پسوریازیس حلقوی: درک علائم، علل، عوامل خطر و گزینه‌های درمانی
پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن و بیماری خودایمنی است که حدود ۲ تا ۳ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. این باعث شعله ور شدن علائم می شود که قابل توجه ترین آن راش های پوستی پوسته پوسته است. پسوریازیس حلقوی، یک نوع کمتر شایع، با بثورات حلقه مانند مشخص می شود. در این مقاله، ما به ویژگی‌های پسوریازیس حلقوی، از جمله علائم، علل، عوامل خطر و گزینه‌های درمانی آن خواهیم پرداخت.
علائم پسوریازیس حلقوی
پسوریازیس حلقوی با بثورات حلقوی متمایز آن که توسط ناحیه شفافی از پوست احاطه شده است، قابل شناسایی است. رنگ بثورات بسته به رنگ پوست شما متفاوت است:
- در رنگ های روشن تا متوسط، بثورات ممکن است صورتی، ماهی قزل آلا یا قرمز به نظر برسند.
- در پوست های تیره تر، بثورات می تواند بنفش مایل به بنفش یا قهوه ای تیره ظاهر شود.
پوسته های این بثورات همچنین می توانند بر اساس رنگ پوست از نظر رنگ متفاوت باشند. در پوست های روشن، ممکن است به رنگ سفید نقره ای به نظر برسند، در حالی که در پوست های تیره تر، ممکن است رنگ خاکستری به خود بگیرند.
جدای از تفاوت های بینایی، بثورات پسوریازیس حلقوی معمولاً ضخیم و پوسته پوسته هستند. آنها می توانند باعث خارش و سوزش شوند و در برخی موارد ممکن است به دلیل خاراندن خونریزی ایجاد شود. بثورات حلقه ای شکل ممکن است در نتیجه شعله ور شدن و بهبودی پسوریازیس، که مشخصه این بیماری مزمن است، ظاهر شوند و از بین بروند.
علل پسوریازیس حلقوی
علت دقیق پسوریازیس، از جمله زیرگروه حلقوی، به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، به طور گسترده ای اعتقاد بر این است که پسوریازیس ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. علاوه بر این، محرک های خاصی می توانند بیماری را فعال کنند.
پسوریازیس زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های پوست حمله می‌کند و باعث رشد سریع آنها می‌شود. تجمع این سلول ها منجر به بثورات پوسته پوسته و ملتهب معمولی می شود که در پسوریازیس مشاهده می شود.
ضایعات حلقوی مرتبط با پسوریازیس اغلب در پسوریازیس پلاکی، شایع ترین شکل بیماری، مشاهده می شود. دلیل بروز ضایعات حلقوی در پسوریازیس پلاکی هنوز مشخص نیست، اما اهمیت گزارش هر گونه تغییر پوستی را به سرعت به پزشک نشان می دهد.
عوامل خطر برای پسوریازیس حلقوی
ژنتیک نقش مهمی در ایجاد پسوریازیس دارد. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به پسوریازیس است، ممکن است خودتان در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشید.
چندین عامل رایج برای پسوریازیس حلقوی عبارتند از استرس، اصطکاک روی پوست و مصرف الکل.
پسوریازیس همچنین با تعدادی از بیماری های همراه یا شرایط همزیستی همراه است. برخی از رایج ترین عبارتند از:
- سایر بیماری های خود ایمنی
- آرتریت التهابی
- دیابت
- فشار خون بالا
- چاقی
تشخیص و درمان پسوریازیس حلقوی
پسوریازیس حلقوی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی و همچنین در نظر گرفتن علائم، عوامل خطر و سابقه خانوادگی تشخیص داده می شود. در برخی موارد، در صورت نیاز به رد سایر بیماری های پوستی یا تأیید بیشتر، متخصص پوست ممکن است بیوپسی را انجام دهد.
گزینه های درمانی برای پسوریازیس حلقوی به طور کلی مشابه مواردی است که برای پسوریازیس پلاکی استفاده می شود. انتخاب درمان به شدت بیماری و درصدی از بدن شما بستگی دارد. پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- استروئیدهای موضعی: این استروئیدها مستقیماً روی لکه های پوستی آسیب دیده اعمال می شوند و با کاهش التهاب عمل می کنند. آنها در موارد خفیف پسوریازیس حلقوی یا زمانی که کمتر از ۵ درصد بدن تحت تأثیر قرار گرفته است، مؤثرتر هستند.
- ویتامین D3 موضعی: کلسیپوترین ( دوونکس ) و کلسیتریول ( وکتال ) دو گزینه از ویتامین D موضعی هستند که به کاهش رشد بیش از حد سلول های پوست و حذف سلول های اضافی پوست کمک می کنند.
- فتوتراپی: همچنین به عنوان نور درمانی شناخته می شود، این درمان شامل قرار گرفتن پوست در معرض اشعه UVB در یک محیط بالینی است. اشعه ها سلول های پوست را هدف قرار می دهند و از رشد بیش از حد آنها جلوگیری می کنند.
- استروئیدهای خوراکی: در موارد شدیدتر یا زمانی که استروئیدهای موضعی مؤثر نیستند، پزشک ممکن است استروئیدهای خوراکی را تجویز کند. اینها معمولاً به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند، زیرا خطر عود پس از قطع دارو وجود دارد.
- داروهای بیولوژیک: این داروها معمولاً برای پسوریازیس متوسط یا شدید زمانی که روش‌های دیگر مؤثر نیستند استفاده می‌شوند. بیولوژیک ها قسمت های خاصی از سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند تا فعالیت بیش از حد آن را کاهش دهند. مثال‌ها عبارتند از adalimumab (Humira)، guselkumab (Tremfya) و risankizumab ( Skyrizi ).
با وجود درمان های موجود، مهم است که به یاد داشته باشید که در حال حاضر هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد. با این حال، این گزینه‌های درمانی می‌توانند به مدیریت علائم و بهبود وضعیت کمک کنند.
سوالات متداول
۱. در پسوریازیس چه چیزهایی نباید گذاشت؟
شما باید از قرار دادن هر چیزی که ممکن است باعث تحریک پوست شود روی لکه های پسوریازیس مانند آب داغ، عطرها و لوسیون های حاوی الکل خودداری کنید. اینها می توانند علائم شما را بدتر کرده و ناراحتی را افزایش دهند.
۲. آیا تا به حال می توانید به طور کامل از شر پسوریازیس خلاص شوید؟
در حالی که هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، گزینه‌های درمانی مختلفی برای کمک به تسکین علائم، مدیریت شعله‌ها و بهبود وضعیت موجود است. اینها شامل استروئیدهای موضعی، نور درمانی، استروئیدهای خوراکی و بیولوژیک است.
۳. اگر پسوریازیس درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
در صورت عدم درمان، پسوریازیس می تواند بدتر شود و منجر به افزایش درد و خارش شود. همچنین ممکن است به دلیل ظاهر شدن بثورات باعث ناراحتی روانی شود. در برخی موارد، پسوریازیس درمان نشده می‌تواند منجر به عفونت یا عوارض مرتبط با بیماری‌های همراه شود.
۴. آیا پسوریازیس مسری است؟
پسوریازیس مسری نیست، به این معنی که شما نمی توانید آن را از شخص دیگری بگیرید. این یک بیماری خودایمنی است که از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می شود و نه از تماس مستقیم با فرد مبتلا.
۵. چگونه از تشدید پسوریازیس جلوگیری می کنید؟
در حالی که همیشه نمی توان از عود پسوریازیس جلوگیری کرد، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن فراوانی و شدت آن انجام دهید. این موارد شامل اجتناب از محرک هایی مانند استرس، الکل و برخی داروها می شود. حفظ شیوه های خوب مراقبت از پوست؛ و برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک را به طور مداوم دنبال کنید. همچنین مدیریت هر گونه بیماری همراه مانند دیابت یا فشار خون بالا برای کمک به کاهش خطر شعله ور شدن بیماری ضروری است.
