آسم یک بیماری مزمن تنفسی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. برای زنانی که باردار می شوند، این تجربه می تواند مجموعه ای منحصر به فرد از نگرانی های مرتبط با تأثیر بالقوه این بیماری بر مادر و جنین در حال رشد را ایجاد کند. این مقاله پیچیدگی های آسم در بارداری را بررسی می کند، علائم، علل، درمان و مدیریت آن را بررسی می کند.
علائم آسم در دوران بارداری
علائم آسم در دوران بارداری مشابه علائم خارج از بارداری است. اینها عبارتند از تنگی نفس، خس خس سینه، سرفه (به ویژه در شب)، سفتی قفسه سینه، و درد یا فشار در قفسه سینه. با این حال، شدت علائم ممکن است به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی که در دوران بارداری رخ می دهد تغییر کند.
تغییرات مرتبط با بارداری مانند افزایش اندازه رحم که ممکن است دیافراگم را جابجا کند و سطوح بالاتر هورمون های بارداری که می تواند سینوس ها را خشک کرده و باعث التهاب شود، می تواند به افزایش دشواری تنفس کمک کند.
علل آسم در دوران بارداری
اگرچه بارداری باعث آسم نمی شود، اما می تواند نحوه تجربه بیماری را تغییر دهد. تغییرات در بدن یک زن باردار، مانند آنچه در بالا ذکر شد، می تواند علائم آسم را تشدید یا کاهش دهد. عوامل خاصی که باعث این تغییرات می شوند پیچیده هستند و به طور کامل شناخته نشده اند، اما برخی از مطالعات نشان داده اند که افزایش سطح پروژسترون می تواند تنفس سریع تر را تحریک کند.
در برخی موارد، زنانی که قبلاً آسم خفیف و تشخیص داده نشده داشته اند ممکن است برای اولین بار علائمی را به دلیل این تغییرات مرتبط با بارداری تجربه کنند. معاینات منظم با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند به شناسایی هر گونه مشکل بالقوه و ارائه مراقبت های مناسب کمک کند.
عوارض و خطرات آسم در دوران بارداری
آسم کنترل نشده در دوران بارداری می تواند خطرات قابل توجهی برای مادر و جنین ایجاد کند. برای مادر، حملات شدید آسم می تواند باعث کاهش سطح اکسیژن شود، که ممکن است منجر به عوارضی مانند پره اکلامپسی، یک بیماری فشار خون جدی شود که می تواند زندگی مادر و سلامت جنین را تهدید کند.
برای جنین، آسمی که کنترل نشده باقی می ماند می تواند احتمال تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد که می تواند منجر به مشکلات سلامتی برای نوزاد شود. برای زنان باردار مبتلا به آسم بسیار مهم است که از نزدیک با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود همکاری کنند تا یک برنامه درمانی ایجاد کنند و به آن پایبند باشند که به طور موثر آسم آنها را مدیریت کرده و این خطرات را به حداقل برساند.
تشخیص و مدیریت آسم در دوران بارداری
روند تشخیصی آسم در دوران بارداری مانند افراد غیر باردار است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از ترکیبی از روش ها، از جمله تاریخچه پزشکی، معاینات فیزیکی، آزمایش های اسپیرومتری، آزمایش خون و روش های تصویربرداری برای تأیید تشخیص استفاده می کنند. این آزمایش ها به گونه ای طراحی شده اند که هم برای مادر و هم برای جنین در حال رشد بی خطر باشند.
هنگامی که تشخیص آسم در دوران بارداری انجام شد یا تأیید شد، تمرکز بر مدیریت این بیماری تغییر می کند. این شامل:
- پیروی از یک برنامه درمانی: زنان باردار مبتلا به آسم باید به دنبال برنامه درمانی موجود خود باشند یا اگر قبلاً این کار را نکرده اند، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای ایجاد آن همکاری کنند. این طرح ممکن است شامل استفاده از داروهای استنشاقی، داروهای خوراکی یا سایر راهبردهای مدیریت آسم باشد.
- اجتناب از محرک های آسم: محرک ها مواد یا شرایطی هستند که می توانند حملات آسم را تحریک کنند. برخی از محرک های رایج عبارتند از دود تنباکو، کنه گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی، گرده گل، کپک، بوهای قوی و استرس. زنان باردار مبتلا به آسم باید سعی کنند تا حد امکان از این محرک ها اجتناب کنند تا خطر تشدید آسم را به حداقل برسانند.
- مصرف داروها طبق تجویز: داروهای آسم، از جمله داروهای استنشاقی و خوراکی، عموماً برای استفاده در دوران بارداری بی خطر هستند. با این حال، داروهای خاص تجویز شده به شدت آسم و مرحله بارداری بستگی دارد. پیروی از توصیه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد استفاده از دارو بسیار مهم است.
- نظارت بر سلامت و رشد جنین: زنان مبتلا به آسم در طول بارداری به معاینات منظم برای نظارت بر عملکرد ریه و رشد و تکامل جنین نیاز دارند. آزمایشاتی مانند سونوگرافی و تست های بدون استرس ممکن است برای ارزیابی سلامت جنین و اطمینان از رشد صحیح جنین انجام شود.
- آمادگی قبل از بارداری: در حالت ایده آل، زنان مبتلا به آسم که قصد بارداری دارند باید یک قرار ملاقات قبل از بارداری با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود داشته باشند. در طول این قرار ملاقات، آنها می توانند برنامه مدیریت آسم خود را مورد بحث قرار دهند و هر گونه تنظیمات لازم را برای اطمینان از مناسب بودن آن برای بارداری انجام دهند.
گزینه های درمانی آسم در دوران بارداری
انتخاب داروهای آسم در دوران بارداری معمولاً بر اساس مشخصات ایمنی، اثربخشی و مرحله بارداری است. در اینجا برخی از داروهای رایج مورد استفاده برای درمان آسم در دوران بارداری آورده شده است:
- کورتیکواستروئیدهای استنشاقی: این داروها مانند بودزوناید، فلوتیکاسون و سیکلسوناید ، التهاب مجاری تنفسی را کاهش می‌دهند و برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر هستند.
- آگونیست‌های بتا طولانی‌اثر (LABAs): LABAها مانند سالمترول و فورموترول اغلب در ترکیب با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی تجویز می‌شوند تا تسکین طولانی‌مدت داشته باشند. استفاده از آنها در بارداری در صورت استفاده با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی بی خطر در نظر گرفته می شود.
- آگونیست‌های بتا کوتاه‌اثر (SABAs): SABAها مانند آلبوترول و تربوتالین، داروهای استنشاقی با تسکین سریع هستند که می‌توانند برای درمان علائم حاد آسم در دوران بارداری استفاده شوند. آنها ایمن و موثر در نظر گرفته می شوند.
- تعدیل کننده های لوکوترین: داروهایی مانند مونته لوکاست و زفیرلوکاست با مسدود کردن موادی که می توانند باعث علائم آسم شوند، عمل می کنند. در حالی که اطلاعات محدودی در مورد استفاده از آنها در دوران بارداری در دسترس است، زمانی که فواید آن بیشتر از خطرات باشد، ایمن تلقی می شوند.
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی: این داروها مانند پردنیزون و متیل پردنیزولون برای تشدید شدید آسم استفاده می شوند. می توان از آنها در دوران بارداری استفاده کرد، اما استفاده از آنها باید به موارد ضروری محدود شود.
- تئوفیلین: این داروی خوراکی با شل کردن ماهیچه های مجاری تنفسی عمل می کند. در حالی که ایمنی تئوفیلین در دوران بارداری به خوبی تثبیت شده است، به دلیل عوارض جانبی بالقوه و در دسترس بودن جایگزین های ایمن تر، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
ضروری است که بهترین گزینه های درمانی را با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، که شرایط خاص بارداری، شدت آسم و فواید و خطرات بالقوه هر دارو را در نظر می گیرد، در میان بگذارید.
چشم انداز افراد مبتلا به آسم در دوران بارداری
چشم انداز زنان باردار مبتلا به آسم به طور کلی مثبت است، به خصوص اگر آنها به برنامه درمانی خود پایبند باشند و از محرک ها اجتناب کنند. مدیریت صحیح آسم در دوران بارداری به طور قابل توجهی خطر عوارض را هم برای مادر و هم برای جنین کاهش می دهد. با این حال، عدم مدیریت آسم می تواند منجر به افزایش خطر عوارض از جمله پره اکلامپسی، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود.
زنان باردار مبتلا به آسم باید از نزدیک با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود برای نظارت بر علائم خود، مدیریت محرک های آن و اطمینان از مصرف داروهای مناسب همکاری کنند. با پیروی از این دستورالعمل ها، زنان مبتلا به آسم می توانند بارداری سالم و موفقی داشته باشند.
سوالات متداول
۱. آیا آسم در دوران بارداری تشدید می شود؟
بله، آسم می تواند در دوران بارداری بدتر شود، اما این بستگی به موارد فردی دارد. تقریباً ۴۰ درصد از افراد مبتلا به آسم علائم بدتری را تجربه می کنند. اکثر افرادی که علائم آنها بدتر می شود، قبل از بارداری آسم شدید دارند، در حالی که بقیه ممکن است بهبود یا عدم تغییر در علائم خود را ببینند.
۲. اگر آسم در دوران بارداری مدیریت نشود چه اتفاقی می افتد؟
آسم کنترل نشده در دوران بارداری می تواند منجر به عوارض مختلفی از جمله افزایش خطر ابتلا به پره اکلامپسی، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد در نوزاد شود. پیروی از یک برنامه درمانی و مدیریت علائم آسم برای کاهش این خطرات بسیار مهم است.
۳. آیا استفاده از داروهای آسم در دوران بارداری بی خطر است؟
استفاده از بسیاری از داروهای آسم در دوران بارداری بی خطر است. کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، آگونیست‌های بتا طولانی‌اثر، آگونیست‌های بتا کوتاه‌اثر و اصلاح‌کننده‌های لکوترین معمولاً در صورت استفاده مناسب بی‌خطر تلقی می‌شوند. با این حال، ایمنی هر دارو به داروی خاص و مرحله بارداری بستگی دارد. مشورت با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین بهترین گزینه های دارویی ضروری است.
۴. آیا زنان باردار می توانند به استفاده از داروهای استنشاقی خود ادامه دهند؟
بله، زنان باردار می توانند به استفاده از داروهای استنشاقی خود طبق دستور ادامه دهند. داروهای استنشاقی، از جمله داروهای استنشاقی کورتیکواستروئیدی و آگونیست های بتا کوتاه اثر، عموماً در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شوند.
۵. آیا آسم بر رشد کودک در دوران بارداری تأثیر می گذارد؟
آسم درمان نشده یا مدیریت نشده می تواند بر رشد کودک در دوران بارداری تأثیر بگذارد. عوارضی مانند پره اکلامپسی، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد می تواند ناشی از آسم کنترل نشده باشد. با این حال، زمانی که آسم به خوبی از طریق داروها و تغییر شیوه زندگی مدیریت شود، خطر عوارض برای نوزاد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
