دیس رفلکسی اتونومیک (AD) یک سندرم پیچیده و بالقوه تهدید کننده زندگی است که بر افرادی که آسیب نخاعی، به ویژه در یا بالای مهره ششم قفسه سینه (T6) را تجربه کرده اند، تاثیر می گذارد. این وضعیت پزشکی می تواند منجر به افزایش شدید، ناگهانی و بالقوه کشنده در فشار خون شود. AD زمانی رخ می دهد که واکنش بیش از حد غیر طبیعی سیستم عصبی خودمختار بدن در پاسخ به محرک های دردناک یا ناخوشایند زیر سطح آسیب نخاعی وجود داشته باشد. در این مقاله، علائم، علل، تشخیص، مدیریت و پیشگیری از AD را بررسی خواهیم کرد و درک جامعی از این سندرم اغلب اشتباه درک می‌کنیم.
علائم و علل دیس رفلکسی اتونومیک
علامت اولیه AD افزایش ناگهانی و شدید فشار خون است که اغلب با سردرد ضربان دار همراه است. علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تعریق بیش از حد از سطح آسیب نخاعی.
- برادی کاردی (ضربان قلب کندتر از حد طبیعی).
- برافروختگی و قرمزی پوست بالاتر از سطح آسیب، با پوست خشک، رنگ پریده و سرد زیر سطح آسیب.
- برآمدگی غاز بالاتر از سطح آسیب نخاعی.
- پوست سرد.
- گرفتگی یا آبریزش بینی.
- تهوع و استفراغ.
- تاری دید.
- اضطراب و احساس عذاب قریب الوقوع.
AD معمولاً توسط یک محرک مضر زیر سطح آسیب نخاعی ایجاد می شود. این می تواند هر چیزی باشد که باعث آسیب بالقوه به بافت ها شود و ممکن است باعث درد شود، مانند مثانه پر، مشکلات روده یا تحریکات پوستی. سایر شرایطی که ممکن است منجر به آلزایمر شود شامل تومورهای سیستم عصبی مرکزی، مولتیپل اسکلروزیس، سندرم گیلن باره و برخی از عوارض جانبی دارو است.
تشخیص دیس رفلکسی اتونومیک
تشخیص AD به شدت به سابقه پزشکی فرد، به ویژه سابقه آسیب نخاعی، علائم فعلی و فشار خون آنها بستگی دارد. فشار خون سیستولیک بیشتر از ۱۵۰ میلی‌متر جیوه یا بیش از ۴۰ میلی‌متر جیوه بالاتر از سطح پایه فرد معمولاً نشان‌دهنده AD در نظر گرفته می‌شود.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و مراقبان ممکن است آزمایشاتی را برای رد سایر شرایط و تأیید تشخیص AD انجام دهند. این آزمایش ها ممکن است شامل آزمایش خون و ادرار، سی تی اسکن یا ام آر آی، نوار قلب (ECG)، ضربه زدن به ستون فقرات (پنکسیون کمری)، و تست های تیلت میز باشد. علاوه بر این، در صورتی که مصرف غیرقانونی مواد محرک به عنوان علت مشکوک باشد، ممکن است آزمایش مواد مخدر انجام شود.
مدیریت و درمان دیس رفلکسی اتونومیک
اولین گام در درمان AD این است که فرد را به حالت ایستاده بنشینید و پاهایش را آویزان کنید و لباس های تنگ یا وسایل منقبض کننده را بردارید که به کاهش فشار خون کمک می کند. گام بعدی شناسایی و حذف محرک محرک در صورت امکان، قبل از اقدام با دارو یا اقدامات پزشکی است.
اگر درمان اورژانسی به دلیل علائم شدید یا ناتوانی در شناسایی و رفع محرک ضروری باشد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از داروهای سریع الاثر مانند نیترات، هیدرالازین، لابتالول یا نیفدیپین برای کاهش فشار خون استفاده می کنند. نظارت دقیق بر علائم حیاتی و بررسی مکرر فشار خون در طول درمان بسیار مهم است.
پیشگیری از دیس رفلکسی اتونومیک
پیشگیری از AD همیشه ممکن نیست، اما افرادی که دچار آسیب نخاعی در سطح T6 یا بالاتر از آن هستند، به ویژه افرادی که نیاز به مراقبت از روده، مثانه و پوست دارند، می توانند اقدامات خاصی را برای به حداقل رساندن خطر دوره های AD انجام دهند:
- مثانه را به طور منظم خالی کنید و از پر شدن بیش از حد مثانه خودداری کنید.
- درد را به طور موثر مدیریت کنید.
- مراقبت مناسب از روده را برای جلوگیری از نهفتگی مدفوع، یبوست و سایر مشکلات روده انجام دهید.
- مراقبت از پوست را برای جلوگیری از زخم های فشاری (زخم بستر) و عفونت های پوستی حفظ کنید.
- با رعایت بهداشت و دفع ادرار در صورت لزوم از عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) پیشگیری کنید.
برای افرادی که قبلاً دوره های AD را تجربه می کنند، آموزش کامل در مورد این بیماری و محرک های آن ضروری است. معاینات منظم، نظارت دقیق توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، و توسعه یک طرح درمان اضطراری می تواند به مدیریت AD و اطمینان از بهترین نتایج ممکن کمک کند.
سوالات متداول
۱. دیس رفلکسی اتونومیک چیست و چه چیزی باعث آن می شود؟
دیس رفلکسی اتونومیک (AD) یک سندرم بالقوه تهدید کننده زندگی است که در افراد مبتلا به آسیب نخاعی در یا بالاتر از ششمین مهره قفسه سینه (T6) رخ می دهد. این به دلیل واکنش بیش از حد سیستم عصبی خودمختار بدن در پاسخ به محرک های مضر زیر سطح آسیب ستون فقرات است که منجر به افزایش ناگهانی و خطرناک فشار خون می شود.
۲. علائم رایج دیس رفلکسی اتونومیک چیست؟
شایع ترین علامت AD سردرد شدید و ناگهانی است. علائم دیگر عبارتند از تعریق بیش از حد از سطح آسیب ستون فقرات، برافروختگی پوست، برادی کاردی (ضربان قلب آهسته تر از حد معمول)، غاز، پوست سرد، گرفتگی بینی، تهوع و استفراغ، تاری دید، احساس اضطراب و عذاب، و تغییرات در اندازه مردمک چشم
۳. دیس رفلکسی اتونومیک چگونه تشخیص داده می شود؟
یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در هنگام تشخیص بیماری AD، سابقه پزشکی فرد، به ویژه آسیب نخاعی را در نظر می گیرد. آنها همچنین علائم، از جمله فشار خون بالا (سیستولیک بیش از ۱۵۰ میلی متر جیوه یا بیش از ۴۰ میلی متر جیوه بالاتر از سطح پایه) را بررسی می کنند. علاوه بر این، آزمایش‌های مختلفی ممکن است برای رد سایر شرایط و تأیید AD انجام شود، مانند آزمایش خون و ادرار، اسکن تصویربرداری و نوار قلب.
۴. چند راه برای پیشگیری و مدیریت دیس رفلکسی اتونومیک چیست؟
برای پیشگیری از بیماری AD، افراد در معرض خطر باید از مراقبت‌های مناسب از مثانه، روده و پوست مراقبت کنند. این شامل تخلیه منظم مثانه، مدیریت درد، مراقبت مناسب از روده، بهداشت خوب پوست و پیشگیری از عفونت های ادراری است. اگر اپیزودی رخ دهد، درمان فوری شامل نشستن عمودی، برداشتن لباس‌های تنگ و شناسایی و رسیدگی به محرک است. برای موارد شدید ممکن است به داروی اورژانسی نیاز باشد.
۵. پیش آگهی دیس رفلکسی اتونومیک چیست؟
پیش آگهی AD بستگی به این دارد که فرد چقدر سریع درمان مناسب را دریافت می کند و اینکه آیا می تواند محرک ها را شناسایی کرده و از آن اجتناب کند. درمان سریع می تواند از عوارض جدی مانند آنسفالوپاتی فشار خون بالا، سکته مغزی، ایست قلبی و تشنج جلوگیری کند. اگرچه مرگ ناشی از AD نادر است، اما بر اهمیت شناخت و مدیریت موثر این بیماری تاکید می کند.
