اگزما یک بیماری شایع پوستی است که می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. در حالی که بسیاری از مردم از محرک های رایج مانند آلرژن ها، استرس و شرایط آب و هوایی سخت آگاه هستند، تعداد کمی از افراد نقش هورمون ها را در تحریک اگزما در نظر می گیرند. با این حال، تغییرات در سطح هورمون در واقع می‌تواند منجر به اگزمای هورمونی شود، به همین دلیل است که بسیاری از افراد در زمان‌های خاصی از ماه یا در طول مراحل مختلف زندگی‌شان شعله‌ور شدن وضعیت خود را تجربه می‌کنند.
در این مقاله به بررسی رابطه بین هورمون ها و اگزما می پردازیم و توضیح می دهیم که چگونه و چرا نوسانات هورمونی، به ویژه در زنان، می تواند باعث ایجاد بثورات هورمونی یا اگزما شود. درک این رابطه برای مدیریت اگزما و یافتن راه هایی برای کاهش علائم بسیار مهم است.
هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که توسط سیستم غدد درون ریز تولید می شوند و از طریق جریان خون به اندام ها و بافت های مختلف بدن می رسند. آنها نقش حیاتی در تنظیم عملکردهای مختلف بدن از جمله متابولیسم، رشد و نمو و تولید مثل دارند.
در مورد اگزما، نوسانات هورمونی می تواند باعث تغییراتی در پوست شود که منجر به التهاب، خارش و قرمزی می شود. این امر به ویژه در مورد زنان صدق می کند، زیرا ممکن است در طول زندگی خود تغییرات هورمونی را تجربه کنند که می تواند باعث اگزما شود. به عنوان مثال، بسیاری از زنان در طول سیکل قاعدگی یا در دوران بارداری دچار تشدید اگزمای خود می شوند.
درک چگونگی ارتباط هورمون ها و اگزما می تواند به افراد کمک کند تا وضعیت خود را به طور موثرتری مدیریت کنند. به عنوان مثال، برخی از زنان ممکن است متوجه شوند که استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی باعث ایجاد علائم اگزما می شود و ممکن است نیاز به تغییر روش های جایگزین برای جلوگیری از بارداری داشته باشند. برخی دیگر ممکن است نیاز به تنظیم رژیم غذایی یا سبک زندگی خود در زمان های خاصی از ماه داشته باشند تا علائم خود را مدیریت کنند.
در نتیجه، هورمون ها و اگزما ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و درک این رابطه می تواند به افراد کمک کند تا وضعیت خود را به طور موثرتری مدیریت کنند. افراد با آگاهی از اینکه چگونه نوسانات هورمونی می توانند باعث ایجاد اگزما شوند و با انجام اقداماتی برای مدیریت این نوسانات، علائم خود را کاهش داده و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.
نوسانات هورمونی مرتبط با اگزما
هورمون ها پیام رسان های شیمیایی ضروری هستند که نقش مهمی در تنظیم عملکردهای مختلف بدن دارند. تجربه نوسانات سطح هورمون در طول زندگی طبیعی و سالم است. با این حال، این نوسانات همچنین می تواند بر اگزما تأثیر بگذارد و علائم را کم و بیش شدید کند.
برای درک اینکه چرا هورمون ها می توانند اگزما را تحت تاثیر قرار دهند، داشتن یک درک اساسی از سیستم ایمنی مهم است. محققان بر این باورند که اگزما ناشی از سیستم ایمنی است که به درستی کار نمی کند. هورمون ها بر دو نوع سلول ایمنی تأثیر می گذارند: سلول های Th1 و سلول های Th2. سلول های Th2 با پاسخ های آلرژی و اگزما مرتبط هستند.
برخی از هورمون ها مانند استروژن و پروژسترون می توانند باعث فعالیت بیشتر Th2 شوند. آندروژن ها، از جمله تستوسترون، می توانند فعالیت Th2 را کاهش دهند. با تغییر سطح این هورمون ها، افراد ممکن است تغییراتی را در علائم اگزما تجربه کنند. این امر به ویژه در طول پنج مرحله نوسانات هورمونی صادق است.
هورمون هایی که اغلب اگزما را بدتر می کنند، استروژن و پروژسترون، هورمون های جنسی زنانه هستند. این ممکن است توضیح دهد که چرا اگزما در زنان بالغ بیشتر از مردان بالغ شایع است.
درک چگونگی ارتباط هورمون ها و اگزما می تواند به افراد کمک کند تا وضعیت خود را به طور موثرتری مدیریت کنند. به عنوان مثال، برخی از افراد ممکن است نیاز به تنظیم رژیم غذایی یا سبک زندگی خود در زمان های خاصی از ماه داشته باشند تا علائم خود را مدیریت کنند. برخی دیگر ممکن است نیاز به استفاده از روش های جایگزین برای جلوگیری از بارداری داشته باشند تا از بروز علائم اگزما جلوگیری کنند.
در نتیجه، هورمون ها نقش مهمی در تنظیم سیستم ایمنی دارند و می توانند بر علائم اگزما تأثیر بگذارند. درک اینکه چگونه نوسانات هورمونی می تواند بر اگزما تأثیر بگذارد می تواند به افراد کمک کند تا وضعیت خود را به طور مؤثرتری مدیریت کنند و علائم خود را کاهش دهند.
۱. بلوغ
بلوغ دوره مهمی از انتقال در زندگی کودک است که در طی آن بدن او دستخوش تغییرات مختلفی می شود که او را به بزرگسالی تبدیل می کند. هم زن و هم مرد در این مرحله از رشد تغییرات هورمونی را تجربه می کنند. جالب اینجاست که بلوغ اغلب با کاهش علائم اگزما همراه است. دلایل متعددی برای این مشاهده وجود دارد.
اولاً، بخش قابل توجهی از افراد مبتلا به اگزما تمایل به رشد بیشتر از این بیماری در دوران بلوغ دارند. گزارش شده است که تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به اگزما از این عارضه رشد می کنند که می تواند همزمان با شروع بلوغ باشد. ثانیاً، پوست چرب که معمولاً با بلوغ همراه است می تواند به مقابله با خشکی پوست که اغلب با اگزما همراه است کمک کند.
در حالی که این عوامل می توانند برای بسیاری از افراد مبتلا به اگزما مفید باشند، مهم است که توجه داشته باشیم که همه نوجوانان مبتلا به اگزما بهبودی در علائم خود در دوران بلوغ تجربه نمی کنند. ظاهر فیزیکی اگزما می تواند به پریشانی عاطفی منجر شود و مدیریت این بیماری در این مرحله از زندگی می تواند چالش برانگیز باشد.
نوجوانان مبتلا به اگزما باید یک روال مراقبت از پوست را ایجاد کنند که متناسب با نیازهای خاص آنها باشد. این ممکن است شامل استفاده از مرطوب کننده ها، اجتناب از مواد شیمیایی خشن در محصولات مراقبت از پوست، و اجتناب از محرک هایی مانند آلرژن ها و استرس باشد. با ایجاد یک روال مراقبت از پوست، نوجوانان مبتلا به اگزما می توانند علائم خود را مدیریت کنند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.
۲. قاعدگی
تغییرات هورمونی که در طول چرخه قاعدگی رخ می دهد ارتباط نزدیکی با علائم اگزما دارد. برای افراد مبتلا به اگزما معمول است که علائم خود را در هفته منتهی به قاعدگی خود تشدید کنند. این زمانی است که سطح استروژن به طور قابل توجهی کاهش می یابد، در حالی که سطح پروژسترون به سرعت افزایش می یابد. علائم ممکن است ادامه داشته باشند و در روزهای پریود نیز منجر به اگزما شوند.
این نوسانات هورمونی می تواند منجر به التهاب و خارش شود که از علائم رایج اگزما است. علائم ممکن است در طول دوره باقی بماند و باعث ناراحتی و اختلال در فعالیت های روزانه شود.
بثورات هورمونی
علاوه بر بدتر شدن علائم اگزما، خانم‌ها ممکن است بثورات هورمونی دیگری را قبل از دوره قاعدگی خود تجربه کنند. درماتیت پروژسترونی یک بیماری نادر است که در آن بثورات پوستی چند روز قبل از پریود در فرد ظاهر می‌شود و می‌تواند در طول قاعدگی یا حتی چند روز بعد از آن باقی بماند. این وضعیت به دلیل واکنش آلرژیک به پروژسترون، هورمونی که در نیمه دوم چرخه قاعدگی تولید می شود، ایجاد می شود.
زنان همچنین می توانند واکنش های آلرژیک دیگری به هورمون های قاعدگی را تجربه کنند که اغلب به صورت بثورات پوستی ظاهر می شود. این بثورات می تواند ناشی از واکنش آلرژیک به استروژن یا سایر هورمون هایی باشد که در طول چرخه قاعدگی تولید می شوند.
۳. بارداری
در دوران بارداری، فعالیت سلول های ایمنی Th2 در بدن افزایش می یابد که به محافظت از جنین در حال رشد کمک می کند. با این حال، این افزایش در فعالیت Th2 همچنین افراد را مستعد ابتلا به اگزما می کند. تخمین زده می شود که حدود نیمی از زنان مبتلا به اگزما در دوران بارداری علائم بدتری را تجربه می کنند.
خوشبختانه اقداماتی وجود دارد که می توان برای مدیریت اگزما در دوران بارداری انجام داد. افراد برای یافتن درمان‌های اگزما که برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر هستند، باید با متخصص زنان و زایمان مشورت کنند. این ممکن است شامل استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی یا سایر داروهایی باشد که برای استفاده در دوران بارداری بی خطر هستند.
علاوه بر دارو، افراد می توانند اقدامات دیگری را برای مدیریت اگزما در دوران بارداری انجام دهند. این ممکن است شامل اجتناب از محرک هایی مانند آلرژن ها و استرس، استفاده از مرطوب کننده ها برای هیدراته نگه داشتن پوست و حفظ یک رژیم غذایی سالم باشد.
در نتیجه، بارداری می تواند یک زمان چالش برانگیز برای افراد مبتلا به اگزما باشد. با این حال، با کمک پزشک، افراد می توانند راه های ایمن و موثر برای مدیریت علائم خود و اطمینان از بارداری سالم پیدا کنند.
۴. یائسگی
در دوران یائسگی، سطح پروژسترون و استروژن به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. در حالی که این کاهش سطح هورمون می تواند منجر به فعالیت کمتر سلول های ایمنی Th2 شود، همچنین می تواند برای افراد مبتلا به اگزما خطراتی ایجاد کند.
کاهش سطح استروژن با تغییرات متعددی در پوست از جمله خشکی، تغییر در میکروبیوم پوست و ترمیم کندتر آسیب به پوست مرتبط است. همه این تغییرات می توانند علائم اگزما را بدتر کنند (منبع مطلب).
اگر یائسگی علائم اگزمای فردی را بدتر می کند، باید با پزشک خود در مورد امکان استفاده از درمان جایگزینی هورمون صحبت کنید. درمان جایگزینی هورمونی می تواند به کاهش برخی از علائم مرتبط با یائسگی، از جمله گرگرفتگی و تعریق شبانه کمک کند، که می تواند به بهبود علائم اگزما نیز کمک کند.
توجه به این نکته مهم است که درمان جایگزینی هورمون برای همه مناسب نیست و افراد باید قبل از تصمیم گیری در مورد خطرات و مزایای آن با پزشکی خود صحبت کنند. علاوه بر درمان جایگزینی هورمون، افراد می توانند اقدامات دیگری را نیز برای مدیریت اگزما در دوران یائسگی انجام دهند، مانند استفاده از مرطوب کننده ها، اجتناب از محرک ها و حفظ یک رژیم غذایی سالم.
۵. کنترل بارداری
در حال حاضر هیچ تحقیق روشنی در مورد ارتباط مستقیم بین کنترل بارداری و اگزما وجود ندارد. با این حال، ممکن است که کنترل بارداری با اگزما مرتبط باشد، زیرا تغییرات هورمونی مرتبط با کنترل بارداری می‌تواند باعث ایجاد بثورات و بیماری‌های پوستی دیگر شود.
کنترل بارداری می‌تواند باعث تغییراتی در سطوح استروژن و پروژسترون شود، که هورمون‌هایی هستند که بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند و در ایجاد اگزما نقش دارند. بنابراین، قابل قبول است که کنترل بارداری می تواند علائم اگزما را برای برخی افراد بدتر کند.
اگر فردی مشکوک است که کنترل بارداری علائم اگزما را بدتر می کند، باید با پزشک خود صحبت کند. پزشک آنها می‌تواند خطرات و مزایای بالقوه گزینه‌های مختلف کنترل بارداری را مورد بحث قرار دهد و به فرد کمک کند راه‌حلی بی‌خطر و مؤثر برای نیازهای فردی خود پیدا کند.
توجه به این نکته ضروری است که کنترل بارداری هورمونی برای همه مناسب نیست و افراد باید قبل از تصمیم گیری در مورد سابقه پزشکی و سایر عوامل با پزشک خود صحبت کنند. علاوه بر کنترل بارداری، افراد می توانند اقدامات دیگری را نیز برای مدیریت اگزما انجام دهند، مانند استفاده از مرطوب کننده ها، اجتناب از محرک ها و حفظ یک رژیم غذایی سالم.
علائم عدم تعادل هورمونی
نوسانات هورمونی بخش طبیعی زندگی بزرگسالی است، به خصوص برای زنان. با این حال، گاهی اوقات بیماری های زمینه ای مانند بیماری تیروئید و استرس می تواند باعث عدم تعادل هورمونی شود.
علائم عدم تعادل هورمونی می تواند شامل موارد زیر باشد (منبع مطلب):
- تغییرات ناگهانی در وزن شما
- مشکل خواب
- احساس گرما یا سرما
- تغییرات پوستی، از جمله پوست خشک یا آکنه
- اضطراب و تغییرات خلقی
- تغییر در میل جنسی شما
اگر در مورد عدم تعادل هورمونی نگران هستید، از پزشک خود در مورد آزمایش خونی که می تواند سطح هورمون شما را بررسی کند، بپرسید.
متعادل کردن هورمون ها برای کنترل اگزما
نوسانات هورمونی بخشی طبیعی از زندگی یک زن است و می تواند باعث ایجاد طیفی از تغییرات جسمی و روحی شود. یکی از شایع ترین بیماری هایی که تحت تاثیر نوسانات هورمونی قرار می گیرد اگزما است. اگزما یک بیماری پوستی است که می تواند باعث ایجاد لکه های قرمز و خارش دار روی پوست شود و اغلب با علائم دیگری مانند خشکی، ترک خوردن و خونریزی همراه است.
در حالی که نوسانات هورمونی می تواند علائم اگزما را تحریک کند، مهم است که توجه داشته باشید که همه موارد اگزما به دلیل عدم تعادل هورمونی ایجاد نمی شوند. در برخی موارد، اگزما ممکن است ناشی از عوامل دیگری مانند آلرژی، استرس یا برخی داروها باشد. با این حال، اگر مشکوک هستید که اگزما در اثر نوسانات هورمونی ایجاد می شود، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم خود انجام دهید.
یکی از مؤثرترین راه‌ها برای مدیریت علائم اگزما در زمان‌های هورمونی، همکاری با پزشک است. پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا محرک‌هایی را که باعث ایجاد اگزما می‌شوند شناسایی کنید و یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای فردی شما ایجاد کنید. این ممکن است شامل تجویز داروهایی برای کاهش التهاب، توصیه به کرم‌ها یا پمادهای بدون نسخه برای تسکین پوست یا پیشنهاد تغییرات در سبک زندگی مانند کاهش استرس یا اجتناب از برخی آلرژن‌ها باشد.
علاوه بر کار با پزشک خود، برخی از استراتژی های خودمراقبتی نیز وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم اگزما خود در زمان های هورمونی امتحان کنید. برای مثال، می‌توانید با تمرین تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن یا یوگا، ورزش منظم یا خواب کافی، استرس را کاهش دهید. همچنین می توانید سعی کنید از محرک هایی مانند برخی غذاها یا مواد حساسیت زا اجتناب کنید و می توانید از کرم ها یا پمادهای بدون نسخه برای تسکین پوست خود استفاده کنید.
کلام پایانی
تغییرات هورمونی می تواند تأثیر قابل توجهی بر بدن داشته باشد و برای افراد مبتلا به اگزما، این تغییرات می تواند علائم را بدتر کند. به طور خاص، هورمون های جنسی زنانه مانند استروژن و پروژسترون می توانند باعث افزایش فعالیت سلول های ایمنی Th2 شوند که با علائم اگزما مرتبط است. به همین دلیل است که بسیاری از افراد مبتلا به اگزما ممکن است در دوران بارداری یا درست قبل از قاعدگی خود راش هورمونی را تجربه کنند.
در دوران بارداری، بدن دچار تغییرات هورمونی قابل توجهی می شود و این تغییرات می تواند به روش های مختلفی بر پوست تاثیر بگذارد. علاوه بر افزایش فعالیت سلول های ایمنی Th2، بارداری همچنین می تواند باعث تغییراتی در جریان خون و تولید کلاژن شود که می تواند منجر به ترک های پوستی و سایر تغییرات پوستی شود. برای افراد مبتلا به اگزما، این تغییرات می تواند علائم آنها را تشدید کند و مدیریت بیماری آنها را دشوارتر کند.
به طور مشابه، در طول یائسگی، کاهش استروژن و پروژسترون می تواند منجر به تغییرات زیادی در بدن شود، از جمله پوست خشک و آسیب دیده که بیشتر مستعد ابتلا به اگزما است. با بالا رفتن سن، پوست آنها کمتر قابل ارتجاع است و بیشتر مستعد خشکی و آسیب می شود، که می تواند مدیریت علائم اگزما را دشوارتر کند. علاوه بر این، نوسانات هورمونی در دوران یائسگی نیز می تواند باعث تغییراتی در خلق و خو و عملکرد شناختی شود که می تواند بر توانایی فرد برای مدیریت اگزما تأثیر بگذارد.
سوالات متداول
۱. اگر در سن های بالا به اگزما مبتلا هستید، ممکن است در دوران یائسگی باشید؟
بله. یائسگی یک فرآیند بیولوژیکی طبیعی است که نشان دهنده پایان سال های باروری زنان است. در طی یائسگی، تخمدان‌ها تولید استروژن و پروژسترون را متوقف می‌کنند که دو هورمون هستند که نقش مهمی در تنظیم چرخه قاعدگی و سایر عملکردهای بدن دارند. با کاهش سطح استروژن و پروژسترون، یک زن ممکن است طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی و احساسی را تجربه کند، از جمله گرگرفتگی، نوسانات خلقی و تغییرات در پوست خود.
یکی از مهم ترین تغییراتی که می تواند در دوران یائسگی رخ دهد، کاهش سطح استروژن است. کاهش سطح استروژن با طیف وسیعی از تغییرات در پوست، از جمله خشکی، تغییرات در میکروبیوم پوست و ترمیم کندتر آسیب به پوست مرتبط است. این تغییرات می تواند علائم اگزما را ترکیب کند و مدیریت این بیماری را دشوارتر کند. آزمایش هورمونی می تواند به شما کمک کند تعیین کنید که آیا در دوران یائسگی هستید یا خیر.
۲. با اگزمای هورمونی چگونه باید از پوست خود مراقبت کنید؟
اگر اگزما دارید، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای ایجاد یک برنامه درمانی که متناسب با نیازهای فردی شما باشد، همکاری کنید. اگزما یک بیماری مزمن است که با رویکرد درمانی مناسب قابل مدیریت است، اما قابل درمان نیست. درمان های مختلفی برای اگزما وجود دارد، از جمله کرم ها و پمادهای موضعی، داروهای خوراکی و نور درمانی.
یکی از رایج ترین انواع درمان اگزما، کورتیکواستروئیدهای موضعی هستند که کرم ها یا پمادهای ضد التهابی هستند که می توانند به کاهش قرمزی، خارش و تورم کمک کنند. این داروها در طیف وسیعی ازدرجه بندی ها، از خفیف تا قوی در دسترس هستند و معمولاً دو تا چهار بار در روز روی پوست آسیب دیده اعمال می شوند. در حالی که کورتیکواستروئیدها می توانند در کاهش علائم اگزما موثر باشند، نباید برای مدت طولانی استفاده شوند، زیرا می توانند باعث نازک شدن پوست و سایر عوارض جانبی شوند.
علاوه بر کورتیکواستروئیدها، درمان های موضعی دیگری نیز وجود دارد که ممکن است برای اگزما توصیه شود، مانند مرطوب کننده ها، قطران زغال سنگ و کریزابورول. مرطوب کننده ها می توانند به آبرسانی پوست و کاهش خشکی کمک کنند، در حالی که قطران زغال سنگ می تواند به کاهش التهاب و خارش کمک کند. کریزابورول یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که برای کاهش التهاب و خارش روی پوست استفاده می شود.
اگر درمان‌های موضعی در کنترل علائم اگزما مؤثر نباشد، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند پردنیزون یا سیکلوسپورین را توصیه کند. این داروها معمولاً برای موارد شدید اگزما که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، استفاده می‌شوند.
به طور کلی، درمان‌های زیادی برای اگزما وجود دارد، و پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کدام گزینه ممکن است برای شما بهترین باشد. همکاری نزدیک با پزشک برای ایجاد یک برنامه درمانی ایمن و موثر برای مدیریت علائم اگزما مهم است. علاوه بر دارو درمانی، راهکارهای خودمراقبتی مانند کاهش استرس، اجتناب از محرک ها و استفاده از کرم ها یا پمادهای بدون نسخه برای تسکین پوست نیز می تواند در مدیریت اگزما مفید باشد.
۳. چه چیز دیگری باعث ایجاد اگزما می شود؟
اگزما یک بیماری مزمن است که می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از محرک‌های رایج اگزما شامل مواد حساسیت‌زا مانند گرده، شوره حیوانات خانگی و کنه‌های گرد و غبار و همچنین محرک‌هایی مانند صابون‌های خشن، شوینده‌ها و پارچه است. علاوه بر این، برخی غذاها، استرس و تغییرات آب و هوا نیز می توانند علائم اگزما را تحریک کنند.
اگر به اگزما مبتلا هستید، نگه داشتن یک دفترچه برای ردیابی محرک‌ها و شناسایی عواملی که احتمالاً باعث علائم شما می‌شوند می‌تواند مفید باشد. این می تواند به شما کمک کند تا از این محرک ها اجتناب کنید و دفعات و شدت شعله های اگزما را کاهش دهید.
برای شروع کار با یک ژورنال محرک، می توانید به سادگی یک دفترچه یادداشت نگه دارید یا از یک برنامه در تلفن خود برای ثبت علائم و هرگونه محرک احتمالی که متوجه می شوید استفاده کنید. حتماً جزئیاتی مانند تاریخ، زمان و محل علائم خود و همچنین محصولات یا موادی که با آنها تماس داشتید را درج کنید.
با گذشت زمان، ممکن است متوجه الگوها یا روندهایی در علائم خود شوید که می تواند به شما در شناسایی موثرتر محرک ها کمک کند. به عنوان مثال، ممکن است متوجه شوید که علائم اگزمای شما در روزهای خاصی از هفته بدتر می‌شود، یا پس از تماس با برخی از آلرژن‌ها یا محرک‌ها، بیشتر مستعد عود کردن آن هستید.
هنگامی که محرک های خود را شناسایی کردید، می توانید اقداماتی را برای اجتناب از آنها و کاهش علائم خود انجام دهید. این ممکن است شامل استفاده از محصولات ضد حساسیت یا بدون عطر، پوشیدن لباس های محافظ، یا اجتناب از برخی غذاها یا موادی باشد که باعث اگزما شما می شود. با انجام این مراحل، می توانید به مدیریت علائم اگزما و بهبود کیفیت کلی زندگی خود کمک کنید.
