راهنمای بسیار کامل تب

فهرست مطالب

تب چیست؟

تعریف تب عبارت است از افزایش دمای بدن. از نظر فنی، هر دمای بدن بالاتر از اندازه گیری دهانی ۳۷ درجه سانتیگراد (98.6 درجه فارنهایت) و یا اندازه گیری دمای مقعدی بالاتر از ۳۷.۲ درجه سانتیگراد ( ۹۹ درجه فارنهایت ) به عنوان تب در نظر گرفته می شود.

با این حال، این اعداد میانگین هستند و دمای بدن فرد ممکن است ۰.۶ درجه سانتیگراد (یک درجه فارنهایت) کمتر و یا بیشتر از میانگین ۳۷ درجه سانتیگراد (98.6 درجه فارنهایت) باشد. دمای بدن هر فرد نیز می تواند تا ۰.۶ درجه سانتیگراد (یک درجه فارنهایت) در طول روز تغییر کند.

تا زمانی که دمای بدن بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰.۴ فارنهایت) نباشد، تب از نظر پزشکی مهم تلقی نمی شود. ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰.۴ فارنهایت) دمایی است که توسط متخصصان به عنوان تب در نظر گرفته می شود. هر چیزی بالاتر از حد نرمال اما کمتر از۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰.۴ فارنهایت) باشد، تب با درجه پایین در نظر گرفته می شود. تب به عنوان یکی از دفاع های طبیعی بدن برای مبارزه با عفونت در برابر باکتری ها و ویروس هایی که نمی توانند در دمای بالاتر زندگی کنند، عمل می کند. به همین دلیل، تب های با درجه پایین معمولاً باید بدون درمان باقی بمانند، مگر اینکه با علائم یا نشانه های نگران کننده همراه باشند.
همچنین به نظر می رسد مکانیسم های دفاعی بدن در دمای بالاتر کارآمدتر عمل می کنند. تب تنها بخشی از یک بیماری است و این بخش می تواند چندین برابر بی اهمیت تر از وجود علائم دیگری مانند سرفه، گلودرد، احتقان سینوسی، خستگی، درد بدن و یا درد مفاصل، لرز و حالت تهوع باشد.
تب های ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ فارنهایت) یا بالاتر ممکن است خطرناک باشد و نیاز به درمان فوری در خانه و مراقبت فوری پزشکی داشته باشد، زیرا می تواند منجر به هذیان و تشنج، به ویژه در نوزادان، کودکان و افراد مسن شود.
تب را نباید با هیپرترمی‌ (گرم شدن بیش از حد بدن) اشتباه گرفت. هیپرترمی‌ نقصی در پاسخ بدن شما به گرما (تنظیم حرارت) است که می تواند دمای بدن را بیش از حد افزایش دهد. این حالت معمولاً توسط منابع خارجی مانند قرار گرفتن در یک محیط گرم ایجاد می شود. گرمازدگی یکی از اَشکال هایپرترمی است. سایر علل هایپرترمی می تواند شامل عوارض جانبی برخی داروها یا مشکلات پزشکی باشد.
همچنین نباید تب را با گرگرفتگی یا تعریق شبانه به دلیل تغییرات هورمونی در دوران پیش از یائسگی (دوره زمانی حوالی یائسگی) اشتباه گرفت. گرگرفتگی و تعریق شبانه باعث احساس ناگهانی و شدید گرما می شود و ممکن است با گرگرفتگی (قرمزی پوست و احساس سوزن سوزن شدن) و تعریق همراه باشد، اما همان تب نیست.

چه چیزی باعث تب می شود؟

تب نتیجه پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به یک مهاجم خارجی است. این مهاجمان خارجی شامل ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، داروها یا سایر سموم می باشند.
این مهاجمان خارجی به عنوان مواد تولید کننده تب (به نام پیروژن) در نظر گرفته می شوند که پاسخ ایمنی بدن را تحریک می کنند. پیروژن ها به هیپوتالاموس در مغز سیگنال می دهند تا نقطه تنظیم دمای بدن را افزایش دهد تا به بدن در مبارزه با عفونت کمک کند.
تب یکی از علائم رایج بیشتر عفونت‌ها مانند سرماخوردگی، آنفولانزا و گاستروانتریت (که به آن آنفولانزای معده نیز گفته می‌شود) است و بنابراین یک عامل خطر برای ایجاد تب، قرار گرفتن در معرض عوامل عفونی است.
عفونت‌های معمولی که ممکن است باعث تب شوند عبارتند از عفونت‌های گوش، گلو، ریه، مثانه و کلیه. در کودکان، ایمن سازی (مانند تزریق واکسن) یا دندان درآوردن در نوزادان ممکن است باعث تب کوتاه مدت شود.
اختلالات خودایمنی (از جمله آرتریت روماتوئید، لوپوس و بیماری التهابی روده)، عوارض جانبی داروها، تشنج، لخته شدن خون، اختلالات هورمونی، سرطان ها و مصرف غیرقانونی مواد مخدر برخی از علل غیر عفونی تب هستند.
تب به خودی خود مسری نیست. با این حال، اگر تب ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی باشد، عفونت ممکن است مسری باشد.

علائم و نشانه های تب چیست؟

تب می تواند باعث شود فرد احساس ناراحتی کند. علائم و نشانه های تب شامل موارد زیر است:

دمای بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد (100.4 فارنهایت) در بزرگسالان و کودکان
لرز (لرزیدن)
درد عضلات و مفاصل یا سایر دردهای بدن
سردرد
تعریق متناوب یا تعریق بیش از حد
ضربان قلب سریع و/یا تپش قلب
برافروختگی پوست یا پوست داغ
احساس ضعف، سرگیجه یا سبکی سر
چشم درد
ضعف
از دست دادن اشتها
سرگیجه (در کودکان و کودکان نوپا)
همچنین در کودکان باید به علائمی اشاره کرد که می تواند همراه با عفونت باشد، از جمله گلودرد، سرفه، گوش درد، استفراغ و اسهال.
در دمای بسیار بالا یعنی بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ درجه فارنهایت)، تشنج، توهم یا گیجی امکان پذیر است. برای تب بالا یا در صورت بروز این علائم، همیشه به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

چه زمانی باید نگران تب باشید؟

علائمی که باید در مورد تب نگران آنها باشید عبارتند از موارد زیر:

تب بالاتر از ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) درجه فارنهایت در کودکان و بزرگسالان خطرناک تلقی می شود. فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
هر کودک زیر ۳ ماه که دمای بدنش ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۰.۴ فارنهایت) یا بیشتر باشد، باید توسط پزشک معاینه شود. اگر کودک یا بزرگسالی سابقه یا تشخیص سرطان، ایدز یا سایر بیماری های جدی مانند بیماری قلبی یا دیابت داشته باشد یا از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کند، باید برای تب به دنبال مراقبت های پزشکی بود.
کودکان مبتلا به تب که دارای علائم و نشانه هایی مانند راش (ضایعه ی پوستی)، گلودرد، گوش درد، سفتی گردن، خواب آلودگی، گیجی یا سردرد هستند، باید به پزشک مراجعه کنند. علاوه بر این، اگر تب در یک کودک یا کودک نوپا ۲ ساله یا کوچکتر، بیشتر از یک روز طول کشید، یا در کودک بالای ۲ سال، بیش از سه روز طول کشید، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
اگر فرد مبتلا به تب، بیمار به نظر می رسد یا علائمی دارد که نشان دهنده یک بیماری بزرگ است، مانند مننژیت (سردرد، سفتی گردن، گیجی، مشکلات بیدار ماندن)، عفونت دستگاه ادراری (لرزش، کمردرد، سوزش در دفع ادرار)، ذات الریه (کوتاهی تنفس و سرفه ) یا هر نشانه دیگری از یک بیماری جدی، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید.
علائم دیگری که ممکن است نشان دهنده یک بیماری شدید باشد عبارتند از استفراغ مکرر، اسهال شدید یا بثورات پوستی (که می تواند نشانه تب دنگی، تب خالدار کوه راکی، مخملک، تب روماتیسمی، گلودرد استرپتوکوکی یا آبله مرغان باشد).
تبخال (تاول های دهان یا هرپانژینا) تاول های کوچکی هستند که به زخم تبدیل می شوند، معمولاً روی لب ها، دهان یا زبان. یک ویروس باعث ایجاد تبخال (تاول های دهان یا هرپانژینا) می شود. هنگامی که کودک برای اولین بار به این ویروس مبتلا می شود، علائم و تبخال (تاول های دهان یا هرپانژینا) می تواند بسیار شدید باشد. اگر کودک غذا نمی‌خورد یا نمی‌نوشد، با پزشک اطفال تماس بگیرید.
زنان باردار برای تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد (۱۰۱ فارنهایت) باید با پزشک تماس بگیرند. تب در دوران بارداری که با بثورات پوستی (ضایعات پوستی) و درد مفاصل همراه است می تواند نشانه عفونتی باشد که می تواند کودک را تحت تاثیر قرار دهد. برخی از عفونت‌ها مانند سیتومگالوویروس (CMV)، می‌توانند باعث ناشنوایی مادرزادی و سایر مشکلات در نوزاد شوند. اگر یک زن باردار به ویروس زیکا (همچنین تب زیکا) مبتلا شود، ممکن است باعث نقص مادرزادی به نام میکروسفالی (سرِ کوچک) شود.
از طرف دیگر، اگر تب همراه با یک سرماخوردگی یا ویروس ساده باشد، می‌توان تب را همانطور که در بالا توضیح دادیم درمان کرد و مطمئن بود که تب تنها نشانه‌ای از بیماری است. این بدان معنا نیست که باید تب را نادیده گرفت. اگر علائم مرتبط دیگری وجود دارد که آزاردهنده است، با پزشک تماس بگیرید.
برخی از واکسن‌هایی که در دوران کودکی تزریق می‌شوند، می‌توانند در طی یک یا دو روز پس از تزریق باعث تب با درجه پایین شوند. این تب معمولاً خود محدود شده و کوتاه مدت است. اگر واکنش شدید به نظر می رسد یا پوست محل تزریق قرمز، داغ و دردناک است، با پزشک کودک تماس بگیرید.
درصد پایینی از همه کودکان و کودکان نوپا بین ۱۸ ماه تا ۳ سال دچار تشنج همراه با تب بالا می شوند. از بین کسانی که سابقه تشنج تب دارند، برخی تشنج دیگری همراه با یک دوره تب دیگر خواهند داشت. تشنج ناشی از تب، اگرچه برای والدین ترسناک است، اما با عوارض طولانی مدت سیستم عصبی همراه نیست. برای کودکان داروی ضد تشنج فنوباربیتال (Solfoton، Luminal) پس از تشنج ناشی از تب به عنوان یک اقدام پیشگیرانه تجویز می شد. نشان داده نشده است که این کار هم مفید است و هم احتمالاً ممکن است مضر باشد، بنابراین توصیه نمی شود.
تب مکرر در کودکان (سه بار یا بیشتر از داشتن تب، در یک دوره شش ماهه، بدون بیماری ظاهری که عامل ایجاد آن باشد) می تواند نشانه ای از چند بیماری مختلف مانند سندرم PFAPA (تب دوره ای، زخم آفت، فارنژیت و آدنوپاتی) باشد. ، نوتروپنی حلقوی، عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) و غیره. در صورت تکرار تب به پزشک اطفال مراجعه کنید.
تب مکرر، مداوم یا مزمن در بزرگسالان ممکن است همراه با تب نقص ایمنی با منشأ ناشناخته (FUO) باشد که به عنوان FUO نوتروپنیک و FUO مرتبط با ایدز (HIV) شناخته می شود و همچنین بسیاری از بیماری های عفونی دیگر. بزرگسالان در صورت بروز تب مکرر باید به پزشک خود مراجعه کنند.

متخصصان چگونه تب را تشخیص می دهند؟

در کنار داشتن علائم عمومی تب، اندازه گیری دمای بدن با دماسنج می تواند تشخیص تب را تایید کند. دمای بیش از ۳۸ درجه سانتیگراد (100.4 فارنهایت) در بزرگسالان یا کودکان تب در نظر گرفته می شود.
برای تعیین علت تب و اینکه آیا علت تب نیاز به درمان دارد، ممکن است پزشک آزمایش‌های مختلفی مانند آزمایش خون و تصویربرداری انجام دهد.

چگونه باید درجه حرارت بدن را برای وجود تب اندازه گرفت؟

دماسنج های دیجیتالی را می توان برای اندازه گیری دمای رکتوم یا دمای مقعدی (بخش پایانی روده بزرگ)، دهان یا زیر بغل استفاده کرد.

آکادمی اطفال آمریکا استفاده از دماسنج‌های جیوه‌ای (شیشه‌ای) را توصیه نمی‌کند و والدین را تشویق می‌کند که دماسنج‌های جیوه‌ای را از خانه‌های خود حذف کنند تا از قرار گرفتن تصادفی در معرض این سم جلوگیری کنند.

اندازه گیری دمای زیر بغل برای تب

دماهای زیر بغل به اندازه اندازه‌گیری‌های مقعدی یا دهانی دقیق نیستند و معمولاً ۱ درجه پایین‌تر از دمای دهانی که به طور همزمان به دست می‌آیند اندازه‌گیری می‌شوند.

نوک دماسنج دیجیتال را در زیر بغل کودک قرار دهید.
دماسنج را برای حدود یک دقیقه یا تا زمانی که صدای بوق را برای بررسی خواندن دیجیتال بشنوید، نگه دارید.

اندازه گیری تب با دمای پرده گوش

دماسنج های تمپانیک (گوش) باید به درستی در گوش کودک قرار داده شوند تا دقیق باشد. داشتن بیش از حد از جرم گوش، می تواند باعث اشتباه خواندن شود.

اندازه گیری دمای پرده گوش در کودکان کوچک دقیق نیست و نباید در کودکان زیر ۳ سال (۳۶ ماه) استفاده شود.
این امر به ویژه در نوزادان زیر ۳ ماه صدق می کند که به دست آوردن دمای دقیق در آنها، بسیار مهم است.

اندازه گیری تب با دمای دهان

افراد ۴ سال به بالا می توانند با دماسنج دیجیتال زیر زبان و با دهان بسته دمای بدن خود را اندازه گیری کنند.

دماسنج را با آب صابون یا الکل تمیز کنید و بشویید.
دماسنج را روشن کنید و نوک دماسنج را تا حد امکان زیر زبان قرار دهید.
دهان باید بسته بماند، زیرا دهان باز می‌تواند باعث خوانش غیرصحیح شود.
دماسنج باید حدود یک دقیقه یا تا زمانی که صدای بوق را بشنود در جای خود باقی بماند.

برای اطمینان از خوانش صحیح، ظرف ۱۵ دقیقه قبل از اندازه گیری دمای دهان، از خوردن نوشیدنی های سرد یا گرم خودداری کنید.

اندازه گیری تب با دمای مقعدی

آکادمی اطفال آمریکا اندازه گیری دمای مقعدی را برای کودکان و کودکان نوپا زیر ۳ سال توصیه می کند، زیرا این روش دقیق ترین خوانش دمای مرکزی را ارائه می دهد.

دماسنج را با آب صابون یا الکل تمیز کنید و سپس با آب خنک بشویید.
در انتهای دماسنج از مقدار کمی روان کننده مانند وازلین استفاده کنید.
کودک یا نوزاد را روی یک سطح سفت روی پهلو قرار دهید یا کودک را رو به بالا قرار دهید و پاهایش را به سمت سینه اش خم کنید.
دماسنج را تقریباً ۱.۲ تا ۲.۵ سانتی متر در رکتوم (مقعد) قرار دهید. دماسنج را خیلی به داخل وارد نکنید.
دماسنج را در جای خود نگه دارید، دست خود را به آرامی در اطراف پایین کودک قرار دهید، و انگشتان خود را روی دماسنج نگه دارید تا به طور تصادفی به داخل مقعد نلغزند. آن را حدود یک دقیقه در آنجا نگه دارید تا زمانی که صدای بوق را بشنود.
دماسنج را بردارید و قرائت دیجیتال را بررسی کنید.
دماسنج رکتال را برچسب بزنید تا به طور تصادفی در دهان استفاده نشود.

دمای رکتوم تقریبا ۱ درجه بالاتر از دمای دهان به طور همزمان به دست می اید.

درمان تب چیست؟

به طور کلی، اگر تب باعث ناراحتی نشود، خود تب، نیازی به درمان ندارد. بیدار کردن بزرگسال یا کودک برای درمان تب ضروری نیست، مگر اینکه توسط پزشک دستور داده شود.

داروهای کاهنده تب بدون نسخه زیر را می توان در خانه استفاده کرد:

استامینوفن (تیلنول و غیره) می تواند برای کاهش تب استفاده شود. دوز توصیه شده برای کودکان را می توان از متخصص اطفال پرسید. بزرگسالان بدون بیماری کبدی یا سایر مشکلات سلامتی، می توانند حداکثر ۱۰۰۰ میلی گرم (دو قرص) هر شش ساعت یا طبق دستور پزشک مصرف کنند. سازندگان استامینوفن حداکثر دوز توصیه شده استامینوفن در روز را ۳۰۰۰ میلی گرم یا شش قرص ۵۰۰ میلی گرمی در هر ۲۴ ساعت عنوان می کنند مگر اینکه توسط پزشک مقدار دیگری تجویز شود. قرص استامینوفن با قدرت معمولی ۳۲۵ میلی گرم است. دوز توصیه شده برای استامینوفن ۳۲۵ میلی گرم، دو قرص در هر چهار تا شش ساعت است و نباید بیش از ۱۰ قرص در ۲۴ ساعت باشد. اگر تب شما با استفراغ همراه است و نمی توانید داروهای خوراکی را استفاده کنید، از یک داروساز شیاف استامینوفن که بدون نسخه در دسترس هستند، بخواهید.
ایبوپروفن (Motrin، Advil) همچنین می تواند برای کاهش تب در بیماران بالای ۶ ماه استفاده شود. بهترین دوز را با پزشک در میان بگذارید. برای بزرگسالان، به طور کلی، ۴۰۰ میلی گرم تا ۶۰۰ میلی گرم (دو تا سه قرص ۲۰۰ میلی گرمی) را می توان هر شش ساعت به عنوان کاهش دهنده تب استفاده کرد.
ناپروکسن (Aleve) یکی دیگر از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که می تواند به طور موقت تب را کاهش دهد. دوز ناپروکسن برای بزرگسالان دو قرص هر ۱۲ ساعت است.
آسپرین نباید برای تب در کودکان یا نوجوانان استفاده شود. استفاده از آسپرین در کودکان و نوجوانان در طول یک بیماری ویروسی (به ویژه آبله مرغان و آنفولانزا) با سندرم ری مرتبط است. سندرم ری یک بیماری خطرناک است که باعث استفراغ طولانی مدت، گیجی و حتی کما و نارسایی کبد می شود.

درمان های خانگی برای تب چیست؟

فردی که تب دارد باید راحت باشد و بیش از حد لباس پوشیده، نشود. پوشش بیش از حد می تواند باعث افزایش بیشتر دما شود. حمام با آب ولرم (۳۰ درجه سانتیگراد) یا حمام اسفنجی یک درمان خانگی است که ممکن است به کاهش تب کمک کند. هرگز فردی که تب دارد را در آب یخ غوطه ور نکنید. این یک تصور غلط رایج است. هرگز کودک یا بزرگسال را با الکل نشویید. بخار الکل ممکن است استنشاق شود و مشکلات زیادی ایجاد کند.
سایر درمان های خانگی برای تب عبارتند از هیدراته ماندن. مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید و از مصرف الکل یا نوشیدنی های کافئین دار خودداری کنید که می تواند به کم آبی بدن کمک کند.
یک پنکه برای گردش هوا یا یک پنجره باز، می‌تواند مفید باشد، همچنین استفاده از یک پارچه مرطوب خنک روی پیشانی پیشنهاد می شود. اگر از کودکی مراقبت می کنید، مطمئن شوید که کودک بیش از حد احساس سرما نمی کند.

چه پزشکانی تب را درمان می کنند؟

هر پزشکی می تواند تب را درمان کند، اما به احتمال زیاد هنگامی که تب دارید، به متخصص پزشکی خانواده خود (که به آن پزشک عمومی نیز گفته می شود) یا متخصص داخلی مراجعه خواهید کرد و فرزندتان به متخصص اطفال مراجعه خواهند کرد.

ممکن است به یک متخصص طب اورژانس در بخش اورژانس مراجعه کنید. اگر تب به دلیل یک بیماری زمینه ای یا عود کننده خاص باشد، ممکن است برای آن بیماری خاص به متخصص مربوطه مراجعه کنید.

به عنوان مثال، اگر فردی سرطان و تب داشته باشد، ممکن است با یک متخصص سرطان مشورت شود. یک زن باردار با تب، ممکن است به متخصص زنان و زایمان خود مراجعه کند. نوزادان مبتلا به تب ممکن است به متخصصان نوزادان مراجعه کنند. بیماران مبتلا به ایدز (HIV/AIDS) و تب ممکن است با متخصص بیماری های عفونی مشورت کنند.

عوارض تب چیست؟

در حالی که داشتن تب به طور کلی بسیار ناراحت کننده است، خود تب معمولاً عوارض شدیدی ایجاد نمی کند.

تب بالا (بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد یا ۱۰۳ درجه فارنهایت) یا حملات طولانی مدت تب می تواند منجر به این مشکلات شود:

تشنج
توهم
کم آبی بدن

مهم است که در شرایطی که در بالا توضیح داده شد، برای علت اصلی تب به دنبال درمان باشید. بسیاری از عفونت هایی که می توانند باعث تب شوند در صورت عدم درمان می توانند منجر به عوارض شدید شوند.

امید به درمان تب چقدر است؟

امید به درمان تب و مدت زمان آن، به علت آن بستگی دارد. بیشتر موارد تب خود محدود شونده است و با درمان برطرف می شوند. به عنوان مثال، تب همراه با سرماخوردگی معمولاً فقط دو تا سه روز طول می کشد.

اگر تب ناشی از آنفولانزا باشد، بیشتر علائم آنفولانزا از جمله تب در حدود یک هفته از بین می رود. بسته به علت، ممکن است از آنتی بیوتیک ها یا سایر داروهای مناسب استفاده شود.

تب های مرتبط با عفونت های شدید یا در بیمارانی که سیستم ایمنی آنها به خطر افتاده است مانند افراد مبتلا به سرطان، افراد مسن، نوزادان تازه متولد شده، بیماران مبتلا به ایدز (HIV/AIDS) یا افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

آیا می توان از تب جلوگیری کرد؟

پیشگیری از تب تنها در حدی امکان پذیر است که بتوان از علت خاص ایجاد کننده ی تب جلوگیری کرد. بیشتر تب ها به دلیل عفونت ایجاد می شوند. اجتناب از منابع عفونت و رعایت اصول بهداشتی بهترین راه برای جلوگیری از تب است.

برخی از راه های جلوگیری از گسترش عفونت عبارتند از:

بهداشت مناسب: دست‌ها را مرتب بشویید.
از تماس با افراد بیمار خودداری کنید.

حقایقی که باید در مورد تب بدانید

اگرچه تب (پیرکسیا) را می توان هر دمای بدن بالاتر از دمای طبیعی ۳۷ درجه سانتیگراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) در نظر گرفت، اما از نظر پزشکی، تا زمانی که درجه حرارت بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد (100.4 فارنهایت) نباشد، تب قابل توجهی در نظر گرفته نمی شود.
بیشتر تب ها مفید است، هیچ مشکلی ایجاد نمی کند و به بدن کمک می کند تا با عفونت ها مقابله کند. دلیل اصلی درمان تب ها، افزایش آرامش و راحتی بیمار است.
تب نتیجه پاسخ ایمنی بدن شما به یک مهاجم خارجی است. مهاجمان خارجی شامل ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، داروها و سایر سموم هستند.
کودکان زیر ۳ ماه با دمای بالاتر از حد طبیعی ۳۸ درجه سانتیگراد (100.4 فارنهایت) باید توسط یک متخصص ویزیت شوند. آنها ممکن است کاملاً بیمار باشند و هیچ علامت یا علامتی به جز تب نشان ندهند. نوزادان کمتر از ۶ هفته باید فوراً توسط پزشک معاینه شوند.
استامینوفن (تیلنول ) و ایبوپروفن (ادویل، موترین) را می توان برای درمان تب استفاده کرد. آسپرین نباید در کودکان یا نوجوانان برای کنترل تب استفاده شود.
امید به درمان تب به علت آن بستگی دارد. بیشتر موارد تب خود محدود شده است و با درمان علائم، برطرف می شود.
فردی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کند یا سابقه سرطان، ایدز یا سایر بیماری های جدی مانند بیماری قلبی یا دیابت یا تشخیص آن را دارد، در صورت بروز تب باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد.