عدم تحمل هیستامین چیست؟

فهرست مطالب

اگر قبلاً برخی از رژیم های غذایی معمولی را امتحان کرده اید یا آزمایش حساسیت غذایی انجام داده اید و بهبود نیافته اید، ممکن است بخواهید آزمایش عدم تحمل هیستامین را بررسی کنید. این حالت می تواند علت اصلی مشکلات سلامتی مانند میگرن، تحریک پوست و ناراحتی های گوارشی باشد.

علائم عدم تحمل هیستامین می تواند شرایط دیگر را ایجاد کند، بنابراین مهم است که قبل از استفاده از رژیم کم هیستامین، ا عدم ابتلا به سایر مشکلات سلامتی مطمئن شوید. رژیم کم هیستامین اولین چیزی نیست که می خواهید برای بهینه سازی سلامت خود تلاش کنید.

هیستامین چیست؟

هرکسی در بدن خود هیستامین دارد. احتمالاً در مورد آنتی هیستامین ها برای واکنش های آلرژیک شنیده اید. هیستامین ساخته شده از اسید آمینه پیش ساز، هیستیدین، نقش های زیادی در بدن دارد, از جمله:

عضلات را منقبض می کند (مانند تنفس)
رگ های خونی را گشاد می کند
فشار خون را تحت تأثیر قرار می دهد
شیره معده را تحریک می کند
در تعدیل ایمنی نقش دارد

هیستامین همچنین با افزایش جریان خون در قسمت هایی از بدن به بهبودی بدن ناشی از آسیب ها و آلرژی ها کمک می کند. همچنین یک انتقال دهنده عصبی در مغز است که پیام ها را منتقل می کند و چرخه بیداری و خواب را تنظیم می کند.

چهار نوع گیرنده هیستامین در بدن ما وجود دارد:

H1 – در همه جای بدن وجود دارد
H2 – عمدتاً در دستگاه گوارش معده، دوازدهه (همان اثنی عشر) و روده کوچک وجود دارد.
H3 – در سیستم عصبی هستند
H4 – به مقدار کمی در بافت های خاصی مانند پوست، لوزه ها و طحال وجود دارد

عدم تحمل هیستامین چیست؟

عدم تحمل هیستامین (HIT) زمانی است که فرد نمی تواند به درستی هیستامین را در دستگاه گوارش خود و سایر قسمت های بدن متابولیزه و تجزیه کند. این یک آلرژی یا عدم تحمل غذایی نیست، بلکه بیشتر شبیه تجمع یا سرریز شدن سطل است که باعث ایجاد علائم می شود.

برخی فرض می کنند که استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها میکروبیوم ما و توانایی آن در تجزیه هیستامین را ناتوان کرده است. خواهید دید که عدم تحمل هیستامین به شرایط دیگر نیزمرتبط است.

علائم عدم تحمل هیستامین

علائم عدم تحمل هیستامین معمولاً بین ۳۰ دقیقه تا ۷۲ ساعت پس از مصرف غذاهای خاص رخ می دهد. افراد می توانند علائم مختلفی را تجربه کنند و ممکن است برخی فقط از یک دسته، چند دسته یا همه آن ها را تجربه کنند. تشخیص رسمی عدم تحمل هیستامین نیازمند موارد زیر است:

بهبود علائم با رژیم کم هیستامین
حداقل یک آزمایشگاه مثبت یا نشانگر ژنتیکی
دو یا چند علامت زمانی که پزشک سایر شرایط را رد کرد

چهار نوع گیرنده هیستامین در سراسر بدن ممکن است تنوع علائم را توضیح دهد. در اینجا علائم رایج عدم تحمل هیستامین بر اساس ارگان آمده است:

علائم عدم تحمل هیستامین در پوست

قرمزی و برافروختگی
کهیر
خارش پوست
ادم

علائم عدم تحمل هیستامین در دستگاه گوارش

حالت تهوع
سوزش سردل
استفراغ
اسهال
یبوست
گرفتگی
نفخ

علائم عدم تحمل هیستامین در گردش خون

فشار خون پایین
سرگیجه

علائم عدم تحمل هیستامین در دستگاه عصبی

سردرد
میگرن
تپش قلب (آریتمی)
مور مور شدن
خستگی

علائم عدم تحمل هیستامین در هورمون ها

پریودهای دردناک
علائم سندرم پیش از قاعدگی مانند گرفتگی عضلات، سردرد، حالت تهوع، استفراغ و غیره.

هیستامین ممکن است بخشی از مشکلات سلسله واری باشد که باعث ایجاد انقباضات رحمی در طول قاعدگی شما می شود و ممکن است عدم تحمل هیستامین نقش مهمی در میگرن های هورمونی داشته باشد.

علل عدم تحمل هیستامین

چگونه یک فرد به این نقطه می رسد که بدنش دیگر نمی تواند هیستامین را متابولیزه کند؟ چند دلیل مختلف برای عدم تحمل هیستامین وجود دارد که باید بررسی شود.

اول، ضروری است که داروها را کنار بگذاریم. برخی از داروها می توانند با ایجاد کمبود دیامین اکسیداز (DAO) باعث عدم تحمل هیستامین شوند، بنابراین با پزشک خود در مورد این تداخل بالقوه مشورت کنید.

هیستامین دارای دو مسیر اصلی آنزیمی در بدن است: هیستامین-N-متیل ترانسفراز (HNMT) و دیامین اکسیداز. جهش‌های ژنتیکی به نام پلی‌مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (SNPs) اسیدهای آمینه می‌توانند باعث عملکرد غیرطبیعی هر دوی این اسیدها شوند. بخش‌های بعدی کمی متراکم هستند، اما درک این موضوع ضروری است که آیا با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنید.

هیستامین-N-متیل ترانسفراز (HNMT)

هیستامین-N-متیل ترانسفراز, هیستامین را در سراسر بدن تجزیه می کند. اگر جهش MTHFR دارید، ممکن است برای تجزیه هیستامین مشکل داشته باشید، مگر اینکه مکمل ویتامین B متیله مصرف کنید. این مهم است که به دقت مراقب باشید زیرا ویتامین B بیش از حد ممکن است التهاب زا باشد، بنابراین باید از نزدیک با پزشک در این زمینه همکاری کنید. آن را انجام دهید و به طور منظم خون گیری کنید.

دیامین اکسیداز

آنزیم دیامین اکسیداز در درجه اول هیستامین را در روده ها، کلیه ها و روده بزرگ تجزیه می کند و از نشت آن به جریان خون جلوگیری می کند. سطوح طبیعی دیامین اکسیداز باعث می شود که سطح هیستامین در جریان خون بالاتر از حد طبیعی نباشد. برخی فعالیت دیامین اکسیداز را مانند یک محرک در پوشش مخاطی دستگاه گوارش شما می دانند که از عبور هیستامین بیش از حد جلوگیری می کند.

ما می دانیم که بدن برای ساخت دیامین اکسیداز به مس نیاز دارد. اولین قدم معمول، انجام آزمایش خون برای مس، روی و نسبت مس به روی است. شما به طور تصادفی می توانید روی را بیش از حد مصرف کنید و مس خود را تخلیه کنید، که از تجزیه مناسب هیستامین جلوگیری می کند. برای برخی، به سادگی افزودن یک مکمل مس می تواند علائم عدم تحمل هیستامین را کاهش دهد.

محققان بیش از ۵۰ SNP را در ژن های دیامین اکسیداز شناسایی کرده اند که فعالیت آن را تغییر داده و ممکن است منجر به عدم تحمل هیستامین شود. اگر آزمایشات شما به حالت عادی برگشت، یا اگر مکمل مس مصرف کردید و هیچ یک از علائم شما را کاهش نداد، با پزشک خود در مورد مصرف آنزیم دیامین اکسیداز صحبت کنید.

جالب توجه است که جفت جنین, مقادیر زیادی دیامین اکسیداز تولید می کند که ممکن است منجر به تسکین برخی از زنان در دوران بارداری شود. اگرچه این مورد برای همه با عدم تحمل هیستامین اتفاق نمی افتد.

چرا تشخیص HIT سخت است

برای تشخیص HIT، پزشک باید موارد زیر را رد کند:

تست حساسیت غذایی پوستی
سطح تریپتاز برای ماستوسیتوز سیستمیک
داروهای مهار کننده دیامین اکسیداز (DAO)
رشد باکتریایی روده کوچک (SIBO) یا عفونت دیگری که می تواند منتشر به آزادسازی هیستامین شود

هنگامی که همه آنها رد شدند، پزشکان ممکن است سعی کنند موارد زیر را اندازه گیری کنند:

دیامین اکسیداز (DAO): در پلاسمای خون
هیستامین: در پلاسمای خون (اما باید بدانید که یک اندازه گیری دقیق برای دقیق بودن نیاز به انجماد فوری (سانتریفیوژ سرد) دارد، بنابراین قبل از انجام این کار با آزمایشگاه تماس بگیرید، اما اگر جواب منفی دادند تعجب نکنید. فقط بدانید که سطح هیستامین ممکن است دقیق نباشد.)
N-متیل هیستامین ادراری: برای رد اختلالات فعال سازی ماست سل و ماستوسیتوز
ویتامین B12 و B9: برای رد مشکلات MTHFR و هیستامین-N-متیل ترانسفراز (HMNT)
مس و روی: برای اطمینان از اینکه بدن می تواند به اندازه کافی دیامین اکسیداز بسازد
SNP های ژنتیکی: مانند دیامین اکسیداز (DAO) و هیستامین-N-متیل ترانسفراز (HNMT)

در حالت ایده آل، بهتر است این آزمایش ها را قبل از محدود کردن هیستامین در رژیم غذایی خود انجام دهید تا تصویر دقیقی از سلامت خود داشته باشید.

چگونه یک رژیم کم هیستامین داشته باشیم

درمان اولیه برای عدم تحمل هیستامین این است که مصرف هیستامین را تا حد امکان کاهش دهید تا بدن شما بتواند آرام شود. برخی از پزشکان یک رژیم غذایی کوتاه مدت با هیستامین کم را توصیه می کنند تا ببینند آیا علائم کاهش می یابد یا نه، به خصوص اگر بیمار منابع لازم برای انجام آزمایشات را نداشته باشد یا نتواند به آنها دسترسی پیدا کند. (انجام یک رژیم غذایی کاملاً بدون هیستامین غیرممکن است.)

معمولاً ایده خوبی است که به مدت ۴ تا ۸ هفته از یک رژیم حذف هیستامین کم پیروی کنید تا ببینید آیا علائم شما را کاهش می دهد یا خیر. برخی اگر با سندرم فعال سازی ماست سل نیز دست و پنجه نرم کنند، به مدت شش ماه در مرحله اول باقی خواهند ماند.

هنگامی که رژیم حذف هیستامین خود را کامل کردید، می توانید مرحله آزمایش را شروع کنید. غذاها را مجدداً به رژیم غذایی خود وارد کنید و ببینید ۳-۴ روز قبل از معرفی غذای بعدی چگونه واکنش نشان می دهید. مثل همیشه، پیشنهاد می شود روی غذاهای سالم مانند سبزیجات و محصولاتی که در فصل هستند تمرکز کنید.

از آن جا، تعادل بلندمدت مناسب را برای خود پیدا کنید. بهتر است هیستامین را برای مدت طولانی کم نکنید زیرا هیستامین برای عملکردهای بیولوژیکی خاصی مانند بیداری در طول روز، چرخه های طبیعی بهبودی و تولید اسید معده مورد نیاز است.

غذاهای سرشار از هیستامین (مضر برای افراد مبتلا به عدم تحمل هیستامین)

بین منابعی که مواد غذایی واقعاً سرشار از هیستامین هستند، اتفاق نظر وجود ندارد، زیرا نحوه رشد، نگهداری و حمل و نقل غذاها می تواند بر میزان هیستامین تأثیر بگذارد.

غذاهای شناخته شده غنی از هیستامین عبارتند از:

غذاهای تخمیر شده: کلم ترش، الکل، کیمچی، ماست، کومبوچا و عصاره وانیل
گوشت های کهنه و لبنیات: گوشت گاو کهنه و ماهی کهنه ، پنیرهای تند و کهنه
گوشت چرخ کرده فروشگاهی
غذاهای کنسرو شده: لوبیا، عدس، ماهی، سبزیجات و میوه
گوشت های یخچالی: هر گوشتی که بلافاصله منجمد نشده و اخیراً یخ آن آب نشده است
غذاهای آهسته پخته شده: آب استخوان، فلفل قرمز، و سایر وعده های غذایی در دیگ
آجیل: بادام زمینی، گردو و بادام هندی
آووکادو
توت فرنگی
اسفناج
شکلات
گوجه فرنگی
بادمجان
موز
قارچ
رنگ ها و رنگ های مصنوعی
شیرین کننده های مصنوعی

اگر چیزی می خورید و فکر می کنید به آن واکنش نشان می دهید، آن را یادداشت کنید. ممکن است بخواهید تحقیقاتی انجام دهید تا ببینید آیا برخی از منابع نشان می‌دهند که ممکن است هیستامین بیشتری از آنچه شما تصور می‌کردید داشته باشد.

راه های کاهش سطح هیستامین در غذاها

برای اینکه هیستامین پایینی داشته باشید، باید با غذاها به روش خاصی رفتار کنید. در اینجا موارد اصلی وجود دارد:

گوشت منجمد: گوشتی را بخرید که می دانید بلافاصله منجمد می شود
ذوب سریع: گوشت ها را در آب گرم خیس کنید تا به سرعت یخ زدایی شوند. این بهترین کار برای برش های نازک تر مانند فیله ماهی سالمون است.
باقیمانده غذاها را فریز کنید: بلافاصله آن ها را در ظروف شیشه ای (نه پلاستیکی) در فریزر قرار دهید تا باکتری های آزاد کننده هیستامین نتوانند رشد کنند.
زودپز: از عملکرد زودپز برای القای طعم و مزه در غذاهایی که معمولاً آرام پخت می کنید استفاده کنید تا هیستامین کاهش یابد.
محصولات تازه فصلی: زمانی که درهر فصل هستند، به صورت محلی از بازار یا فروشگاه مواد غذایی بهداشتی همان فصل را خریداری کنید.
محصولات منجمد: برای غذاهایی که از نحوه استفاده از آن ها اطمینان ندارید، آنها را منجمد بخرید تا هیستامین را کاهش دهید.
گوجه فرنگی: گوجه فرنگی های کوچکی مانند گوجه گیلاسی زیرا هیستامین کمتری نسبت به گوجه فرنگی های بزرگتر دارند.
هویج: به دنبال هویج با رویه سبز تازه باشید تا بدانید تازه هستند.
عصاره آب گوشت و استخوان: از زودپز برای تهیه آن استفاده کنید تا هیستامین کمترب داشته باشد. می توانید زمان پخت را به ۳۰ دقیقه کاهش دهید تا همچنان برخی از مزایای آن را حفظ کند.

سایر عواملی که سطح هیستامین را در بدن افزایش می دهند

تأثیرات دیگری بر هیستامین وجود دارد که باید بدانید که هم مربوط به غذا و هم به سبک زندگی است.

آزاد کننده های هیستامین

برخی از غذاها دارای آمین هایی هستند که ممکن است سطح هیستامین را در بدن افزایش دهند. غذاهایی که باعث این امر می شوند عبارتند از:

آناناس
میوه های خانواده مرکبات
پاپایا
کاکائو
سفیده تخم مرغ نپخته (معمولا در سس مایونز موجود است)
روغن زیتون
شکر – ممکن است بخواهید از شکر و هر گونه جایگزین قندی که قند خون را افزایش می دهد (مانند قند نارگیل، عسل، شربت افرا، آگاو و غیره) اجتناب کنید و از استویا و میوه های خالص استفاده کنید.

اگزالات ها

برخی از پزشکان فرض می‌کنند که مسمومیت با اگزالات می‌تواند باعث افزایش پاسخ هیستامین شود، بنابراین اگر رژیم کم هیستامین را امتحان کرده‌اید، ممکن است بخواهید با پزشک خود در مورد کاهش آهسته اگزالات دریافتی خود صحبت کنید.

پروبیوتیک ها

علاوه بر عفونت های باکتریایی، برخی از سویه های پروبیوتیک ممکن است سطح هیستامین را افزایش دهند. اصلی ترین آنها از خانواده لاکتوباسیلوس ها هستند، بنابراین با پزشک خود در مورد تغییر به موارد پیشنهادی در بخش بعدی صحبت کنید.

فشار و استرس

استرس باعث افزایش سطح کورتیزول و هیستامین در بدن می شود. برای کمک به کاهش استرس به طور طبیعی این نکات را دنبال کنید.

خوردن بیش از حد مکرر

هر بار که غذا می خورید، بدن شما هیستامین را آزاد می کند. اگر می توانید، ناشتا بودن خود را به طور متناوب به مدت ۱۲ ساعت یا کمتر کاهش دهید (مانند روزه گرفتن). این به کاهش بار هیستامین بدن شما کمک می کند.

درمان های طبیعی برای علائم عدم تحمل هیستامین

هنگامی که فردی تشخیص داد که هیستامین ممکن است مشکل باشد، می تواند از این ابزارها برای مدیریت علائم خود علاوه بر رژیم غذایی کم هیستامین استفاده کند.

آنزیم های دیامین اکسیداز(DAO)

اگر نمی‌دانید که دیامین اکسیداز کافی دارید یا نه، ممکن است بخواهید با پزشک خود در مورد مصرف آنتی هیستامین صحبت کنید. آن ها معمولا توصیه می کنند آن را حدود ۱۵ دقیقه قبل از خوردن هر گونه غذای غنی از هیستامین مصرف کنید. برخی آن را در مرحله حذف هیستامین خود مصرف می کنند تا به آن ها کمک کند هر گونه هیستامین اضافی در سیستم خود را تجزیه کنند.

بوتیرات

بوتیرات ممکن است به جداسازی هیستامین به پوشش روده شما کمک کند.

پروبیوتیک ها

این گونه های پروبیوتیک ممکن است به تجزیه هیستامین کمک کنند:

لاکتی پلانتی باسیلوس پلانتاروم
لاکتیکازی باسیلوس رامنوسوس
خانواده باسیلوس

آنتی هیستامین های هومیوپاتی

اگر باردار هستید یا شیرده هستید، هیچ نوع آنتی هیستامین مصرف نکنید (مگربا تجویز پزشک)، زیرا باعث کاهش شیر می شود و می تواند با هورمون ها تداخل داشته باشد.

آنتی هیستامین های گیاهی

قبل از مصرف آنتی هیستامین بدون نیازبه نسخه، با آنتی هیستامین های طبیعی شروع کنید. مواد اصلی که می توانید امتحان عبارتند از:

گزنه
کوئرستین
بروملین
ویتامین سی

آنتی هیستامین بدون نیازبه نسخه

هنگامی که درمان های طبیعی کافی نیست، استفاده از بهترین داروهای معمولی دور از ذهن نیست. حتی پزشکان آنتی هیستامین بدون نیازبه نسخه را برای کمک به کاهش علائم شدید در مرحله حذف و به عنوان یک ترکیب در مرحله معرفی مجدد پیشنهاد می کنند.

آن ها روی گیرنده های H1 کار می کنند. با این حال، سعی کنید آن ها را به استفاده کوتاه مدت محدود کنید زیرا بسیاری از آن ها در مورد عوارض جانبی طولانی مدت هشدار می دهند.