آریتمی، که اغلب به عنوان دیس ریتمی شناخته می شود، یک ریتم غیر طبیعی قلب است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می‌افتد که قلب شما خیلی سریع، خیلی آهسته یا نامنظم می‌زند و توانایی بدن برای تامین مواد مغذی و اکسیژن کافی از طریق خونی که پمپ می‌کند مختل می‌شود. پیش آگهی آریتمی بر اساس نوع آن به طور قابل توجهی متفاوت است و از بی ضرر بودن تا تهدید کننده زندگی متغیر است. این مقاله به جنبه‌های مختلف آریتمی، از علل و علائم آن، تا گزینه‌های درمانی و استراتژی‌های پیشگیری می‌پردازد.
علل آریتمی
علل آریتمی چند وجهی است که از بیماری های مختلف قلبی و سایر عوامل پزشکی ناشی می شود. برخی از شایع ترین علل عبارتند از:
- بیماری عروق کرونر : این بیماری زمانی رخ می دهد که شریان های خون رسانی به قلب به دلیل تجمع پلاک باریک یا مسدود می شوند. کاهش جریان خون می تواند باعث آریتمی شود.
- بافت قلب تحریک پذیر: عضله قلب ممکن است دارای مناطقی از بافت تحریک پذیر باشد که می تواند سیگنال های الکتریکی غیرطبیعی را تحریک کند و منجر به آریتمی شود. این نواحی ممکن است در نتیجه استعداد ژنتیکی یا شرایط اکتسابی ایجاد شوند.
- فشار خون بالا: فشار خون بالا به مدت طولانی می تواند منجر به آسیب به عضله قلب و عروق خونی شود و خطر آریتمی را افزایش دهد.
- تغییرات در عضله قلب: شرایطی که بر عضله قلب تأثیر می گذارد، مانند کاردیومیوپاتی، می تواند باعث نامنظم شدن ریتم قلب شود.
- اختلالات دریچه: ناهنجاری در دریچه های قلب می تواند جریان خون را مختل کند و منجر به آریتمی شود.
- عدم تعادل الکترولیت: الکترولیت ها مانند پتاسیم، سدیم و کلسیم نقش مهمی در حفظ ریتم قلب دارند. عدم تعادل در این الکترولیت ها می تواند باعث ایجاد آریتمی شود.
- آسیب ناشی از حمله قلبی: آسیب به بافت قلب در اثر حمله قلبی می تواند باعث آریتمی شود.
- روند بهبودی پس از جراحی قلب: جراحی می تواند به طور موقت سیستم الکتریکی قلب را تغییر دهد و با بهبود قلب باعث آریتمی شود.
- سایر شرایط پزشکی: برخی شرایط پزشکی مانند بیماری تیروئید، دیابت و آپنه خواب نیز می توانند در ایجاد آریتمی نقش داشته باشند.
علائم آریتمی
همه آریتمی ها علائمی ندارند، اما آنهایی که دارند می توانند از نظر شدت و ماهیت بسیار متفاوت باشند. برخی از رایج ترین علائم عبارتند از:
- تپش قلب: آگاهی از تپش قلب که ممکن است تند، تپش، بال زدن یا نامنظم بودن احساس شود.
- سرگیجه یا سبکی سر: احساس ناگهانی ضعف یا بی ثباتی، که ممکن است باعث احساس ضعف یا از دست دادن هوشیاری شود.
- اپیزودهای غش: از دست دادن هوشیاری به دلیل جریان خون ناکافی به مغز، که اغلب توسط ریتم سریع یا نامنظم قلب ایجاد می شود.
- تنگی نفس: مشکل در تنفس، به ویژه در حین فعالیت بدنی یا هنگام دراز کشیدن، می تواند نشان دهنده آریتمی باشد.
- ناراحتی قفسه سینه: درد، فشار یا ناراحتی در قفسه سینه، که اغلب به عنوان فشردن یا له شدن توصیف می شود، می تواند نشانه ای از آریتمی باشد، به ویژه زمانی که مربوط به بیماری عروق کرونر باشد.
- ضعف یا خستگی: خستگی مداوم یا کمبود انرژی می تواند نشان دهنده این باشد که قلب شما به دلیل آریتمی خون به طور موثر پمپاژ نمی کند.
انواع آریتمی
آریتمی ها را می توان بر اساس جایی که از قلب منشا می گیرد طبقه بندی کرد. سه نوع اصلی عبارتند از:
- آریتمی های فوق بطنی: این آریتمی ها از دهلیزها، اتاق های فوقانی قلب شروع می شوند. نمونه هایی از آریتمی های فوق بطنی شامل فیبریلاسیون دهلیزی و فلوتر دهلیزی است.
- آریتمی های بطنی: این آریتمی ها از بطن ها، حفره های پایینی قلب شروع می شوند. آریتمی های بطنی شایع شامل تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی است.
- برادی آریتمی و ریتم های اتصالی: این می تواند به دلیل مشکلاتی در سیستم هدایت قلب مانند گره سینوسی دهلیزی (SA)، گره دهلیزی بطنی (AV) یا شبکه His-Purkinje رخ دهد. به عنوان مثال می توان به برادی کاردی و سندرم سینوس بیمار اشاره کرد.
شیوع و عوارض تخمینی
تقریباً ۱.۵٪ تا ۵٪ از جمعیت تحت تأثیر آریتمی قرار دارند، اگرچه برخی از افراد ممکن است علائم را نشان ندهند. در ایالات متحده، فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین نوع آریتمی است. در صورت عدم درمان، آریتمی می تواند منجر به عوارض جدی مانند ضعیف شدن عضله قلب (کاردیومیوپاتی)، ایست قلبی و سکته شود.
تشخیص و آزمایش
تشخیص آریتمی می تواند شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و آزمایش های تشخیصی باشد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است از چندین روش برای تایید وجود ضربان نامنظم قلب و تعیین علت استفاده کنند، از جمله:
- الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG): یک آزمایش غیر تهاجمی که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند و به شناسایی نوع و محل آریتمی کمک می کند.
- آزمایش خون: برای بررسی عدم تعادل الکترولیت یا علل ژنتیکی آریتمی.
- مانیتورهای سرپایی: دستگاه‌های کوچک و قابل حملی که به مدت ۲۴ ساعت تا ۳۰ روز استفاده می‌شوند و ضربان قلب نامنظم را برای مدت طولانی ثبت می‌کنند.
- تست استرس: ارزیابی پاسخ قلب به فعالیت بدنی یا داروها.
- اکوکاردیوگرافی: سونوگرافی قلب که به تجسم ساختار و عملکرد آن کمک می کند.
- کاتتریزاسیون قلبی: یک روش تشخیصی که به پزشک اجازه می‌دهد تا رگ‌های خونی و حفره‌های قلب را مستقیماً بررسی کند.
- مطالعه الکتروفیزیولوژی (EPS): آزمایشی که از کاتترها برای تحریک سیستم الکتریکی قلب و شناسایی منبع آریتمی استفاده می کند.
- تست تیلت میز: ارزیابی نحوه واکنش بدن به تغییرات موقعیت، که می تواند به تشخیص انواع خاصی از آریتمی کمک کند.
- سی تی اسکن و ام آر آی: تست های تصویربرداری که اطلاعات دقیقی در مورد ساختار و عملکرد قلب ارائه می کنند.
مدیریت و درمان
درمان آریتمی بسته به نوع، شدت و علت زمینه ای متفاوت است. در برخی موارد، درمان لازم نیست. گزینه های درمانی رایج برای آریتمی عبارتند از:
- داروها: داروهای ضد آریتمی که آریتمی را به ریتم طبیعی تبدیل می کنند یا از بروز آن جلوگیری می کنند، اغلب اولین خط درمان هستند. سایر داروها ممکن است ضربان قلب را کنترل کنند، شرایط مرتبط را مدیریت کنند یا سطح فشار خون و قند خون را حفظ کنند.
- تغییرات سبک زندگی: اتخاذ یک سبک زندگی سالم با مدیریت فشار خون و قند خون، پرهیز از محصولات تنباکو، محدود کردن مصرف الکل و کافئین و دستیابی به وزن بدن سالم می تواند به کاهش خطر آریتمی و بهبود سلامت کلی قلب کمک کند.
- درمان‌ها: علاوه بر دارو، برخی از افراد ممکن است برای درمان یا از بین بردن ریتم‌های نامنظم قلب به درمان‌هایی مانند کاردیوورژن، ابلیشن کاتتر یا جداسازی ورید ریوی نیاز داشته باشند.
- دستگاه‌ها: دستگاه‌های قابل کاشت مانند ضربان‌سازها و دفیبریلاتورهای کاردیوورتر قابل کاشت (ICD) را می‌توان برای تنظیم ریتم قلب یا درمان آریتمی‌های تهدیدکننده زندگی استفاده کرد. ضربان سازها و دفیبریلاتورهای دو بطنی (BV) (همچنین به آنها درمان همگام سازی مجدد قلبی یا CRT نیز گفته می شود) می توانند انقباض بطن چپ را هماهنگ کنند و اغلب در افراد مبتلا به نارسایی قلبی استفاده می شوند.
- جراحی: در برخی موارد، روش‌های جراحی مانند روش‌های ماز، جراحی بای پس عروق کرونر، یا جراحی دریچه ممکن است برای درمان علت زمینه‌ای آریتمی ضروری باشد.
عوارض و عوارض درمان
عوارض جانبی و عوارض درمان آریتمی به درمان خاص مورد استفاده بستگی دارد. برخی از عوارض و عوارض جانبی رایج عبارتند از:
- داروها: عوارض جانبی می تواند شامل واکنش های آلرژیک، سرگیجه، سردرد، ناراحتی معده و افزایش خطر خونریزی باشد.
- کاردیوورژن: عوارض جانبی احتمالی شامل کبودی پوست، بثورات پوستی و تشکیل لخته خون است.
- فرسایش کاتتر: خطرات شامل خونریزی، لخته شدن خون، سکته مغزی و آسیب به قلب یا بافت مری است.
- دستگاه‌های کاشتنی: عوارض می‌تواند شامل اختلال در عملکرد دستگاه، عفونت، خونریزی، فروپاشی ریه یا در موارد نادر، ایست قلبی مرتبط با دستگاه باشد.
- جراحی: عوارض احتمالی شامل خونریزی، عفونت، سکته مغزی، حمله قلبی و نیاز به ضربان ساز است.
جلوگیری
پیشگیری از آریتمی شامل ایجاد تغییراتی در سبک زندگی برای کاهش عوامل خطر و حفظ سلامت کلی قلب است. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:
- استفاده از محصولات تنباکو را متوقف کنید.
- مصرف الکل و کافئین را محدود کنید.
- فشار خون بالا و سطح قند خون را مدیریت کنید.
- وزن بدن سالم را حفظ کنید.
- درمان آپنه خواب
- از فعالیت هایی که باعث ایجاد آریتمی می شوند خودداری کنید.
- داروهای تجویز شده را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید.
چشم انداز و پیش آگهی
پیش آگهی برای افراد مبتلا به آریتمی بر اساس نوع آریتمی و شدت آن متفاوت است. برخی از افراد مبتلا به آریتمی های جزئی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به مدیریت مادام العمر بیماری خود نیاز داشته باشند. با درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به آریتمی می توانند زندگی کامل و فعالی داشته باشند. با این حال، آریتمی های جدی ممکن است منجر به ایست قلبی شود و اگر به موقع درمان نشود، ممکن است کشنده باشد.
سوالات متداول
چه چیزی می تواند باعث ایجاد آریتمی شود؟
آریتمی ها می توانند توسط عوامل مختلفی از جمله بیماری عروق کرونر، بافت قلب تحریک پذیر، فشار خون بالا، تغییرات در عضله قلب، اختلالات دریچه، عدم تعادل الکترولیت، آسیب ناشی از حمله قلبی، روند بهبودی پس از جراحی قلب، سایر شرایط پزشکی مانند بیماری تیروئید، دیابت و آپنه خواب و مصرف محرک هایی مانند کافئین، الکل یا محصولات تنباکو.
شایع ترین علائم آریتمی چیست؟
شایع ترین علائم آریتمی شامل تپش قلب، سرگیجه یا سبکی سر، دوره های غش، تنگی نفس، ناراحتی قفسه سینه، و ضعف یا خستگی است. برخی از آریتمی ها ممکن است “بی صدا” باشند و هیچ علامتی ایجاد نکنند.
شایع ترین نوع آریتمی در ایالات متحده چیست؟
فیبریلاسیون دهلیزی شایع ترین نوع آریتمی در ایالات متحده است.
چه گزینه های درمانی برای آریتمی موجود است؟
گزینه‌های درمانی برای آریتمی‌ها شامل داروها، تغییر سبک زندگی، درمان‌هایی مانند کاردیوورژن، فرسایش کاتتر و جداسازی ورید ریوی، دستگاه‌های قابل کاشت مانند ضربان‌ساز و دفیبریلاتورهای قلبی قابل کاشت (ICD) و روش‌های جراحی مانند روش‌های ماز، جراحی، جراحی کرونر، بای‌پس عروق کرونر است. . درمان خاص به نوع، شدت و علت زمینه ای آریتمی بستگی دارد.
چگونه می توانم خطر آریتمی خود را کاهش دهم؟
شما می توانید با قطع مصرف دخانیات، محدود کردن مصرف الکل و کافئین، مدیریت فشار خون بالا و سطح قند خون، حفظ وزن سالم، درمان آپنه خواب، اجتناب از فعالیت هایی که باعث ایجاد آریتمی می شوند، و مصرف داروهای تجویز شده طبق دستور شما، خطر آریتمی خود را کاهش دهید. ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی و درمانی. ایجاد این تغییرات در شیوه زندگی و تلاش برای سلامت کلی قلب می تواند خطر ابتلا به آریتمی را کاهش دهد.
