چگونه می توانم آهن خون را با سرعت به طور طبیعی افزایش دهم؟

اگر از کم خونی فقر آهن رنج می برید، یکی از موثرترین راه ها برای افزایش سطح آهن، مصرف آهن خوراکی یا تزریق داخل وریدی آن همراه با ویتامین C است. آهن نقش مهمی در تولید هموگلوبین در گلبول های قرمز (RBCs) دارد.  به این سلول ها کمک می کند تا اکسیژن را به اندام ها و بافت های مختلف در سراسر بدن منتقل کنند.

هنگامی که آهن کافی در دسترس نباشد، این فرآیند ضروری می تواند مختل شود و در نتیجه اکسیژن کافی وجود ندارد که ممکن است منجر به احساس خستگی و تنگی نفس در طول فعالیت های بدنی شود. برای تعیین مناسب ترین درمان برای وضعیت شما، پزشک ابتدا علت اصلی و شدت کم خونی شما را بر اساس آزمایشات خونی مانند سطح هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز و موارد دیگر شناسایی می کند. بسته به این نتایج، آنها ممکن است به جای تجویز مکمل، رژیم غذایی غنی از غذاهای حاوی آهن و منابع ویتامین C را توصیه کنند. با این حال، اگر مورد به اندازه کافی شدید باشد، ممکن است تزریق خون ضروری شود.

چه نوشیدنی هایی سرشار از آهن است؟

نوشیدنی های سالم غنی از آهن عبارتند از:

• آب سیب
• شهد زردآلو
• آب گوشت گوساله
• آب چغندر
• کاکائو
• اسموتی های “سبز”.
  • معمولاً حاوی موادی مانند کلم پیچ، اسفناج، کرفس، چغندر سوئیسی، سبزه گندم، خیار، جعفری و نعناع است.
  • افزودن دانه‌های کتان یا دانه‌های کنجد به اسموتی‌ها نیز می‌تواند میزان آهن آن‌ها را افزایش دهد.
• آب پرتقال
• آب گریپ فروت
• اسموتی های پروتئین نخود
• آب آلو
• آب گوجه
• آب اسفناج
• آب کیوی
• آب توت فرنگی

پرهیز از نوشیدنی‌های حاوی کافئین مانند قهوه، چای و نوشابه که  هنگامی که این مواد همراه غذا مصرف می‌شوند، می‌توانند جذب آهن را مسدود کنند.

چه غذاهایی می توانند به افزایش سطح آهن شما کمک کنند؟

به منظور حفظ یک سبک زندگی سالم، مصرف یک رژیم غذایی متعادل حاوی ویتامین ها و مواد معدنی ضروری برای جلوگیری از هر گونه کمبود بسیار مهم است. یکی از مشکلات رایج مرتبط با دریافت ناکافی مواد مغذی، کم خونی ناشی از فقر آهن است که می توان با گنجاندن غذاهای غنی از مواد مغذی خاص مانند آهن، ویتامین C، ویتامین B12 و فولات (اسید فولیک) در رژیم غذایی از آن جلوگیری کرد.

منابع غذایی آهن عبارتند از:

منابع غذایی مختلفی وجود دارند که مقدار مناسبی آهن لازم برای جلوگیری از این وضعیت را فراهم می کنند. این ها شامل موارد زیر می باشد:

1. اسفناج
2. شاهی
3. کلم پیچ
4. کشمش
5. زردآلو
6. آلو خشک
7. گوشت قرمز
8. مرغ
9. غلات و نان غنی شده با آهن

مصرف منظم این غذاها نه تنها تضمین می کند که مواد مغذی مورد نیاز را دریافت می کنید، بلکه به حفظ سلامت و تندرستی کلی شما کمک می کند.

منابع غذایی ویتامین C عبارتند از:

ویتامین C یک ماده مغذی ضروری برای بدن انسان است که در منابع غذایی مختلف یافت می شود. از جمله موارد زیر:

1. گریپ فروت
2. پرتقال
3. کیوی
4. توت فرنگی
5. آلو
6. گوجه فرنگی

منابع غذایی ویتامین B12 عبارتند از:

از سوی دیگر، ویتامین B12 یکی دیگر از مواد مغذی حیاتی برای بدن ما است که می توان آن را از مواد غذایی مختلف به دست آورد.

1. گوشت
2. جوجه
3. ماهی
4. تخم مرغ
5. نان غنی شده، ماکارونی، برنج و غلات

در نتیجه، هر دو ویتامین C و B12 نقش مهمی در سلامت کلی ما ایفا می‌کنند و می‌توانند از منابع غذایی مختلفی مانند گریپ فروت، پرتقال، کیوی، توت فرنگی، آلو، گوجه‌فرنگی، گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، نان غنی شده به دست آیند. ماکارونی، برنج و غلات. گنجاندن این غذاها در یک رژیم غذایی متعادل به حفظ سلامتی و جلوگیری از کمبود مواد مغذی ضروری در بدن کمک می کند.

علت کم خونی فقر آهن چیست؟

کم خونی ناشی از فقر آهن به دلیل از دست دادن آهن در بدن شما از طریق موارد زیر ایجاد می شود:

• از دست دادن خون، که ممکن است به دلایل زیر باشد:
  • پریودهای سنگین در خانم ها
  • زخم معده
  • فتق هیاتال
  • پولیپ روده بزرگ
  • سرطان روده بزرگ
  • استفاده منظم از برخی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه (NSAIDs)
• کمبود آهن در رژیم غذایی شما
• ناتوانی در جذب آهن به دلیل یک اختلال روده یا جراحی که بخشی از روده شما را جدا می کند. جذب آهن از غذا ابتدا در روده کوچک اتفاق می افتد و سپس در خون آزاد می شود. یک اختلال روده، مانند بیماری سلیاک، این روند را مختل می کند. برداشتن بخشی از روده با جراحی توانایی جذب آهن کافی را نیز کاهش می دهد.
• دوره های افزایش نیاز به آهن، مانند بارداری و شیردهی نیز ممکن است به کمبود آهن کمک کند. بدون دریافت آهن کافی، زنان باردار اغلب از کم خونی ناشی از فقر آهن رنج می برند. خونریزی بیش از حد پس از زایمان نیز ممکن است باعث کم خونی شود.

عوامل خطر ساز برای ابتلا به کم خونی فقر آهن چیست؟

افرادی که با خطر بالا برای ایجاد کم خونی فقر آهن مواجه هستند، شامل چندین گروه متمایز در جامعه می شوند. این افراد عبارتند از:

• زنان: زنان به دلیل قاعدگی در معرض خطر خاصی هستند که منجر به از دست دادن خون و متعاقباً تخلیه ذخایر آهن در بدن آنها می شود.
• نوزادان: نوزادان نارس یا نوزادانی که مقادیر کافی آهن را از منابعی مانند شیر مادر دریافت نمی‌کنند، می‌توانند با خطر بیشتری برای ابتلا به این نوع کم‌خونی مواجه شوند.
• گیاهخواران: اگر گیاهخواران نتوانند سطوح کافی آهن رژیم غذایی را از منابع غذایی غیر گوشتی تامین کنند، در معرض خطر هستند.
• اهداکنندگان خون: افرادی که به طور مکرر خون اهدا می کنند، باید با مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از آهن، اطمینان حاصل کنند که بدن آنها سطوح مناسب آهن را حفظ می کند.

چه مدت طول می کشد تا کم خونی بهبود یابد؟

میزان بهبودی کم خونی ممکن است تا حد زیادی به علت اصلی بیماری بستگی داشته باشد که بر برنامه درمانی و چشم انداز آن تأثیر می گذارد. در مواردی که کم خونی ناشی از زخم معده است، ابتدا باید به درمان زخم معده پرداخته شود تا هرگونه خونریزی متوقف شود و در نتیجه وضعیت کم خونی بهبود یابد. با این حال، اگر نارسایی کلیه علت اصلی کم خونی باشد، بیماران به نظارت طولانی مدت و گزینه های درمانی مانند پیوند کلیه بالقوه نیاز دارند تا سلامت کلی خود را به طور موثرتری مدیریت کنند.

بهبودی از کم خونی ممکن است به عوامل زیادی بستگی داشته باشد، از جمله:

• شدت کمبود
• علت زمینه ای
• گزینه های درمان

به طور معمول، افراد جوان‌تر نسبت به افراد مسن‌تر تمایل دارند سریع‌تر از کم خونی بهبود پیدا کنند. این عمدتا به دلیل این واقعیت است که افراد مسن اغلب یک یا چند بیماری مزمن پزشکی دارند که می تواند اثرات کم خونی را تشدید کند. در برخی موارد، کم خونی حتی ممکن است مشکلات سلامتی موجود را بدتر کند.

علاوه بر درمان های پزشکی، اتخاذ یک سبک زندگی سالم و حفظ یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی ضروری برای بهبودی سریع از کم خونی بسیار مهم است. مصرف غذاهایی که این اجزای حیاتی را فراهم می‌کنند، می‌تواند به طور قابل توجهی توانایی بدن را برای غلبه بر این وضعیت به طور موثر افزایش دهد.

انوع کم خونی چیست؟

هفت نوع مختلف کم خونی با کاهش تعداد گلبول های قرمز خون یا هموگلوبین در بدن مشخص می شود که منجر به مشکلات مختلف سلامتی می شود. این شرایط می تواند به دلیل عوامل متعددی مانند اختلالات ژنتیکی، کمبود مواد مغذی و مشکلات پزشکی زمینه ای ایجاد شود. در اینجا یک اطلاعات کلی در مورد هر نوع ارائه شده است:

۱. نارسایی کمبود آهن

• به طور کلی، هنگام استفاده از مکمل های خوراکی برای افزایش سطح هموگلوبین، باید در عرض چهار تا هشت هفته به حدود ۲ گرم در دسی لیتر برسد. بازیابی سطح طبیعی هموگلوبین معمولاً در عرض سه ماه حاصل می شود، اگرچه ممکن است بسته به موارد فردی متفاوت باشد. با این حال، جایگزینی ذخایر آهن ممکن است بیشتر از بازگرداندن سطح هموگلوبین به طول انجامد، بنابراین ادامه مصرف مکمل آهن برای چند ماه دیگر حتی پس از رسیدن به سطح مطلوب هموگلوبین ضروری است تا به طور کامل ذخایر آهن در بدن فرد بازیابی شود.
• تجویز داخل وریدی آهن می تواند به جبران سطوح آهن بسیار سریعتر از مکمل های آهن خوراکی کمک کند. روش‌های داخل وریدی اغلب برای مواردی که جذب روده‌ای فرد به خطر می‌افتد یا زمانی که نیاز به دوزهای بالای آهن است، توصیه می‌شود. این روش جایگزین کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که فرد مقادیر کافی آهن دریافت می کند تا سطح آهن بدن خود را به طور موثر و موثر بازیابی کند، حتی اگر ممکن است محدودیت های خاصی در مورد گزینه های مکمل خوراکی وجود داشته باشد.
• شرایطی که ممکن است تجویز آهن داخل وریدی توصیه شود، عبارتند از:
  • بیماری سلیاک (بیماری ناشی از حساسیت به گلوتن)
  • گاستریت خودایمنی
  • برداشتن جزئی دوازدهه
  • خونریزی بیش از حد قاعدگی
  • خونریزی گوارشی
  • خونریزی بعد از جراحی

۲. کم خونی خطرناک

• کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به نوع خاصی از کم خونی به نام کم خونی پریسیوز شود که زمانی اتفاق می افتد که بدن نمی تواند ویتامین B12 را به خوبی از منابع غذایی جذب کند. برای رفع این مشکل، بیماران اغلب واکسن های ویتامین B12 را به طور منظم، مانند هر روز یا چندین بار در هفته، تا زمانی که سطح آنها به حالت عادی بازگردد، تزریق می شود.
• دفعات این تزریق ها ممکن است در طول زمان کاهش یابد، اما بسته به شدت بیماری می تواند در طول عمر بیمار ادامه یابد. اگر کم خونی خطرناک ناشی از کمبود ویتامین B12 در رژیم غذایی باشد، مکمل نیز ممکن است به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی طولانی مدت برای حفظ سطوح سالم و جلوگیری از عوارض بیشتر مرتبط با کمبود این ماده مغذی توصیه شود.

۳. کم‌خونی آپلاستیک

• تزریق خون اغلب می تواند به عنوان روشی برای درمان انواع خاصی از کم خونی، مانند کم خونی آپلاستیک، که با ناتوانی بدن در تولید تعداد کافی گلبول قرمز مشخص می شود، پیشنهاد شود. اگرچه این تزریق‌ها ممکن است برای بیمارانی که از این بیماری رنج می‌برند تسکین و حمایت موقتی ایجاد کند، اما به عنوان یک درمان طولانی مدت یا قطعی برای خود بیماری در نظر گرفته نمی‌شود. در نتیجه، درمان‌ها و درمان‌های اضافی که به‌طور خاص علل زمینه‌ای کم‌خونی را هدف قرار می‌دهند و به آنها رسیدگی می‌کنند، ممکن است برای دستیابی به نتایج بهینه و حفظ سلامت کلی بیمار، در برنامه درمانی بیمار گنجانده شوند.
• در موارد شدیدتر که مغز استخوان قادر به تولید سلول های خونی سالم نیست، پیوند مغز استخوان ممکن است به عنوان گزینه مناسب دیگری برای بیماران توصیه شود. این روش شامل جایگزینی مغز استخوان آسیب‌دیده یا ناکارآمد با سلول‌های اهداکننده سالم در تلاش برای بازگرداندن تولید و گردش طبیعی اجزای ضروری خون و در نتیجه بهبود سلامت کلی و کیفیت زندگی بیمار است. با این حال، مانند انتقال خون، پیوند مغز استخوان تضمینی برای ارائه راه حل دائمی برای بیماران مبتلا به این نوع اختلالات نیست و ممکن است همچنان به حمایت و مراقبت پزشکی مداوم برای حفظ وضعیت آنها و جلوگیری از عوارض احتمالی نیاز داشته باشد.

۴. کم خونی همولیتیک

• درمان کم خونی همولیتیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
  • درمان عفونت هایی که عوامل استرس زا بالقوه هستند.
  • سرکوب سیستم ایمنی که به گلبول های قرمز خون حمله می کند.
• به طور کلی، درمان کم خونی همولیتیک ممکن است مادام العمر ادامه یابد.

۵. کم خونی داسی شکل

• پیوند سلول های بنیادی و مغز استخوان به عنوان موثرترین گزینه درمانی برای مبتلایان به کم خونی سلول داسی شکل در نظر گرفته می شود. با این حال، به دلیل خطرات ذاتی مرتبط با این روش های پزشکی، آنها معمولاً به عنوان اولین درمان برای این بیماری توصیه نمی شوند.

۶. تالاسمی

• در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به موارد خفیف تالاسمی ممکن است نیازی به درمان خاصی نداشته باشند. با این حال، افرادی که تحت تأثیر اشکال شدیدتر این اختلال ژنتیکی هستند، باید در طول زندگی خود تحت مداخلات مختلفی قرار گیرند تا علائم و عوارض مرتبط با تالاسمی را مدیریت کنند. این درمان ها می تواند شامل تزریق منظم خون باشد که به کاهش کم خونی کمک می کند. داروهایی که با هدف رسیدگی به مسائل مربوط به اضافه بار آهن، ناهنجاری‌های استخوانی یا سایر شرایط هم‌زمان هستند. مکمل های اسید فولیک برای حمایت از تولید سلول های قرمز خون سالم؛ برداشتن طحال با جراحی به دلیل بزرگ شدن آن و احتمال بروز عوارض. و در برخی موارد، روشی به نام پیوند خون یا مغز استخوان. این می‌تواند شامل جایگزینی سلول‌های آسیب‌دیده بیمار با سلول‌های یک اهداکننده سازگار باشد و در نتیجه منبع جدیدی از سلول‌های خونی سالم را برای آنها فراهم کند که قادر به تولید تعداد طبیعی گلبول‌های قرمز خون هستند.

۷. کم خونی ناشی از بیماری های مزمن

• بیماری های مزمن می توانند منجر به بیماری به نام کم خونی شوند که با کاهش تعداد گلبول های قرمز سالم در بدن مشخص می شود. این کمبود اغلب منجر به احساس خستگی و ضعف شدید به دلیل عدم انتقال اکسیژن از طریق جریان خون می شود. به منظور مبارزه با این علائم و تحریک تولید گلبول های قرمز بیشتر، ممکن است یک درمان پزشکی به نام تزریق اریتروپویتین ضروری باشد.تزریق اریتروپویتین با تقلید از هورمون طبیعی بدن که مسئول تنظیم تشکیل گلبول های قرمز خون است، عمل می کند. با افزایش مصنوعی این سطح هورمون می توان تولید گلبول های قرمز خون را تحریک کرد و به کاهش خستگی و بهبود سلامت کلی در افراد مبتلا به کم خونی ناشی از بیماری های مزمن کمک کرد. این گزینه درمانی می تواند تسکین قابل توجهی را برای افراد آسیب دیده فراهم کند و به آنها امکان می دهد قدرت خود را بازیابند و به مدیریت موثرتر وضعیت پزشکی خود ادامه دهند.