اسکیزوفرنی دوران کودکی یک اختلال روانپزشکی بسیار نادر و شدید است که قبل از ۱۳ سالگی ظاهر می شود و بر سلامت روانی و درک فرد از دنیای اطراف تأثیر می گذارد. علائم این بیماری شامل روان پریشی همراه با اختلالات حرکتی و شناختی است. اسکیزوفرنی دوران کودکی با چیزهایی مانند موارد زیر در کودک شما تداخل ایجاد می کند:
- اندیشه ها
- حافظه
- حواس
- رفتار
در نتیجه، این اختلال ممکن است جنبه های مختلف زندگی روزمره آنها را مختل کند. اگر درمان نشود، می تواند روابط با اعضای خانواده، دوستان، همکلاسی ها و معلمان را مختل کند. علاوه بر این، ممکن است منجر به مشکلاتی در سازماندهی افکار شود و ممکن است منجر به رفتارهای خودآزار یا مضر نسبت به دیگران شود. علاوه بر این، کودکانی که تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرند ممکن است به دلیل اختلال در عملکردهای شناختی و درک تغییر یافته از واقعیت، با خطر بیشتری از آسیب‌ها یا سایر بیماری‌ها مواجه شوند.
اسکیزوفرنی دوران کودکی از چه سنی شروع می شود؟
برای اینکه کودک مبتلا به اسکیزوفرنی دوران کودکی تشخیص داده شود، باید زیر ۱۳ سال سن داشته باشد. در کودکان خردسال، علائم این وضعیت سلامت روان ممکن است شبیه سایر اختلالات رشدی یا روانی مانند:
- افسردگی
- اضطراب
- اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD)
- اختلال اوتیسم
علائم این بیماری ها اغلب قبل از روان پریشی ظاهر می شوند، که می تواند باعث سردرگمی در مورد زمان شروع واقعاً اسکیزوفرنی کودک شود.
اسکیزوفرنی دوران کودکی به چه چیزی معروف است؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی که به طور متناوب به اسکیزوفرنی بسیار زود شروع یا اسکیزوفرنی کودکان گفته می شود، نوعی اختلال سلامت روان است که می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیت با اسکیزوفرنی زودرس که معمولاً در دوران نوجوانی ایجاد می شود متفاوت است. در مورد اسکیزوفرنی با شروع خیلی زود، علائم ممکن است قبل از رسیدن کودک به سیزده سالگی ظاهر شوند و آن را از سایر اشکال اسکیزوفرنی که در مراحل بعدی رشد کودکی ظاهر می شوند، متمایز می کند.
این وضعیت چقدر شایع است؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی بسیار نادر است. از هر ۱۰،۰۰۰ کودک، ۱ نفر مبتلا به اسکیزوفرنی دوران کودکی است.
علائم اسکیزوفرنی در کودک چیست؟
اولین نشانه های اسکیزوفرنی دوران کودکی اغلب تأخیرهای اجتماعی و رشدی است ، از جمله موارد زیر:
- تاخیر در مهارت های حرکتی، از جمله یادگیری مهارت راه رفتن
- مشکل در توجه
- ارتباط چشمی ضعیف
- عملکرد ضعیف در مدرسه
- مشکل در عملکردهای روزانه، مانند مسواک زدن
- عدم کنترل تکانه این بدان معنا که فرزند شما ممکن است به محض دیدن آن چیزی را که می‌خواهد برمی‌دارد، نظرات خود را آشکار می‌کند یا سرزنش می‌کند.
- احساسات بزرگی که به نظر نمی رسد با شرایط مناسب باشد.
- تأخیر در گفتار یا مشکلات دیگر، مانند تکرار صداها یا کلماتی که توسط افراد دیگر گفته می شود (اکولالیا).
علائم اسکیزوفرنی دوران کودکی چیست؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی وضعیتی است که علائمی مشابه اسکیزوفرنی بزرگسالان دارد اما در عوض کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر مشکوک هستید که کودک شما ممکن است این اختلال را تجربه کند، به علائم زیر توجه کنید:
- هذیان: کودک شما ممکن است به چیزهایی باور داشته باشد که به وضوح درست نیستند، حتی اگر شواهدی برای مخالفت با آنها ارائه شود. به عنوان مثال، آنها می توانند فکر کنند که شخصی اعمال یا افکار آنها را کنترل می کند.
- توهم: در این مورد، کودک شما ممکن است تجربیات حسی مانند دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن یا لمس چیزهای موجود را درک کند، مانند شنیدن صداهایی که وجود ندارند.
- گفتار نامنظم: این شامل مشکلاتی در سازماندهی افکار در حین صحبت کردن است. ممکن است فرزند شما برای ماندن در موضوع مشکل داشته باشد، اظهارات خود را گیج کننده و به سختی درک کند.
- حرکات نامنظم: اعمال کودک شما ممکن است نامنظم یا غیرعادی به نظر برسد، مانند حرکت زیاد بدون دلیل مشخص یا بی حرکت ماندن بدون هدف مشخص.
- علائم منفی: این علائم به کاهش یا از دست دادن توانایی فرزند شما در انجام وظایف عادی اشاره دارد. این می تواند شامل فقدان حالات چهره، گفتار یکنواخت و کاهش انگیزه باشد، به ویژه هنگامی که صحبت از معاشرت یا شرکت در فعالیت هایی باشد که قبلاً از آنها لذت می بردید.
چه چیزی باعث اسکیزوفرنی دوران کودکی می شود؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی تنها به یک علت نسبت داده نمی شود، بلکه از طریق تعامل چندین عامل ایجاد می شود. اسکیزوفرنی اغلب پیوندهای ژنتیکی دارد و تمایل دارد در خانواده ها ایجاد شود. محققان علل بالقوه مختلف دیگری را شناسایی کرده اند، مانند:
- مشکلات رشد مغز قبل از تولد
- عوارض بارداری، مانند سوء تغذیه یا برخی عفونت های ویروسی
- عوارض زایمان
- از دست دادن ارتباطات بین نواحی مختلف مغز کودک شما
- عدم تعادل در سیگنال های شیمیایی که مغز کودک شما برای ارتباط سلول به سلول استفاده می کند
عوارض اسکیزوفرنی دوران کودکی چیست؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی ممکن است مشکلاتی را در طول زندگی کودک شما ایجاد کند و بر موارد زیر تأثیر بگذارد:
- یادگیری
- حافظه
- روابط
- بازده
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی پیچیده است که در حال حاضر درمان قطعی ندارد. با وجود رسیدن به سن بلوغ، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است هنوز علائم مختلفی را نشان دهند. برای اینکه این افراد زندگی ایمن و مثمر ثمر داشته باشند، بسیار مهم است که به عنوان بخشی از برنامه مدیریتی خود تحت درمان مستمر قرار گیرند.
اسکیزوفرنی دوران کودکی چگونه تشخیص داده می شود؟
برای اینکه کودک مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده شود، باید بیش از شش ماه علائم را تجربه کند. تشخیص اسکیزوفرنی دوران کودکی می تواند چالش برانگیز باشد زیرا بسیاری از کودکان سالم علائم مشابهی مانند توهم یا هذیان را نشان می دهند. علاوه بر این، شرایط مختلف پزشکی و روانپزشکی ممکن است منجر به علائم روان پریشی در کودک شود. بنابراین، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید قبل از تشخیص اسکیزوفرنی، سایر علل بالقوه را رد کنند.
مشکلات پزشکی
- تغییرات در جریان خون به مغز کودک شما
- آنسفالوپاتی
- غدد درون ریز
- عفونت.
- اختلالات متابولیک
- عدم دریافت کافی ویتامین های خاص
- بیماری های روماتیسمی و خود ایمنی مانند لوپوس
- سندرم ری
- مصرف مواد
- صرع لوب تمپورال
- بیماری ویلسون
شرایط رشدی و روانی
- اختلال طیف اوتیسم
- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- اختلالات خوردن
- اختلال وسواس اجباری
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال اسکیزوافکتیو
- اختلال اسکیزوفرنی فرم
چه آزمایشاتی برای تشخیص این عارضه انجام خواهد شد؟
هیچ آزمایشی نمی تواند تشخیص دهد که آیا کودک شما اسکیزوفرنی دارد یا خیر. روانپزشک اسکیزوفرنی دوران کودکی را با ترکیبی از تست های ذهنی و جسمی تشخیص می دهد. برای بررسی علل فیزیکی، روانپزشک کودک شما ممکن است از موارد زیر استفاده کند:
- تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): می تواند مواردی مانند سکته مغزی ، آسیب های مغزی ، تومورها و سایر تغییرات در ساختار مغز کودک شما را رد کند .
- آزمایش خون، ادرار و آزمایش مایع مغزی نخاعی (تپ نخاعی) : این آزمایش‌ها به دنبال تغییرات شیمیایی در مایعات بدن هستند که ممکن است تغییرات در رفتار کودک شما را توضیح دهد.
- تست فعالیت مغز الکتروانسفالوگرام (EEG): فعالیت الکتریکی مغز را شناسایی و ثبت می کند. این آزمایش می تواند به رد شرایطی مانند صرع کمک کند.
اسکیزوفرنی دوران کودکی چگونه درمان می شود؟
درمان اسکیزوفرنی زودرس به سن، علائم و شدت بیماری کودک بستگی دارد. معمولاً شامل درمان و حمایت آموزشی برای کودک و خانواده او، همراه با داروهایی مانند داروهای ضد روان پریشی و گاهی اوقات داروهای ضد افسردگی برای مدیریت علائم می شود. علاوه بر این، آموزش مهارت‌های اجتماعی و مشاوره اغلب برای کودک و خانواده‌اش توصیه می‌شود، در حالی که درمان فردی مداوم می‌تواند به کودک کمک کند مکانیسم‌های مقابله‌ای را برای حفظ روابط و عملکرد بهتر در مدرسه ایجاد کند.
عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی
برخی از داروهای ضد روان پریشی مورد استفاده برای درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی می توانند باعث افزایش وزن و مشکلات قلبی شوند. پزشک فرزند شما قبل از تجویز داروهای ضد روان پریشی، مزایای درمان را با عوارض جانبی احتمالی ارزیابی می کند. سپس، آنها به طور منظم اقدامات مربوط به سلامت فرزند شما را بررسی می کنند، از جمله:
- اندازه گیری اضافه وزن / چاقی مانند شاخص توده بدنی، دور کمر و گلوکز
- معیارهای سلامت قلب مانند فشار خون و چربی ها
چه مدت بعد از درمان، فرزندم احساس بهتری خواهد داشت؟
برای درک مدت زمان اثربخشی دارو و درمان، بسیار مهم است که با متخصص مراقبت های بهداشتی کودک خود مشورت کنید، که می تواند بینش دقیقی را در مورد زمانی که این درمان ها شروع به نشان دادن نتایج قابل توجهی می کنند، ارائه دهد.
جدول زمانی داروهای مختلف ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشد، بنابراین مشاوره گرفتن از یک متخصص پزشکی می تواند به شما در مدیریت بهتر انتظارات کمک کند. علاوه بر این، آنها به دانش در مورد گزینه های درمانی دیگر مجهز هستند که در صورتی که گزینه های اولیه نتایج رضایت بخشی به همراه نداشته باشند، می توانند مفید باشند.
آیا راهی وجود دارد که بتوانم از ابتلای فرزندم به اسکیزوفرنی دوران کودکی جلوگیری کنم؟
از آنجایی که علت دقیق آن ناشناخته است، نمی توانید به طور کامل از این وضعیت در کودکان جلوگیری کنید. با این حال، می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر آنها انجام دهید.
برای کاهش احتمال ابتلای فرزندم به اسکیزوفرنی زودرس چه مراحلی را باید دنبال کنم؟
برای کاهش احتمال ابتلای فرزندتان به اسکیزوفرنی زودرس، اقدامات زیر را در نظر بگیرید:
- اگر بستگان نزدیکی دارید که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، در مورد مشاوره قبل از بارداری با یک متخصص ژنتیک صحبت کنید.
- برای تشکیل خانواده زمانی که هر دو طرف زیر ۴۰ سال سن دارند برنامه ریزی کنید.
- از تغذیه مناسب در دوران بارداری اطمینان حاصل کنید و از تیم مراقبت های بهداشتی خود برای مدیریت علائم تهوع صبحگاهی راهنمایی بگیرید.
همیشه به خاطر داشته باشید که حتی پس از انجام تمام این اقدامات احتیاطی، ممکن است همچنان احتمال ابتلای کودک شما به اسکیزوفرنی با شروع کودکان وجود داشته باشد. یادت باشه تقصیر تو نیست.
اگر فرزندم اسکیزوفرنی داشته باشد چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
هر کودک مبتلا به اسکیزوفرنی منحصر به فرد است و علائم آنها ممکن است بسیار متفاوت باشد. شروع اسکیزوفرنی دوران کودکی می تواند ناگهانی باشد یا به تدریج در طول زمان ایجاد شود. به عنوان والدین، باید داروهای فرزندتان را مدیریت کنید، که احتمالاً شامل چندین دارو برای مدیریت علائم می شود. چک کردن منظم با روانپزشک برای نظارت بر پیشرفت ضروری است. ممکن است به پیگیری علائم و الگوهای خواب در یک دفترچه یادداشت کمک کند، که می تواند در طول قرار ملاقات به اشتراک گذاشته شود.
ممکن است فرزند شما در مدرسه به حمایت بیشتری نیاز داشته باشد و تیم مراقبت آنها شما را در این مورد راهنمایی خواهند کرد. از آنجایی که آنها در جلسات متعدد پزشکی شرکت می کنند، ارتباط آزاد با مدرسه از همان ابتدا بسیار مهم است.
چشم انداز اسکیزوفرنی دوران کودکی چیست؟
امید به بهبودی اسکیزوفرنی دوران کودکی بر اساس شدت علائم متفاوت است. بسیاری از کودکان مبتلا به این بیماری با آینده ای چالش برانگیز روبرو هستند. با این حال، پایبندی به داروهای تجویز شده و ارتباط مکرر با متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند به طور قابل توجهی نتایج بلند مدت آنها را بهبود بخشد.
کودکانی که مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده می شوند، خطر خودکشی بیشتری دارند، به ویژه در میان آنهایی که در بدو تولد مرد هستند و با مشکلات سوء مصرف مواد نیز دست و پنجه نرم می کنند.
چگونه از فرزندم مراقبت کنم؟
مراقبت از کودک مبتلا به مشکلات روانی مانند اسکیزوفرنی دوران کودکی می تواند چالش برانگیز باشد، اما نه تنها برای پرورش نیازهای فرزندتان، بلکه مراقبت از خود نیز ضروری است. در اینجا چند راه برای کمک به مراقبت از کودک و کسب حمایت های لازم آورده شده است:
- یک برنامه دارویی تنظیم و دنبال کنید: برای ایجاد یک برنامه دارویی ساده که مناسب کودک شما باشد، با روانپزشک کودکتان همکاری کنید و او را در مورد عوارض جانبی مانند خواب آلودگی که ممکن است بر عملکرد او در مدرسه تأثیر بگذارد، آگاه کنید. این برنامه را به شدت رعایت کنید.
- طبق توصیه به روانپزشک فرزندتان مراجعه کنید: مطمئن شوید که در تمام جلسات توصیه شده با روانپزشک شرکت می کنید زیرا این جلسات برای مدیریت وضعیت کودک شما ضروری است.
- علائم را نادیده نگیرید یا از آن اجتناب نکنید: علائم مسائل مربوط به سلامت روان در کودک خود را نادیده نگیرید یا از آن اجتناب نکنید، تشخیص و درمان زودهنگام می تواند به طور قابل توجهی پیش آگهی آنها را بهبود بخشد.
- معلمان و مشاور راهنمایی فرزندتان را فعالانه درگیر کنید: با معلمان و مشاوران راهنما در مدرسه همکاری نزدیک داشته باشید و برقراری ارتباط منظم بین پزشک و مربیان را درخواست کنید تا برنامه مناسبی برای اقامت کودک خود در مدرسه تهیه کنید.
- در زندگی فرزندتان با بزرگسالان ارتباط برقرار کنید: مربیان فعالیت های فوق برنامه مانند باشگاه های ورزشی یا سرگرمی ها را در مورد وضعیت فرزند خود مطلع کنید تا بتوانند در مواقع اضطراری به طور موثر پاسخ دهند.
- به دنبال حمایت برای خود باشید: در جستجوی حمایت به‌عنوان والدین تردید نکنید، زیرا مدیریت چالش‌هایی که در تربیت کودکی با مشکلات سلامت روان به وجود می‌آیند می‌تواند گاهی اوقات طاقت‌فرسا باشد. گروه های پشتیبانی متعددی وجود دارد، چه آنلاین و چه آفلاین، که به طور خاص برای والدینی طراحی شده اند که با چنین موقعیت هایی سروکار دارند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
بسیار مهم است که به طور منظم با تیم مراقبت از کودک خود ملاقات داشته باشید، به خصوص زمانی که تغییری در علائم او مشاهده می کنید، مانند بدتر شدن مشکلات حتی زمانی که آنها دارو مصرف می کنند. علاوه بر این، اگر عوارض جانبی داروهای تجویز شده شروع به تداخل در زندگی آنها کرد، توصیه می شود بلافاصله با آنها مشورت کنید. روانپزشک ممکن است درمان‌ها یا داروهای جایگزینی را پیشنهاد کند که بدون ایجاد آن عوارض جانبی دردسرساز، در رفع این بیماری مؤثرتر باشند.
چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟
اگر کودکی افکار خود آزاری یا آسیب رساندن به دیگران را ابراز کرد،اگر وضعیت فوری به نظر می رسد و کودک در معرض خطر فوری است، با اورژانس تماس بگیرید یا به نزدیکترین بیمارستان بروید.
مواجهه با مشکل شدید سلامت روان کودک مانند اسکیزوفرنی می تواند بسیار دشوار باشد. ممکن است احساس از دست دادن، سردرگمی، گناه و خستگی را تجربه کنید. ضروری است که از روانپزشک فرزندتان برای توصیه هایی در مورد منابع والدین و گروه های حمایتی کمک بگیرید تا برای مقابله با چالش های پیش رو به خوبی مجهز باشید. فراموش نکنید که داشتن یک شبکه پشتیبانی قوی در مدیریت این سفر دشوار بسیار مهم است، زیرا ممکن است اکثر مردم به طور کامل درک نکنند که زندگی با کودکی که با مسائل بهداشت روانی سروکار دارد چگونه است.
