند و به خشکی چشم کمک می کند.
تصحیح بینایی با لیزر و سایر روش ها
سندرم خشکی چشم ممکن است پس از لیزیک و سایر جراحی های انکساری که در آن اعصاب قرنیه در حین ایجاد فلپ قرنیه بریده می شود، شروع یا بدتر شود. اعصاب قرنیه ترشح اشک را تحریک می کند.
اگر خشکی چشم داشته اید و به جراحی انکساری فکر می کنید، این عارضه جانبی بالقوه چیزی است که باید در نظر بگیرید زیرا خشکی چشم شما را بدتر می کند.
۵. داروها
خشکی چشم نیز می تواند توسط برخی داروها ایجاد شود، از جمله:
- آنتی هیستامین ها
- داروهای ضد افسردگی
- قرص های ضد بارداری
- ضد احتقان بینی
- داروی آکنه تجویزی آکوتان
۶. مشکلات و سایر بیماری های چشم
چندین بیماری که روی چشم ها تأثیر می گذارد نیز می تواند باعث خشکی چشم شود.
تعدادی از این موارد عبارتند از:
- بلفاریت، التهاب پلک ها، می تواند با غدد چربی در چشم تداخل ایجاد کند.
- اختلال عملکرد غدد میبومین وضعیتی است که در آن غدد چشم ملتهب می شوند و جزء روغن اشک را تولید نمی کنند.
- خشکی چشم تبخیری وضعیتی است که در آن اشک تولید می شود، اما به دلیل تبخیر دوام نمی آورد.
۷. بیماری های خود ایمنی
برخی از بیماری های خودایمنی می توانند غدد اشکی را تحت تاثیر قرار دهند.
شرایط خود ایمنی که می تواند باعث خشکی چشم شود عبارتند از:
- لوپوس، یک بیماری خود ایمنی است که می تواند بسیاری از قسمت های بدن را تحت تاثیر قرار دهد
- آرتریت روماتوئید، یک بیماری التهابی است که باعث درد، تورم و سفتی مفاصل و همچنین اثرات سیستمیک (کل بدن) می شود.
- سندرم شوگرن، یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی غدد تولید کننده رطوبت را هدف قرار می دهد و باعث خشکی دهان و چشم می شود.
تشخیص خشکی چشم
تشخیص خشکی چشم اغلب شامل رد سایر بیماری های چشمی و شرایط پزشکی است.
برخی از اثرات خشکی چشم می تواند شبیه به اثرات آلرژی، ورم ملتحمه ویروسی (چشم صورتی)، ساییدگی قرنیه، میگرن و فلج بل (زمانی که ضعف صورت مانع از بستن پلک شما می شود) باشد.
اگر مشکلات دیگری مانند ترشحات چشمی، پوسته پوسته شدن چشم، عطسه، احتقان، سردرد، تغییرات بینایی یا سوزن سوزن شدن صورت خود دارید، این می تواند به غیر از خشکی چشم دلیل دیگری برای علائم شما باشد.
پزشک شما ممکن است چشم شما را معاینه کند یا شما را به چشم پزشک ارجاع دهد که می تواند آزمایش های تخصصی را برای تعیین علت علائم شما انجام دهد.
افرادی که مشکلات بینایی تشخیص داده نشده دارند ممکن است چنگ بزنند یا نوعی ناراحتی چشم را احساس کنند که می تواند با خشکی چشم اشتباه گرفته شود، بنابراین ممکن است یک آزمایش بینایی انجام دهید (منبع مطلب).
آزمایش های تخصصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تست شیرمر : نواری از کاغذ مخصوص روی لبه پلک پایین قرار می گیرد. این میزان رطوبت یا اشک در چشم را در طول زمان اندازه گیری می کند و یک آزمایش مفید برای تعیین شدت مشکل است.
- فلورسئین یا رز بنگال : هنگامی که این آزمایش را انجام می دهید، رنگی روی چشم شما قرار می گیرد تا سطح را لکه دار کند. این می تواند نشان دهد که سطح چشم شما چقدر تحت تأثیر خشکی قرار گرفته است.
- زمان شکستن اشک (TBUT) : این آزمایش مدت زمانی که طول می کشد تا اشک در چشم پاره شود را اندازه گیری می کند. رنگی مانند فلورسین در چشم شما قرار می گیرد و اشک های شما زیر نور خاصی مشاهده می شوند تا بررسی شود که چقدر طول می کشد تا تجزیه شوند.
علاوه بر تعیین اینکه آیا شما خشکی چشم دارید یا خیر، پزشک شما نیز برای تعیین علت با شما همکاری خواهند کرد. اگر این نگرانی وجود دارد که ممکن است یک بیماری پزشکی باعث خشکی چشم شما شود، ممکن است برای ارزیابی علائم بیماری های سیستمیک به آزمایش خون نیاز داشته باشید.
درمان
پیشگیری یک عامل کلیدی در مدیریت خشکی چشم است، اگر عوامل محیطی علت آن باشد، عینک محافظ یا استفاده از مرطوب کننده می تواند مفید باشد. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، توجه دقیق به تعویض آنها در مواقع ضروری مهم است.
چندین روش درمانی وجود دارد که می تواند به خشکی چشم کمک کند، از جمله اشک مصنوعی بدون نسخه داروهای تجویزی و روش های مداخله ای.
اشک مصنوعی
اولین خط درمان خشکی چشم معمولاً قطره های آرام بخش بدون نیاز به نسخه است که به عنوان اشک مصنوعی نیز شناخته می شود. اشک مصنوعی چشم را به طور موقت روان می کند و علائم را کاهش می دهد. همیشه دستورالعملها را بخوانید، اما معمولاً میتوان از این محصولات به تعداد دفعات مورد نیاز در طول روز استفاده کرد.
موادی که معمولاً در این محصولات یافت می شوند عبارتند از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و غیره.
پزشک شما می تواند شما را در انتخاب مناسب برای شما راهنمایی کند. برخی از افراد از قطره برای قرمزی چشم استفاده می کنند، اما این می تواند چشم ها را حتی خشک تر کند. قرمزی چشم ها می تواند ناشی از عوامل متعددی باشد، از آلرژی گرفته تا عفونت چشم، به همین دلیل است که تشخیص صحیح مهم است.
اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، از قطره هایی استفاده کنید که به طور خاص برای استفاده با لنزهای تماسی نشان داده شده اند. انواع دیگر قطره ها ممکن است حاوی موادی باشند که به لنز آسیب می رساند.
داروهای تجویزی
تعدادی از داروهای تجویزی را می توان برای درمان خشکی چشم استفاده کرد. ژل ها، پمادها و استروئیدهای خوراکی (از راه دهان) یا موضعی (قرار داده شده روی چشم) ممکن است خشکی را کاهش دهند.
امولسیون چشمی سیکلوسپورین (Restasis) و قطره ی لیفیتگراست ( Xiidra ) برای درمان خشکی چشم تایید شده اند. سیکلوسپورین به چشم کمک می کند اشک تولید کند، در حالی که لیفیتگراست التهاب را کاهش می دهد که ممکن است باعث کاهش تولید اشک شود.
به خاطر داشته باشید که داروهای تجویزی می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند و لزوما برای همه مناسب نیستند.
کلام پایانی
اگر فکر می کنید که ممکن است خشکی چشم داشته باشید، مهم است که آن را با پزشک خود در میان بگذارید. نه تنها ناراحت کننده است، بلکه می تواند عوارضی نیز ایجاد کند. تشخیص درست اولین قدم برای اطمینان از اینکه می توانید درمان موثری برای خشکی چشم خود پیدا کنید است.