استفاده از موز به عنوان یک درمان خانگی برای پسوریازیس در شبکه های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. با این حال، جمع آوری شواهد علمی قبل از بررسی استفاده از موز برای ضایعات پسوریازیس ضروری است.
پسوریازیس وضعیتی است که با التهاب مشخص می شود و اثرات آن فراتر از پوست است. به طور معمول، به درمان‌های سیستمیک، مانند داروهای خوراکی یا تزریقی، و همچنین درمان‌های موضعی که مستقیماً در مناطق آسیب‌دیده اعمال می‌شود، به خوبی پاسخ می‌دهد.
موز دارای خواص ضد التهابی بالقوه است و حاوی آنتی اکسیدان هایی است که می تواند با استرس اکسیداتیو مبارزه کند. با این حال، مکانیسم های خاصی که از طریق آن مصرف موز یا استفاده موضعی از آن ممکن است علائم پسوریازیس را کاهش دهد، نامشخص است.
متأسفانه، اطلاعات علمی محدودی در مورد اثربخشی موز به عنوان درمان پسوریازیس وجود دارد. بیشتر ادعاها در مورد اثربخشی این درمان مبتنی بر شواهد حکایتی است یا از طریق کانال های غیررسمی مانند دهان به دهان منتشر می شود.
درمان های مرسوم در مقابل درمان های جایگزین
پسوریازیس یک بیماری مزمن است که با رشد بیش از حد سلول های پوست به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی مشخص می شود. این رشد غیر طبیعی سلولی منجر به تشکیل ضایعات پوستی می شود. در حالی که درمان‌های مرسوم می‌توانند به‌طور مؤثر علائم پسوریازیس را برای بسیاری از افراد مدیریت کنند، برخی نیز ممکن است به این درمان‌ها پاسخ مثبت ندهند.
در نتیجه، کسانی که مبتلا به موارد شدید پسوریازیس هستند، اغلب اشکال جایگزین یا مکمل درمان را بررسی می کنند (منبع مطلب). یکی از این گزینه‌هایی که پیشنهاد شده است، استفاده از موز است، اگرچه شواهد علمی که از اثربخشی آن حمایت می‌کنند، وجود ندارد.
طرفداران استفاده از موز به عنوان یک درمان مکمل پیشنهاد می کنند که هم مصرف موز و هم استفاده از پوست به طور مستقیم روی ضایعات پوستی آسیب دیده می تواند به طور بالقوه علائم پسوریازیس را تسکین دهد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشیم که تحقیقات علمی حمایت کننده از این ادعاها به طور قابل توجهی محدود است.
فواید پیشنهادی موز در مدیریت پسوریازیس ممکن است ناشی از خواص ضد التهابی بالقوه آنها و وجود برخی مواد مغذی و آنتی اکسیدان ها باشد. اعتقاد بر این است که این اجزا می توانند در کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو که نقش مهمی در پسوریازیس دارند، کمک کنند. با این حال، بدون شواهد علمی قابل توجه، نتیجه گیری قطعی در مورد اثربخشی موز به عنوان درمانی برای پسوریازیس چالش برانگیز است.
در حال حاضر، بیشترین حمایت از استفاده از موز در مدیریت علائم پسوریازیس عمدتاً بر اساس تجربیات حکایتی و شهادت‌های شخصی است تا مطالعات علمی دقیق. بنابراین، استفاده از موز به عنوان یک درمان مکمل برای پسوریازیس با احتیاط توصیه می شود.
آیا پوست موز می تواند کمک کند؟
در مطالعه ای در سال ۲۰۲۳ ، محققان اثرات ضد التهابی و ضد میکروبی عصاره پوست موز را بر روی آکنه ولگاریس بررسی کردند (منبع مطلب). مطالعه حیوانی آنها در داخل بدن (در بدن یک موجود زنده) نشان داد که اثرات ضد التهابی عصاره پوست موز ممکن است به موارد زیر کمک کند:
- جلوگیری از تشکیل ندول
- توقف رشد باکتری ها
- کاهش تولید سیتوکین های پیش التهابی
استفاده از مطالعات انجام شده بر روی موش‌ها و تحقیقاتی که اثرات عصاره پوست موز را بر روی آکنه ولگاریس بررسی می‌کند، شواهد کافی برای حمایت از یک ادعای گسترده مبنی بر تایید استفاده از پوست موز برای درمان پسوریازیس ارائه نمی‌کند.
با این حال، آنچه این مطالعات را در زمینه پسوریازیس جالب می کند، درک این موضوع است که سایتوکاین های پیش التهابی نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت بیماری پسوریازیس دارند. در واقع، بسیاری از درمان های موجود برای پسوریازیس این سایتوکین های التهابی را به طور مستقیم یا غیرمستقیم هدف قرار می دهند.
با این وجود، توجه به این نکته مهم است که صرف وجود سیتوکین های پیش التهابی در پسوریازیس به طور خودکار به این معنی نیست که پوست موز در درمان آن موثر خواهد بود. با این حال، این منطقه از تحقیقات پتانسیل برای کاوش بیشتر در آینده دارد.
تا به امروز، هیچ مطالعه یا بررسی خاصی به طور مستقیم کاربرد موز یا پوست موز را در ضایعات پسوریازیس ارزیابی نکرده است. بنابراین، هر توصیه ای که از استفاده از پوست موز برای درمان پسوریازیس حمایت می کند، تنها بر اساس شواهد حکایتی است.
به عنوان مثال، تایید این درمان توسط یک متخصص پوست در یک شبکه اجتماعی نمی تواند جایگزین مطالعات طراحی شده ای شود که جمعیت زیادی از افراد را برای آزمایش اثربخشی و ایمنی استفاده از پوست موز برای درمان پسوریازیس انجام می دهند.
شایان ذکر است که پوست موز تقریباً حاوی ۴۰ ترکیب است که ممکن است فواید سلامتی مختلفی داشته باشد (منبع مطلب). با این حال، اثرات خاص این ترکیبات بر پسوریازیس ناشناخته باقی مانده است. علاوه بر این، عواملی مانند تنوع موز، روش های کشت و بلوغ می توانند بر در دسترس بودن و ترکیب این ترکیبات تأثیر بگذارند.
قبل از استفاده از پوست موز بر روی ضایعات فعال پسوریازیس، اکیداً توصیه می شود با یک متخصص پوست مشورت کنید. با بحث در مورد دلایل شما برای امتحان این روش، متخصص پوست می تواند بینش ارزشمندی را ارائه دهد.
موز و استرس اکسیداتیو
روش درمانی بالقوه دیگری که پیشنهاد شده است، استفاده از موز برای مقابله با استرس اکسیداتیو است که نقش مهمی در پسوریازیس دارد.
موز حاوی ترکیبات مختلفی است که در درمان استرس اکسیداتیو مفید هستند، همانطور که در یک مطالعه قدیمی انجام شده در سال ۲۰۱۱ نشان داده شده است (منبع مطلب). با این حال، شایان ذکر است که این مطالعه به طور خاص بر استرس اکسیداتیو مرتبط با پسوریازیس تمرکز نکرده است. در عوض، اثرات کلی موز بر استرس اکسیداتیو را بررسی کرد. جالب توجه است، این مطالعه مشاهده کرد که موز نارس در مقایسه با موز رسیده و بیش از حد رسیده، دارای غلظت بیشتری از ترکیبات است که در مبارزه با استرس اکسیداتیو موثر است.
این نشان می دهد که موز ممکن است با کاهش تأثیر استرس اکسیداتیو، علائم پسوریازیس را کاهش دهد. با این حال، مهم است که تأکید کنیم که در حال حاضر هیچ مطالعه مستقیمی وجود ندارد که به طور خاص استفاده از موز یا پوست موز را به عنوان یک درمان جایگزین برای پسوریازیس بررسی کند.
نکاتی برای مدیریت پسوریازیس
مدیریت پسوریازیس اغلب جنبه های مختلفی را شامل می شود.
شما می خواهید با یک تیم درمانی کار کنید و توصیه های آنها را دنبال کنید. اگر بدتر شدن علائم را تجربه کردید یا بهبود نیافتند، باید در مورد این موضوع با یکی از اعضای تیم صحبت کنید. آنها ممکن است توصیه های درمانی اضافی داشته باشند.
همچنین می‌توانید اقداماتی را برای کمک به کاهش تعداد شعله‌ها یا کمک به کاهش شدت علائم انجام دهید. نکات مدیریتی عبارتند از:
- حمام کردن در آب سرد یا ولرم به جای آی داغ
- خوردن یک رژیم غذایی مغذی
- یافتن راه هایی برای کاهش استرس، مانند مدیتیشن یا یوگا
- مرطوب کننده
- ترک سیگار، در صورت لزوم
- اجتناب از الکل
- استفاده از یک مرطوب کننده برای ایجاد یک محیط مرطوب
- برای جلوگیری از آسیب های پوستی احتیاط کنید
- حفظ وزن متوسط
- درک و اجتناب از محرک ها
- پیوستن به یک گروه پشتیبانی
- در مورد داروها با پزشک خود صحبت کنید
- ورزش منظم
- صحبت در مورد فتوتراپی با پزشک
کلام پایانی
- موز به طور گسترده ای به عنوان یک میوه مغذی شناخته می شود که فواید سلامتی زیادی را ارائه می دهد. هم خود میوه و هم پوست آن سرشار از طیف متنوعی از ترکیبات و مواد مغذی هستند که آنها را به یک مکمل ارزشمند برای یک رژیم غذایی متعادل تبدیل می کند.
- با این حال، وقتی صحبت از مدیریت یا درمان پسوریازیس می شود، شواهد علمی محدودی برای حمایت از استفاده از موز یا پوست آن به عنوان درمان موثر وجود دارد.
- قبل از در نظر گرفتن استفاده موضعی از موز یا پوست آن بر روی پوست مبتلا به پسوریازیس، بسیار مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند پزشک یا متخصص پوست مشورت کنید.
