نقرس نوعی آرتریت است که زمانی رخ می دهد که اسید اوریک اضافی در مفاصل جمع شود. این می تواند منجر به درد ناگهانی و شدید شود و اغلب شست پا را درگیر می کند، اما می تواند سایر انگشتان پا، مچ پا، زانو و انگشتان دست و همچنین سایر مفاصل را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
این مقاله علل نقرس، عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آن را افزایش دهد و محرک هایی که می تواند باعث تشدید آن شود را بررسی می کند. همچنین اطلاعاتی در مورد درمان ها و تغییرات سبک زندگی ارائه می دهد که می تواند به جلوگیری از عود و کاهش درد و تورم کمک کند.
علت اصلی نقرس چیست؟
نقرس وضعیتی است که زمانی رخ می دهد که اسید اوریک بیش از حد در خون وجود داشته باشد. اسید اوریک یک ماده زائد است که معمولاً از طریق ادرار از بدن دفع می شود، اما زمانی که مقدار زیادی از آن وجود داشته باشد، می تواند کریستال های تیز را تشکیل دهد که مفاصل را ملتهب کرده و باعث درد شدید می شود (منبع مطلب).
نقرس اغلب مفاصلی را که دورتر از قلب قرار دارند، مانند انگشتان پا، تحت تاثیر قرار می دهد، زیرا این نواحی خنک تر و مستعد التهاب هستند.
اگرچه نقرس یک بیماری التهابی است، اما یک بیماری خودایمنی نیست، که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به بافتهای بدن حمله میکند. تحقیقات نشان داده است که نقرس دارای یک جزء ژنتیکی است که شامل ژن هایی است که سطح اسید اوریک را در بدن تنظیم می کند (منبع مطلب).
چه غذاهایی باعث ایجاد نقرس می شوند؟
برخی از غذاها حاوی مقادیر زیادی پورین هستند که یک ترکیب شیمیایی بسیار رایج است. همانطور که پورین ها را هضم می کنید، اسید اوریک به عنوان یک محصول جانبی ایجاد می شود. اگر بیشتر از آنچه بدن می تواند پورین بخورید، یا اگر هنگام ادرار کردن به اندازه کافی اسید اوریک دفع نکنید، نقرس می تواند ایجاد شود (منبع مطلب).
غذاهای سرشار از پورین عبارتند از:
- گوشت ها، از جمله بوقلمون، گوشت گوساله، گوزن و بیکن
- گوشت های اندام داخلی دام مانند جگر
- غذاهای دریایی، از جمله قزل آلا، ماهی کاد و ساردین
- الکل به هر شکل، به ویژه آبجو، حتی آبجو غیر الکلی
- نوشیدنی ها و غذاهای حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا
چه چیز دیگری باعث شعله ور شدن نقرس می شود؟
برخی از شرایط سلامت جسمی و روانی می تواند منجر به افزایش سطح اسید اوریک شود، از جمله:
- استرس
- خستگی
- کم آبی بدن
- عمل جراحی
- آسیب مفصل
- هوای بسیار گرم یا سرد
آسپرین با دوز پایین، برخی دیورتیک ها (قرص های آب) و نیاسین نیز ممکن است با خطر بالاتر ابتلا به نقرس مرتبط باشند.
عوامل خطرزا برای نقرس
در صورت داشتن این عوامل خطر ممکن است احتمال ابتلا به نقرس بیشتر باشد:
- چاقی یا اضافه وزن
- دیابت
- بیماری کلیوی
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- سابقه خانوادگی نقرس
- پسوریازیس (یک بیماری پوستی خود ایمنی) و آرتریت پسوریاتیک (آرتریت خود ایمنی مرتبط با پسوریازیس)
- سندرم متابولیک (ترکیبی از شرایطی که با هم خطر سکته مغزی، بیماری قلبی و دیابت نوع ۲ را افزایش میدهند)
نقرس معمولا در میانسالی ظاهر می شود و در مردان ۲ تا ۶ برابر بیشتر از زنان شایع است (منبع مطلب).
نقرس چگونه درمان می شود؟
نقرس با دارو، تغییر سبک زندگی و گاهی جراحی درمان می شود. بدون درمان، نقرس در نهایت می تواند منجر به آرتریت نقرسی شود.
وقتی دچار حمله نقرس می شوید و می خواهید به سرعت تسکین پیدا کنید. داروهای زیر ممکن است کمک کند:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، از جمله ایبوپروفن و ناپروکسن و ایندومتاسین (ایندومتاسین نیاز به تجویز توسط پزشک دارد)
- کلشی سین (Colcrys)، یک داروی ضد التهابی تجویزی
- کورتیکواستروئیدها (استروئیدها)، موثر در کاهش سریع التهاب
اگر بیش از یک حمله نقرس در سال دارید یا توفی (رسوب اسید اوریک) دارید، پزشک ممکن است داروهایی برای کاهش سطح اسید اوریک تجویز کند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد (منبع مطلب):
- زیلوپریم (آلوپورینول) و فبوکوستات (اولوریک) با مهار آنزیم گزانتین اکسیداز از تولید اسید اوریک جلوگیری می کنند.
- پروبنسید (بنمید و پروبالان) بازجذب اسید اوریک را در کلیه ها کاهش می دهد، بنابراین مقدار بیشتری از آن از طریق ادرار دفع می شود.
- پگلوتیکاس (Krystexxa یا pegloticase ) اسید اوریک را به شکلی تبدیل می کند که راحت تر از بین می رود.
سایر رویکردهای جدیدتر برای درمان شامل داروهایی به نام مهارکنندهها هستند که فعالیت برخی مواد یا واکنشها را در بدن کاهش میدهند. اینها شامل مهارکننده های اینترلوکین-۱ و انواع دیگر هستند که هنوز در حال توسعه هستند.
همه داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین با پزشک خود در مورد مزایا و معایب دارو صحبت کنید. در برخی موارد، جراحی می تواند مفاصل آسیب دیده توسط آرتریت نقرسی را برطرف کند.
درمان های خانگی نقرس
اقداماتی وجود دارد که می توانید برای تسکین درد و التهاب نقرس انجام دهید. آنها عبارتند از:
- کمپرس سرد مفصل
- بالا بردن مفصل
- هیدراته ماندن برای دفع اسید اوریک اضافی
برخی افراد ممکن است متوجه شوند که حمام آب گرم کمک کننده است. همچنین میتوانید مسکنهای موضعی NSAID را که روی پوست میمالید، امتحان کنید.
شواهد اولیه ای وجود دارد که نشان می دهد مکمل ها، از جمله برگ های گواوا، که ممکن است به کاهش سطح اسید اوریک کمک کند، و عصاره گیلاس، که ممکن است به التهاب کمک کند، وجود دارد، اما این مورد تایید نشده است.
چگونه از نقرس جلوگیری کنیم؟
علاوه بر داروهایی که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است توصیه کند، تغییر سبک زندگی می تواند به جلوگیری از عود و پیشرفت نقرس کمک کند.
این موارد عبارتند از:
- پرهیز از الکل (همه اشکال)، آبجو غیر الکلی، نوشیدنی های حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا، و غذاهای با سطوح پورین بالا
- دستیابی یا حفظ وزن سالم
- اتخاذ برنامه غذایی DASH (رویکردهای غذایی برای توقف فشار خون بالا)
- نوشیدن آب با لیمو (ادرار را قلیایی تر می کند و اسید اوریک را خنثی می کند)
- نوشیدن قهوه (ممکن است سطح اسید اوریک را کاهش دهد)
کلام پایانی
- نقرس نوعی آرتریت است که به دلیل سطح بالای اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اسید می تواند کریستال هایی در مفاصل با لبه های تیز ایجاد کند که باعث التهاب مفصل می شود و باعث درد و تورم شدید می شود. افراد به دلیل استعداد ژنتیکی و خوردن غذاهای سرشار از پورین ممکن است سطح اسید اوریک بالایی داشته باشند.
- غذاهایی که حاوی پورین بالا هستند یا سطح اسید اوریک را افزایش می دهند شامل برخی از گوشت ها، ماهی، نوشیدنی های الکلی و غذاهای حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا می باشد. برخی از داروها می توانند به درمان یا پیشگیری از عود کمک کنند. یخ زدن و بالا بردن مفصل دو درمان خانگی رایج هستند. برای جلوگیری از نقرس، از مصرف غذاهایی با سطوح پورین بالا پرهیز کنید و وزن متعادل را حفظ کنید.