احتمالاً می دانید که پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها نقش مهمی در حفظ سلامت روده ایفا می کنند. اخیرا، پست بیوتیک ها به عنوان یک بازیکن جدید در بازی توجه را به خود جلب کرده اند.
اما اگر در حال حاضر روش‌های دیگری را برای بهبود هضم خود استفاده می‌کنید، ممکن است تعجب کنید که آیا پست‌بیوتیک‌ها واقعا ضروری هستند. پاسخ: بستگی دارد. در اینجا آمده است که آنها چه هستند و چگونه می توانند به طور بالقوه برای شما مفید باشند.
پری بیوتیک ها، پروبیوتیک ها و پست بیوتیک ها – چه تفاوتی دارند؟
پروبیوتیک ها و پروبیوتیک ها رابطه منحصر به فردی دارند، زیرا پروبیوتیک ها برای رشد به پری بیوتیک ها وابسته هستند. پروبیوتیک یک میکروارگانیسم زنده است که وقتی به مقدار کافی تجویز شود، مزایای سلامتی خاصی را برای میزبان یعنی بدن شما، به همراه دارد (منبع مطلب).
پروبیوتیک ها با مصرف فیبر پری بیوتیک، که یک نشاسته غیرقابل هضم است که به عنوان سوخت برای باکتری های مفید عمل می کند، نقش حیاتی در حفظ روده سالم ایفا می کنند. حمایت و تغذیه این پروبیوتیک ها ضروری است، زیرا یک میکروبیوم روده متعادل با فواید سلامتی مختلفی از جمله بهبود هضم، خلق و خو و عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است.
از آنجایی که پروبیوتیک ها فیبر پری بیوتیک را تجزیه می کنند، چندین محصول جانبی مفید تولید می کنند که به عنوان پست بیوتیک شناخته می شوند. این پست بیوتیک ها می توانند به اشکال مختلفی مانند اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه، آنزیم ها، ویتامین ها و اسیدهای آمینه وجود داشته باشند. این محصولات جانبی می توانند مزایای سلامتی بیشتری داشته باشند، زیرا می توانند از سیستم ایمنی حمایت کنند، رشد باکتری های سالم را تقویت کنند و به رفاه کلی کمک کنند.
پست بیوتیک ها در بدن چه می کنند؟
هنگام در نظر گرفتن مزایای بالقوه پست بیوتیک ها، درک نقش آنها در چرخه زندگی پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها بسیار مهم است. برخی از کارشناسان معتقدند اگر پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها برای سلامت روده ضروری هستند، پس باید به پست بیوتیک ها نیز اهمیت داد.
این ایده که پست‌بیوتیک‌ها ممکن است مفید باشند ناشی از این واقعیت است که میکروبیوم را می‌توان با تولید متابولیت‌ها از باکتری‌های پروبیوتیک زنده تقویت کرد(منبع مطلب).این متابولیت‌ها که به عنوان پست‌بیوتیک‌ها نیز شناخته می‌شوند، می‌توانند به زیر شاخه‌های مختلفی طبقه‌بندی شوند که هر کدام فواید سلامتی متفاوتی دارند.
همانطور که پری بیوتیک ها بلعیده می شوند، به ترکیبات مختلفی از جمله اسیدهای آلی، ویتامین های B و K، آنزیم ها و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مانند بوتیرات و استات تجزیه می شوند، زیرا آنها در دستگاه گوارش حرکت می کنند. پست بیوتیک ها به طور بالقوه می توانند از سیستم ایمنی بدن حمایت کنند، هضم را بهبود بخشند و به رفاه کلی کمک کنند. با این حال، مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تعیین مناسب ترین مکمل ها و دوزهای پس از بیوتیک ضروری است، به خصوص اگر روده در معرض خطر دارید یا داروهای دیگری مصرف می کنید.
دسته ای از پست بیوتیک ها به نام اورولیتین ها دارای خواص ضد التهابی هستند که ممکن است به مبارزه با التهاب دستگاه گوارش و بیماری های مرتبط کمک کند. دو مطالعه مروری اخیر مزایای بالقوه یورولیتین ها را در کاهش التهاب و محافظت در برابر بیماری های دستگاه گوارش مانند کولیت اولسراتیو و ضایعات مخاطی معده برجسته کرده اند.
اورولیتین ها زمانی تشکیل می شوند که افراد ترکیبات گیاهی مشتق شده از گردو را مصرف می کنند که سپس در دستگاه گوارش تجزیه می شود. یکی از مطالعات مروری به طور خاص بر اثرات محافظتی مصرف گردو در برابر کولیت اولسراتیو و پیشگیری از ضایعات مخاطی معده تاکید کرد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که ترکیب پست‌بیوتیک‌ها، مانند اورولیتین ها، ممکن است به سلامت روده کمک کند و به طور بالقوه خطر برخی بیماری‌های گوارشی را کاهش دهد. با این حال، قبل از افزودن گردو یا مکمل های پس از بیوتیک به رژیم غذایی خود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، به خصوص اگر روده شما در معرض خطر است یا داروهای دیگری مصرف می کنید (منبع مطلب).
سایر مزایای بالقوه مصرف پست بیوتیک ها شامل حمایت از سلامت سیستم ایمنی و همچنین تسکین نفخ، یبوست یا اسهال است.
برخی از این متابولیت ها ممکن است از سلامت پوست حمایت کنند و خطر ابتلا به برخی بیماری های مزمن مانند دیابت و سرطان را کاهش دهند. با این حال، محققان هنوز در مورد نحوه دقیق عملکرد این مکانیسم ها کمی نامطمئن هستند.
چگونه پست بیوتیک های بیشتری را در رژیم غذایی خود بگنجانید؟
از آنجایی که پست‌بیوتیک‌ها نتیجه تلاش‌های ترکیبی پری‌بیوتیک‌ها و پروبیوتیک‌ها هستند، مصرف غذاهایی که حاوی هر دوی این اجزای سلامت روده هستند ضروری است. غذاهای پری بیوتیک معمولاً دارای فیبر بالایی هستند و می توانند شامل مواردی مانند سیب، موز، پیاز، جو دوسر، حبوبات و عدس باشند. غذاهای تخمیر شده مانند کیمچی، کفیر، تمپه و کلم ترش تخمیر شده طبیعی نیز منابع عالی پست بیوتیک ها هستند.
گنجاندن گردو در رژیم غذایی شما می تواند مزایای سلامتی بیشتری را به همراه داشته باشد، زیرا حاوی اورولیتین ها، دسته ای از پست بیوتیک های ضد التهابی است. گردو همه کاره است و می توان آن را به غذاهای مختلف اضافه کرد یا به تنهایی از آن لذت برد.
با خوردن این آجیل می توانید از سلامت روده خود حمایت کرده و به طور بالقوه خطر التهاب دستگاه گوارش و بیماری های مرتبط را کاهش دهید. با این حال، مهم است که قبل از ایجاد تغییرات قابل توجه در رژیم غذایی، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید، به خصوص اگر روده در معرض خطر دارید یا داروهای دیگری مصرف می کنید.
آیا باید مکمل پست بیوتیک مصرف کنید؟
اگر رژیم غذایی شما حاوی مواد غذایی پربیوتیک و پروبیوتیک کافی نیست، ممکن است مصرف مکمل پس از بیوتیک را در نظر بگیرید. با این حال، لازم است بدانیم که شواهد حمایت از استفاده از چنین مکمل‌هایی محدود است. بنابراین، بسیار مهم است که قبل از مصرف هر گونه مکمل پس از بیوتیک، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.
در حالی که بازار مکمل ها ممکن است مزایای پست بیوتیک ها را تبلیغ کند، مهم است که محتاط باشید و کارایی و ایمنی محصول را تأیید کنید. مکمل‌های پس‌بیوتیکی را انتخاب کنید که تحت تأیید شخص ثالث قرار گرفته‌اند تا مطمئن شوید که حاوی مواد تشکیل‌دهنده ادعایی هستند و برای مصرف بی‌خطر هستند.
به یاد داشته باشید که بهترین راه برای حمایت از سلامت روده خود، مصرف یک رژیم غذایی غنی از غذاهای پربیوتیک و پروبیوتیک، مانند سبزیجات تخمیر شده، گردو، جو دوسر و سایر مواد مغذی است. این غذاها می توانند به شکل گیری پست بیوتیک ها کمک کنند و به سلامت کلی روده کمک کنند.
کلام پایانی
- خوردن غذاهای پری بیوتیک و پروبیوتیک می تواند به بدن شما در تشکیل پست بیوتیک کمک کند، که ممکن است به سلامت روده، سلامت ایمنی، سلامت پوست و موارد دیگر کمک کند. مکمل پس از بیوتیک ممکن است از عوامل سلامت ما نیز حمایت کند، اما برای تایید یک پیوند قطعی به داده های بیشتری نیاز است.
- پست‌بیوتیک‌ها متابولیت‌های میکروبی ارتقاء دهنده سلامتی هستند که محصول جانبی پیش و پروبیوتیک‌ها هستند.
- از جمله غذاهای پربیوتیک و غنی از پروبیوتیک به طور طبیعی تولید پست بیوتیک را افزایش می دهد.
- پروبیوتیک ها ممکن است التهاب دستگاه گوارش را بهبود بخشند.
