راهنمای جامع میگرن و سردرد میگرنی

میگرن یک اختلال عصبی مزمن پیچیده است که با سردردهای متوسط تا شدید عود کننده مشخص می شود. میگرن می تواند با یا بدون هاله باشد. “هاله” مجموعه ای از علائم سیستم عصبی  است که بلافاصله قبل از سردرد از جمله اختلالات بینایی، ، تهوع، استفراغ و حساسیت مفرط به نور یا صدا رخ می دهد.

حقایقی در مورد سردردهای میگرنی

سردرد میگرنی نتیجه تغییرات خاصی در مغز است. این حالت باعث درد شدید سر می شود که اغلب با حساسیت به نور، صدا یا بو همراه است.

علائم و نشانه های رایج میگرن شامل موارد زیر است:

• چشم درد
• حساسیت به نور یا صدا
• حالت تهوع
• استفراغ
• درد شدید، اغلب فقط در یک طرف سر، که برخی افراد آن را به عنوان “تپش” یا ضربان دار توصیف می کنند.

انواع میگرن به شرح زیر است:

• میگرن معمولی “هاله” ندارد. حدود ۸۰ درصد از میگرن ها نوع معمولی هستند هستند.
• میگرن کلاسیک (میگرن همراه با اورا) با یک هاله قبل از سردرد ظاهر می شود و شدیدتر از میگرن معمولی است.
• میگرن خاموش یا استافالژیک میگرنی بدون سر درد اما با اورا و سایر جنبه های میگرن است.
• میگرن همی پلژیک می تواند علائمی شبیه سکته مغزی داشته باشد، مانند ضعف در یک طرف بدن، از دست دادن حس، یا احساس “سوزن سوزن شدن”.
• میگرن شبکیه باعث از دست دادن موقت بینایی در یک چشم می شود که می تواند از چند دقیقه تا چند ماه طول بکشد، اما معمولاً برگشت پذیر است. این حالت اغلب نشانه یک مشکل پزشکی جدی تر است و بیماران باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
• میگرن مزمن یک سردرد میگرنی است که بیش از ۱۵ روز در ماه به مدت سه ماه متوالی طول می کشد.
• وضعیت میگرن یک حمله دائمی میگرنی است که بیش از ۷۲ ساعت طول می کشد.

انواع دیگر سردردها نیز می توانند باعث درد شدید شوند و همه سردردها میگرن نیستند. به عنوان مثال، برخی درد سردردهای خوشه ای را بدترین دردی که تجربه کرده اند توصیف می کنند. سردردهای سینوسی نیز می توانند باعث درد و التهاب شوند.

در حالی که علت خاص میگرن ناشناخته است، تصور می شود که تغییرات در سطوح انتقال دهنده های عصبی در مغز بر درد میگرن تأثیر می گذارد. در چند سال گذشته، تاثیر CGRP یا پروتئین مرتبط با ژن کلسیتونین شناخته شده است. اگرچه این نوروپپتید در سراسر بدن قرار دارد، اما در گشاد شدن رگ های خونی مغز، التهاب بافت های مغز و تحریک گیرنده های حسی در مننژها (پوشش مغز) در طول حمله میگرنی نقش دارد. وجود علائم و نشانه های بالینی معمولی به تشخیص میگرن کمک می کند.

حملات میگرن می تواند توسط عوامل زیادی ایجاد شود، به عنوان مثال:

• تغییرات هورمونی
• استرس و فشارذهنی
• محرک های قوی مانند صداهای بلند
• برخی غذاهای خاص

درمان میگرن معمولاً با داروهای میگرن بدون نیاز به نسخه یا داروهای تجویزی است.

داروهای تجویزی که برای تسکین درد میگرن استفاده می شوند شامل تریپتان ها (یک دسته از داروها) هستند، به عنوان مثال:

1. سوماتریپتان (Imitrex، Alsuma، Imitrex STATdose System، Sumavel DosePro، Zecuity، Treximet)
2. ریزاتریپتان (Maxalt، Maxalt-MLT)
3. التریپتان (Relpax)
4. زولمیتریپتان (Zomig، Zomig-ZMT)
5. ناراتریپتان) آمرگ)
6. آلموتریپتان (Axert)
7. فرواتریپتان (Frova)

سه داروی جدید تایید شده برای درمان میگرن حاد شامل لاسمیدیتان (Reyvow)، آگونیست گیرنده سروتونین ۵-HT1F (همچنین به عنوان دیتان شناخته می‌شود) که باعث انقباض عروق نمی‌شود. Ubrogepant (Ubrelvy) و rimegepant (Nurtec) آنتاگونیست های پپتیدی مرتبط با ژن کلسیتونین خوراکی هستند که عمدتاً برای درمان حاد سردردهای میگرنی گاه به گاه استفاده می شوند. Rimegepant ممکن است برای درمان پیشگیرانه نیز استفاده شود.

آنتاگونیست های گیرنده پپتیدی مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP-R) نیز می توانند برای درمان میگرن مزمن استفاده شوند. این داروها برای پیشگیری از میگرن با تزریق دوره ای، ماهانه یا سه ماهه تجویز می شوند. این دسته از داروها شامل ارنوماب  (erunumab یا Aimovig) و اپتاستیگمین  (Vyesti یا eptinezumab) هستند که همگی به صورت زیر پوستی تزریق می شوند و اپتاستیگمین که هر ۳ ماه یکبار به صورت داخل وریدی تزریق می شود.

نسخه های خوراکی آنتاگونیست های CGRP-R شامل ریمگپانت (Nurtec) که یک روز در میان مصرف می شود و اتوژپانت (کولیپتا) که روزانه برای جلوگیری از میگرن مصرف می شود، می باشد.

• برخی از بیماران مبتلا به میگرن مزمن هر سه ماه یکبار تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) را برای کمک به درمان سردرد دریافت می کنند.
• تغییرات سبک زندگی مانند خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش ممکن است به کاهش دفعات حملات میگرن کمک کند.
• از غذاهایی که باعث میگرن می شوند خودداری کنید. این موضوع همچنین ممکن است دفعات حملات را کاهش دهد.
• برخی ممکن است ورزش هایی مانند یوگا را که آرامش عضلانی را تقویت می کند برای مدیریت درد شدید مفید بدانند.
• اکثر افراد مبتلا به میگرن معمولاً می توانند با ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی، وضعیت خود را مدیریت کنند.
• برخی از افراد ممکن است به داروهای تجویزی برای کاهش دفعات سردرد نیاز داشته باشند.
• تا ۲۵ درصد از افراد در مقطعی دچار میگرن می شوند. بیشتر مبتلایان زن هستند. تخمین زده می شود که پس از نوجوانی، نسبت بیماران زن به مردی که میگرن را تجربه می کنند، حدود ۳ به ۱ است. به نظر می رسد یک استعداد ژنتیکی وجود دارد، زیرا اغلب یک سابقه خانوادگی قوی از میگرن در بیماران مبتلا به این اختلال وجود دارد.

سردرد میگرنی چیست؟

اگرچه اصطلاح “میگرن” اغلب برای توصیف هر سردرد شدید استفاده می شود، سردرد میگرنی نتیجه تغییرات فیزیولوژیکی خاصی است که در مغز رخ می دهد و منجر به درد مشخصی و علائم مرتبط با میگرن می شود.

میگرن معمولا با حساسیت به صدا، نور و بو همراه است. حمله میگرن ممکن است با حالت تهوع یا استفراغ همراه باشد. این نوع سردرد اغلب تنها یک طرف سر را درگیر می کند، اما در برخی موارد، بیماران ممکن است به صورت دو طرفه یا هر دو طرف درد داشته باشند. درد اغلب به صورت ضربان دار یا کوبنده توصیف می شود و ممکن است با فعالیت بدنی بدتر شود.

همه سردردها نشان دهنده میگرن نیستند و میگرن تنها حالتی نیست که می تواند باعث سردردهای شدید و ناتوان کننده شود. به عنوان مثال، سردردهای خوشه ای سردردهای بسیار شدیدی هستند که یک طرف سر را به صورت مکرر درگیر می کنند (به صورت «خوشه ای» در طول زمان رخ می دهند). درد گاهی اوقات به عنوان “مته زدن” توصیف می شود و در برخی موارد می تواند بدتر از درد میگرن باشد. سردردهای خوشه ای کمتر از میگرن شایع هستند.

سردردهای تنشی علت شایع سردرد هستند. این مورد به دلیل انقباض ماهیچه های پوست سر، صورت و گردن اتفاق می افتد.

میگرن با اورا چیست؟

در برخی موارد، افراد مبتلا به میگرن، قبل از شروع سردرد، علائم هشدار دهنده خاصی یا یک هاله دارند. این علائم هشدار دهنده می تواند از چراغ های چشمک زن یا نقطه کور در یک چشم گرفته تا بی حسی یا ضعف در یک طرف بدن متغیر باشد.

هاله میگرنی ممکن است چند دقیقه طول بکشد و سپس با شروع سردرد برطرف شود یا ممکن است تا رفع سردرد ادامه یابد. برای بیمارانی که هرگز هاله نداشته اند، می تواند ترسناک باشد و می تواند علائمی شبیه سکته مغزی را ایجاد کند.

علائم و نشانه های سردردهای میگرنی چیست؟

شایع ترین علائم میگرن عبارتند از:

• درد شدید، اغلب “کوبنده”، معمولا در یک طرف سر
• حالت تهوع ویا استفراغ
• حساسیت به نور
• حساسیت به صدا
• چشم درد

میگرن اپیزودیک چیست؟

انجمن بین المللی سردرد میگرن اپیزودیک را به صورت یک طرفه (به معنی در یک طرف سر)، ناراحتی ضربان دار با شدت متوسط تا شدید تعریف می کند که با فعالیت بدنی تشدید می شود و با حالت تهوع ویا استفراغ و همچنین حساسیت به نور و صدا (فوتوفوبیا) همراه است.

سایر علائم سردرد میگرنی و علائم میگرن

• بسیاری از مردم سردرد خود را به عنوان یک نوع درد یک طرفه و تند، همراه با حالت تهوع و حساسیت به نور، صدا یا بو توصیف می کنند (معروف به فتوفوبیا، فونوفوبیا و اسموفوبیا). در برخی موارد، ناراحتی ممکن است دو طرفه (دو طرف سر) باشد. درد ناشی از میگرن اغلب از نظر شدت متوسط تا شدید درجه بندی می شود. فعالیت بدنی (از پله بالا رفتن، عجله برای گرفتن اتوبوس یا قطار) علائم را بدتر می کند.
• تا یک سوم افراد مبتلا به میگرن، قبل از شروع سردرد، یک هاله یا یک علامت عصبی خاص دارند. اغلب، هاله یک اختلال بینایی است که به عنوان کوری موقت توصیف می شود که بخشی از میدان بینایی را پنهان می کند. برخی نورهای چشمک زن را در یک یا هر دو چشم توصیف می کنند که گاهی اوقات یک نقطه کور را احاطه می کند. علائم دیگر، از جمله بی حسی یا ضعف در یک طرف، یا اختلالات گفتاری، به ندرت رخ می دهد.
• برخی از افراد علائم بصری از دست دادن بینایی را که کمتر از یک ساعت طول می کشد و ممکن است پس از بازگشت بینایی با سر درد همراه باشد یا نباشد، به عنوان میگرن چشمی توصیف می کنند. این به عنوان میگرن شبکیه نیز شناخته می شود و ممکن است با علائمی شبیه به علائم توصیف شده به عنوان هاله، مانند نقاط کور، از دست دادن کامل بینایی در یک چشم یا چراغ های چشمک زن همراه باشد. بیمارانی که به طور مرتب این علائم را تجربه می کنند، نیاز به ارزیابی دارند تا مشکل اولیه شبکیه را رد کنند.
• درد چشم، که با حساسیت به نور متفاوت است، جزء رایج میگرن نیست. اگر چشم درد مداوم است، یا اگر درد چشم وجود دارد و با تاری دید یا از دست دادن بینایی همراه است، به دنبال بررسی فوری باشید.

تفاوت بین سردرد میگرنی و سردرد تنشی چیست؟

سردرد تنشی به صورت دوطرفه توصیف می شود و درد ضربان دار نیست، اما مانند فشار یا سفتی است و شدت آن می تواند خفیف تا متوسط باشد، سردرد ناتوان کننده نیست و با فعالیت بدنی معمولی درد بدتر نمی شود. علاوه بر این، هیچ تهوع، استفراغ و حساسیت به نور ندارد.

سر درد میگرنی چقدر طول می کشد؟

سردرد میگرنی معمولاً از چند ساعت تا چند روز ادامه دارد.

علت سردردهای میگرنی چیست؟

علت خاص میگرن مشخص نیست، اما ممکن است نوساناتی در انتقال دهنده های عصبی خاص، که مواد شیمیایی هستند که پیام بین سلول های مغز ارسال می کنند، وجود داشته باشد. این تغییرات ممکن است برخی افراد را مستعد ابتلا به سردردهای میگرنی کند.

پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین یک نوروپپتید یا پروتئین است که هنگام بروز میگرن آزاد می شود. انتشار این پروتئین می تواند باعث التهاب رگ های خونی و گیرنده های حسی مغز شود و به درد شدید مرتبط با میگرن کمک کند.

چه غذاها و چیزهای دیگری باعث میگرن می شوند؟

عوامل بسیاری به عنوان محرک های میگرن شناسایی شده اند.

1. نوسانات طبیعی هورمون، که با چرخه های قاعدگی منظم و برخی از انواع قرص های ضد بارداری خوراکی (قرص های ضد بارداری) رخ می دهد.
2. شراب های قرمز
3. پنیرهای کهنه
4. مواد نگهدارنده مورد استفاده در گوشت دودی (نیترات)
5. مونوسدیم گلوتامات
6. شیرین کننده های مصنوعی
7. شکلات
8. محصولات لبنی
9. نوشیدنی های الکلی
10. استرس و فشار عصبی
11. زیاد خوابیدن
12. قرار گرفتن در معرض محرک های قوی مانند نورهای روشن، صداهای بلند یا بوهای شدید
13. تغییرات در فشار هوا

هر فردی که دچار حملات میگرنی می شود، زمانی که در معرض این محرک ها قرار می گیرد، چنین حملاتی را تجربه نمی کند. اگر فردی مطمئن نیست که چه محرک‌های خاصی می‌تواند باعث میگرن شود، تهیه دفترچه یادداشت سردرد, می‌تواند برای شناسایی آن دسته از عوامل فردی که منجر به میگرن می‌شوند مفید باشد.

چگونه می توانید تشخیص دهید که میگرن است یا نوع دیگری از سردرد؟

هنگامی که بیماران سردرد میگرنی معمولی را تجربه می کنند، هیچ یافته فیزیکی خاصی یافت نمی شود. اگر در معاینه فیزیکی یک ناهنجاری شناسایی شود، باید به دلایل احتمالی دیگری برای سردرد مشکوک باشد.

طبق معیارهای طبقه بندی بین المللی اختلالات سردرد, برای میگرن بدون اورا، بیمار باید حداقل پنج حمله سردرد داشته باشد که معیارهای زیر را داشته باشد:

• حملات سردرد به مدت ۴ تا ۷۲ ساعت (درمان نشده یا ناموفق)
• سردرد حداقل دو مورد از ویژگی های زیر را دارد:
• مکان درد:  یک طرفه
• کیفیت درد:  ضربان دار
• شدت درد: متوسط یا شدید
• تشدید درد با فعالیت بدنی: مثلاً راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها

در طول سردرد، حداقل یکی از ویژگی های زیر وجود دارد:

•  حالت تهوع و یا استفراغ
• حساسیت به نور و یا حساسیت به صدا (یا هردو)
• سردرد را نمی توان به اختلال دیگری نسبت داد.

در صورت طبیعی بودن معاینه فیزیکی بیمار، تصویربرداری از مغز با اسکن ام آر آی (MRI) و سی تی اسکن  (CT) یا انجام آزمایش امواج مغزی (الکتروانسفالوگرام [EEG]) ضروری نیست.

دستورالعمل های درمانی برای سردردهای میگرنی چیست؟

درمان سردرد میگرنی به دلیل عوامل مختلفی می تواند متفاوت باشد. معمولاً درمان میگرن به تعداد دفعات بروز آن، نوع دارویی که برای جلوگیری از محرک‌ها و حملات یا تسکین درد تجویز می‌شود و مدت زمان آن بستگی دارد.

داروهای میگرن حاد و مزمن

درمان سردرد میگرنی حاد ممکن است از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول و غیره)، ایبوپروفن (ادویل، موترین و غیره)، ناپروکسن سدیم (Aleve) تا داروهایی که نیاز به تجویزپزشک دارند, متفاوت باشد.

تریپتان ها

• تریپتان ها (سوماتریپتان، ریزاتریپتان، التریپتان، زولمیتریپتان، ناراتریپتان، آلموتریپتان و فرواتریپتان) ممکن است در درمان میگرن بسیار موثر باشند و ممکن است برای کمک به بیماران در درمان میگرن در خانه تجویز شوند.  ترکیبی از ناپروکسن و سوماتریپتان موجود است.
• هر بیمار نمی تواند این داروها را مصرف کند، و محدودیت های خاصی در مورد تعداد دفعات استفاده از این داروها وجود دارد.

سایر درمان های میگرن

• لاسمیدیتان (Lasmiditan) ، آگونیست انتخابی گیرنده سروتونین ۱F، برای درمان میگرن حاد موثر است و ممکن است جایگزین خوبی برای بیمارانی باشد که قادر به استفاده از تریپتان نیستند.
• آبروگپنت (ubrogepant) و داروی ریمجپنت (rimegepant) آنتاگونیست های پپتیدی مرتبط با ژن کلسی تونین خوراکی هستند که می توانند برای درمان میگرن حاد استفاده شوند.
• برخی از داروها برای مصرف خانگی مناسب هستند و برخی دیگر نیاز به مراجعه به مطب پزشک یا بخش اورژانس دارند.
• دی هیدروارگوتامین (DHE 45) می تواند به صورت داخل وریدی یا اسپری بینی تجویز شود. اگر تریپتان در ۲۴ ساعت گذشته استفاده شده باشد، نمی توان از این دارو استفاده کرد.
• دیکلوفناک پتاسیم برای محلول خوراکی (کامبیا) یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی قوی است که برای درمان میگرن تایید شده است.
• داروهای ضد استفراغ، از جمله متوکلوپرامید وریدی (IV) و کلرپرومازین و پروکلروپرازین داخل وریدی یا داخل عضلانی (IM) را می توان هم برای تسکین تهوع و استفراغ و هم برای رهایی از درد میگرن استفاده کرد.
• گزینه های درمانی غیر دارویی نیز در دسترس هستند. این ها شامل محرک‌های عصبی خارجی است که روی سر پوشیده می‌شود و اعصاب فوق‌اوربیتال، اعصاب پس سری یا اعصاب سه‌قلو را هدف قرار می‌دهد و محرکی که روی بازو استفاده می‌شود تا از طریق اعصاب محیطی در بالای بازو بر مراکز درد در مغز تأثیر بگذارد. تحریک مغناطیسی مغز به عنوان یک درمان پیشگیرانه و درمان حاد برای میگرن امیدوار کننده است. درمان از طریق دستگاهی که در خانه استفاده می شود انجام می شود. محرک‌های قابل کاشت، از جمله محرک‌های عصب واگ یا عصب پس سری نیز در کاهش دفعات میگرن مفید بوده و ممکن است برای مدیریت درد حاد نیز استفاده شوند. اکثر این دستگاه ها نیاز به تجویز توسط پزشک دارند.

داروهای پیشگیری از میگرن

اگر فردی سردردهای مکرر را تجربه کند، یا اگر سردرد به طور معمول چندین روز طول بکشد، ممکن است داروهای پیشگیرانه تجویز شود. این ها ممکن است به صورت روزانه برای کاهش دفعات، شدت و مدت سردردهای میگرنی تجویز شوند. داروهای مختلفی وجود دارند که در این نقش موثر هستند، از جمله:

• داروهای فشار خون: به عنوان مثال، پروپرانولول (ایندرال)، نادولول (کورگارد)، وراپامیل (کالان، کاورا، ایزوپتین، ورلان)، و فلوناریزین،
• داروهای ضد تشنج: به عنوان مثال، دیوالپروکس سدیم (Depakote)، توپیرامات (Topamax)، و گاباپنتین (Neurontin، Gralise)،
• داروهای ضد افسردگی: (آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین و ونلافاکسین)
• سایر مکمل ها: منیزیم، باتربور و ریبوفلاوین

درمان اختصاصی سردرد میگرنی که برای یک بیمار انتخاب می‌شود به بسیاری از عوامل دیگر از جمله سن، جنس، فشار خون و سایر شرایط پزشکی از قبل موجود بستگی دارد.

برخی از بیمارانی که بیش از ۱۵ روز سردرد در ماه تجربه می کنند ممکن است از تزریق سم انابوتولینوم A (بوتاکس) بهره مند شوند.

سایر بیماران ممکن است متوجه شوند که استفاده از یکی از آنتاگونیست های گیرنده پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) از جمله erenumab (Aimovig)، fremanezumab (Ajovy)، galcanezumab (Emgality) یا eptinezumab (Vyepti) برای کاهش آن ها مفید است.

این داروها به صورت ماهانه یا هر ۳ ماه  برای درمان میگرن تزریق می شوند. دو نسخه خوراکی از آنتاگونیست های گیرنده CGRP وجود دارد، rimegepant (Nurtec) و atogepant (Qulipta) که برای پیشگیری از میگرن تایید شده اند.

چه درمان های خانگی طبیعی و تغییرات سبک زندگی میگرن را تسکین می دهد؟

بیماران میگرنی می توانند نقش مهمی در مدیریت دفعات و شدت سردرد خود داشته باشند.

با استفاده از دفترچه یادداشت سردرد یا ثبت گزارش برای ردیابی سطوح درد، محرک ها و علائم، زمان بروز میگرن را پیگیری کنید. علاوه بر این، بیماران باید انواع میگرن را که تجربه می کنند را پیگیری کنند (یک فرد می تواند بیش از یک نوع میگرن را تجربه کند).

این مورد می تواند به شناسایی الگوهای قبل از میگرن کمک کند و همچنین به شناسایی عواملی که در ایجاد سردرد نقش دارند کمک کند. هنگامی که این عوامل کمک کننده شناخته شدند، اصلاح سبک زندگی می تواند تأثیر آنها را کاهش دهد. این تغییرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یک برنامه منظم برای خوردن و خوابیدن داشته باشید.
• از غذاهای خاصی که ممکن است باعث میگرن شوند خودداری کنید.
• از آن جایی که کم آبی بدن برای برخی افراد به عنوان محرک میگرن شناخته شده است، به خوبی هیدراته باشید.
• به طور منظم ورزش کنید
• راهبردهای تمدد اعصاب و مدیتیشن نیز به عنوان راهکارهای موثر برای پیشگیری از میگرن و کاهش شدت آن شناخته شده اند.

ورزش و میگرن

برخی از افراد متوجه می شوند که تمرینات بدنی و تمریناتی که باعث آرامش عضلانی می شوند می توانند به مدیریت درد میگرن کمک کنند. نمونه هایی از انواع تمرینات ذهنی بدن که می توانند به تشویق آرامش کمک کنند عبارتند از:

• مراقبه و مدیتیشن
• آرامش پیشرونده عضلانی
• تصاویر هدایت شده
• یوگا

رژیم غذایی و میگرن

هیچ رژیم غذایی خاصی برای افراد مبتلا به میگرن وجود ندارد که به تسکین علائم کمک کند. با این حال، همان طور که پیشتر نیز اشاره شده,  برخی غذاها می توانند محرک میگرن در افراد مستعد باشند. این غذاها عبارتند از:

• شراب های قرمز
• پنیرهای کهنه
• مواد نگهدارنده مورد استفاده در گوشت دودی (نیترات)
• مونوسدیم گلوتامات
• شیرین کننده های مصنوعی
• شکلات
• نوشیدنی های الکلی
• محصولات لبنی

درک محرک های خاص میگرن و اجتناب از آن ها ممکن است به برخی از مبتلایان کمک کند تا دفعات حملات را کاهش دهند. برای برخی بیماران، نخوردن یک وعده غذایی ممکن است باعث میگرن شود و خوردن منظم می تواند به از بین بردن حملات مکرر کمک کند.

درمان های جایگزین برای مدیریت میگرن

• کوآنزیم Q10: به نظر می رسد برخی از بیماران با مصرف این مکمل، دفعات سردرد را کاهش داده اند.
• ویتامین B2 (ریبوفلاوین): استفاده طولانی مدت ممکن است دفعات یا شدت میگرن را کاهش دهد.
• منیزیم و ملاتونین: در مطالعات نشان داده نشده است که منیزیم و ملاتونین برای میگرن مفید هستند.
• باتربور: دارای اجزایی است که ممکن است منجر به آسیب کبدی یا ایجاد سرطان شود و توصیه نمی شود.

درمان میگرن در بارداری چگونه است؟ آیا می توان دارو مصرف کرد؟

بسیاری از زنان متوجه می شوند که سردرد آن ها در دوران بارداری تثبیت می شود یا حتی برطرف می شود. این ممکن است مربوط به سطوح ثابت هورمونی باشد که در دوران بارداری رخ می دهد. برای کاهش خطر نقایص مادرزادی، ممکن است لازم باشد داروهای خاصی که برای پیشگیری از میگرن استفاده می شوند، قبل از بارداری قطع شوند.

مطالعات محدودی در مورد داروهای مورد استفاده برای درمان میگرن در دوران بارداری وجود دارد. استامینوفن در صورت استفاده در دوزهای توصیه شده نسبتاً بی خطر است. اگر باردار هستید و سردردهای مکرر را تجربه می کنید، پزشک یا سایر متخصصان ممکن است جایگزین های درمانی را ارائه دهند.

بسیاری از داروهای میگرن، از جمله تریپتان ها، در بارداری به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته اند، بنابراین پزشک باید قبل از تجویز این داروها، فواید بالقوه برای بیمار را در مقابل خطرات برای جنین بسنجید.

درمان میگرن در کودکان

میگرن ممکن است در کودکان نیز رخ دهد. درمان مشابه درمان میگرن در بزرگسالان است، اما ممکن است دوز دارو به دلیل کوچکتر بودن اندازه بیماران, نیاز به تنظیم داشته باشد.

• استامینوفن و ایبوپروفن اغلب در کنترل سردردهای حاد موثر هستند.
• برای سردردهای شدیدتر یا مقاوم‌تر، برخی از تریپتان‌ها مفید شناخته شده‌اند.
• اگر سردرد به طور مکرر رخ دهد، ممکن است برای پیشگیری نیاز به مصرف روزانه دارو باشد.
• رژیم غذایی، الگوهای خواب منظم، ورزش منظم و بیوفیدبک، همگی به طور بالقوه در کاهش فراوانی و شدت میگرن در کودکان مفید هستند.
• استفاده از دفتر خاطرات سردرد ابزاری مفید برای شناسایی و جلوگیری از محرک های میگرن است.

امید زندگی فرد مبتلا به میگرن چقدر است؟ آیا درمانی وجود دارد؟

اکثر افرادی که میگرن دارند متوجه می شوند که سردرد آنها را می توان با داروهای پیشگیرانه و تغییر سبک زندگی کنترل کرد. کسانی که مبتلا به میگرن تشخیص داده شده اند,  باید بدانند که چگونه سبک زندگی آن ها ممکن است مستقیماً بر فراوانی و شدت سردرد آنها تأثیر بگذارد.

کنترل محرک ها ممکن است مزایای قابل توجهی داشته باشد. مشخص شده است که با بالا رفتن سن بیماران، ممکن است دفعات این نوع سردرد کاهش یابد و ممکن است پس از چند سال ناپدید شوند.

آیا می توان از میگرن پیشگیری کرد یا دفعات میگرن را کاهش داد؟

اگر مستعد ابتلا به میگرن هستید، همیشه برخی از عوامل خطر را خواهید داشت، اما استفاده روزانه از داروها و اجتناب از محرک ها اغلب در پیشگیری از آن موثر است.

چگونه در مورد میگرن های با پزشک خود صحبت کنید

زندگی با میگرن های مکرر می تواند سخت باشد. شما نمی دانید که چه زمانی سردرد بعدی ایجاد می شود، و همیشه نمی دانید که آیا داروی شما موثر خواهد بود یا خیر.

یافتن درمان مناسب برای میگرنی که مدام عود می کند به ارتباط باز بین شما و پزشک بستگی دارد. شما باید بدانید که شنیده می‌شوید و به پاسخ‌های روشن برای سؤالات خود نیاز دارید.

در عین حال، پزشک برای ارائه اطلاعات دقیق در مورد علائم، داروهایی که مصرف می کنید و عادات سبک زندگی که ممکن است بر سلامت شما تأثیر بگذارد، به شما متکی است. برای اطمینان از این اتفاق می توانید چندین قدم بردارید.

حقایق مهمی که باید با پزشک خود در میان بگذارید

برای اطمینان از اینکه زمان کافی برای صحبت در مورد میگرن خود با پزشک خود دارید، بهتر است به طور خاص به همین دلیل وقت ملاقات بگیرید.

اگر هدف خاصی از قرار ملاقات خود دارید، مانند درمان مؤثرتر، ارجاع به متخصص یا درک بهتر علت سردرد، در ابتدا به پزشک خود اطلاع دهید.

پزشک شما جزئیاتی در مورد سلامتی شما می خواهد تا به آنها در تصمیم گیری در مورد مراحل بعدی کمک کند. همه افراد میگرن را متفاوت تجربه می کنند، بنابراین جزئیات مهم هستند.

از آنجایی که پوشش همه چیز می تواند چالش برانگیز باشد، به همراه داشتن یادداشت های مکتوب یا دفترچه سردردتان کمک می کند.

پزشک شما ممکن است بخواهد در مورد موارد زیر اطلاعاتی کسب کند:

• علائم: این شامل زمانی است که درد ها شروع می شوند ومدت زمان آن ها. درد خود را در مقیاس ۱-۱۰ درجه بندی کنید. درد چگونه است: دائمی، ضربان دار، سوزان؟ و در کجا آن را احساس می‌کنید: در یک طرف سرتان، اطراف چشم‌هایتان یا جای دیگری؟
• داروها: پزشک شما باید در مورد تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه ای که مصرف می کنید، از جمله ویتامین ها و مکمل ها، بداند. این شامل دوزی است که مصرف می کنید و تعداد مصرف آن ها در روز. توجه داشته باشید که چه داروهایی را برای سردرد مصرف کرده اید، چه زمانی آن ها را در زمان حمله مصرف کرده اید و چقدر خوب عمل کرده اند.
• سایر نگرانی‌های سلامتی: پزشک خود را از سایر مشکلات سلامتی خود آگاه کنید، حتی اگر فکر نمی‌کنید به میگرن مرتبط باشند.
• خواب: اگر در به خواب رفتن، ماندن در خواب مشکل دارید و یا احساس خستگی در صبح می کنید, به پزشک خود اطلاع دهید.
• سبک زندگی: اگر تمایل به حذف وعده های غذایی دارید، یا اگر غذا یا نوشیدنی خاصی بر سردرد شما تأثیر می گذارد، به پزشک خود اطلاع دهید. در مورد میزان سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل صادق باشید.
• رویدادهای مهم زندگی: تغییرات زندگی و عوامل استرس زا بالقوه می توانند بر میگرن شما تأثیر بگذارند.
• تأثیر میگرن بر زندگی شما: آیا نمی‌توانید وظایف روزانه خود را انجام دهید یا با کار یا مدرسه همراه باشید؟ به پزشک خود کمک کنید بفهمد که چگونه میگرن شما بر زندگی شما تأثیر می گذارد.

با گذشت زمان، ردیابی اطلاعات خود در یک دفترچه یادداشت و یا اپلیکیشنی می تواند به شما کمک کند تا متوجه مواردی شوید که حملات شما را تحریک می کند، چه چیزی کمک می کند و چه چیزهایی را بدتر می کند. سپس می توانید این یادداشت ها را با پزشک خود در میان بگذارید.

سوالاتی که باید در مورد میگرن خود از پزشک بپرسید

ارتباط خوب با پزشک, شامل پرسیدن سوال نیز می شود. و هیچ اشکالی ندارد که وقتی پاسخ ها را نمی فهمید، توضیح بخواهید.

در اینجا چند سؤال وجود دارد که ممکن است از پزشک خود بپرسید و چرا آنها مهم هستند.

1. چرا اینقدر سردرد دارم؟ دانستن علت میگرن های مکرر شما به اطلاع رسانی مراحل بعدی کمک می کند.
2. آیا سردردهای برگشتی دارم؟ سردرد برگشتی به عنوان سردرد در نتیجه ی مصرف بیش از حد دارو نیز شناخته می شود. در افراد مبتلا به اختلالات سردرد، حتی اگر به دلیلی غیر از سردرد از مسکن استفاده کنید، این اتفاق می‌افتد. اگر مصرف بیش از حد دارو به میگرن شما کمک می کند، پزشک می تواند به شما کمک کند تا به مسیر خود بازگردید.
3. آیا به محرک خاصی مشکوک هستید؟ پزشک شما ممکن است متوجه الگویی شود که شما متوجه آن نشده اید. درک محرک های خود به شما کمک می کند از آن ها اجتناب کنید.
4. آیا علل دیگر سر درد را رد کرده ایم؟ سایر شرایط سلامتی می توانند باعث سردرد شوند یا به آن کمک کنند. اگر مورد دیگری در جریان است، باید آن را شناسایی و درمان کنید.
5. آیا داروهایم را درست استفاده می کنم؟ مطمئن شوید که دوز مناسب را در زمان مناسب مصرف می‌کنید، و داروهایی را که می‌توانند با یکدیگر تداخل داشته باشند، ترکیب نمی‌کنید.
6. آیا باید درمان جدیدی را امتحان کنم؟ اگر یک دارو دیگر برای شما موثر نیست، ممکن است داروها یا درمان های دیگری وجود داشته باشد که می تواند کمک کند.
7. آیا درمان های غیردارویی یا اصلاح شیوه زندگی وجود دارد که بتوانم انجام دهم؟ درمان های غیر دارویی، مانند بیوفیدبک، به برخی افراد کمک می کند. پزشک شما همچنین ممکن است توصیه هایی در مورد رژیم غذایی، ورزش، خواب و کاهش استرس داشته باشد.
8. آیا باید از داروهای پیشگیری کننده استفاده کنم؟ هنگامی که میگرن عملکرد را دشوار می کند، وقت آن است که به داروهای پیشگیرانه فکر کنید. اما مهم است که در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت کنید و سلامت کلی خود را بررسی کنید.

فراموش کردن سؤالات خود در لحظه آسان است، بنابراین فهرستی تهیه کنید تا همراه خود داشته باشید.

وقتی درمان میگرن جواب نمی دهد

میگرن و محرک های آن می توانند در طول زمان تغییر کنند، بنابراین ممکن است درمان شما نیز تغییر کند. اگر برنامه درمانی شما دیگر مانند گذشته کار نمی کند، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر از یک دارو استفاده می کنید و میگرن مکرر دارید، پزشک ممکن است یک داروی پیشگیرانه را پیشنهاد کند. این داروها نمی توانند از همه میگرن ها جلوگیری کنند، اما ممکن است تعداد و شدت حملات را کاهش دهند.

هر زمان که یک درمان جدید را شروع می کنید، با پزشک خود در مورد نحوه استفاده ایمن از آن صحبت کنید. در مورد دوز صحیح، عوارض جانبی احتمالی و تداخلات با سایر داروها یا مکمل ها بپرسید. اگر فکر می‌کنید که آنها کمک می‌کنند، دستورالعمل‌های کتبی بخواهید. و همیشه در صورت داشتن علائم یا عوارض جانبی جدید به پزشک خود اطلاع دهید.

درمان های غیردارویی برای میگرن

اگر حملات میگرنی مکرر دارید، با سردردهای ضربان داری که می توانند روز شما را خراب کنند، کاملاً آشنا هستید. داروها درد بسیاری را کاهش می دهند، اما گاهی اوقات می توانند بی اثر باشند یا بیش از حد استفاده شوند یا عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد کنند. اینجاست که درمان‌های غیردارویی می‌توانند وارد عمل شوند.

برای برخی از این درمان ها، شواهد علمی وجود دارد که می توانند موثر باشند. علاوه بر این، به طور کلی می توانید آنها را همراه با داروهای میگرن برای نتایج بهتر استفاده کنید.

دستگاه های تلفیق عصبی (نورومدولاسیون) چیست؟

دستگاه هایی که تحریک الکتریکی یا مغناطیسی را به اعصاب یا نواحی خاصی از مغز شما می رسانند می توانند به درمان و پیشگیری از میگرن کمک کنند. این دستگاه‌های تعدیل‌کننده عصبی، فعالیت مغز شما را تعدیل یا تغییر می‌دهند تا سیگنال‌های درد را متوقف کنند. در حالی که آنها برای همه کار نمی کنند، تصور می شود که ایمن هستند و عوارض جانبی کمی دارند.

چندین نوع تلفیق عصبی موجود است، مانند:

• تحریک خارجی عصب سه قلو (ETNS): این درمان با استفاده از پالس های الکتریکی که از طریق یک الکترود منتقل می شود، به آرامی یک عصب در امتداد پیشانی شما به نام عصب سه قلو را تحریک می کند. برخی از مطالعات نشان می دهد که یک ساعت درمان با ETNS می تواند به طور قابل توجهی درد سردرد را در افراد مبتلا به میگرن بهبود بخشد. استفاده منظم ممکن است به جلوگیری از حملات میگرن کمک کند. شما می توانید یک دستگاه ETNS را بدون نسخه تهیه کنید و از آن در خانه استفاده کنید. اما قبل از امتحان با پزشک خود صحبت کنید.
• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS): این دستگاه ها از میدان های مغناطیسی برای تحریک سلول های عصبی در مغز شما از طریق سیم پیچی که روی پوست سر شما قرار می گیرد، استفاده می کنند. تحقیقات نشان می دهد که TMS ممکن است درد را تسکین دهد و دفعات حملات میگرنی را کاهش دهد. برای دستگاه TMS به نسخه نیاز دارید. شما می توانید این درمان ها را در مطب پزشک یا با دستگاه هایی که در خانه استفاده می کنید انجام دهید.
• تحریک عصب واگ (VNS): این دستگاه‌ها که در کنار گردن شما وصل می شوند، پالس های الکتریکی را به عصب واگ می‌رسانند. این عصب طولانی بسیاری از عملکردهای بدن مانند خلق و خو، ضربان قلب، هضم و پاسخ های ایمنی را تنظیم می کند. مطالعات نشان می دهد که VNS ممکن است درد میگرن را کاهش دهد و همچنین از حملات بعدی جلوگیری کند. برای درمان VNS به یک نسخه نیاز دارید. اما یک دستگاه دستی به شما این امکان را می دهد که خودتان درمان ها را انجام دهید.
• تحریک عصب پس سری قابل کاشت: این نوع دستگاه که جراح در قاعده جمجمه شما کاشت می کند، پالس های الکتریکی را به عصب پس سری شما می فرستد. این درمان برای پیشگیری از سردرد برای برخی، اما نه همه افراد مبتلا به میگرن، کار می کند. یک مطالعه نشان داد که آن را در کمی کمتر از نیمی از کسانی که از آن استفاده می کردند موثر بود.
• نورومدولاسیون الکتریکی از راه دور (REN): شما یک دستگاه REN را روی بازوی خود می پوشید. شما از یک برنامه تلفن همراه برای کنترل دستگاه استفاده می کنید، که بخشی از سیستم عصبی شما را که در کنترل درد نقش دارد، هدف قرار می دهد. برخی از مطالعات نشان می دهد که می تواند درد میگرن را در عرض چند ساعت کاهش دهد.
• تعدیل عصبی چند کاناله مغز: شما این درمان را از طریق دستگاهی که مانند هدست روی سر می گذارید, دریافت می کنید. شش شاخه از اعصاب اکسیپیتال و سه قلو را در سر شما هدف قرار می دهد. شما آن را از طریق گوشی هوشمند خود کنترل می کنید. مطالعات نشان داده اند که می تواند سر درد و همچنین علائم دیگری مانند حساسیت به نور و صدا را تسکین دهد.

بیوفیدبک برای میگرن چیست؟

برای بیوفیدبک، حسگرهای الکتریکی به شما متصل می شوند که تغییرات فیزیکی در بدن شما، مانند ضربان قلب، دما و تنش عضلانی را اندازه گیری می کند. از بازخوردی (فیدبکی) که از حسگرها دریافت می شود, برای کمک به ایجاد تغییرات برای کنترل بهتر بدن شما استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر عضلات خاصی را شل کنید، ممکن است بتوانید درد را کاهش دهید.

هر درمان بیوفیدبک حدود یک ساعت طول می کشد. ممکن است چندین جلسه در طول چند ماه نیاز داشته باشید. درمان در بیمارستان ها، کلینیک ها و مراکز فیزیوتراپی در دسترس است. همچنین می‌توانید برنامه‌ها و دستگاه‌های بیوفیدبک را برای استفاده در خانه با رایانه یا تلفن همراه خود دریافت کنید، اگرچه همه آنها مورد تأیید FDA نیستند.

بیوفیدبک می تواند تعداد دفعات سردرد و میزان جدی بودن آنها را بین ۴۵ تا ۶۰ درصد کاهش دهد.

چگونه تمرین مدیتیشن می تواند به میگرن کمک کند؟

برای بسیاری از افراد، واکنش بدن به استرس های روزمره باعث ایجاد سردردهای میگرنی می شود یا به آنها کمک می کند. تکنیک های تمدد اعصاب می توانند به شما کمک کنند تا سیستم عصبی سمپاتیک خود را که مسئول پاسخ استرس بدن شما است، کند کنید.

در تمرینات ریلکسیشن، روش هایی را یاد می گیرید که به شما کمک می کند تا از نظر جسمی و ذهنی آرام شوید.

یک درمانگر، مانند یک روانشناس، معمولاً آموزش را هدایت می کند. اغلب شامل تکنیک هایی مانند تنفس عمیق یا آرام سازی پیشرونده عضلانی است (روشی که در آن عضلات خود را منقبض و سپس شل می کنید). ممکن است برای به دست آوردن آن به چندین جلسه نیاز داشته باشید.

سایر تمرین‌های تمدد اعصاب، مانند یوگا و مدیتیشن نیز ممکن است پاسخ بدن شما به استرس را کاهش دهند. یک مطالعه کوچک نشان داد افرادی که مدیتیشن تمرکز حواس و یوگا انجام می دهند به طور متوسط ۱.۴ کمتر دچار حملات میگرن در ماه شدند.

طب سوزنی، طب فشاری و ماساژ برای سردرد میگرنی

هنگامی که طب سوزنی انجام می دهید، یک پزشک آموزش دیده سوزن های کوچکی را در نقاط خاصی از بدن شما فرو می کند. تصور می شود که این کار, جریان خون و اندورفین (مواد شیمیایی که بدن شما برای کاهش درد تولید می کند) را افزایش می دهد.

در یک مطالعه مروری، محققان دریافتند که تعداد دفعات سردرد در ۵۹ درصد از افرادی که طب سوزنی انجام داده اند به نصف یا بیشتر کاهش یافته است. برای برخی، این مزیت بیش از ۶ ماه ادامه داشت.

برای درمان میگرن، ممکن است یک یا دو بار در هفته به مدت ۸ تا ۱۰ جلسه به طب سوزنی نیاز داشته باشید. اما تعداد درمان های مورد نیاز از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

سایر درمان‌های تحریک زیستی که به نقاط خاصی از بدن شما فشار وارد می‌کنند، مانند طب فشاری یا ماساژ، به کاهش استرس و تنش عضلانی کمک می‌کنند. این ها نیز به نوبه خود می توانند سردرد را کاهش دهند و درد را بهبود بخشند.

رفتار درمانی برای پیشگیری از میگرن

رفتار درمانی به شما مهارت هایی را برای مدیریت استرس می آموزد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که این درمان‌ها برای کاهش تعداد میگرن‌های شما و همچنین داروهای پیشگیری‌کننده میگرن کار می‌کنند.

یک نوع، به نام درمان رفتاری شناختی (CBT)، به شما کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتارهایی را که در بروز میگرن نقش دارند، تغییر دهید. درمانگر شما ممکن است از شما بخواهد که برای ردیابی محرک های سردرد خود یک دفترچه خاطرات داشته باشید.

CBT ممکن است شامل استفاده از تکنیک هایی مانند بیوفیدبک یا تمرین مدیتیشن باشد. هنگامی که از آن همراه با داروهای میگرن استفاده می کنید، اغلب بهترین نتیجه را دارد.

آیا ورزش می تواند از میگرن جلوگیری کند؟

نشان داده شده است که ورزش منظم هم فراوانی و هم شدت میگرن را کاهش می دهد. وقتی ورزش می کنید، بدنتان اندورفین ترشح می کند، مواد شیمیایی که مانند مسکن های طبیعی عمل می کنند. فعالیت بدنی همچنین استرس، محرک شناخته شده میگرن را کاهش می دهد.

یک برنامه تمرینی جامع شامل سه عنصر است:

1. فعالیت های قلبی عروقی: مانند دویدن، پیاده روی، دویدن، شنا یا دوچرخه سواری
2. تمرینات قدرتی: مانند تمرین با وزنه و هالتر و یا تمرینات با وزن بدن خودتان
3. تمرینات انعطاف پذیری: مانند یوگا یا پیلاتس

هرچند این مورد شایع نیست، اما ورزش در واقع برای برخی افراد باعث سردرد می شود. گرم کردن کامل قبل از تمرین می تواند کمک کننده باشد و به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوند که مشکل سلامتی دیگری ندارید.