مشاهده زندگی روزمره در باشگاه‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از افراد ساعات ارزشمندی را صرف شرکت در برنامه‌های تمرینی قدرتی یا استقامتی می‌کنند که اغلب منجر به حداقل دستاورد می‌شود. این امر با موارد نادر پیشرفت فیزیکی قابل مشاهده در میان شرکت کنندگان در این مؤسسات و حتی تجربیات شخصی مشهود است. باید اذعان داشت که ورزش دارای پتانسیل بالایی برای ارائه مزایای قابل توجهی از هر زمانی است که برای آن صرف می شود. با این حال، این مزیت به دلیل نظارت های رایج تا حد زیادی محقق نشده است.
یکی از این مسائل، توجه نکردن به علت اساسی در پس دستاوردهای ناکافی – تغذیه است. در حالی که خود ورزش به ندرت در این موارد پیشرفت محدود مقصر است، اکثر افراد از سرمایه گذاری روی عنصر حیاتی دیگری که همراه با ورزش نتایج بهینه ایجاد می کند غفلت می کنند. در موارد متعدد، بهبود عادات غذایی می‌تواند نتایج کلی ناشی از فعالیت بدنی را بهبود بخشد و عدم بهبود قابل توجه تناسب اندام را جبران کند.
پرداختن به نگرانی های تغذیه ای می تواند موضوعی باشد که به تنهایی شایسته چندین مقاله باشد. با این حال، در محدوده این مقاله، ما بر روی یک جنبه کلیدی از تغذیه ورزشی تمرکز خواهیم کرد – عادات غذایی بعد از تمرین که نقشی حیاتی در به حداکثر رساندن دستاوردهای جلسات باشگاه و در نهایت بهبود نتایج کلی سلامت دارند.
باید بر اهمیت مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی در مرحله ریکاوری پس از فعالیت‌های فیزیکی شدید تأکید کرد، زیرا در این دوره زمانی است که ماهیچه‌ها به سوخت مناسب برای ترمیم و رشد نیاز دارند. تغذیه بهینه بعد از تمرین می تواند با ارتقای استفاده بهتر از انرژی، تسریع فرآیندهای ریکاوری و بهینه سازی عملکرد منجر به بهبود قابل توجهی در قدرت، استقامت، توده عضلانی و سطح کلی تناسب اندام شود.
پرداختن به موضوع پیشرفت محدود در باشگاه‌ها نیازمند رویکردی جامع است که هم ورزش و هم تغذیه مناسب را برای حداکثر نتایج در نظر می‌گیرد. با تمرکز بر عادات غذایی بعد از تمرین، افراد می توانند زمان خود را در روتین های تناسب اندام به حداکثر برسانند و پتانسیل کامل تمرینات خود را باز کنند و در نهایت منجر به یک سبک زندگی سالم تر شوند.
ریکاوری و دوره پس از تمرین
درگیر شدن در ورزش که ترکیبی از تمرینات قدرتی و استقامتی است، فواید سلامتی و همچنین مزایای زیبایی شناختی را به همراه دارد. با این حال، این فعالیت همچنین می تواند یک استرس فیزیولوژیکی قابل توجه در نظر گرفته شود. بدن از طریق واکنش‌های مختلف، از جمله علائم خفیف مانند درد عضلانی، افزایش اشتها و نیاز به خواب بیشتر، به چنین فشاری پاسخ می‌دهد. این پاسخ‌ها نشان‌دهنده تأثیر تمرین بر کاهش منابع سوخت، آسیب جزئی بافت درون ماهیچه‌ها و نیازهای بعدی برای ریکاوری و ترمیم است.
اگرچه عباراتی مانند “تهی شدن” و “آسیب” ممکن است در ابتدا به عنوان پیامدهای منفی ظاهر شوند، اما نقش حیاتی در اجازه دادن به بدن برای سازگاری مثبت با نیازهای ورزش در طول زمان دارند. به عنوان مثال، زمانی که تمرینات استقامتی تمرکز اصلی روتین تناسب اندام فرد باشد، تخلیه کوتاه مدت عضلانی و آسیب جزئی بافت رخ می دهد. با این وجود، این اثرات با توانمندسازی عضلات برای کارآمدتر شدن در فعالیت‌های هوازی، پیشرفت‌های طولانی‌مدتی را تقویت می‌کنند.
به طور مشابه، تمرینات قدرتی باعث واکنش متفاوتی می شود که در آن فیبرهای عضلانی ضعیف تر به طور موقت در طول جلسه تمرین آسیب می بینند. با این حال، این اختلال موقت به عنوان انگیزه‌ای برای رشد و بهبود عمل می‌کند، زیرا واحدهای فیبر قوی‌تر جای آنها را می‌گیرند و در نتیجه عضلات بزرگ‌تر و قوی‌تر می‌شوند.
در هر سناریویی که ورزش اتفاق می‌افتد، مستلزم شکستن بافت ماهیچه‌ای مسن‌تر است که به طور مؤثر کمتری سازگار شده‌اند و متعاقباً عضلات عملکردی‌تر بازسازی می‌شوند. این فرآیند به عنوان بازسازی نامیده می شود. اگرچه پیچیدگی های بازسازی عضلانی آنقدر وسیع است که نمی توان به طور کامل در یک قسمت کوتاه توضیح داد، اما درک اهمیت آن برای سفر تناسب اندام ضروری است.
دگرگونی از طریق بازسازی یک روش پیچیده است که شامل مراحل و عناصر مختلف است که به طور هماهنگ با هم کار می کنند. با این حال، این مقاله بر روی عوامل کلیدی که به سازگاری موفقیت آمیز عضله کمک می کنند تمرکز خواهد کرد. قیاس بازسازی خانه را می توان برای نشان دادن ارتباط تامین منابع ضروری برای یک کار خاص به منظور دستیابی به نتایج مطلوب ترسیم کرد.
هنگام بازسازی محل سکونت، عناصر خاصی مانند تخریب، پاکسازی و بازسازی توسط متخصصان مختلف انجام می شود که تخصص را به نقش های مربوطه خود می آورند. کارگر تخریب مسئول تخریب دیوارهایی است که نیاز به بازسازی دارند. سپس نظافتچی مراقبت از مرتب کردن منطقه پس از تخریب را به عهده می گیرد، در حالی که یک متخصص با توانایی ساخت دیوارهای بهتر از دیوارهای جدا شده، مسئولیت ساخت سازه های جدید و بهبود یافته را در محل خود بر عهده می گیرد.
با این حال، بدون مواد مناسب ارائه شده توسط صاحب خانه – به ویژه آجر مورد نیاز برای ساخت دیوار – روند بازسازی به شدت با مشکل مواجه می شود. بدون این عناصر اساسی، پروژه بازسازی ممکن است به طور قابل توجهی کمتر موثر یا حتی ناقص باشد، که منجر به خانه کوچکتر و ناتمام در مقایسه با آنچه در ابتدا پیش بینی شده بود، شود.
به طور مشابه، وقتی صحبت از سازگاری عضلانی از طریق بازسازی ناشی از ورزش می شود، تامین مواد مغذی و منابع انرژی کافی برای تغییرات موفقیت آمیز ضروری است. این مواد خام، مانند آجرهایی که در پروژه‌های بازسازی خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند، باعث رشد بافت ماهیچه‌ای جدید می‌شوند. بنابراین، تغذیه و تمرین مناسب فاکتورهای مهمی هستند که به سازگاری عضلانی و بهبودهای بعدی در سطح تناسب اندام کمک می کنند. بدون این عناصر اساسی در بازی، افراد ممکن است نتوانند به طور موثر به بدن مورد نظر خود یا اهداف عملکردی خود دست یابند.
همین مفهوم در هنگام بحث در مورد بازسازی ورزش، همانطور که در سایر جنبه های زندگی انجام می شود، صدق می کند. در طول یک جلسه تمرینی و پس از اتمام آن، عضلات به دلیل فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف دچار تغییراتی می شوند. این تغییرات در درجه اول شامل تجزیه ذخایر کربوهیدرات عضلانی و ساختارهای پروتئینی است که نیاز به دخالت سیستم ایمنی بدن برای ترمیم هر گونه آسیب ناشی از تمرین دارد.
در این مرحله بسیار مهم است که بدن شما تغذیه کافی، به ویژه از نظر پروتئین و کربوهیدرات برای حمایت از این فرآیندهای بازسازی را دریافت کند. اگر مواد خام کافی تامین نشود، ماهیچه های شما قادر به دستیابی به حداکثر پتانسیل خود نیستند و نتیجه ای کمتر از حد مطلوب را از تمام زمانی که برای ورزش در باشگاه سپری می کنید، خواهید داشت.
برای افراد مهم است که بدانند دوره بعد از یک مسابقه ورزشی به اندازه خود تمرین بسیار مهم است، اگر نه بیشتر. هدف از فعالیت بدنی شکستن ماهیچه ها به منظور افزایش سازگاری و قابلیت های عملکردی آنها در طول زمان است. با این حال، این فرآیند سازگاری تنها با تغذیه مناسب، از جمله پروتئین ها و کربوهیدرات ها می تواند با موفقیت کامل شود.
به طور خلاصه، دوره پس از ورزش هرگز نباید ساده گرفته شود، زیرا این یک جزء حیاتی از سفر کلی تناسب اندام شما است. تعهد شما به ورزش کردن در باشگاه ارزشمند است، اما بدون تامین مواد مغذی ضروری بدنتان مانند پروتئین و کربوهیدرات‌ها، ممکن است به طور کامل متوجه مزایای تمام تلاش و تلاش خود نشوید.
تغذیه ماهیچه های گرسنه
قبلاً گفته شده است که همه افرادی که در هر شکلی از ورزش شرکت می کنند، صرف نظر از جنسیت و حالت ترجیحی، باید روی تغذیه بعد از ورزش تمرکز کنند. این برای تامین منابع ضروری مورد نیاز برای ریکاوری توسط عضله بسیار مهم است. در طول ورزش، انواع مختلف عمدتاً به کربوهیدرات ها برای تولید انرژی متکی هستند. بنابراین، این امر اجتناب ناپذیر است که این منابع سوخت به مرور زمان تخلیه شوند. برای جبران این کاهش و حفظ سطح انرژی کافی پس از تمرین، باید یک وعده غذایی پر کربوهیدرات مصرف شود.
با این حال، صرف مصرف هر مقدار کربوهیدرات برای روند بهبود بهینه کافی نخواهد بود. این مواد مغذی ضروری باید سوخت کافی برای آزادسازی قابل توجه انسولین را فراهم کنند. انسولین یک هورمون مهم است که حمل و نقل کربوهیدرات ها و اسیدهای آمینه را به بافت های عضلانی تسهیل می کند، سنتز گلیکوژن (سنتز مجدد کربوهیدرات) را تسریع می بخشد و در عین حال تعادل پروتئین را افزایش می دهد و در نتیجه ترمیم سریع تر بافت عضلانی آسیب دیده انجام می شود.
بنابراین، با مصرف مقدار بیشتری کربوهیدرات، می توان با موفقیت ترشح انسولین را در سطوح بالاتر افزایش داد که منجر به افزایش ذخیره گلیکوژن و سنتز پروتئین کارآمدتر در عضلات می شود. تحقیقات نشان می دهد که مصرف ۰.۸ تا ۱.۲ گرم کربوهیدرات به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، سنتز گلیکوژن را بهینه می کند و در عین حال روند ترمیم بافت عضلانی آسیب دیده را تسریع می کند. با این حال، بسته به شدت و مدت تمرین شما، مصرف مقدار بیشتر ممکن است بیش از حد باشد زیرا به طور بالقوه می تواند منجر به ذخیره چربی اضافی در بدن شود.
با در نظر گرفتن یافته های مطالعات انجام شده توسط محققان، توجه به دو عامل اصلی برای ریکاوری عضلات پس از تمرین، به ویژه تمرکز بر مصرف کربوهیدرات و مصرف پروتئین مهم است.
توصیه شده است که فرد باید ۰.۸ گرم کربوهیدرات به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن خود مصرف کند تا فرآیند پر کردن کربوهیدرات‌های ماهیچه‌ای را تسریع کند و همزمان از افزایش چربی غیرضروری در این بازه زمانی جلوگیری کند. این تعادل حیاتی نه تنها برای حفظ تناسب اندام کلی ضروری است، بلکه برای اطمینان از اینکه بدن شما می تواند پس از تمرین بهبود یابد و عملکرد مطلوبی داشته باشد، ضروری است.
علاوه بر این، شایان ذکر است که پروتئین ماهیچه ای در طول تمرین دچار تخریب می شود. بنابراین، افزودن مقدار قابل توجهی پروتئین به وعده غذایی بعد از تمرین برای تسهیل بازسازی جنبه های ساختاری عضلات ضروری است. این به این دلیل است که پس از ورزش، بدن افزایش سرعت تجزیه پروتئین را نشان می دهد و سنتز پروتئین ها را کاهش می دهد. با این حال، مطالعات نشان داده‌اند که ارائه محلول‌های پروتئینی می‌تواند با موفقیت این روند را معکوس کند، زیرا این محلول‌ها آمینو اسیدهای لازم را برای افزایش سنتز پروتئین فراهم می‌کنند در حالی که به طور همزمان اثرات نامطلوب مرتبط با افزایش تجزیه پروتئین را کاهش می‌دهند.
محققان در آزمایش‌های مختلف با استفاده از نسبت‌هایی بین ۰.۲ گرم تا ۰.۴ گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، کارآمدی ترکیب یک نوشیدنی کربوهیدراتی بعد از تمرین، که شامل پروتئین‌ها یا اسیدهای آمینه اضافه شده برای تسهیل این فرآیند حیاتی است را ثابت کرده‌اند. در مقایسه، مصرف آمینو اسیدهای ضروری به دلیل تأثیر مثبت بیشتر آن بر ریکاوری و رشد عضلانی، ممکن است منجر به تعادل کلی پروتئین بهتر شود. توصیه می‌شود که افراد هدف خود را بالاتر از این مقیاس (۰.4g/kg) در نظر بگیرند، در مقابل فقط ۰.2g/kg، تا اطمینان حاصل کنند که بدن‌شان تغذیه بهینه پس از ورزش دریافت می‌کند و روند بهبودی مؤثری را ترویج می‌کند.
پس از تمرین روتین خود، تمرکز بر روی یک وعده غذایی متعادل که حاوی مقادیر غنی پروتئین و کربوهیدرات باشد و در عین حال عاری از محتوای چربی باشد، ضروری است. با این حال، در این دوره حیاتی، مصرف چربی های ضروری اغلب نادیده گرفته می شود. درک این نکته ضروری است که چگونه این جنبه های تغذیه ای به سلامت کلی ما کمک می کند، به ویژه پس از فعالیت بدنی.
اهمیت تغذیه مناسب بعد از تمرین را نمی توان نادیده گرفت زیرا نقشی اساسی در افزایش اثربخشی و بهبود سریع عضلات ما که از فعالیت های شدید تخلیه می شوند، ایفا می کند. یکی از جنبه هایی که به طور بالقوه می تواند مانع این روند شود، مصرف چربی است، به ویژه در حین یا بعد از تمرین.
هنگامی که ما چربی ها را در کنار پروتئین ها و کربوهیدرات ها مصرف می کنیم، این مواد مغذی باید برای جذب بهینه فضایی در سیستم گوارش ما رقابت کنند. ترکیب غذاهای پرچرب در وعده غذایی بعد از تمرین ممکن است زمان انتقال معده را کاهش دهد و به طور بالقوه مانع جذب پروتئین و همچنین استفاده از کربوهیدرات شود. در نتیجه، این ممکن است منجر به کاهش سطح انرژی در طول ریکاوری یا حتی ترمیم طولانی مدت عضلات شود.
برای اطمینان از یک وعده غذایی موفق پس از تمرین که مواد مغذی ضروری را برای بدن شما فراهم می کند تا ماهیچه های تخلیه شده را دوباره پر کند و باعث ترمیم سریع شود، اجتناب از مصرف چربی بسیار مهم است. این رویکرد بدن شما را قادر می‌سازد تا به سرعت کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها را برای ترمیم و بازسازی مؤثر به ماهیچه‌ها برساند و همچنین به فرآیندهای بیوشیمیایی طبیعی بدن در این دوره اجازه می‌دهد تا بهترین عملکرد را داشته باشند.
علاوه بر این، زمان خوردن وعده غذایی بعد از تمرین عامل حیاتی دیگری است که باید به دقت در نظر گرفته شود. در حالت ایده آل، باید بلافاصله پس از پایان ورزش مصرف شود. به خصوص از آنجایی که ماهیچه ها تحلیل رفته اند و برای ریکاوری به پروتئین و کربوهیدرات فراوانی نیاز دارند. اشاره شده است که در طول این بازه زمانی خاص، ماهیچه‌ها برای جذب موثرتر مواد مغذی از حد معمول آماده می‌شوند و اطمینان از دریافت کافی و به‌موقع درشت مغذی‌ها ضروری‌تر است.
مفهومی که از آن به عنوان “پنجره فرصت” یاد می شود، اغلب هنگام بحث در مورد تغذیه پس از ورزش و نقش حیاتی آن در طول دوره نقاهت پس از فعالیت بدنی با آن مواجه می شود. با گذشت زمان پس از تمرین، این پنجره به تدریج کاهش می یابد و در نتیجه شانس فرد برای دستیابی به ریکاوری بهینه با عدم مصرف سریع وعده های غذایی کاهش می یابد. تحقیقات نشان داده است که خوردن یک وعده غذایی بلافاصله بعد از ورزش در مقایسه با صرف یک ساعت بعد مفیدتر است. گزینه دوم همچنان برتر از سه ساعت یا بیشتر انتظار برای تغذیه در نظر گرفته می شود.
اگر فرد وعده غذایی بعد از ورزش خود را بیش از حد به تأخیر بیندازد، ممکن است دوباره پر کردن گلیکوژن و ترمیم پروتئین به خطر بیفتد. بنابراین، در نظر گرفتن اهمیت مصرف مواد مغذی در کنار برنامه‌های ورزشی منظم هنگام هدف برای بهبود سلامت جسمانی بسیار مهم است. ورزش شامل اختصاص زمان مشخصی در هر هفته با هدف افزایش سلامت و تناسب اندام کلی است. با این حال، اگر کسی از فکر کردن به تغذیه مناسب بعد از ورزش غافل شود، بسیاری از مزایای مرتبط با رژیم تمرینی خود را از دست می دهد.
در نتیجه، با تمرکز بر مصرف مواد مغذی بعد از جلسات ورزشی، افراد بهتر می‌توانند تلاش خود را در باشگاه به حداکثر برسانند، که منجر به سرمایه‌گذاری مثمر ثمرتری از زمان و انرژی برای بهبود تناسب اندام می‌شود.
تفاوت غذای کامل و مکمل های غذایی
در حالی که اعتقاد بر این است که غذای کامل و فرآوری نشده باید اساس هر رژیم غذایی صحیحی را تشکیل دهد، مواردی وجود دارد که در آنها مکمل‌ها در واقع می‌توانند برتر از غذای کامل باشند. در مورد تغذیه بعد از ورزش، برخی معتقدند که تغذیه از مکمل های مایع، به دلایل زیر بسیار برتر از غذای کامل است.
۱. وعده های غذایی مایع خوش طعم و قابل هضم هستند
به دنبال فعالیت های بدنی شدید، افراد زیادی به دلیل احساس سیری ناشی از استرس پس از ورزش، چالش مصرف وعده های غذایی قابل توجه را تجربه می کنند. مهم است که بدانیم مراکز گرسنگی اساساً در این دوره سرکوب می‌شوند و اگر فرد می‌خواهد به بازسازی یا انبساط عضلانی دست یابد یا برای اهداف بازیابی، تغذیه خود را حیاتی می‌کند. با این وجود، راه حل عملی برای این موضوع در قالب فرمول های مکمل مایع وجود دارد که به راحتی قابل هضم و خوش طعم هستند. این فرمول‌ها در مقایسه با وعده‌های غذایی معمولی، به ویژه پس از ورزش شدید، یک منبع جایگزین کارآمد برای تغذیه ارائه می‌دهند.
سادگی ساختار مولکولی آنها باعث می شود که این مکمل های غذایی برای دستگاه گوارش به طور موثر پردازش شوند. این ویژگی برای تضمین هضم بدون استرس و سلامت معده بسیار ارزشمند است. بنابراین، اگر افراد قصد دارند عضلات خود را بازسازی کنند، اندازه عضله را افزایش دهند یا پس از تمرین بهبود یابند، ضروری است که پس از دوره‌هایی از فعالیت بدنی شدید، در مصرف چنین فرمول‌های مکمل مایع شرکت کنند.
۲. وعده های غذایی مایع دارای مشخصات جذب سریع هستند، غذای کامل خیلی کند است
مطالعات اخیر نشان داده است که برخی مکمل‌های غذایی مایع حاوی پروتئین‌های سریع هضم مانند هیدرولیز آب پنیر و ایزوله‌ها همراه با کربوهیدرات‌هایی مانند دکستروز و مالتودکسترین سریعتر از غذاهای کامل متابولیزه می‌شوند. این تفاوت قابل توجهی را بین این نوع فرمول های مایع و وعده های غذایی جامد معمولی از نظر میزان جذب آنها برجسته می کند.
به عنوان مثال، نوشیدنی‌های ریکاوری پس از ورزش حاوی پروتئین و کربوهیدرات‌های سریع‌هضم اغلب در بازه زمانی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه هضم کامل را تجربه می‌کنند و در نتیجه مواد مغذی ضروری مورد نیاز برای ترمیم عضلانی را در این دوره به‌طور موثر تامین می‌کنند. این تفاوت قابل توجهی در مقایسه با وعده های غذایی جامد سنتی است که تقریباً دو تا سه ساعت طول می کشد تا به جذب کامل توسط ماهیچه ها برسند.
این اطلاعات جدید بر اهمیت درک و استفاده از این مکمل های مایع در رژیم غذایی، به ویژه پس از انجام فعالیت های بدنی یا افرادی که ممکن است به دلایل مختلف سلامتی در هضم مواد جامد مشکل داشته باشند، تأکید می کند. با انجام این کار، افراد می توانند روند بهبودی خود را بهینه کنند و از طریق جذب سریعتر مواد مغذی حیاتی ضروری برای بازیابی و رشد عضلانی، رفاه کلی را بهبود بخشند.
۳. غذاهای مایع از “پنجره فرصت” استفاده کنید، غذاهای کامل ممکن است آن را از دست بدهند
در حوزه علم ورزش و تناسب اندام، درک مهمی در رابطه بین دریافت تغذیه، به ویژه پروتئین و کربوهیدرات ها، رشد عضلانی، و همچنین بازیابی پس از ورزش نهفته است. این اهمیت از این واقعیت ناشی می شود که سرعت رسیدن این مواد مغذی به عضلات شما به طور قابل توجهی بر رشد عضلات و زمان ریکاوری تأثیر می گذارد.
تحقیقات اخیر یافته های جالبی را در این زمینه به دست آورده است. افرادی که عناصر غذایی را ظرف یک ساعت پس از انجام فعالیت بدنی مصرف کردند، در مقایسه با افرادی که سه ساعت بعد همان مواد مغذی را دریافت کردند، روند بهبودی سریع‌تری از خود نشان دادند. این پدیده برای افرادی که به دنبال بهینه‌سازی روتین‌های تمرینی و سطح کلی تناسب اندام خود هستند، بسیار مهم است و بر اهمیت پر کردن سریع منابع حیاتی پس از ورزش تاکید می‌کند.
همانطور که تغذیه مایع در صنعت مورد توجه قرار می گیرد، ارتباط آن با توجه به نقشی که در افزایش عملکرد ورزشکار ایفا می کند، آشکارتر می شود. مایعات با ارائه نرخ جذب سریعتر در مقایسه با غذاهای جامد، تحویل سریعتر پروتئین و کربوهیدرات‌ها به عضلات را امکان‌پذیر می‌کنند، بنابراین از تلاش‌های عضله‌سازی و ریکاوری بعد از تمرین حمایت می‌کنند.
در نتیجه، درک اینکه ورزشکاران چقدر ضروری است که مواد مغذی را بلافاصله بعد از ورزش مصرف کنند، می تواند تأثیرات عمیقی بر توانایی آنها در ساخت و حفظ توده عضلانی داشته باشد و همچنین روند بهبود کارآمدتر را تسهیل کند. گنجاندن تغذیه مایع در رژیم‌های تمرینی اهمیت این مفهوم را بیشتر برجسته می‌کند و در نهایت به افرادی که اوج عملکرد ورزشی را در رشته‌های ورزشی مختلف دنبال می‌کنند، سود می‌رساند.
۴. وعده های غذایی مایع برای هدف قرار دادن مواد مغذی بهتر است
پس از ورزش، دریافت مقدار کافی از مواد مغذی خاص که پتانسیل درمانی آن را افزایش می‌دهد، برای فرآیند بازیابی بدن شما ضروری است. این عناصر حیاتی عمدتاً شامل مصرف آب کافی، کربوهیدرات‌های با شاخص گلیسمی بالا و نسبت‌های خاص اسیدهای آمینه هستند. علاوه بر این، در این دوره باید از مصرف چربی خودداری شود. به منظور دستیابی به تعادل بهینه این اجزای غذایی، عاقلانه است که یک مخلوط مایع سفارشی ایجاد کنید که دقیقاً نیازهای شما را هدف قرار دهد. غذاهای کامل ممکن است غلظت مناسبی از این عناصر را به دلیل ترکیبات ذاتا متنوع و کمبود بالقوه نسبت مواد مغذی خاص مورد نیاز برای بهینه سازی بازیابی فراهم نکنند.
