خشکی چشم یک بیماری شایع است که زمانی رخ می دهد که در سه لایه لایه اشکی که سطح چشم شما را پوشانده و محافظت می کند، اختلالاتی ایجاد شود. این لایه اشک نقش مهمی در تضمین دید واضح و راحت دارد. هنگامی که لایه اشک صاف و پایدار نباشد، می تواند منجر به علائم ناراحت کننده مانند سوزش، خارش، آبیاری بیش از حد یا تاری دید شود.
عوامل مختلفی می تواند منجر به خشکی چشم شود و آن را به یک بیماری پیچیده و چند عاملی تبدیل کند. شناسایی علت خاص علائم خشکی چشم ممکن است نیاز به ارزیابی کامل توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی داشته باشد. مشاوره با چشم پزشک یا اپتومتریست برای مدیریت موثر وضعیت شما ضروری است.
مهم است که به دنبال مراقبت های حرفه ای برای رسیدگی به مشکلات اساسی که در خشکی چشم شما نقش دارند، باشید، زیرا گزینه های درمانی ممکن است بسته به علت اصلی علائم شما متفاوت باشد.
انواع بیماری خشکی چشم
از نام آن به تنهایی، ممکن است فکر کنید بیماری خشکی چشم به سادگی به این معنی است که چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند. این در واقع تنها بخشی از داستان است. انواع مختلفی از بیماری خشکی چشم وجود دارد.
- خشکی چشم با کمبود آب : این زمانی است که چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند. غده اشکی شما (در گوشه فوقانی و بیرونی هر چشم) اشک های آبی شما را تولید می کند. این اشک ها لایه میانی و آبکی لایه اشکی شما را تشکیل می دهند. برخی از شرایط خودایمنی می توانند باعث التهاب در غده اشکی شوند و از تولید اشک آبی به اندازه کافی جلوگیری کنند.
- خشکی چشم تبخیری : این زمانی است که اشک های شما خیلی سریع تبخیر می شوند. شایع ترین علت اختلال عملکرد غدد میبومین است. این بدان معناست که غدد پلک های شما که لایه بیرونی و روغنی لایه اشکی شما را تولید می کنند به درستی کار نمی کنند. در نتیجه لایه روغنی ناپایدار است و نمی تواند از خشک شدن لایه آبکی محافظت کند.
- خشکی چشم مخلوط : برخی از افراد کمبود اشک آبی و بی ثباتی اشک دارند. این بدان معنی است که چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند، به علاوه لایه اشکی شما ناپایدار است. هر دوی این مشکلات منجر به علائم خشکی چشم می شوند.
بیماری خشکی چشم چقدر شایع است؟
بیماری خشکی چشم شایع است. تحقیقات تخمین می‌زند که ۱۶ میلیون نفر در ایالات متحده دچار خشکی چشم هستند. در سراسر جهان، خشکی چشم ده ها میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. در آسیا در مقایسه با آمریکای شمالی و اروپا شایع تر است. همچنین در میان افرادی که یائسگی را پشت سر گذاشته اند، شایع تر است.
خشکی چشم نشانه چه چیزی می تواند باشد؟
خشکی چشم ممکن است به خودی خود یا همراه با سایر شرایط پزشکی رخ دهد. در برخی موارد، خشکی چشم نشانه این موارد است:
- سندرم شوگرن (حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به خشکی چشم کمبود آب، سندرم شوگرن دارند )
- دیابت (اگر دیابت دارید، احتمال ابتلا به خشکی چشم به عنوان عارضه ۵۰/۵۰ وجود دارد).
- بیماری چشمی تیروئید
- بلفاریت
علائم خشکی چشم چیست؟
وقتی خشکی چشم دارید، ممکن است احساس کنید چیزی در چشم شما وجود دارد که بیرون نمی‌آید. این می تواند مانند یک احساس خراشیدگی، شن و ماسه باشد. علائم همچنین ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سوزش
- احساس حساسیت به نور
- تاری یا تغییر دید
- مخاطی که از چشم شما خارج می شود
- چشمان پر از اشک، با اشک های اضافی که روی گونه های شما جاری است
علائم آبریزش چشم ممکن است گیج کننده باشد، اما مشخصه معمول خشکی چشم است. این زمانی اتفاق می افتد که غدد میبومین روغن کافی مورد نیاز برای لایه بیرونی لایه اشک آور را تولید نمی کنند و باعث می شود لایه آبکی میانی لایه اشک آور خیلی سریع تبخیر شود. برای جبران این فقدان، غدد اشکی شروع به تولید اشک های آبکی بیشتری می کنند. با این حال، این اشک‌ها نمی‌توانند مانند لایه‌های روغنی به‌اندازه کافی چشم را بپوشانند و در رفع مشکل ریشه‌ای خشکی چشم بی‌اثر می‌شوند.
علت خشکی چشم چیست؟
خشکی چشم زمانی اتفاق می افتد که:
- چشمان شما اشک کافی تولید نمی کنند.
- اشک های شما خیلی سریع تبخیر می شوند.
- هر دوی اینها با هم اتفاق می افتد.
بسیاری از عوامل مختلف می توانند احتمال ابتلا به بیماری خشکی چشم را افزایش دهند یا علائمی را که با گذشت زمان بدتر می شوند، افزایش دهند.
عوامل خطر بیماری خشکی چشم
برخی از خطرات که نمی توانید کنترل کنید. به عنوان مثال، هر چه سن شما بالاتر می رود، احتمال ابتلا به خشکی چشم بیشتر می شود. اما خطرات دیگری که ممکن است بتوانید از طریق تغییر سبک زندگی یا تنظیم داروهایتان مدیریت کنید.
اگر هر یک از عوامل خطر ذکر شده در زیر را دارید با ارائه دهنده خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید برای کاهش خطر خشکی چشم یا کاهش علائم آزاردهنده تغییراتی ایجاد کنید.
- عوامل محیطی و شیوه زندگی : مواردی مانند آب و هوا، مدت زمانی که صرف تماشای صفحه نمایش می کنید، استفاده از لنزهای تماسی، سیگار کشیدن یا آلرژی می تواند خطر خشکی چشم را افزایش دهد.
- داروها : مصرف برخی داروها می تواند خطر خشکی چشم را افزایش دهد، از جمله برخی که افسردگی، آلرژی، فشار خون، گلوکوم ، یائسگی و درد را درمان می کنند. آنتی کولینرژیک ها، داروهای ضد بارداری خوراکی و رتینوئیدهای سیستمیک نیز می توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.
- شرایط پزشکی : بسیاری از بیماری‌های عصبی مختلف، بیماری‌های چشمی، شرایط خودایمنی و شرایط غدد درون ریز می‌توانند خطر خشکی چشم را افزایش دهند.
- جراحی ها : برخی از جراحی های چشم خطر خشکی چشم را افزایش می دهند، از جمله لیزیک، جراحی آب مروارید و جراحی قرنیه .
خشکی چشم چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان خشکی چشم را از طریق سابقه پزشکی، معاینه چشم و آزمایش تشخیص می دهند.
تاریخچه پزشکی
پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که یک پرسشنامه را برای اطلاع از علائم و سابقه پزشکی خود پر کنید. شما باید آماده ارائه اطلاعات زیادی باشید، از جمله:
- علائم مرتبط با چشم و مدت زمانی که آنها را داشته اید.
- عوامل محیطی که علائم شما را بدتر می کنند.
- علائم دیگر، از جمله خشکی دهان ، حفره، زخم دهان، خستگی و درد مفاصل .
- آلرژی .
- سابقه بیماری های چشمی.
- سابقه سایر شرایط پزشکی، از جمله آلرژی و عفونت های مزمن ویروسی.
- تاریخچه جراحی ها.
- چه سیگار می کشید و چه در اطراف دود دست دوم هستید.
- هر چند وقت یکبار پلک های خود را می شویید و از چه محصولاتی استفاده می کنید.
- سابقه ضربه به ناحیه چشم شما.
معاینه چشم
ارائه دهنده شما یک معاینه کامل چشم را برای بررسی سلامت چشمان شما و تعیین اینکه چه چیزی باعث علائم شما می شود انجام می دهد. در طول امتحان، ارائه دهنده شما:
- به دنبال علائم خشکی چشم است.
- علاوه بر بیماری خشکی چشم، به دنبال علل احتمالی دیگر علائم شما می‌گردد.
- سلامت لایه اشکی شما (سه لایه اشکی که قرنیه شما را می پوشاند) را بررسی می کند.
- تست انجام می دهد.
تست هایی که خشکی چشم را تشخیص می دهند
هیچ آزمایشی وجود ندارد که خشکی چشم را تشخیص دهد. در عوض، ارائه دهندگان ممکن است از تست های زیادی استفاده کنند، از جمله:
- معاینه لامپ شکاف : این آزمایش میزان اشک تولید شده توسط چشمان شما را بررسی می کند. ارائه دهنده نوری را به هر یک از چشمان شما می تاباند و از یک میکروسکوپ برای بررسی چشم ها و پلک های شما استفاده می کند.
- تست شیرمر : این روش دیگری برای بررسی تولید اشک است. ارائه دهنده یک تکه کاغذ کوچک در امتداد لبه پلک شما قرار می دهد و آن را برای چند دقیقه در آنجا می گذارد. چشم شما در پاسخ اشک تولید می‌کند، و سپس ارائه‌دهنده شما این اشک‌ها را با نگاه کردن به مقدار کاغذی که آنها را پوشانده‌اند، اندازه‌گیری می‌کند.
- تست زمان شکست اشک (TBUT) : این تست سرعت تبخیر اشک های شما را بررسی می کند. ارائه دهنده رنگ را در چشم شما قرار می دهد و از یک میکروسکوپ استفاده می کند تا ببیند چقدر لایه اشکی شما ثابت می ماند (شکسته نمی شود). آنها مدت زمان بین آخرین پلک زدن شما و زمانی که اولین ناحیه خشک روی قرنیه شما ظاهر می شود را اندازه می گیرند. زمان کمتر از ۱۰ ثانیه می تواند نشانه بیماری خشکی چشم باشد.
پزشکان همچنین ممکن است آزمایش های دیگری مانند آزمایش آنتی بادی را برای بررسی شرایط زمینه ای که می تواند باعث خشکی چشم شما شود، سفارش دهند.
مدیریت و درمان
چگونه خشکی چشم را درمان می کنید؟
اهداف درمان خشکی چشم عبارتند از:
- علائم شما را کاهش می دهد و چشمان شما را آرام می کند.
- به شما کمک می کند واضح ببینید.
- به حداقل رساندن یا جلوگیری از آسیب به سطح چشم شما.
- درمان علت زمینه ای
درمان های احتمالی زیادی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند (در زیر توضیح داده شده است).
ارائه‌دهنده شما بر اساس شدت علائم و شرایط زمینه‌ای که دارید تصمیم می‌گیرد کدام درمان برای شما مناسب‌تر است. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن راه حلی که برای شما مناسب تر است، درمان های مختلفی را امتحان کنید.
درمان های خانگی و تغییرات در محیط شما
ارائه دهنده شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد که با داروهای خانگی شروع کنید، به خصوص اگر علائم شما خفیف باشد. در اینجا چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:
- از محرک های محیطی اجتناب کنید . اینها شامل هر چیزی است که علائم شما را تشدید کند. محرک های رایج عبارتند از دود سیگار، دریچه های هوا که به سمت صورت شما می وزد، باد و مواد حساسیت زا. ممکن است استفاده از عینک یا عینک آفتابی در خارج از منزل کمک کند.
- در اتاق خواب خود از مرطوب کننده استفاده کنید . بسته به جایی که زندگی می کنید، خانه شما ممکن است در طول زمستان که از گرما استفاده می کنید، رطوبت بسیار پایینی داشته باشد (کمتر از ۲۵٪). این می تواند علائم خشکی چشم شما را بدتر کند. یک مرطوب کننده می تواند کمک کند.
- یک کمپرس گرم روی چشمان خود قرار دهید . ماسک حرارتی چشم را از هر داروخانه ای خریداری کنید و بگذارید ۱۰ دقیقه روی چشمانتان بماند. این می تواند به کاهش علائم شما کمک کند و به غدد میبومین اجازه دهد چربی بیشتری تولید کنند.
- به چشمان خود استراحت دهید . زمانی که در حال مطالعه یا استفاده از کامپیوتر هستید، مکرر استراحت کنید. تمرین قانون ۲۰/۲۰/۲۰ ممکن است کمک کند. هر ۲۰ دقیقه یکبار بایستید و چشمان خود را به مدت ۲۰ ثانیه روی چیزی در فاصله ۲۰ فوتی متمرکز کنید. همچنین، هنگام مطالعه یا استفاده از صفحه نمایش، سعی کنید به خاطر داشته باشید که اغلب پلک بزنید تا به تولید اشک کمک کنید.
- مکمل های اسید چرب امگا ۳ مصرف کنید . برخی تحقیقات نشان می دهد که این مکمل ها ممکن است از تولید اشک حمایت کرده و به علائم شما کمک کنند. قبل از مصرف هر گونه مکملی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند.
قطره چشم
چشمی وجود دارد که ارائه دهنده شما ممکن است توصیه کند. با ارائه دهنده خود در مورد گزینه هایی که برای شما بهترین هستند صحبت کنید.
- اشک مصنوعی : اشک مصنوعی چشمان شما را روان و آرام می کند و علائم را به طور موقت تسکین می دهد. آنها بدون نسخه در دسترس هستند، اما قبل از امتحان کردن آنها باید با ارائه دهنده خود مشورت کنید. برخی از نسخه ها حاوی لیپید هستند که می تواند به جلوگیری از تبخیر اشک کمک کند. با این حال، اشک مصنوعی علت اصلی بیماری خشکی چشم را درمان نمی کند.
- پمادها : اگر هنگام خواب چشمان شما خشک می شود، می توانید در شب از روان کننده غلیظ تری مانند پماد استفاده کنید.
- قطره چشمی موضعی سیکلوسپورین A (Restasis®) : قطره چشمی سیکلوسپورین A التهاب غدد اشکی شما را درمان می کند تا اشک های بیشتر و با کیفیت بهتری تولید کند . آنها را دو بار در روز در هر چشم استفاده کنید. اکثر افراد بعد از سه ماه بهبودی در علائم خود مشاهده می کنند. ممکن است زمانی که برای اولین بار از قطره ها شروع به استفاده از آن می کنید کمی احساس سوزش کنید ، اما معمولاً هر چه بیشتر از قطره ها استفاده کنید این حالت از بین می رود.
- قطره چشمی Lifitegrast ( Xildra ®) : قطره چشمی Lifitegrast همچنین التهاب غدد اشکی شما را درمان می کند و شما دو بار در روز از آن استفاده می کنید. این قطره ها هم علائم و هم علائم بیماری خشکی چشم را درمان می کنند. در حالی که اثربخشی کامل به مدت ۹۰ روز حاصل نمی شود، ممکن است در عرض دو هفته از مزایایی برخوردار شوید.
- وارنیکلین ( Tyrvaya ) : وارنیکلین با تحریک مستقیم عصب سه قلو ، تولید اشک پایه را افزایش می دهد .
- قطره سرم اتولوگ : اگر خشکی چشم شما شدید باشد، ممکن است پزشک قطره سرم اتولوگ را توصیه کند. این اشک های مصنوعی سفارشی هستند که از سرم خود شما (قسمتی از خون شما) ساخته شده اند. این درمان اغلب موثر است، اما گران است و ممکن است بیمه شما آن را پوشش ندهد.
انسداد نقطه ای
اگر به دلیل تولید ناکافی اشک با خشکی چشم دست و پنجه نرم می کنید، انسداد نقطه ای می تواند راه حل بالقوه ای باشد که ارزش بررسی دارد. این روش، که می تواند موقت یا دائمی باشد، شامل قرار دادن یک پلاگ کوچک در مجرای اشک واقع در پلک پایین است. این پلاگین به عنوان یک مانع عمل می کند و مانع از تخلیه سریع اشک می شود و اجازه می دهد تا برای مدت طولانی تری در چشم باقی بمانند.
انسداد موقت نقطه ای شامل استفاده از پلاگینی است که با گذشت زمان حل می شود. اگر با این راه حل موقت علائم خشکی چشم خود را بهبود بخشید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما انتخاب انسداد دائمی نقطه ای را توصیه کند. در این حالت، یک پلاگ سیلیکونی در مجرای اشک شما قرار می گیرد که راه حلی طولانی مدت برای مرطوب نگه داشتن چشم های شما به اندازه کافی ارائه می دهد. این روش معمولاً بدون درد است و اگر با مشکلات مزمن خشکی چشم سر و کار دارید، می تواند راحتی و کیفیت زندگی شما را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
اقدامات داخا مطب پزشک
پزشک شما می تواند برای کمک به خشکی چشم شما اقداماتی را در مطب انجام دهد. برخی از گزینه های رایج عبارتند از:
- درمان ضربان حرارتی ( Lipiflow® ) : درمان نبض حرارتی به افرادی که لایه اشکی ناپایدار به دلیل اختلال عملکرد غده میبومین دارند کمک می کند. به آرامی پلک های شما را ماساژ داده و گرم می کند تا به غدد میبومین شما کمک کند تا روغن تولید کنند.
- درمان با نور پالسی شدید (IPL) : این درمان شامل استفاده از پالس های نور برای ذوب مواد غلیظی است که غدد میبومین شما را مسدود می کند. این به باز شدن غدد شما کمک می کند تا روغن بتواند آزادانه در آنها جریان یابد.
لنزهای تماسی درمانی
بیماری خشکی چشم می تواند عمل ساده پلک زدن را بسیار دردناک کند. این به این دلیل است که پلک شما روی سطح خشک و تحریک شده چشم شما ساییده می شود. لنزهای تماسی درمانی می توانند با محافظت و روانکاری سطح چشم شما کمک کنند. این لنزها انواع مختلفی دارند، از جمله:
- لنزهای بانداژ نرم : این لنزها از چشمان شما محافظت می کنند و به درمان هرگونه آسیب به قرنیه کمک می کنند.
- لنزهای صلبی صلب : این لنزها بزرگتر هستند و به جای قرنیه با صلبیه (قسمت سفید چشم) در تماس هستند. آنها از چشمان شما محافظت و روان می کنند و در عین حال بینایی شما را نیز اصلاح می کنند.
پزشک شما در مورد گزینه های مختلف لنز تماسی با شما صحبت خواهد کرد تا مناسب ترین گزینه را پیدا کنید.
جلوگیری
چگونه می توانم خطر خشکی چشم را کاهش دهم؟
بیماری خشکی چشم دلایل زیادی دارد، بنابراین پیشگیری از آن دشوار است. ممکن است بتوانید خطر خود را با موارد زیر کاهش دهید:
- مراجعه به پزشک برای معاینات سالانه . یک پزشک مراقبت های اولیه می تواند به شما در مورد سلامت کلی شما کمک کند. اگر نگران ایجاد خشکی چشم هستید، با ارائه دهنده خود صحبت کنید. بپرسید که آیا چیزی در تاریخچه پزشکی یا لیست داروهای شما شما را در معرض خطر قرار می دهد یا خیر. و بپرسید برای کاهش این خطر چه کاری می توانید انجام دهید.
- مدیریت شرایط زمینه ای بسیاری از شرایط مختلف، از جمله دیابت، می تواند منجر به خشکی چشم شود. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطر ابتلا به دیابت صحبت کنید و توصیه های او را برای مدیریت سطح قند خون خود دنبال کنید.
- ایجاد تغییر در سبک زندگی و محیط . کارهای زیادی می توانید در زندگی روزمره خود انجام دهید تا خطر خشکی چشم را کاهش دهید. اگر روزانه از رایانه استفاده می کنید، استراحت های مکرر داشته باشید. از دود سیگار اجتناب کنید. به اتاق خواب و سایر اتاق هایی که زمان زیادی را در آنها می گذرانید، یک دستگاه بخور اضافه کنید. به‌علاوه، از یک ارائه‌دهنده پیشنهادات دیگری برای کمک به حفظ سلامت چشم‌هایتان بخواهید.
آیا خشکی چشم از بین می رود؟
خشکی چشم یک بیماری طولانی مدت و مزمن است که متاسفانه درمان قطعی ندارد. با این حال، درمان های مختلفی در دسترس هستند که می توانند به طور موثر علائم شما را کنترل و کاهش دهند.
یافتن درمان مناسب برای مورد خاص شما ممکن است شامل آزمون و خطا باشد. در حالی که این می تواند چالش برانگیز و خسته کننده باشد، مهم است که برای یافتن مناسب ترین گزینه برای خود ادامه دهید. اگر درمان‌های فعلی که استفاده می‌کنید تسکین مورد نیاز شما را فراهم نمی‌کنند، یا اگر به سادگی می‌خواهید گزینه‌های مختلف را بررسی کنید، به شدت توصیه می‌شود با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید.
چگونه از خودم مراقبت کنم؟
زندگی با چشم خشک می تواند یک تجربه چالش برانگیز باشد. ناراحتی و ناامیدی دائمی می تواند منجر به احساس استرس، اضطراب و خستگی در هنگام مقابله با علائم شود. اگر این وضعیت به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در ارتباط باشید. آنها می توانند راهنمایی و پشتیبانی را در بررسی گزینه های مختلف درمانی برای مدیریت موثر علائم شما ارائه دهند.
مهم است که به یاد داشته باشید که در مواجهه با خشکی چشم تنها نیستید. میلیون ها نفر در سراسر جهان با چالش های مشابهی روبرو هستند. ارتباط با جوامع پشتیبانی آنلاین و درخواست مشاوره از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند مفید باشد.
چه زمانی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟
چشم پزشک به شما خواهد گفت که چند بار باید برای قرار ملاقات مراجعه کنید. اگر شرایط پزشکی دیگر باعث خشکی چشم شما می شود، ممکن است نیاز به پیگیری منظم با سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی داشته باشید. مطمئن شوید که به تمام قرارهای ملاقات خود بروید تا تیم مراقبت شما بتواند وضعیت شما را کنترل کرده و به شما در دریافت درمان کمک کند.
اگر تجربه کردید با چشم پزشک تماس بگیرید:
- علائم جدید
- علائمی که بدتر می شوند
- عوارض جانبی جدید از درمان
کلام پایانی
- بیماری خشکی چشم نه تنها بر راحتی چشم شما تأثیر می گذارد بلکه می تواند بر سلامت کلی شما نیز تأثیر بگذارد. خشکی چشم علاوه بر اینکه کار، معاشرت و لذت بردن از زندگی را دشوار می کند، می تواند تأثیر قابل توجهی بر احساسات و سلامت روان شما نیز داشته باشد. احساس انزوا و تلاش برای یافتن تسکین یک تجربه رایج برای بسیاری از مبتلایان به این بیماری است. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید.
- برقراری ارتباط با دیگرانی که درک می کنند چه چیزی در حال گذراندن شما هستند، می تواند حس حمایت و تشویق ایجاد کند. به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با کسانی که چالش های مشابهی را تجربه کرده اند، می تواند به شما کمک کند بیشتر درک شده و کمتر گوشه نشین شوید. در حالی که مدیریت بیماری خشکی چشم به صبر و استقامت نیاز دارد، یافتن تسکین ممکن است.
- اگر درمان های مختلفی را برای خشکی چشم با موفقیت کمی امتحان کرده اید، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در ارتباط باشید. به آنها بگویید که چه احساسی دارید و در مورد سایر گزینه های درمانی که ممکن است برای کمک به مدیریت وضعیت شما و بهبود کیفیت زندگی شما در دسترس باشد، جویا شوید.
