ایست قلبی ناگهانی یک اورژانس پزشکی جدی و تهدید کننده زندگی است که با از دست دادن ناگهانی هوشیاری، تنفس و نبض مشخص می شود (منبع مطلب).ممکن است با سرگیجه، تنگی نفس، ضربان قلب تند، یا تنفس غیرطبیعی پیش از این اتفاق بیفتد، اگرچه برخی افراد هیچ هشداری را تجربه نمی کنند.
علائم ایست قلبی به طور ناگهانی ظاهر می شوند و باید با احیای قلبی ریوی (CPR) و دفیبریلاتور فورا درمان شوند. هر گونه تاخیر در مراقبت، خطر مرگ را افزایش می دهد (منبع مطلب).
بر اساس گزارشی از انجمن قلب آمریکا، سالانه بیش از ۳۵۶،۰۰۰ نفر ایست قلبی خارج از بیمارستان در ایالات متحده رخ می دهد. نزدیک به ۹۰ درصد آن موارد کشنده هستند (منبع مطلب).
علائم قبلی
برخی از افرادی که ایست قلبی را تجربه می کنند، احساس می کنند که چیزی از قبل اشتباه است. ممکن است قبل از ایست قلبی علائم هشداردهنده وجود داشته باشد، مانند موارد زیر:
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- حالت تهوع و/یا استفراغ
- ضربان قلب نامنظم یا تند ( آریتمی )
- سبکی سر و سرگیجه
- غش کردن یا از دست دادن هوشیاری
البته این علائم را می توان با علائم چندین بیماری دیگر اشتباه گرفت. در نتیجه، مردم اغلب متوجه نمی شوند که مشکلی وجود دارد تا زمانی که خود واقعه ایست قلبی واقعی رخ دهد.
علائم کلاسیک ایست قلبی
بسته به علت، ایست قلبی می تواند شرایط دیگر را تقلید کند. سه علامت وجود دارد که در صورت وجود با هم، می تواند به شما کمک کند ایست قلبی را از اورژانس دیگر تشخیص دهید. در صورت شک، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.
تشخیص زودهنگام علائم ایست قلبی، همراه با پاسخ سریع و مناسب، می تواند به طور قابل توجهی شانس بقا را افزایش دهد.
۱. از دست دادن ناگهانی هوشیاری
توقف جریان خون به مغز ، مغز را از اکسیژن و قندهای مورد نیاز برای عملکرد محروم می کند و در نتیجه هوشیاری خود را از دست می دهد ( سنکوپ ). این در عرض چند ثانیه پس از توقف قلب رخ می دهد (منبع مطلب).
بر خلاف سایر اشکال سنکوپ، که در آن فرد ممکن است به طور ناگهانی یا متناوب تحت تاثیر قرار گیرد، از دست دادن هوشیاری همراه با ایست قلبی تا زمانی که عملکرد قلب و گردش خون بازسازی نشود، ادامه خواهد داشت.
۲. توقف تنفس
در شروع ایست قلبی، اغلب حرکات نفس گیر آزاردهنده، تنفس سخت، و گاهی غرغر یا ناله وجود دارد.
این به عنوان تنفس آگونال شناخته می شود و در ۴۰٪ تا ۶۰٪ موارد ایست قلبی وجود دارد.
تنفس آگونال در واقع نفس کشیدن نیست، بلکه یک رفلکس از ساقه مغز است، زیرا با یک شکست فاجعه آمیز عملکرد قلب مواجه می شود (منبع مطلب). به طور معمول، این فقط چند دقیقه قبل از سقوط فرد طول می کشد.
تا زمانی که عملکرد قلب و تنفس در عرض چند دقیقه بازسازی نشود، آسیب دائمی مغز رخ خواهد داد (منبع مطلب).
۳. عدم وجود نبض
عدم وجود نبض علامت مرکزی ایست قلبی است. متأسفانه، این علامتی است که اغلب توسط امدادگران غیرعادی که نمی دانند چگونه نبض پیدا کنند، از دست می رود .
اگر فرد قبلاً غش کرده و نفسش را متوقف کرده است، وقت خود را برای جستجوی نبض تلف نکنید. حتی از امدادگران حرفه ای خواسته می شود که کمتر از ۱۰ ثانیه را صرف بررسی نبض کنند. در عوض، باید بلافاصله CPR و دفیبریلاسیون را شروع کنید.
اگر تنفس فرد بالغ متوقف شده است، با اورژانس تماس بگیرید و فشرده سازی قفسه سینه CPR را با سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ ضربه در دقیقه شروع کنید. حتی اگر معلوم شود که ایست قلبی نیست، CPR به فرد آسیبی نمی رساند (منبع مطلب).
ایست قلبی در کودکان
هر سال حداقل ۲۰،۰۰۰ نوزاد و کودک در ایالات متحده دچار ایست قلبی می شوند. انجمن قلب آمریکا (AHA) بر اهمیت انجام CPR به محض اینکه متوجه شدید که نوزاد یا کودکی نفس نمیکشد، تاکید میکند. باز هم، شما نباید CPR را برای بررسی نبض به تاخیر بیندازید (منبع مطلب).
در حالی که بیماری قلبی علت اصلی ایست قلبی در بزرگسالان است، کودکان به احتمال زیاد به دلیل نارسایی تنفسی یا خفگی (کمبود اکسیژن) دچار ایست قلبی می شوند. علل احتمالی عبارتند از عفونت تنفسی، غرق شدن، یا مصرف بیش از حد دارو (منبع مطلب).
علائم ایست قلبی قریب الوقوع در کودکان می تواند چند دقیقه تا چند ساعت قبل از رویداد ایست قلبی شروع شود.
برخی از کودکان ممکن است بدون علامت باشند. برخی دیگر ممکن است درد معده، تنگی نفس، سرگیجه، حالت تهوع، سردرد یا درد در پشت یا گردن داشته باشند (منبع مطلب).
طبق گفته های انجمن قلب آمریکا (AHA)، هنگامی که علت ایست قلبی نارسایی تنفسی باشد، تهویه کافی هوا ضروری است.
بنابراین، نوزادان و کودکانی که CPR دریافت می کنند باید ۲۰ تا ۳۰ نفس و ۱۰۰ تا ۱۲۰ فشار قفسه سینه در دقیقه به نسبت دو نفس در هر ۳۰ فشار قفسه سینه داده شوند.
پیامدهای پس از ایست قلبی
CPR اولیه با دفیبریلاسیون تنها راه برای معکوس کردن ایست قلبی است. اگر انسان بخواهد زنده بماند، سرعت بسیار مهم است.
به ازای هر دقیقه ای که بدون دفیبریلاسیون می گذرد، شانس زنده ماندن از ۱۰ درصد به ۷ درصد کاهش می یابد. اگر خدمات اورژانسی وارد شوند و دفیبریلاسیون انجام دهند، میزان بقا به ۴۹ درصد می رسد.
متأسفانه هر چه زمان بیشتری از شروع ایست قلبی و درمان بگذرد، احتمال اینکه ایست قلبی منجر به مرگ شود بیشتر می شود.
کلام پایانی
اگر با فردی برخورد کردید که به زمین افتاده است و دیگر نفس نمیکشد، سریع عمل کنید و اطرافیان خود را برای کمک به کار بگیرید.
ایست قلبی به طور ناگهانی خوب نمی شود و نیاز به مداخله عملی فوری دارد. فوراً با اورژانس تماس بگیرید و در صورت امکان، CPR را تا رسیدن کمک انجام دهید.