کم خونی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله از دست دادن خون باشد. جراحی، به عنوان وضعیتی که شامل از دست دادن خون است، خطری را برای افراد مبتلا به کم خونی ایجاد می کند، زیرا می تواند منجر به عوارض جدی شود.
کم خونی وضعیتی است که با تولید ناکافی گلبول های قرمز سالم در بدن مشخص می شود. این امر منجر به ناتوانی هموگلوبین، پروتئینی که وظیفه حمل اکسیژن در خون را بر عهده دارد، در انتقال موثر اکسیژن از ریه ها به کم خونی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله از دست دادن خون باشد. جراحی، به عنوان وضعیتی که شامل از دست دادن خون است، خطری را برای افراد مبتلا به کم خونی ایجاد می کند، زیرا می تواند منجر به عوارض جدی شود.
کم خونی وضعیتی است که با تولید ناکافی گلبول های قرمز سالم در بدن مشخص می شود. این امر منجر به ناتوانی هموگلوبین، پروتئینی که وظیفه حمل اکسیژن در خون را بر عهده دارد، در انتقال موثر اکسیژن از ریه ها به بقیه بدن می شود. علائم کم خونی می تواند شامل خستگی، ضعف و تنگی نفس باشد.
ابتلا به کم خونی قبل از انجام عمل جراحی می تواند احتمال عوارضی مانند عفونت های بعد از عمل و نیاز به حمایت تنفسی را افزایش دهد. درمان و درمان کم خونی قبل از جراحی ممکن است نتیجه کلی را بهبود بخشد.
داشتن یک درک جامع از رابطه بین کم خونی و جراحی، روش های بالقوه موجود برای درمان کم خونی و دستورالعمل های توصیه شده توسط پزشک برای جلوگیری از عوارض بسیار مهم است. علائم کم خونی می تواند شامل خستگی، ضعف و تنگی نفس باشد.
آیا برای کم خونی، جراحی وجود دارد؟
انواع مختلفی از کم خونی وجود دارد، از جمله کم خونی فقر آهن، کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 و کم خونی همولیتیک. هر کدام علت اصلی و درمان مناسب خود را دارند.
هیچ جراحی وجود ندارد که بتواند کم خونی را اصلاح کند. در عوض، پزشکان ممکن است درمان‌ها و روش‌های پزشکی دیگری از جمله:
- مکمل های آهن
- دریافت خون
- پیوند سلول های بنیادی
- پیوند مغز استخوان
چرا کم خونی، خطری برای جراحی است؟
پزشکان اغلب نگران این هستند که یک بیمار قبل از انجام عمل جراحی به دلیل احتمال از دست دادن خون در طول عمل کم خونی داشته باشد. در موارد جراحی بزرگ، که شامل از دست دادن خون پیش بینی شده بیش از ۵۰۰ میلی لیتر است، این نگرانی تشدید می شود (منبع مطلب).
کم خونی اغلب در نتیجه از دست دادن خون رخ می دهد. هنگامی که بدن تعداد قابل توجهی گلبول قرمز را از دست می دهد، منجر به کاهش سطح هموگلوبین می شود. هموگلوبین، پروتئین غنی از آهن، مسئول انتقال اکسیژن از ریه ها به بقیه بدن است.
اگر فرد مبتلا به کم خونی در حین جراحی از دست دادن خون قابل توجهی را تجربه کند، سطح هموگلوبین او ممکن است به سطوح خطرناکی پایین بیاید. این می تواند منجر به عوارض مختلف و حتی منجر به مرگ شود.
اگر کم خونی دارید بیهوشی چطور؟
هنگامی که یک فرد مبتلا به کم خونی تحت عمل جراحی قرار می گیرد، خطرات مرتبط با بیهوشی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. تأثیر بیهوشی بر کم خونی بسته به نوع تجویز می تواند متفاوت باشد، زیرا می تواند وضعیت را تشدید کند یا به طور بالقوه از بدتر شدن آن جلوگیری کند.
به عنوان مثال، بیهوشی عصبی در مقایسه با بیهوشی عمومی ممکن است محافظت بیشتری برای افراد مبتلا به کم خونی ارائه دهد. مطالعات نشان می‌دهند که بی‌حسی عصبی به طور بالقوه می‌تواند با کاهش فشار خون و تون وریدی (فشار در رگ‌ها) خونریزی را تا حدود ۳۰ درصد کاهش دهد (منبع مطلب).
اگر کم خون باشید و جراحی کنید چه اتفاقی می افتد؟
کمبود آهن علت اولیه و شناخته شده کم خونی قبل از جراحی است. با این وجود، از دست دادن خون یکی دیگر از علل شایع کم خونی است. در حالی که برخی از افراد ممکن است در طول چرخه قاعدگی خود یا در نتیجه یک وضعیت پزشکی یا آسیب از دست دادن خون را تجربه کنند، جراحی نیز می تواند منجر به از دست دادن خون قابل توجهی شود. کم خونی قبل از عمل جراحی در بین افراد مسن و مبتلایان به بیماری های مزمن شایع تر است.
تحت عمل جراحی زمانی که کم خونی دارید (به هر دلیلی) شما را در معرض خطر عوارض جدی قرار می دهد، از جمله:
- بستری طولانی تر در بیمارستان
- افزایش نیاز به دریافت خون
- افزایش احتمال عوارضی مانند آسیب حاد کلیه و سکته مغزی
- افزایش خطر ابتلا به عفونت ها
- افزایش خطر مرگ
چه هموگلوبین برای جراحی خیلی کم است؟
پیش از این، پزشکان معتقد بودند که انجام تزریق خون در حین جراحی می تواند به طور موثری مسائل مربوط به کم خونی را برطرف کند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که انتقال خون در حین جراحی ممکن است در واقع مشکلات بیشتری نسبت به حل آنها ایجاد کند.
متخصصان در حال حاضر توصیه می کنند که سطح هموگلوبین را ۶–۸ هفته قبل از جراحی بررسی کنید (منبع مطلب). هم برای مردان و هم برای زنان، سطح ایده آل باید برابر یا بیشتر از ۱۳۰ گرم در لیتر باشد. اگر سطح پایین تر از این آستانه باشد، پزشک ممکن است به تعویق انداختن جراحی را پیشنهاد دهد.
برای رفع سطوح پایین هموگلوبین، پزشک ممکن است درمان را توصیه کند. در بیشتر موارد، مکمل های آهن خوراکی که از طریق دهان مصرف می شوند می توانند به افزایش سطح هموگلوبین و فریتین کمک کنند. سایر اشکال کم خونی ممکن است نیاز به رفع کمبود B12 یا فولات و همچنین درمان شرایط زمینه ای مانند مشکلات کلیوی، التهاب یا خونریزی داشته باشند.
هنگامی که سطح هموگلوبین شما به ۱۳۰ گرم در لیتر رسید یا از آن فراتر رفت، پزشک ممکن است به برنامه ریزی مجدد جراحی شما ادامه دهد.
دستورالعمل های کم خونی پس از جراحی
نظارت بر سطح هموگلوبین پس از انجام عمل جراحی برای روند بهبودی بسیار مهم است. توجه به این نکته ضروری است که در حالی که کم خونی پس از جراحی بسیار رایج است، تشخیص و درمان آن ممکن است همیشه در مراقبت های بعد از عمل در اولویت قرار نگیرد.
مصرف مکمل های آهن خوراکی یا دریافت انفوزیون آهن داخل وریدی (IV) بعد از جراحی می تواند مفید باشد. هدف این مکمل‌ها رفع کمبود آهنی است که قبل از جراحی وجود داشت و هرگونه مشکل اضافی ناشی از از دست دادن خون در طول عمل.
کم خونی پس از جراحی می تواند به طور بالقوه در طول بستری شدن در بیمارستان به دلیل خون گیری و آزمایش بدتر شود. در واقع، تحقیقات نشان می دهد که از دست دادن خون ناشی از فلبوتومی در طول دوره نقاهت عامل مهمی در ایجاد کم خونی پس از جراحی است.
رژیم غذایی ناکافی و کمبودهای تغذیه ای نیز از علل شایع کم خونی یا تشدید کم خونی پس از جراحی هستند.
به طور کلی، دستورالعمل‌های بعد از عمل شما ممکن است شامل کاهش دفعات آزمایش خون، مصرف مکمل‌های آهن تجویز شده و تمرکز بر یک رژیم غذایی سالم برای رفع هرگونه کمبود مواد مغذی باشد. پزشک شما ممکن است دستورالعمل های خاص تری را متناسب با نوع کم خونی و شرایط زمینه ای شما ارائه دهد.
کلام پایانی
- به گفته متخصصان، تقریباً ۴۰ درصد از افرادی که نیاز به عمل جراحی بزرگ دارند، قبل از انجام عمل، کم خونی تشخیص داده می شود. اگر در مورد وضعیت کم خونی خود سؤالی دارید، مهم است که نگرانی های خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
- مصرف مکمل های آهن می تواند یک راه حل ساده برای افزایش سطح آهن قبل از عمل جراحی باشد. با این حال، در شرایط خاص، اقدامات اضافی ممکن است قبل و بعد از جراحی لازم باشد تا خطر ایجاد عوارض شدید به حداقل برسد.
