دارچین که از پوست داخلی درختان خاصی در جنس Cinnamomum به دست می‌آید، از دیرباز به دلیل خواص دارویی معروفش به عنوان یک ادویه با ارزش به شمار می‌رفته است. این ماده معطر و طعم دهنده برای هزاران سال در طول تاریخ در فرهنگ های مختلف در سراسر جهان گرامی داشته شده است.
در زمان های اخیر، تحقیقات علمی معاصر شروع به تأیید بسیاری از این ادعاهای سنتی در مورد مزایای بالقوه دارچین برای سلامتی کرده است. هدف این مطالعات ارائه شواهد تجربی است که از اعتقاد دیرینه به خواص درمانی آن حمایت می کند و استفاده از آن را نه تنها به عنوان یک عامل چاشنی بلکه برای مزایای بالقوه سلامتی نیز تایید می کند.
دارچین حاوی خواص دارویی قوی است
دارچین یک ادویه خوش طعم است که از پوست داخلی درختان متعلق به خانواده Cinnamomum به دست می آید. هزاران سال است که در فرهنگ‌های مختلف از جمله مصر باستان استفاده می‌شده است، جایی که آن را به اندازه کافی ارزشمند می‌دانستند که به عنوان هدیه به پادشاهان داده شود. امروزه دارچین به راحتی در دسترس است و معمولاً در بسیاری از دستور العمل ها و غذاها با قیمت های مناسب یافت می شود.
دو نوع اصلی دارچین وجود دارد: دارچین سیلان، که به نام دارچین واقعی نیز شناخته می شود، و دارچین کاسیا، که امروزه پرمصرف ترین نوع دارچین است و مردم معمولا از آن به سادگی به عنوان دارچین یاد می کنند. دارچین با بریدن ساقه درختان دارچین و از بین بردن قسمت های چوبی آن درست می شود. سپس پوسته داخلی آن استخراج شده و خشک می شود تا نوارهای پیچ خورده ای به نام چوب دارچین را تشکیل دهد که می توان آن را به پودر تبدیل کرد تا در پخت و پز استفاده شود.
بو و طعم متمایز دارچین از بخشی روغنی سرشار از ترکیبی به نام cinnamaldehyde ناشی می شود که دانشمندان معتقدند نقش مهمی در فواید سلامتی و اثرات متابولیک مرتبط با مصرف دارچین دارد.
خلاصه
دارچین یک ادویه محبوب است. دارچین سرشار از سینامالدئید است که تصور می‌شود مسئول بیشتر فواید سلامتی دارچین است.
سرشار از آنتی اکسیدان است
آنتی اکسیدان ها موادی هستند که به محافظت از بدن شما در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد، که مولکول های ناپایداری هستند که می توانند به سلول های بدن شما آسیب برسانند، کمک می کنند. دارچین ادویه ای است که حاوی آنتی اکسیدان های قوی متعددی از جمله ترکیباتی به نام پلی فنول ها است. به عبارت دیگر، دارچین دارای خواص بسیار قدرتمندی برای مبارزه با بیماری است.
یک مطالعه نشان داد که اگر مکمل های دارچین مصرف کنید، سطح آنتی اکسیدان ها در خون شما می تواند به میزان قابل توجهی افزایش یابد و در عین حال نشانگرهایی را که نشان دهنده التهاب هستند، مانند ماده ای به نام پروتئین واکنشی C، کاهش می دهد. به عبارت دیگر، مصرف دارچین می تواند به کاهش علائم التهاب در بدن شما کمک کند.
قدرت این اثرات آنتی اکسیدانی دارچین به قدری قوی است که حتی به عنوان یک نگهدارنده طبیعی برای غذا استفاده می شود. این بدان معنی است که دارچین می تواند از فاسد شدن غذاها جلوگیری کند و تازگی آنها را حفظ کند، که نشان می دهد خواص آنتی اکسیدانی آن چقدر موثر است.
خلاصه
دارچین حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان های پلی فنل بسیار قوی است.
ممکن است خواص ضد التهابی داشته باشد
التهاب یک فرآیند ضروری در بدن ما است زیرا به ما در مبارزه با عفونت ها و کمک به بهبود بافت های آسیب دیده کمک می کند. با این حال، زمانی که التهاب برای مدت طولانی ادامه یابد یا بافت سالم بدن ما را به جای مهاجمان خارجی مانند باکتری ها هدف قرار دهد، می تواند مشکل ساز شود (منبع مطلب).
دارچین، یک ادویه پر استفاده که به دلیل طعم غنی خود شناخته شده است، ممکن است در چنین شرایطی کمک کند. تحقیقات علمی نشان داده است که دارچین و آنتی اکسیدان های موجود در آن دارای قابلیت های ضد التهابی قوی هستند. این بدان معنی است که آنها می توانند به طور موثری التهاب بیش از حد را از آسیب رساندن به بدن ما کاهش دهند یا از آن جلوگیری کنند (منبع مطلب).
خلاصه
آنتی اکسیدان های موجود در دارچین دارای اثرات ضد التهابی هستند که ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری کمک کند.
می تواند در برابر بیماری قلبی محافظت کند
دارچین ادویه‌ای است که با احتمال کمتر ابتلا به بیماری‌های قلبی مرتبط است، که دلیل اصلی مرگ افراد در سطح جهان است. در یک مطالعه، مشخص شد که استفاده از تقریباً ۳/۴ قاشق چای خوری (۱.۵ گرم) دارچین در روز می تواند به کاهش میزان تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول LDL (که برای سلامتی “مضر” در نظر گرفته می شود) کمک کند. قند خون در افرادی که شرایط متابولیک مانند دیابت یا چاقی دارند (منبع مطلب).
علاوه بر این، بررسی دیگری که ۱۳ مطالعه مختلف را بررسی کرد، نشان داد که دارچین می تواند به کاهش سطح تری گلیسیرید (نوعی چربی در خون شما) و همچنین سطح کلسترول کل کمک کند. هر دوی این عوامل شاخص های خطر بیماری قلبی هستند (منبع مطلب).
علاوه بر این، نشان داده شده است که مصرف مداوم دارچین در یک دوره حداقل ۸ هفته ای می تواند به کاهش فشار خون فرد کمک کند (منبع مطلب). وقتی همه این جنبه ها را در نظر بگیریم، آشکار می شود که استفاده منظم دارچین به طور بالقوه می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.
خلاصه
دارچین ممکن است برخی از عوامل خطر اصلی بیماری قلبی را بهبود بخشد، از جمله کلسترول، تری گلیسیرید و فشار خون.
می تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد
انسولین یک هورمون حیاتی است که نقش مهمی در مدیریت متابولیسم بدن و نحوه استفاده از انرژی ایفا می کند. همچنین به انتقال گلوکز (نوعی قند) از جریان خون به سلول‌ها کمک می‌کند، جایی که می‌توان از آن برای سوخت استفاده کرد. با این حال، برخی از افراد ممکن است در پاسخ به انسولین که به عنوان مقاومت به انسولین شناخته می شود، مشکل داشته باشند. مقاومت به انسولین یک ویژگی رایج در شرایطی مانند سندرم متابولیک و دیابت نوع ۲ است.
در حال حاضر، محققان در حال بررسی پتانسیل دارچین برای کمک به بهبود حساسیت به انسولین هستند. مطالعات اولیه نشان می دهد که این ادویه ممکن است بتواند مقاومت به انسولین را در برخی افراد کاهش دهد که می تواند منجر به کاهش سطح قند خون و کنترل بهتر سطح گلوکز بدن شما شود.
خلاصه
نشان داده شده است که دارچین به میزان قابل توجهی حساسیت به هورمون انسولین را افزایش می دهد که ممکن است کنترل قند خون را بهبود بخشد.
به کاهش سطح قند خون کمک می کند
دارچین ادویه ای است که توانایی کاهش سطح قند خون و بهبود مقاومت به انسولین را در بدن ما دارد. این می تواند برای افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که می خواهند سطح قند خون سالم خود را حفظ کنند مفید باشد. دارچین این کار را به دو روش اصلی انجام می دهد.
اول، با آنزیم‌های خاصی در سیستم گوارشی که کربوهیدرات‌ها را در طول فرآیند هضم تجزیه می‌کنند، تداخل ایجاد می‌کند. دارچین با کند کردن این تجزیه، میزان قندی را که بعد از غذا وارد جریان خون شما می شود، کاهش می دهد. این بدان معناست که قند کمتری برای افزایش سطح قند خون شما در دسترس است.
دوم، ترکیبی در دارچین به نام «سینامالدئید» وجود دارد که می‌تواند مانند انسولین عمل کند – هورمونی که به تنظیم سطح قند خون با انتقال قند از خون به سلول‌ها کمک می‌کند، جایی که برای انرژی استفاده می‌شود یا به عنوان گلیکوژن ذخیره می‌شود. این عمل سینامالدئید استفاده از قندهای موجود در جریان خون را برای بدن آسان‌تر می‌کند و به کاهش سطح کلی قند خون کمک می‌کند.
چندین مطالعه بر روی انسان نشان داده است که مصرف دارچین در واقع می تواند سطح قند خون ناشتا را کاهش دهد و معیاری به نام هموگلوبین A1c را بهبود بخشد. این یک شاخص مهم برای کنترل طولانی مدت قند خون است زیرا میانگینی از آنچه قند خون شما در چند ماه گذشته انجام داده است را نشان می دهد.
برای بهره‌مندی از این فواید، باید حدود ۱ تا ۶ گرم (یا تقریباً نصف قاشق چایخوری تا دو قاشق چایخوری) دارچین را هر روز مصرف کنید. به یاد داشته باشید که اعتدال امری کلیدی است، بنابراین در مصرف خود زیاده روی نکنید زیرا مصرف زیاد هر چیزی همیشه برای ما خوب نیست!
خلاصه
نشان داده شده است که دارچین در دوزهای ۱ تا ۶ گرم یا ۰.۵ تا ۲ قاشق چایخوری، سطح قند خون ناشتا را کاهش می دهد. در روز
ممکن است اثرات مفیدی بر بیماری های عصبی داشته باشد
به عبارت ساده تر، بیماری های عصبی شرایطی هستند که سلول های عصبی در مغز ما به تدریج ساختار یا توانایی خود را برای عملکرد صحیح در طول زمان از دست می دهند. برخی از نمونه های شناخته شده این بیماری ها عبارتند از آلزایمر و بیماری پارکینسون.
آلزایمر وضعیتی است که بر حافظه و مهارت های تفکر تأثیر می گذارد، در حالی که پارکینسون عمدتاً بر حرکت و هماهنگی تأثیر می گذارد. مشخصه این بیماری ها تجمع پروتئین های خاصی در مغز است، مانند تاو در آلزایمر و پروتئین دیگری به نام آلفا سینوکلئین در پارکینسون.
محققان کشف کرده اند که ترکیبات موجود در دارچین ممکن است به پیشگیری یا کاهش برخی از این اثرات مضر کمک کند. به عنوان مثال، به نظر می رسد یک ترکیب خاص در دارچین باعث توقف تجمع پروتئین تاو در مغز می شود که یکی از دلایل اصلی بیماری آلزایمر است.
علاوه بر این، مطالعات انجام شده بر روی موش های مبتلا به بیماری پارکینسون نشان داده است که دارچین می تواند از سلول های عصبی محافظت کند، سطح انتقال دهنده های عصبی (مواد شیمیایی مسئول انتقال پیام بین سلول های عصبی) را متعادل کند و عملکرد حرکتی را بهبود بخشد. با این حال، برای درک اینکه آیا این اثرات در انسان مشابه هستند یا خیر، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
خلاصه
در مطالعات حیوانی نشان داده شده است که دارچین به بهبودهای مختلفی برای بیماری آلزایمر و پارکینسون منجر می شود. با این حال، تحقیقات انسانی وجود ندارد.
دارچین ممکن است از شما در برابر سرطان محافظت کند
دارچین موضوع مورد توجه دانشمندانی بوده است که نقش احتمالی آن را در پیشگیری و درمان سرطان مطالعه می کنند. تا به حال، بیشتر مطالعات انجام شده در این زمینه شامل آزمایش‌هایی است که با استفاده از لوله‌های آزمایش یا حیوانات (مانند موش) انجام شده است، که نشان می‌دهد عصاره دارچین ممکن است بتواند از ابتلا به سرطان محافظت کند.
این آزمایش‌ها نشان می‌دهند که دارچین دارای خواصی است که می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را کاهش داده و از تشکیل رگ‌های خونی جدید در تومورها جلوگیری کند، که به طور بالقوه می‌تواند به جلوگیری از گسترش بیشتر سرطان کمک کند. علاوه بر این، به نظر می رسد که دارچین برای خود سلول های سرطانی مضر است و باعث از بین رفتن آنها می شود (منبع مطلب).
یک مطالعه خاص روی موش‌هایی که سرطان تخمدان داشتند نشان داد که ترکیبی به نام «سینامالدئید» می‌تواند پروتئین‌های خاصی را که به رشد سرطان در این موش‌ها کمک می‌کنند، مسدود کند. این نتیجه بیشتر توسط آزمایش‌هایی که در لوله‌های آزمایش انجام شده بود، تأیید شد، جایی که سینامالدئید نشان داد که می‌تواند تکثیر و گسترش سلول‌های سرطان تخمدان را کاهش دهد(منبع مطلب).
با این حال، با وجود این شواهد امیدوارکننده از مطالعات حیوانی و آزمایش‌های آزمایشگاهی، ما هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا درک بهتری از تاثیر دارچین بر انسان‌های مبتلا به سرطان داشته باشیم.
خلاصه
مطالعات حیوانی و لوله آزمایش نشان می دهد که دارچین ممکن است اثرات محافظتی در برابر سرطان داشته باشد. تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است.
ممکن است از عفونت های باکتریایی و قارچی جلوگیری کند
سینامالدئید یک جزء فعال کلیدی موجود در دارچین است که مزایای بالقوه ای را در برابر انواع مختلف عفونت نشان داده است. در محیط‌های آزمایشگاهی، محققان مشاهده کرده‌اند که روغن دارچین ممکن است در از بین بردن قارچ‌های خاص مسئول عفونت‌های دستگاه تنفسی مؤثر باشد (منبع مطلب).
علاوه بر این، به نظر می‌رسد که این ترکیب از رشد باکتری‌های خاص مانند لیستریا و سالمونل که میکروارگانیسم‌های مضر هستند، جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، خواص ضد میکروبی دارچین ممکن است به جلوگیری از پوسیدگی دندان و کاهش بوی بد دهان کمک کند(منبع مطلب).
با این وجود، اکثر این یافته‌ها از مطالعات لوله‌های آزمایشی به دست می‌آیند که نشان می‌دهد تحقیقات بیشتر در مورد انسان برای درک کامل و تأیید مزایای بالقوه سینامالدئید ضروری است.
خلاصه
سینامالدئید دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است که ممکن است عفونت ها و همچنین پوسیدگی دندان و بوی بد دهان را کاهش دهد. تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است.
ممکن است خاصیت ضد ویروسی داشته باشد
برخی مطالعات نشان داده‌اند که دارچین، به‌ویژه نوع کاسیا، ممکن است دارای خواصی باشد که به محافظت از بدن در برابر ویروس‌های خاص مانند HIV-1، نسخه‌ای از ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) که معمولاً در انسان یافت می‌شود، کمک می‌کند. این سویه خاص مسئول ایجاد سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) است.
علاوه بر این، تحقیقات همچنین به توانایی بالقوه دارچین برای محافظت در برابر سایر انواع ویروس ها مانند ویروس آنفولانزا و تب دنگی اشاره می کند – بیماری که توسط نیش پشه منتقل می شود. با این حال، اگرچه این یافته‌ها امیدوارکننده هستند، اما همچنان به بررسی‌های بیشتر از طریق آزمایش‌های انسانی نیاز دارند تا این ارتباط بین دارچین و اثرات محافظتی آن بر بدن ما در برابر این ویروس‌های مضر مستحکم شود.
به طور خلاصه، در حالی که مطالعات کنونی نشان می دهد که مصرف یا استفاده از دارچین استخراج شده از گونه های Cassia ممکن است در محافظت در برابر گونه های خاصی از HIV، ویروس آنفولانزا و تب دنگی مفید باشد، هنوز نیاز به آزمایشات انسانی جامع تری برای تایید قطعی این فرضیه وجود دارد. .
خلاصه
اگرچه تحقیقات محدودی در مورد انسان وجود دارد، برخی از مطالعات لوله آزمایش نشان می دهد که دارچین ممکن است به محافظت در برابر برخی ویروس ها کمک کند.
کدام نوع بهتر است؟
عبارت “همه دارچین ها برابر نیستند” به این معنی است که انواع مختلف دارچین با خواص و فواید سلامتی متفاوتی وجود دارد. دو نوع اصلی دارچین وجود دارد: کاسیا و سیلان (که به عنوان دارچین واقعی نیز شناخته می شود).
دارچین کاسیا حاوی مقدار قابل توجهی کومارین است که ترکیبی است که در صورت مصرف در مقادیر زیاد می تواند مضر باشد. از سوی دیگر، همه انواع دارچین باید فوایدی برای سلامتی داشته باشد. با این حال، Cassia ممکن است به دلیل محتوای کومارین بالاتر در صورت مصرف بیش از حد، مشکلاتی ایجاد کند (منبع مطلب).
در مقابل، دارچین سیلان دارای محتوای کومارین بسیار کمتری نسبت به کاسیا است که آن را به گزینه ای مطمئن تری برای مصرف تبدیل می کند. در حالی که دارچین سیلان سالم تر است، دارچین کاسیا مقرون به صرفه تر است و پیدا کردن آن در فروشگاه ها آسان تر است.
خلاصه
اگرچه دارچین کاسیا مقرون به صرفه‌تر و به‌طور گسترده‌تر در دسترس است، کومارین آن نیز بیشتر است، که می‌تواند در مقادیر زیاد مضر باشد. دارچین سیلان جایگزین بهتری است که در برخی از فروشگاه های تخصصی و خرده فروشی های آنلاین یافت می شود.
کلام پایانی
دارچین ادویه‌ای است که از پوست داخلی درختان از جنس Cinnamomum به دست می‌آید و دارای مزایای سلامتی بی‌شماری است. این شامل مواد مغذی و ترکیبات مختلفی است که می تواند فواید زیادی برای بدن ما داشته باشد. به عنوان مثال، دارچین ممکن است به کاهش سطح قند خون کمک کند، که به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که می خواهند سطح گلوکز را ثابت نگه دارند، مفید است. علاوه بر این، مصرف این ادویه ممکن است با بهبود سطح کلسترول و تری گلیسیرید، عوامل خطر مرتبط با بیماری های قلبی را کاهش دهد. علاوه بر این، می تواند به کاهش التهاب در بدن ما کمک کند و آن را به یک مکمل مفید برای دستور العمل های مختلف تبدیل کند.
با این حال، همه انواع دارچین یکسان ایجاد نمی شوند. دارچین سیلان، همچنین به عنوان دارچین واقعی یا دارچین “واقعی” شناخته می شود، به دلیل محتوای کومارین پایین آن – عنصری که می تواند در مقادیر زیاد مضر باشد – گزینه بهتری در نظر گرفته می شود. از سوی دیگر، دارچین کاسیا حاوی سطوح بالاتری از کومارین است. بنابراین، در صورت انتخاب این نوع، توصیه می شود از دوزهای کمتری استفاده کنید. به طور کلی، گنجاندن دارچین در رژیم غذایی شما می تواند فواید سلامتی متعددی داشته باشد و در عین حال طعم و عطر غذاهای مختلف را نیز افزایش دهد.
