تفاوت بین مسکن های بدون نیاز به نسخه

اکثر مردم یک یا چند مسکن بدون نیاز به نسخه در خانه دارند، اما آیا می دانید کدام یک برای انواع خاصی از دردها بهترین هستند؟ یا فقط به هر چیزی که راحت است دست می یابید؟ به طور کلی، بیشتر مردم تمایل دارند به برندی که می شناسند یا معتقدند «بهتر» از دیگران است، پایبند باشند.

ممکن است تعجب کنید که آیا واقعاً تفاوتی بین آنها وجود دارد یا خیر. واقعیت این است که همه آنها از جنبه های مهمی متفاوت هستند. هنگام خرید آنها، مصرف آنها و به خصوص ترکیب آنها با یکدیگر یا سایر داروها، باید چند اطلاعات مهم را بدانید.

خواص مسکن های بدون نیاز به نسخه

چهار داروی اصلی درد بدون نیاز به نسخه موجود در بازار عبارتند از:

• استامینوفن
• آسپرین
• ایبوپروفن
• ناپروکسن سدیم

هر کدام مزایا و خطراتی دارند. در حالی که عملکرد کلی آنها کم و بیش یکسان است – برای کاهش درد – مکانیسم عمل آنها و نحوه بهترین استفاده آنها متفاوت است. دلایل استفاده از آنها می تواند شامل برخی یا همه موارد زیر باشد:

• برای تسکین سردرد
• برای کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل یا عضلات
• برای تسکین درد ناشی از آسیب یا آسیب عصبی
• برای پایین آوردن تب
• برای کاهش برخی از علائم – مانند درد سینوسی – آلرژی ، سرماخوردگی یا آنفولانزا

انتخاب دارو تا حد زیادی به شرایطی که باید درمان کنید و مشکلات احتمالی که ممکن است شما را از استفاده از یک محصول خاص باز دارد بستگی دارد.

ضد التهاب

ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم و آسپرین همگی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) با مکانیسم اثر مشابهی هستند. به همین دلیل، شما نباید بیش از یک نوع NSAID را ترکیب کنید زیرا می تواند احتمال عوارض جانبی را افزایش دهد (منبع مطلب). خطرات جدی NSAIDها – به استثنای آسپرین – شامل افزایش خطر حمله قلبی یا سکته است (منبع مطلب).

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) با مسدود کردن آنزیم های COX-1 و COX-2 در خارج از سیستم عصبی مرکزی (CNS) و در محل بافت های آسیب دیده عمل می کنند. آنزیم های COX در فرآیند التهابی نقش دارند، بنابراین مسدود کردن آنها با التهاب و درد ناشی از آن مقابله می کند (منبع مطلب).

در همین حال، مکانیسم اثر استامینوفن به طور کامل شناخته نشده است، اما به نظر می رسد آستانه درد بدن شما را افزایش می دهد (نقطه ای که در آن احساس دردناک تلقی می شود). تصور می شود که این کار را با هدف قرار دادن پروتئینی به نام COX-3 انجام می دهد که در واقع یک نوع COX-1 است.

با این حال، یک تفاوت کلیدی این است که استامینوفن این پروتئین را در داخل CNS (مغز و نخاع) مسدود می کند، نه خارج از آن مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs). این تفاوت مهم به این معنی است که استامینوفن برای مشکلات مربوط به التهاب، مانند رگ به رگ شدن یا آرتریت روماتوئید مؤثر نیست (منبع مطلب).

استامینوفن

استامینوفن یکی از پرمصرف ترین داروها در ایالات متحده است و در صدها محصول بدون نیاز به نسخه و همچنین داروهای تجویزی متعددی وجود دارد. نام های تجاری محصولات بدون نیاز به نسخه حاوی استامینوفن عبارتند از (منبع مطلب):

• تایلنول
• اکتامین
• تب
• پانادول
• دیکویل (همراه با دکسترومتورفان و سودوافدرین)
• Nyquil Cold/Anful Relief (همراه با دکسترومتورفان و دوکسیلامین)

همچنین استامینوفن را در اکثر داروهایی که می‌گویند درد سینوسی را تسکین می‌دهند، مانند محصولات سرماخوردگی و آنفولانزای چند علامتی پیدا خواهید کرد.

استامینوفن نیز در مسکن های ترکیبی مخدر مانند:

• تایلنول ۳ / تایلنول ۴ (کدئین-استامینوفن)
• ویکودین (هیدروکودون-استامینوفن)
• پرکوست (اکسی کدون-استامینوفن)

بهترین برای ترکیب

استامینوفن بسیار مورد استفاده قرار می گیرد زیرا نه تنها موثر است، بلکه عوارض جانبی کمتری نسبت به سایر داروهای ضد درد بدون نیاز به نسخه دارد و با اکثر داروهای رایج تداخل منفی ندارد. به همین دلیل است که در بسیاری از محصولات ترکیبی دیده می شود. همچنین، به دلیل اینکه مکانیسم اثر متفاوتی دارد، استامینوفن را می توان با خیال راحت با داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) ترکیب کرد.

برخی از مطالعات می گویند که این دارو به اندازه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) برای سردرد مفید است، در حالی که برخی دیگر دریافته اند که کمتر موثر است. با این حال، مطالعات نشان داده است که داروهای ترکیبی استامینوفن، آسپرین و کافئین برای برخی از انواع اختلالات میگرنی برتر هستند (منبع مطلب).بیشتر آن به نوع سردرد و پاسخ فردی شما به داروها بستگی دارد.

با این حال، از آنجایی که استامینوفن التهاب را کاهش نمی دهد، ممکن است برای علل التهابی درد، مانند آرتریت یا آسیب های خاص، کمتر موثر باشد.

موارد احتیاط

استامینوفن اغلب با داروهای ضد درد اپیوئیدی برای درمان دردهای جدی پس از جراحی، جراحات یا دردهای مزمن ترکیب می شود. به طور کلی در دوز توصیه شده بی خطر است، اگرچه برخی افراد ممکن است دچار بثورات پوستی جدی شوند (منبع مطلب).

مصرف بیش از حد استامینوفن می تواند باعث آسیب جدی و گاهی کشنده به کبد شما شود (منبع مطلب).مهم است که در دوز توصیه شده باقی بمانید. از آنجایی که استامینوفن در بسیاری از محصولات وجود دارد، حتما برچسب تمام داروهایی را که مصرف می کنید بررسی کنید. همچنین کمک می کند که پزشک و داروساز خود را در تصمیم گیری های درمانی خود درگیر کنید.

با این حال، برخلاف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، استامینوفن با افزایش خطر حمله قلبی یا سکته همراه نیست. انجمن قلب آمریکا استامینوفن را به عنوان اولین مسکنی که برای افرادی که دچار حمله قلبی شده اند توصیه می کند (منبع مطلب).

هشدارهای استامینوفن

سمیت کبدی استامینوفن یک مشکل جدی در ایالات متحده به دلیل اپیدمی سوء مصرف مواد افیونی و مصرف بیش از حد است. بسیاری از مرگ و میرها ناشی از مصرف بیش از حد استامینوفن است نه مواد افیونی (منبع مطلب).اگر استامینوفن با الکل ترکیب شود، آسیب کبدی نیز بیشتر است (منبع مطلب).

آسپرین

آسپرین، همچنین به عنوان اسید استیل سالیسیلیک (ASA) شناخته می شود ، یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است که برای درمان درد، تب و التهاب استفاده می شود. این در مجموعه ای از محصولات، هم به تنهایی و هم در ترکیب با سایر داروها وجود دارد. نام های تجاری عبارتند از (منبع مطلب):

• رژیم آسپرین آناسین
• بایر
• بوفرین
• امپرین
• جناکوت
• مینی پرین

برخی از محصولات ترکیبی حاوی آسپرین عبارتند از:

• آلکا سلزر (با اسید سیتریک و بی کربنات سدیم )
• فرمول سردرد پیشرفته آناسین (با استامینوفن و کافئین)
• اکسدرین (با استامینوفن و کافئین)

همچنین یکی از اجزای ترکیبی از داروهای مخدر است، از جمله:

• ترکیب سوما با کدئین
• الور ، لورتاب آسا ، پاناسال (با هیدروکودون )
• اندودان ، پرکودان، روکسیپرین (با اکسی کدون )

بهترین برای سلامت قلب

احتمالاً در مورد مصرف روزانه آسپرین با دوز کم برای سلامت قلب شنیده اید، به خصوص اگر حمله قلبی داشته اید یا در حال حاضر بیماری قلبی دارید. آسپرین مفید است زیرا از لخته شدن خون شما جلوگیری می کند. در افرادی که رگ‌هایشان تنگ شده است، لخته می‌تواند جریان خون به قلب یا مغز شما را مسدود کند و باعث حمله قلبی یا سکته شود (منبع مطلب).

با این حال، آسپرین برای همه بی‌خطر نیست، و مانند هر دارویی، شما وپزشکتان باید مزایا و خطرات بالقوه‌تان را قبل از تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا lwvt روزانه آسپرین برای شما مناسب است و چه دوز مناسب است، بسنجید (منبع مطلب).

موارد احتیاط

خونریزی زیاد و ناراحتی معده از عوارض جانبی رایج آسپرین است. زخم معده و خونریزی گوارشی ممکن است رخ دهد (منبع مطلب).این اغلب در افرادی اتفاق می افتد که:

• سن بالای ۷۰
• مصرف الکل
• مصرف سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
• مصرف سایر داروهای رقیق کننده خون

در صورت مصرف آسپرین در هنگام حمله قلبی، آسپرین می تواند به میزان قابل توجهی احتمال مرگ را کاهش دهد. از سوی دیگر، در صورت سکته مغزی نباید آن را مصرف کرد زیرا ممکن است سکته مغزی به دلیل پارگی ورید (به جای انسداد) باشد. به این ترتیب، آسپرین می تواند سکته مغزی را با افزایش خونریزی بدتر کند (منبع مطلب).

هشدار مصرف آسپرین

از مصرف آسپرین در کودکان مبتلا به تب به دلیل خطر ابتلا به سندرم ری که نوعی آنسفالوپاتی (بیماری مغزی) است، اجتناب شود (منبع مطلب).

ایبوپروفن

ایبوپروفن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است که برای درمان درد، تب و التهاب استفاده می‌شود و معمولاً برای کاهش علائم میگرن، دردهای قاعدگی یا آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود. مانند سایر NSAID ها، ایبوپروفن برای آسیب یا بیماری التهابی بهتر از استامینوفن است. نام های تجاری عبارتند از (منبع مطلب):

• اَدویل
• میدول
• موترین
• نئوپروفن
• اولتراپرین
• Advil PM (با دیفن هیدرامین )

فرآورده های اپیوئیدی ترکیبی حاوی ایبوپروفن عبارتند از:

• ایبودون ، رپرکساین ، ویکوپروفن (با هیدروکودون)
• کامبونوکس (با اکسی کدون)

بهترین برای اقدام سریع

ایبوپروفن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) کوتاه اثر است که سریعتر از ناپروکسن شروع به کار می کند (منبع مطلب). این ممکن است برای درد حاد، مانند یک آسیب جدید، بهتر باشد. نکته منفی این است که ایبوپروفن باید بیشتر از ناپروکسن مصرف شود.

موارد احتیاط

ایبوپروفن نسبت به برخی از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) عوارض جانبی کمتری دارد اما می تواند باعث سوزش سر دل و راش شود. در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی یا کبدی باید از مصرف آن اجتناب شود و در صورت مصرف بیش از حد ممکن است خطر فشار خون بالا (هایپرتنشن) و حمله قلبی را افزایش دهد.

هشدارهای ایبوپروفن

ایبوپروفن (و همه NSAID ها به جز آسپرین) ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد که می تواند ناگهانی و کشنده باشد. ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث آسیب جدی به معده یا روده شود، از جمله خونریزی، زخم، یا سوراخ.

ناپروکسن سدیم

ناپروکسن سدیم یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) است که برای درمان علائم و شرایط مشابه ایبوپروفن (درد، تب، التهاب، میگرن، دردهای قاعدگی، آرتریت روماتوئید) استفاده می‌شود. همچنین گاهی اوقات برای شرایط مزمن دردناک بیماری پاژه و سندرم بارتر استفاده می شود (منبع مطلب).

ناپروکسن به عنوان یک NSAID انتخاب بهتری نسبت به استامینوفن برای دردهای ناشی از التهاب است. نام های تجاری عبارتند از:

• الو
• آناپریکس
• ناپروسین
• Aleve PM (با دیفن هیدرامین)

محصولات تجویزی حاوی ناپروکسن عبارتند از:

• Vimovo (با اسموپرازول)
• Treximet (با سوماتریپتان)

بهترین برای درد مزمن، عوارض جانبی کمتر

ناپروکسن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) طولانی اثر است، به این معنی که مدت زمان بیشتری طول می کشد تا درد شما تسکین یابد، اما مدت بیشتری نسبت به یک NSAID کوتاه اثر مانند ایبوپروفن باقی می ماند.همچنین لازم نیست آن را به دفعات مصرف کنید. اگر برای درد ناشی از یک بیماری مزمن نیاز به مصرف منظم آن دارید، این می تواند انتخاب بهتری باشد.

مزیت واقعی دیگر این است که ناپروکسن سدیم با عوارض جانبی کمتری نسبت به ایبوپروفن همراه است، به این معنی که به طور کلی ایمن تر است و اگر ایبوپروفن شما را آزار می دهد، ممکن است بتوانید آن را تحمل کنید.

موارد احتیاط

در مقایسه با ایبوپروفن، ناپروکسن خطر ابتلا به زخم معده بسیار بالاتری دارد.  (منبع مطلب)به این ترتیب، اگر سابقه زخم یا بیماری التهابی روده (IBD) دارید، باید با غذا مصرف شود یا از مصرف آن اجتناب شود .

هشدارهای ناپروکسن سدیم

ناپروکسن مانند بسیاری از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهد.

مخلوط کردن مسکن های بدون نیاز به نسخه

هنگام مصرف بیش از یک مسکن بدون نیاز به نسخه باید مراقب باشید. شما نباید بیش از یک دارو از یک کلاس در یک زمان مصرف کنید زیرا خطر عوارض جانبی یا مصرف بیش از حد را افزایش می دهد.

این بدان معناست که ترکیب کردن داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) – آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، یا NSAID های تجویزی بی خطر نیست. از آنجایی که استامینوفن مکانیسم اثر متفاوتی دارد، می توان آن را به طور ایمن با داروهای NSAID مصرف کرد (منبع مطلب).

کلام پایانی

• هنگام انتخاب مسکن مناسب، مهم است که به عوارض جانبی و هرگونه تداخل دارویی بالقوه توجه کنید. پزشک خود در مورد اینکه کدام یک برای شما بهترین است مشاوره بگیرید.
• اگر در داروخانه هستید و نیاز به مشاوره لحظه آخری دارید، به خصوص اگر شرایط پزشکی دارید یا از هر نوع دارویی استفاده می کنید، می توانید از داروساز نیز بپرسید.

سوالات متداول

۱. چه مسکن های بدون نیاز به نسخه برای کلیه ها راحت ترین هستند؟

استامینوفن مسکن انتخابی بدون نیاز به نسخه برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی است زیرا ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند عملکرد کلیه را کاهش دهند و آسپرین با عوارض خونریزی همراه است. با این حال، اگر عملکرد کلیه شما مختل است، استامینوفن را به مقدار کم مصرف کنید.

۲. چه مسکن های بدون نیاز به نسخه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) نیستند؟

استامینوفن تنها مسکن خوراکی بدون نیاز به نسخه است که یک داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) نیست. بسیاری از مسکن های موضعی بدون نیاز به نسخه حاوی NSAID نیستند.

۳. آیا مصرف مسکن های بدون نیاز به نسخه در دوران بارداری بی خطر است؟

استامینوفن بی‌خطرترین مسکن بدون درد در دوران بارداری در نظر گرفته می‌شود، اما هنوز هم باید کوتاه‌مدت استفاده شود (منبع مطلب).

بر اساس مطالعه‌ای که توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها انجام شد، هنگام استفاده از استامینوفن در دوران بارداری، نقایص مادرزادی نسبت به زمانی که داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) یا مواد افیونی مصرف می‌شدند، کمتر شایع بود (منبع مطلب).

مانند هر چیزی که در دوران بارداری مصرف می کنید، قبل از استفاده حتما با متخصص زنان و زایمان خود صحبت کنید.

۳. چه مسکن های بدون نیاز به نسخه را می توانید با رقیق کننده های خون مصرف کنید؟

استامینوفن مسکن بدون نیاز به نسخه است که برای افرادی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنند توصیه می شود ، اما حتی باید فقط با آگاهی و نظارت پزشک مصرف شود. NSAID ها – و به ویژه آسپرین – می توانند از لخته شدن خون جلوگیری کنند، بنابراین ترکیب آن با داروهای رقیق کننده خون مانند کومادین (وارفارین) می تواند خطر خونریزی شدید و حتی کشنده را افزایش دهد.