پورتوپمونری یک عارضه پیشرونده فشار خون بالا در وریدهایی است که به کبد شما منتهی می شود. در نهایت باعث نارسایی قلبی سمت راست می شود.
پورتوپمونری با فشار خون بالا در شریان هایی که خون را به ریه های شما می برند مشخص می شود.
نام آن را می توان به سه بخش تقسیم کرد:
- “پورتو” به سیاهرگ هایی گفته می شود که خون را از بسیاری از اندام های داخلی مختلف به کبد شما می آورند.
- “ریوی” به شریان هایی اشاره دارد که ریه های شما را تامین می کنند.
- “فشار خون بالا” اصطلاح پزشکی برای فشار خون بالا است.
افراد مبتلا به فشار خون پورتوپولمونری ممکن است با پیشرفت بیماری علائمی مانند تنگی نفس یا خستگی داشته باشند. در نهایت می تواند منجر به نارسایی قلبی سمت راست شود، به خصوص اگر درمان نشود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد پرفشاری خون پورتوپمونری، از جمله علائم، علل و چشم انداز آن، ادامه مطلب را بخوانید.
علائم فشار خون پرتو ریوی
اکثر افراد مبتلا به پرفشاری خون پورتو ریوی علائمی در مراحل اولیه ندارند یا علائم غیر اختصاصی مشابه سایر بیماری های کبدی، قلبی یا ریوی را بروز می دهند.
علائم و نشانه های بالقوه عبارتند از:
- تنگی نفس، به خصوص هنگام فعالیت و نلاش
- خستگی
- آسیت، تجمع مایع در شکم شما
- رگ برآمده در گردن شما
- درد قفسه سینه
- تپش قلب
- سبکی سر
- سرگیجه
- اکسیژن کم در خون
تقریباً همه افراد با پیشرفت بیماری دچار تنگی نفس می شوند.
دلایل فشار خون پورتوپمونری
پرفشاری پورتو ریوی شکل خاصی از فشار خون شریانی ریوی است، وضعیتی که با افزایش فشار خون در شریان هایی که خون را به ریه ها می برند، مشخص می شود.
برای درک پرفشاری خون پورتو ریوی، مهم است که ارتباط آن با پرفشاری خون پورت را تشخیص دهیم، وضعیتی که با فشار خون بالا در وریدهای تامین کننده کبد مشخص می شود. علت اصلی فشار خون پورتال سیروز است، یک بیماری کبدی که با زخم و اختلال در عملکرد کبد مشخص می شود.
محققان به طور فعال در حال بررسی مکانیسم های زمینه ای هستند که فشار خون پورتال را به ایجاد فشار خون شریانی ریوی در افراد خاص مرتبط می کند. اعتقاد بر این است که افزایش فشار خون در وریدهای تامین کننده کبد می تواند منجر به تشکیل شانت های پورتوسیستمیک شود. این شنت ها مقداری جریان خون را از کبد در داخل سیستم گردش خون منحرف می کنند.
وجود شانت‌های پورتوسیستمیک می‌تواند فشار بیشتری بر شریان‌های تامین‌کننده ریه‌ها وارد کند یا آنها را در معرض مواد مضری قرار دهد که معمولاً توسط کبد فیلتر می‌شوند. این می تواند به ایجاد فشار خون شریانی ریوی در افراد مبتلا به فشار خون پورتال کمک کند.
چه کسانی به فشار خون پورتوپمونری مبتلا می شوند؟
فشار خون ریوی، وضعیتی که با افزایش فشار خون در ریه ها مشخص می شود، تقریباً ۱٪ از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. در طیف فشار خون ریوی، فشار خون شریانی ریوی یک نوع فرعی نادر است که به طور خاص شامل فشار خون بالا در شریان هایی است که ریه ها را تامین می کنند. شیوع فشار خون شریانی ریوی بسیار کم است و کمتر از ۱۰ نفر در هر ۱ میلیون نفر به آن مبتلا هستند (منبع مطلب).
در میان علل مختلف فشار خون شریانی ریوی، پرفشاری خون پورتو ریوی بر اساس داده های جمع آوری شده در فرانسه به عنوان سومین شایع ترین رتبه است. تخمین زده می شود که تقریباً ۵–۱۰٪ موارد را تشکیل می دهد. با این حال، گزارش های جدیدتر نشان می دهد که این تخمین می تواند تا ۱۵٪ باشد که نشان دهنده شیوع بالقوه بالاتر از آنچه قبلاً تصور می شد، است (منبع مطلب).
اعتقاد بر این است که فشار خون پورتوپمونری در تقریباً ۲ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به فشار خون پورت رخ می دهد، وضعیتی که با فشار خون بالا در وریدهای تأمین کننده کبد مشخص می شود. این نشان می‌دهد که زیرمجموعه‌ای از افراد مبتلا به پرفشاری خون پورتال ممکن است به عوارض اضافی فشار خون پورتوپمونری مبتلا شوند (منبع مطلب).
عوامل خطر بالقوه برای پرفشاری خون پورتوپمونری عبارتند از:
- زن بودن
- هپاتیت خود ایمنی
- افزایش سطح استرادیول
- برداشتن طحال (طحال برداری)
- شانت های پورتوسیستمیک
- کم خونی
عوارض فشار خون پورتوپمونری
پورتوپولمونری یکی از عوارض پیشرونده فشار خون پورت است. افراد مبتلا به فشار خون پورتوپمونری در نهایت دچار نارسایی قلبی سمت راست می شوند.
نارسایی سمت راست قلب به این معنی است که سمت راست قلب شما دیگر نمی تواند خون را به طور موثر پمپاژ کند. علائم نارسایی ریه سمت راست عبارتند از:
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- تپش قلب
- احتباس مایعات یا تورم در قسمت پایین بدن و شکم
مطالعات میزان بقای ۵ ساله را برای افراد مبتلا به پرفشاری خون پورتوپولمونری تا ۳۵ درصد و تا ۶۸ درصد گزارش کرده است (منبع مطلب).
تشخیص پرفشاری خون پورتوپمونری
پزشکان تشخیص فشار خون پورتوپمونری را با موارد زیر آغاز می کنند:
- با توجه به علائم شما
- بررسی سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی شما
- انجام معاینه فیزیکی
اگر پزشک به مشکلی در قلب یا ریه‌های شما مشکوک باشد، ممکن است آزمایش‌های دیگری را تجویز کند، مانند:
- گرادیان فشار وریدی کبد، که شامل قرار دادن یک لوله طولانی به نام کاتتر در رگ خونی است.
- کاتتریزاسیون قلب راست
- الاستوگرافی کبد
- اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک
- آزمایش خون
- تست هایی برای اندازه گیری تنفس شما مانند اسپیرومتری
درمان پرفشاری خون پورتوپمونری
درمان پرفشاری خون پورتو ریوی به سه بخش تقسیم می شود (منبع مطلب):
- اقدامات کلی برای جلوگیری از عوارضی مانند:
- اجتناب از بارداری
- ایمن سازی سالانه در برابر آنفولانزا و بیماری پنوموکوکی
- درمان های حمایتی مانند:
- درمان ضد انعقاد
- اکسیژن مکمل
- دیورتیک ها
- داروهای خاص برای بهبود دیدگاه افراد مبتلا به این بیماری، مانند:
- آگونیست های پروستاسیکلین
- آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین
- مهارکننده های فسفودی استراز
- محرک های گوانیلات سیکلاز
- آگونیست های پروستاسیکلین
پیوند کبد یک گزینه بالقوه برای افرادی است که به درمان برای کاهش فشار خون در شریان های ریوی خود پاسخ می دهند.
زندگی با فشار خون پورتوپمونری
میزان بقای زیر را از افراد مبتلا به فشار خون پورتوپمونری از سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۷ گزارش بدین صورت گزارش شده است است (منبع مطلب):
| سال پس از تشخیص | نرخ بقا |
| ۱ سال | ۸۴% |
| ۳ سال | ۶۹% |
| ۵ سال | ۵۱% |
چشم انداز افراد مبتلا به فشار خون پورتوپولمونری در صورت عدم درمان بسیار ضعیف است. تنها حدود ۱۴ درصد از مردم حداقل ۵ سال بدون درمان زنده می مانند. به نظر می رسد شدت سیروز پیش بینی کننده شانس بقا باشد.
آیا می توانید از فشار خون پورتوپمونری پیشگیری کنید؟
پورتوپمونری همیشه قابل پیشگیری نیست زیرا برخی از علل خارج از کنترل شما هستند. برخی از راه هایی که می توانید احتمال ابتلا به فشار خون پورتال را کاهش دهید عبارتند از:
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض آزبست
- اجتناب از سیگار کشیدن
- پرهیز از مصرف مواد مخدر
- مدیریت فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر قلب
- دریافت درمان بیماری مزمن کبدی
- قطع و به حداقل رساندن مصرف الکل
چه زمانی با پزشک تماس بگیرید؟
در صورت تجربه علائم بالقوه مرتبط با فشار خون ریوی، مانند مشکل در تنفس یا خستگی غیر قابل توضیح، مراجعه به پزشک بسیار مهم است. این علائم ممکن است به عنوان شاخص های یک بیماری زمینه ای که نیاز به ارزیابی و درمان فوری دارد، عمل کنند. مهم است که سلامت خود را در اولویت قرار دهید و در صورت مشاهده علائم نگران کننده، سریعاً با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
برای افرادی که قبلاً مبتلا به پرفشاری خون پورتال یا ریوی تشخیص داده شده اند، شرکت در تمام قرارهای پیگیری برنامه ریزی شده با پزشک از اهمیت بالایی برخوردار است. چک‌آپ‌های منظم به پزشکان این امکان را می‌دهد تا بر پیشرفت بیماری نظارت کنند، اثربخشی درمان را ارزیابی کنند و هر گونه تنظیمات لازم را در برنامه مدیریت انجام دهند. این قرار ملاقات ها فرصتی برای بحث در مورد علائم جدید، نگرانی ها، یا تغییر در سلامت کلی فراهم می کند و اطمینان حاصل می کند که اقدامات مناسب برای حفظ سلامت مطلوب و مدیریت موثر وضعیت انجام می شود.
سوالات متداول
۱. فشار ریوی برای پرفشاری خون پورتوپمونری چقدر است؟
داشتن فشار متوسط شریانی ریوی بیش از ۲۰ میلی متر جیوه (mmHg) یکی از معیارهای تشخیصی فشار خون پورتوپمونری است .
۲. تفاوت بین فشار خون پورتوپولمونری و سندرم کبدی ریوی چیست؟
پرفشاری پورتو ریوی فشار خون ریوی همراه با فشار خون بالا در وریدهایی است که به کبد شما منتهی می شود. سندرم کبدی ریوی کاهش سطح اکسیژن خون به دلیل شل شدن رگ های خونی در ریه در حضور بیماری پیشرفته کبدی است.
کلام پایانی
- فشار خون پورتوپمونری در نتیجه فشار خون پورت ایجاد می شود، وضعیتی که با افزایش فشار خون در وریدهای تامین کننده کبد مشخص می شود. در پرفشاری خون پورتو ریوی، این افزایش فشار به شریان‌هایی که مسئول رساندن خون اکسیژن‌دار به ریه‌ها هستند گسترش می‌یابد و در نتیجه فشار خون در این عروق حیاتی افزایش می‌یابد. با گذشت زمان، این وضعیت پیشرفت می کند و منجر به ایجاد نارسایی قلبی در سمت راست می شود، جایی که قلب برای پمپاژ موثر خون به ریه ها تلاش می کند.
- جالب اینجاست که فشار خون پورتوپمونری ممکن است علائم قابل توجهی را تا زمانی که به مرحله ای نرسد که عوارض ایجاد می شود، نشان ندهد. عدم وجود علائم در مراحل اولیه می تواند تشخیص و تشخیص سریع این بیماری را چالش برانگیز کند. با این حال، با پیشرفت بیماری، افراد ممکن است علائمی مانند تنگی نفس، خستگی، درد قفسه سینه و غش را تجربه کنند.
- خوشبختانه، پیش آگهی افراد مبتلا به پرفشاری خون پورتوپمونری را می توان با استفاده از داروهایی با هدف مدیریت و کنترل پیشرفت بیماری بهبود بخشید. این داروها با گشاد کردن رگ‌های خونی، کاهش فشار روی قلب و بهبود جریان خون به ریه‌ها عمل می‌کنند. این داروها با مدیریت موثر فشار خون زمینه‌ای و کاهش بار روی قلب، می‌توانند به کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود نتایج کلی کمک کنند.
