بیماری کرون یک بیماری التهابی مزمن دستگاه گوارش است که تقریباً ۷۰۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. در این گروه، چندین زیرگروه از بیماری کرون وجود دارد که هر کدام بخش‌های مختلفی از دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
ژژونوئیلیت یک نوع نادر از بیماری کرون است که به طور خاص ژژونوم و ایلئوم را که قسمت‌های میانی و انتهایی روده کوچک هستند، درگیر می‌کند. در این مقاله، علائم، علل، تشخیص، گزینه‌های درمانی و سوالات متداول مرتبط با این بیماری التهابی نادر و پیچیده را بررسی خواهیم کرد.
علائم ژژنوئیلیت
ژژونویلیت با التهاب ژژنوم و ایلئوم مشخص می شود که می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم شود. اینها شامل اسهال، گرفتگی یا درد شکم و کاهش وزن است که می تواند پس از خوردن غذا بدتر شود. در برخی موارد، التهاب می تواند باعث تنگ شدن یا باریک شدن روده شود که منجر به عوارض بیشتر می شود.
فیستول یا منافذ در روده کوچک نیز می تواند ایجاد شود که می تواند باعث تخلیه مداوم و عفونت شود. علائم ژژنوئیلیت اغلب شبیه علائم سایر انواع بیماری کرون است، اما التهاب به ژژنوم و ایلئوم محدود می شود و آن را از سایر اشکال بیماری متمایز می کند.
علل ژژنوئیلیت
علت دقیق ژژنوئیلیت ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که یک جزء خودایمنی دارد. در اختلالات خودایمنی، سیستم ایمنی به اشتباه به بافت های خود بدن حمله می کند که منجر به التهاب و آسیب می شود. در مورد ژژنوئیلیت ، سیستم ایمنی ممکن است به سلول ها و بافت های سالم ژژنوم و ایلئوم حمله کند و منجر به التهاب شود. باکتری های روده کوچک نیز ممکن است در این واکنش بیش از حد نقش داشته باشند، اگرچه مکانیسم دقیق آن به خوبی شناخته نشده است.
تشخیص ژژنوئیلیت
تشخیص ژژنوئیلیت می تواند چالش برانگیز باشد زیرا علائم مشابه علائم سایر انواع بیماری کرون است. پزشک معمولاً با انجام یک معاینه فیزیکی و گرفتن یک تاریخچه پزشکی دقیق شروع می کند. آزمایش خون و آزمایش مدفوع نیز می تواند برای رد سایر شرایط و شناسایی علائم التهاب انجام شود.
آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن نیز ممکن است برای تجسم میزان التهاب و رد سایر انواع بیماری کرون استفاده شود. برای تایید تشخیص ممکن است بیوپسی از ژژنوم و ایلئوم انجام شود.
گزینه های درمانی برای ژژنوئیلیت
درمان ژژنوئیلیت معمولاً شامل دارو برای کاهش التهاب و مدیریت علائم است. داروهای خوراکی مانند کورتیکواستروئیدها، تعدیل کننده های ایمنی و آمینوسالیسیلات ها ممکن است برای کاهش التهاب تجویز شوند. اگر بیمار به سایر داروها پاسخ ندهد، می‌توان از داروهای بیولوژیک تزریقی نیز استفاده کرد.
در برخی موارد ممکن است از آنتی بیوتیک برای درمان فیستول یا آبسه استفاده شود. جراحی ممکن است برای ترمیم فیستول یا برداشتن بخش های آسیب دیده روده کوچک ضروری باشد.
تغییرات رژیم غذایی و اصلاح سبک زندگی
در حالی که رژیم غذایی مستقیماً باعث بیماری کرون نمی شود، یک رژیم غذایی سالم می تواند به مدیریت علائم کمک کند. پزشک ممکن است تغییرات رژیم غذایی یا استراحت کوتاه مدت روده را برای کمک به بهبود علائم توصیه کند. از سیگار کشیدن، که به عنوان محرک علائم شناخته شده است، باید اجتناب شود. رژیم غذایی پرچرب نیز با افزایش خطر ابتلا به بیماری کرون مرتبط است.
سوالات متداول
۱. علت التهاب ژژنوم چیست؟
علت دقیق التهاب ژژنوم مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که دارای یک جزء ژنتیکی یا خود ایمنی است. عوامل سبک زندگی، مانند سیگار کشیدن و رژیم غذایی پرچرب نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشند.
۲. آیا ایلوکولیت همان بیماری کرون است؟
خیر، ایلوکولیت نوع دیگری از بیماری کرون است که ایلئوم و کولون را درگیر می کند. ژژنوئیلیت ژژنوم و ایلئوم را درگیر می کند.
۳. التهاب ژژنوم و ایلئوم چیست؟
ژژنوئیلیت التهاب ژژنوم و ایلئوم است. التهاب تنها ژژنوم به عنوان ژژنیت شناخته می شود، در حالی که التهاب تنها ایلئوم به عنوان ایلیت شناخته می شود.
کلام پایانی
- ژژنوئیلیت یک بیماری التهابی نادر و پیچیده است که ژژنوم و ایلئوم را تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که علائم ممکن است مشابه علائم سایر انواع بیماری کرون باشد، تشخیص نیاز به ارزیابی کامل و آزمایش های تصویربرداری دارد.
- درمان معمولاً شامل دارو برای کاهش التهاب است و تغییرات رژیم غذایی و اصلاح شیوه زندگی می تواند به مدیریت علائم کمک کند. برای افرادی که علائم را تجربه می کنند ضروری است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشند و از نزدیک با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب همکاری کنند.
