فولیکولیت چیست؟ علائم و نشانه های آن چیست؟
فولیکولیت یک بیماری التهابی است که فولیکول های مو را تحت تاثیر قرار می دهد. به صورت یک برجستگی کوچک قرمز رنگ که گهگاه با نقطه‌ای از چرک در اطراف یک مو ظاهر می‌شود. ضایعات قدیمی که چرک خود را از دست داده اند به صورت برجستگی های قرمز رنگ اطراف دهانه فولیکول بدون مو ظاهر می شوند.
یک تا صدها فولیکول در هر جایی که مو وجود دارد می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. در واقع، آکنه ولگاریس، بثورات صورت که در نوجوانان ایجاد می شود، نوعی فولیکولیت است.
حقایقی که باید در مورد فولیکولیت بدانید
- فولیکولیت یک اختلال پوستی بسیار شایع و خوش خیم است که به صورت برجستگی های قرمز رنگ باریک ظاهر می شود که هر یک شامل یک فولیکول مو است و گاهی اوقات یک نقطه کوچک از چرک در بالای آن وجود دارد.
- فولیکولیت افراد را در هر سنی، از نوزادان گرفته تا سالمندان ، تحت تاثیر قرار می دهد.
- برجستگی های متعدد و کوچک صاف قرمز رنگ، فولیکول های مو را معمولاً روی صورت، پوست سر، سینه، کمر، باسن و پاها درگیر می کند.
- فولیکولیت اغلب در افراد سالم دیده می شود. در بیشتر موارد به راحتی قابل درمان است، و اغلب به خودی خود, بدون درمان از بین می رود، اگرچه ممکن است نیاز به درمان نگهدارنده مداوم داشته باشد.
- داروهای ضد باکتری بدون نسخه حاوی بنزوئیل پراکسید اغلب برای درمان فولیکولیت استفاده می شوند، اما موارد مقاوم ممکن است برای پاکسازی پوست به قرص های آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند.
- نشان داده شده است که بهداشت خوب پوست و تکنیک های اصلاح مناسب از ایجاد فولیکولیت جلوگیری می کند.
چه کسانی دچار فولیکولیت می شوند؟
هر کسی ممکن است در مناطقی که فولیکول های مو در بدن وجود دارد، راش فولیکولیت ایجاد کند. ضایعات فولیکولیت اغلب مناطقی مانند صورت، پوست سر، قفسه سینه، کمر، باسن، کشاله ران و ران ها را درگیر می کند.
بر روی چشم ها، دهان، کف دست یا کف پا که فولیکول های مو وجود ندارد، تاثیر نمی گذارد. فولیکولیت احتمالاً همه انسان ها را تا حدودی در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد. فولیکولیت هرگز کف دست، کف پا یا پلک ها را درگیر نمی کند زیرا این نواحی فاقد فولیکول های مو هستند.
گروه های خاصی از مردم بیشتر مستعد ابتلا به فولیکولیت هستند. افراد مبتلا به دیابت و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مانند بیماران مبتلا به ایدز (HIV/AIDS)، هپاتیت، بیماری های مزمن، سرطان، شیمی درمانی سیستمیک، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی) ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به فولیکولیت باشند.
علل فولیکولیت چیست؟
فولیکولیت می تواند توسط تعداد زیادی از ارگانیسم های عفونی ایجاد شود. با این حال، اغلب فولیکولیت استریل است و به نظر می رسد که توسط مواد شیمیایی تحریک کننده، داروها، لباس هایی که امکان تردد هوا در آنها وجود ندارد و محرک های فیزیکی مانند اصلاح پوست ایجاد شود. در صورتی که پزشک بتواند این عارضه را با موفقیت درمان کند، افتراق این علل بسیار مهم است.
فولیکولیت چه شکل دیگری می تواند داشته باشد؟
تعداد زیادی از مشکلات پوستی عجیب و غریب وجود دارد که ممکن است شامل التهاب فولیکول های مو باشد. تشخیص اینها به متخصص نیاز دارد. اگر این عارضه خود به خود برطرف نشد، عاقلانه است که به پزشک مراجعه کنید.
انواع شایع فولیکولیت چیست؟
۱. آکنه ولگاریس
آکنه ولگاریس تقریباً به طور کلی در نوجوانان در سن بلوغ رخ می دهد. آکنه ولگاریس معمولا به عنوان یک فولیکولیت در نظر گرفته نمی شود، اما به طور خاص فولیکول های موی صورت، سینه و پشت را تحت تاثیر قرار می دهد.
۲. فولیکولیت ناشی از دارو
استروئیدهای تجویز شده یا موضعی (داروهای حاوی کورتیزون) از علل شناخته شده فولیکولیت هستند. برخی از داروهای ضد سرطان نوعی فولیکولیت را تولید می کنند.
۳.فولیکولیت ناشی از برش روغن
ماشین‌کارانی که در معرض روغن‌های برش نامحلول قرار می‌گیرند که برای کاهش اصطکاک در حین ماشینکاری قطعات فلزی استفاده می‌شوند، می‌تواند باعث ایجاد فولیکولیت درآن منطقه ی از سطح پوست که در معرض تماس است شود.
۴. فولیکولیت استافیلوکوک
استافیلوکوک ها باکتری هایی هستند که معمولاً در پوست ساکن هستند. یکی از گونه ها، استافیلوکوکوس اورئوس، علت مکرر فولیکولیت است. گاهی اوقات، این ارگانیسم ممکن است به تعدادی از آنتی بیوتیک های رایج (مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یا MRSA) حساس نباشد. در این شرایط، کشت ارگانیسم با حساسیت بسیار مهم است تا آنتی بیوتیک ایده آل برای درمان عفونت انتخاب شود.
۵. فولیکولیت قارچی
فولیکولیت ناشی از عفونت قارچی می تواند روی صورت و ساق پا ایجاد شود. اغلب با اصلاح صورت یا ساق پا تشدید می شود.
۶. فولیکولیت ویروسی
فولیکولیت ناشی از عفونت ویروسی در اغلب موارد صورت را درگیر می‌کند و از ویروس هرپس سیمپلکس است که بر لب‌ها تأثیر می‌گذارد که معمولاً به عنوان زخم سرد شناخته می‌شود.
۷. اسکار فولیکولیت پوست سر
انواع نادر، التهابی و اسکار فولیکولیت وجود دارد که می تواند منجر به ریزش موی دائمی شود.
۸. فولیکولیت ائوزینوفیلیک
فولیکولیت ائوزینوفیلیک یک وضعیت غیر معمول است که به خوبی درک نشده است و گاهی اوقات به عنوان پاسخ به داروهای خاص، در بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی (ایدز و سرطان مغز استخوان)، و در نوزادان، روی پوست سر ایجاد می شود.
فولیکولیت سوختگی تیغ چیست؟
فولیکولیت سوختگی در اثر استفاده از تیغ در گردن مردان و پاهای زنان بسیار شایع است و در اثر اصلاح پوست آن منطقه ایجاد می شود. عبور مکرر تیغ, برش های ریزی ایجاد می کند که به باکتری ها اجازه می دهد وارد پوست شده و به فولیکول های عمیق تر مو حمله کنند.
علاوه بر این، تراشیدن بیش از حد نزدیک, ممکن است باعث به دام افتادن موهای کوچک در زیر سطح پوست شود و باعث التهاب بیشتر شود. زدن موها با موم (که در آن از پارافین گرم استفاده می کند که پس از جامد شدن، کنده می شود و موهای پوشیده شده کَنده می شوند) می تواند باعث ایجاد فولیکولیت شود.
درمان شامل توقف اصلاح با تیغ برای چند روز تا چند هفته و استفاده از شستشوی ضد باکتری و آنتی بیوتیک های موضعی است. درمان‌های اضافی شامل لیزر موهای زائد، الکترولیز، تیغ‌های برقی یا کرم‌های موبر است. غالباً تراشیدن با شدت کمتر و باقی گذاشتن کمی ته ریش توصیه می شود.
فولیکولیت جکوزی چیست؟
فولیکولیت وان آب گرم اغلب توسط باکتری سودوموناس آئروژینوزا ایجاد می شود. این عفونت باکتریایی احتمالاً از حمام کردن در وان های آب گرم که به خوبی تمیز نمی شوند رخ می دهد.
بیشتر در کمر ایجاد می شود و باعث ایجاد برجستگی های پراکنده، قرمز تا بنفش کوچک در سرتاسر تنه می شود. اینها ممکن است بسیار خارش دار باشند یا اصلاً علامتی نداشته باشند.
به طور معمول، سابقه ی نشستن در جکوزی چند روز قبل از شروع برآمدگی وجود دارد. پس از این نوع حمام کردن، شستشوی پوست در حمام، تمرین خوبی است.
جکوزی باید توسط پرسنل آموزش دیده استخر و آبگرم برای رشد بیش از حد باکتری ها آزمایش شود و احتمالا ضدعفونی شود. بیماران مبتلا ممکن است بیشتر در معرض عود بیماری در آینده باشند و باید در مورد استفاده از جکوزی محتاط باشند. اگرچه این عارضه اغلب بدون درمان برطرف می شود، اما ممکن است شستشوی پوست با سرکه رقیق مفید باشد.
پسودوفولیکولیت باربا چیست؟
پسودوفولیکولیت باربا یک عارضه موی زیر پوستی بسیار شایع در ناحیه ریش (پایین صورت و گردن) مردان است. به طور معمول، گروه‌هایی از برجستگی‌های قرمز کوچک در ناحیه ریش وجود دارد که ممکن است با تکرار اصلاح, ایجاد شوند.
پسودوفولیکولیت با موهای بسیار مجعد یا گره خورده, بدتر می شود. این می تواند بسیار خسته کننده باشد، به خصوص اگر شغل فرد نیاز به ظاهری کاملا تراشیده داشته باشد. کوتاه کردن موها در نزدیکی یا زیر دهانه فولیکولی منجر به ایجاد موهایی می شود که در حین چرخش و رشد به داخل دیواره فولیکولی نفوذ می کنند. این موهای به دام افتاده باعث تحریک و التهاب در فولیکول های مو می شوند.
اهداف درمان شامل اجتناب از اصلاح بیش از حد تهاجمی و ژل‌های اصلاح بنزوئیل پراکسید ضد باکتری است. سایر گزینه‌های درمانی عبارتند از لیزر موهای زائد حرفه‌ای، الکترولیز، تیغ‌های برقی یا دارویی به نام افلورنیتین (Vaniqa).
آیا فولیکولیت مسری است؟
اگرچه اکثر فولیکولیت ها مسری نیستند، فولیکولیت ناشی از یک عامل عفونی ممکن است از طریق تماس پوستی فرد به فرد، تیغ های مشترک یا از طریق جکوزی گسترش یابد. ممکن است از طریق تماس نزدیک پوست، عفونت را به شخص دیگری منتقل کنید.
برخی از افراد به دلیل مشکلات سلامتی، تغییر وضعیت ایمنی احتمالی، سابقه قرار گرفتن در معرض و سایر بیماری‌های مستعد پوستی مانند اگزما یا پوست خشک شدید، مستعد ابتلا به فولیکولیت هستند.
چه آزمایش هایی فولیکولیت را تشخیص می دهند؟
تشخیص فولیکولیت به طور کلی بر اساس ظاهر پوست است. در برخی شرایط، کشت میکروبی چرک از جوش به تشخیص عفونت کمک می کند. ممکن است لازم باشد برخی از موهای آسیب دیده را بیرون بکشید و با استفاده از هیدروکسید پتاسیم آنها را به صورت میکروسکوپی بررسی کنید تا عفونت های قارچی یا سایر ارگانیسم های عفونی را شناسایی کنید.
گاهی اوقات، یک بیوپسی کوچک پوست ممکن است برای کمک به پزشک برای تأیید تشخیص استفاده شود. عوامل عفونی شامل باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و انگل ها هستند. معمولاً برای تشخیص فولیکولیت شایع نیازی به آزمایش خون خاصی نیست.
گزینه های درمانی و درمان های خانگی برای فولیکولیت چیست؟
گزینه های درمانی و دستور العمل های مراقبت از پوست زیادی برای درمان فولیکولیت وجود دارد. درمان خاص به علت فولیکولیت بستگی دارد.
درمان خانگی برای موارد خفیف فولیکولیت باکتریایی شامل استفاده از شستشوی ضد باکتری بدون نسخه مانند بنزوئیل پراکسید ، کلرهگزیدین ، یا ژل ضدعفونی Phisoderm دو بار در روز است. بهترین نتایج را می توان با درمان ترکیبی با استفاده از محصولات موضعی و شستشوی ضد باکتری به دست آورد.
درمان جامع فولیکولیت ممکن است شامل خیساندن ناحیه آسیب دیده در یک وان سرکه سفید رقیق شده (۱ قسمت سرکه و ۴ قسمت آب) یا خیساندن در وان با سفید کننده کلروکس بسیار رقیق (¼ فنجان سفید کننده کلروکس در وان پر از آب) باشد. .
فولیکولیت باکتریایی ممکن است با شستشوی پوستی ضد باکتریایی و آنتی بیوتیک های موضعی و/یا خوراکی درمان شود. مهم است که به خاطر داشته باشید که مانند هر شرایطی، هیچ درمانی در همه افراد به طور یکسان مؤثر نیست. پزشک ممکن است نیاز به کمک به ارزیابی علت فولیکولیت داشته باشد.
موارد متوسط فولیکولیت باکتریایی ممکن است با استفاده روتین دو بار در روز از یک آنتی بیوتیک موضعی مانند لوسیون کلیندامایسین یا لوسیون مترونیدازول درمان شود.
یک دوره ۵ تا ۳۰ روزه آنتی بیوتیک خوراکی مانند سفالکسین، دیکلوکساسیلین، داکسی سایکلین، مینوسیکلین ، سیپروفلوکساسین، یا لووفلوکساسین ممکن است برای فولیکولیت استفاده شود. مقاوم. پس از پاکسازی اولیه با داروهای قوی تر، شستشوی ضد باکتریایی نگهدارنده ملایم تر و آنتی بیوتیک موضعی ممکن است توصیه شود.
فولیکولیت قارچی یا مخمری اغلب با شامپوی ضد قارچ یا شستشوی بدن مانند کتوکونازول (شامپو نیزورال) دو بار در روز درمان می‌شود. فولیکولیت قارچی مقاوم تر یا عمیق تر ممکن است نیاز به افزودن یک کرم ضد قارچ موضعی مانند میکونازول (Lotrimin) یا تربینافین (Lamisil) و یک قرص ضد قارچی مانند فلوکونازول (Diflucan) داشته باشد.
تغییر رنگ مداوم پوست به نام هایپرپیگمانتاسیون را می توان با کرم های محو کننده مانند هیدروکینون ۴%، کوجیک اسید و آزلائیک اسید ۱۵ تا ۲۰% درمان کرد. کرم های محو کننده بدون نسخه با هیدروکینون ۲ درصد مانند Porcelana ممکن است تا حدودی موثر باشند.
چه مدت طول می کشد تا فولیکولیت بهبود یابد؟
فولیکول معمولاً در عرض چند روز به سرعت بهبود می یابد.
آیا فولیکولیت قابل درمان است؟
اکثر موارد فولیکولیت کاملاً قابل درمان هستند. موارد بسیار نادر و طولانی مدت فولیکولیت وجود دارد که ممکن است قابل درمان نباشد. اغلب این موارد مقاوم تر ممکن است با درمان و داروی مناسب کنترل شوند.
گاهی اوقات فولیکولیت به خودی خود بدون درمان کاملاً از بین می رود. بیشتر بیماران ممکن است انتظار یک دوره کوتاه با پاکسازی آسان را داشته باشند.
عوارض فولیکولیت چیست؟
عوارض نادر است زیرا فولیکولیت معمولاً یک بیماری پوستی خود محدود شده است. به ندرت، برجستگی های عفونی ممکن است بزرگ شوند و باعث ایجاد آبسه (furuncles یا carbuncles) یا کیست های دردناک شوند که نیاز به تخلیه جزئی جراحی دارند. عفونت های پوستی عمیق تر یا گسترده تر به نام سلولیت می تواند یک عارضه نادر باشد.
یکی دیگر از عوارض احتمالی شامل تغییر رنگ موقت پوست به نام هیپوپیگمانتاسیون پس از التهاب (روشن تر از رنگ پوست معمولی) یا هایپرپیگمانتاسیون (تیره تر از رنگ پوست معمولی) است. این تغییر رنگ پوست ممکن است پس از بهبود برجستگی های قرمز ملتهب یا پس از شعله ور شدن موقت رخ دهد.
جای زخم دائمی غیرمعمول است، اما ممکن است در اثر برداشتن، شستشوی بیش از حد تهاجمی، یا سایر التهابات عمیق رخ دهد.
کدام پزشکان فولیکولیت را درمان می کنند
اکثر پزشکان خانواده، متخصصین داخلی یا متخصص پوست قادر به درمان از فولیکولیت هستند.
موفقیت درمان فولیکولیت چقدر است
موفقیت درمانفولیکولیت بسیار بالا است. به طور کلی، فولیکولیت یک بیماری پوستی به راحتی قابل درمان و قابل درمان است. اغلب، این یک وضعیت غیر مسری و خود محدود شده است. به ندرت، فولیکولیت گسترده تر ممکن است از نظر زیبایی زشت و از نظر روانی ناراحت کننده باشد.
آیا می توان از فولیکولیت پیشگیری کنید
اقدامات پیشگیرانه شامل بهداشت خوب پوست، پرهیز از جکوزی و استخرهای غیربهداشتی، استفاده نکردن از تیغ های مشترک، اجتناب از اصلاح (تراشیدن) بیش از حد پوست، تعویض منظم تیغه های تیغ، و مرطوب نگه داشتن پوست است.
